خارش مقعد

خارش درون مقعد و پوست اطراف آن خارش مقعد یا آنی نامیده می‌شود. در اکثر موارد، پزشکان یک اختلال خاصی برای خارش مقعد شناسایی نمی‌کنند و خارش بدون درمان پس از یک دوره از زمان از بین می‌رود. شایع‌ترین علت خارش مقعد مربوط به مسائل بهداشتی است و تنها تعداد کمی از موارد توسط یک اختلال خاص مانند کرمک یا عفونت قارچی ایجاد می‌شود. از میان علل خاص باید بیماری التهابی روده و سرطان مقعد (علل نادر) جدی در نظر گرفته شود.
افراط یا کم‌توجهی در بهداشت فردی می‌تواند به خارش مقعد منجر شود. برای مثال، پاکسازی ناکافی باقی‌مانده‌های مدفوع بر روی مقعد پس از عمل دفع و تعرق پوست اطراف مقعد می‌تواند تحریک کننده باشد. ابتلا به بیماری هموروئید و بواسیر بیرون زده معمولاً تمیز کردن مقعد را دچار مشکل می‌کند و گاهی با نشت مخاط یا مدفوع باعث تحریک پوست اطراف مقعد می‌شود. از طرفی وسواس بیش از حد با پاک کردن شدید ناحیه‌ی مقعد با دستمال مرطوب بهداشتی و شست‌وشوی آن با صابون‌های قوی می‌تواند منجر به خشکی و تحریک پوست یا گاهی اوقات باعث واکنش‌های حساسیتی (آلرژیک) شود.
هنگامی که خارش مقعد شروع می‌شود، فرد وارد یک چرخه‌ی معیوب می‌گردد به صورتی که با هر بار خاراندن مقعد باعث تحریک بیشتر پوست آن و تکرار خارش خواهد شد. اغلب مردم با خاراندن شدید خود باعث ایجاد خراش باز بر روی پوست می‌شوند. همین خراش باز می‌تواند زمینه‌ی ابتلا به بیماری‌های ویروسی یا باکتریایی دیگر را فرآهم کند. همچنین گاهی اوقات با مصرف خودسرانه پمادهای ضد خارش نه تنها بهتر نشده بلکه حساسیت هم می‌دهند.

خارش هر قسمتی از مقعد درون یا بیرون آن نیاز به بررسی و پیگیری دارد. در صورت وجود علایم هشدار دهنده‌ای چون اسهال خونی، ادم یا بیرون زدگی بواسیر، تخلیه‌ی چرک از فیستول، زمختی پوست اطراف مقعد، نشت مدفوع همراه با خارش مقعد باید طی یک تا دو روز به پزشک مراجعه کرد. ولی پیگیری خارش مقعد به تنهایی را می‌توان تا چند روز هم به تأخیر انداخت.