نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق و انواع آن،دلایل ایجاد و روش های درمانفتق نوعی از بیماری های شکمی است که در اثر تضعیف لایه های درونی عضلات این ناحیه یا همان شکم، جداره شکم یا دیافراگم پاره یا کشیده می شود. به شکل ساده تری می توان گفت فتق به معنی تغییر محل ارگانهای بدن به سایر حفره ها یا بافت های مجاور آن است. به طور مثال قلب و ریه در قفسه سینه، کبد و روده در ناحیه شکم قرار دارند، اگر به علت اختلاف فشار احشاء شکمی به داخل قفسه سینه راه پیدا کنند، فتق روی میدهد.فتق مغبنی شایع ترین نوع فتق است که موجب بیرون زدگی احشاء شکم به خصوص روده باریک می شود. این بیماری شایع ترین نوع فتق در بین مردان است. انواع فتق بر اساس محلانواع فتق عبارت است از :
دلیل ایجاد فتقفتق در اثر وارد آمدن فشار به ناحیه شکم ایجاد می شود، عواملی مانند افزایش سن، جراحی، ضعف های مادرزادی و …می تواند موجب تضعیف عضلات گردد و باعث ایجاد فتق شود، از علل دیگر فتق می توانیم به این موارد اشاره کنیم :
علائم و نشانه هااز علائم و نشانه های فتق می توانیم به این موارد اشاره کنیم :
معاینه و تشخیصبرای تشخیص این بیماری ابتدا پزشک بدن بیماری را معاینه می نماید، برای تشخیص نیاز به اعمال فشار به شکم از طریق زور زدن یا سرفه کردن است در این حالت پزشک می تواند با راحتی کیسه های بیرون زده را تشخیص دهد. اگر فتق از نوع دیافراگم یا درونی باشد، از طریق معاینه قابل مشاهده نخواهد بود، به همین منظور می توان از گاستروسکپی، آندوسکوپی معده و سونوگرافی استفاده می شود. به وسیله آنها میتوان نوع فتق و محل دقیق ایجاد آن را یافت. درمان فتقدر گذشته برای درمان فتق از روش های دیگری استفاده می شد اما در حال حاضر تنها راهکار موثر درمان فتق از طریق درمان جراحی است،این جراحی بسیار ساده است و حتی نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. در صورت عدم نیاز به جراحی به بیماران توصیه می شود از اعمال فشار به شکم خودداری کرده و از فتق بند استفاده نمایند. جراحیروش های جراحی بسته به عواملی مانند سن بیمار، نوع فتق،شرایط عمومی، سلامت بیمار و … تعیین می شود. که شامل دو روش جراحی باز و استفاده از لاپاراسکوپی است : جراحی بازبرای انجام جراحی باز یک برش چند سانتی بر روی شکم در ناحیه ایجاد فتق صورت می گیرد به گونه ای که جراح بتواند به نواحی داخلی دسترسی داشته باشد. طی این روش جراح فتق را به محل اولیه خود باز می گرداند و سپس سطح شکم بخیه زده می شود. این روش اغلب برای بیماران جوان و فتق های کوچک کاربرد دارد. این روش با بیهوشی کامل با بی حسی موضعی انجام می شود. با استفاده از این روش احتمال عود یا بروز مجدد بیماری بسیار زیاد است به طور مثال بیمار درد و خونریزی بیشتری را تجربه می کند. لاپاراسکوپیتکنیک درون بینی شکم است که توسط ایجاد چند برش کوچک (چند سانتی) بر روی پوست نواحی اطراف فتق صورت می گیرد. جراحی از طریق روش لاپاراسکوپی می تواند به راحتی فتق ایجاد شده را ترمیم نماید. با استفاده از این روش احتمال ابتلا به انواع عفونتها، خونریزی مداوم و درد های مزمن کاهش می یابد. اما انجام لاپاراسکوپی می تواند ریسک آسیب به سایر نواحی بدن را افزایش دهد و نیاز است که این عمل تنها توسط پزشکی متخصص و مجرب صورت گیرد که حداقل در طول سال ۲۰۰ عمل توسط روش لاپاراسکوپی انجام داده باشد. اگر فتق دو طرفه باشد، ترجیحاً بهتر است از روش لاپاراسکوپ به جراحی استفاده شود. زیرا در این روش می توان همزمان و بدون نیاز به باز کردن شکم عمل ترمیم فتق را انجام داد. همچنین این روش مناسب فتق هایی است که مرتباً تکرار می شوند. این روش جراحی توسط بیهوشی کامل انجام می گیرد. بعد از عمل جراحی تا ۲۴ الی ۴۸ ساعت لازم است برای دوش گرفتن اقدام نمایید و بعد از آن نیازی به بانداژ کردن مجدد نیست و استفاده از صابون و شوینده ها نیز تاثیری در ترمیم زخم ندارد. چند روز بعد از انجام عمل جراحی می توانید به محل کار خود بازگردید، این زمان در صورت عمل جراحی به روش لاپاراسکوپی کوتاه تر است، انجام فعالیت های سبک مانند پیاده روی نیز توصیه می شود ولی از حمل و جابه جایی اشیاء سنگین پرهیز نمایید. جلوگیری از بازگشت فتقجهت پیشگیری از بروز مجدد این بیماری لازم است ناحیه ای که عمل شده است توسط مش یا توری کوچک پلاستیکی بسته شود. این روش نه تنها به منظور پیشگیری از عود مجدد کاربرد دارد بلکه می تواند ترمیم بخیه ها را تسریع نماید. :: بازدید از این مطلب : 29 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
انواع فتق کدامند؟هرنی اینگوئینال (Inguinal hernia)این یکی از رایج ترین انواع فتق است که هم در مردان و هم در زنان وجود دارد. اینگوینال در مردان یک کانال برای طناب اسپرماتیک و عروق خونی آن است که به بیضه ها می روند. در زنان نیز این کانال حاوی رباط گرد رحمی است که از رحم حمایت می کند. در فتق اینگوینال، بافت چربی یا بخشی از روده ها به کشاله ران در بالای ران وارد می شود. هرنی اینگوینال همانطور که گفته شدن شایع ترین نوع فتق است و در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. هرنی فمورال یا رانی (Femoral hernia)یکی از انواع کمتر شایع فتق است که با نام هرنی رانی نیز شناخته می شود. این هرنی بیشتر در خانم های مسن دیده می شود نسبت به هرنی اینگوینال بسیار کمتر رخ می دهد. فتق نافی (Umbilical hernia)در برخی از افراد هرنی ممکن است از طریق شکم در اطراف ناف رخ دهد. در این مواقع بافتی که به دام می افتد معمولا چربی یا بخشی از روده ها است. هرنی نافی ممکن است در هر سنی و در هر دو جنس رخ دهد. شایع ترین نوع فتق در نوزادان همین نوع است. فتق هیاتال یا هیاتوس Hiatal (hiatus)در این هرنی بخشی از معده از طریق سوراخی در دیافراگم (پوشش افقی ماهیچه ای که قفسه سینه را از شکم جدا می کند) به داخل حفره قفسه سینه فشار می آورد. انواع دیگر فتق عبارتند از:
هرنی چقدر شایع است؟متاسفانه هرنی ها مشکلاتی نسبتا شایع در جوامع هستند اما همه آن ها به یک اندازه شیوع ندارند. به طور کلی درصد شیوع انواع فتق به این صورت است:
علت فتق چیست؟دو فتق اینگوینال و فمورال معمولا به دنبال ضعیف شدن عضلات این نواحی رخ می دهند. ضعف عضلات ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد و یا با افزایش سن این اتفاق رخ دهد. همچنین بلند کردن اجسام سنگین و وارد آوردن فشار زیاد به بدن مخصوصا به شکم و کشاله ران علت فتق می شود. لازم به ذکر است که چنین فشاری ممکن است ناشی از فعالیت بدنی، چاقی، بارداری، سرفه های مکرر یا فشار بر روی توالت به دلیل یبوست باشد. همچنین بزرگسالان ممکن است با فشار دادن به ناحیه شکم، اضافه وزن، سرفه شدید طولانی مدت یا پس از زایمان دچار فتق ناف شون علت فتق هیاتال نیز به طور کامل شناخته نشده است، اما ضعیف شدن دیافراگم با افزایش سن یا فشار بر روی شکم می تواند نقش مهمی در این زمینه داشته باشد. علائم فتق چیست؟هرنی شکمی یا در ناحیه کشاله ران می تواند یک توده یا برآمدگی قابل توجه ایجاد کند که می تواند به عقب رانده شود یا در هنگام دراز کشیدن ناپدید شود. معمولا خندیدن، گریه کردن، سرفه کردن، زور زدن در حین اجابت مزاج یا انجام فعالیت بدنی نیز می تواند باعث نمایان شده توده شود. اگر این برآمدگی را فشار دهید احتمالا مجددا برآمدگی با عقب رفتن بافت های به دام افتاده ناپدید می شود. سایر علائم فتق این ها هستند:
همچنین در خصوص هرنی هیاتال ممکن است هیچ برآمدگی وجود نداشته باشد و همه علائم در داخل باشند. مثلا ممکن است شما مدام دچار نشانه های دیگری شوید. برخی از علائم فتق هیاتال این ها هستند:
نحوه تشخیص هرنی چگونه است؟به جز علائمی که ممکن است نشان دهنده هرنی باشد، این مشکل به صورت قطعی با یک معاینه فیزیکی توسط یک پزشک و یا با کمک آزمایش های خاصی تشخیص داده می شود. در طول معاینه فیزیکی توسط پزشک معمولا در ناحیه ای که فتق رخ داده است، برآمدگی قابل مشاهده یا قابل لمس وجود دارد. به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی معمولی مردان برای فتق مغبنی، پزشک ناحیه اطراف بیضه ها و کشاله ران را در حالی که از بیمار خواسته می شود سرفه کند لمس می کند. در برخی موارد، تصویربرداری از بافت نرم مانند سی تی اسکن به طور دقیق این بیماری را تشخیص می دهد. برای درمان هرنی باید به چه دکتر مراجعه کنیم؟به محض اینکه متوجه شدید که علائم فتق را دارید میبایست به یک پزشک مراجعه کنید. اگر برای برطرف کردن هرنی نیاز به جراحی داشته باشید می توانید به یک جراح عمومی و گاها یک جراح مجاری ادراری (اگر فتق ران داشته باشید) مراجعه کنید. اما چون بیشتر هرنی ها از نوع شکمی هستند بهتر است به یک جراح عمومی مراجعه کنید. درمان فتق چیست؟هرنی ها معمولاً به خودی خود یا حتی با کمک دارو درمان نمی شوند بنابراین باید برای درمان آن به نزد پزشک متخصص مراجعه کرد. پزشک معمولا بهترین درمان را برای درمان فتق به شما توصیه می کند و ممکن است شما را به جراح ارجاع دهد. اگر جراح فکر کند که ترمیم هرنی شما ضروری است، روشی را برای ترمیم که به بهترین وجه نیازهای شما را برآورده می کند، انتخاب کرده و انجام می دهد. همچنین در مورد فتق ناف در کودک، اگر اندازه آن بزرگ باشد تا سن 4 تا 5 سالگی بهبود نیافته باشد، ممکن است جراحی توصیه شود. در این سن، کودک معمولاً می تواند از عوارض جراحی جلوگیری کند. اما اگر یک فرد بالغ مبتلا به هرنی نافی باشد، معمولاً انجام جراحی توصیه می شود زیرا این وضعیت به خودی خود بهبود نمی یابد و خطر عوارض بیشتر است. فنق چگونه عمل جراحی می شود؟به طور کلی 3 روش جراحی برای درمان فتق وجود دارد: جراحی بازجراحی باز رایج و مرسوم ترین شیوه درمان جراحی فتق است. در این روش، برشی بر روی یا اطراف هرنی زده می شود. برای دسترسی به هرنی ممکن است چند لایه از بافت های مختلف برش بخورد. بعد از دسترسی نیز بافت هایی که به دام افتاده اند سر جای خودشان برگردانده می شوند و دیواره عضلات ضعیف شده با کمک مش (یک سیله طوری مانند قابل یا غیر قابل جذب) بخیه می شود. جراحی لاپاراسکوپیلاپاراسکوپی یک روش تقریبا مدرن برای انجام عمل های جراحی با حداقل تهاجم است. در این روش برش ها بسیار کوچک هستند و ترمیم با دقت بالایی به کمک ابزار باریک و درازی که از طریق برش ها وارد محل فتق شده اند، صورت می گیرد. ترمیم فتق رباتیکدر این روش درست مانند جراحی لاپاراسکوپی از برش های کوچک و ابزار لاپاراسکوپیک انجام داده می شود. جراح در اتاق کنترل روی یک کنسول مدیریت می کند و نتیجه اقدامات او باعث حرکت بازوهای رباتیک و انجام عمل فتق می شود. در حالی که جراحی رباتیک می تواند برای برخی از هرنی های کوچکتر یا مناطق ضعیف استفاده شود، اکنون می توان از آن برای بازسازی دیواره شکم نیز استفاده کرد. اگر هرنی را درمان نکنیم چه می شود؟تنها هرنی که می تواند تا حدی خودش ترمیم شود، فتق نافی در نوزادان است. سایر هرنی های دیگر به صورت خود به خود درمان نمی شوند و اگر به حال خود رها شوند باعث بزرگ تر و دردناک تر شدن آن می شوند. در صورت عدم درمان شما ممکن است با عوارض فتق مبتلا شوید. به عنوان مثال موارد زیر عوارض فتق رانی (اینگوینال) یا فمورال هستند:
چطور باید از بروز فتق پیشگیری کرد؟اگر سابقه خانوادگی هرنی دارید و یا فکر می کنید ممکن است در آینده با آن مواج شوید، دنبال کردن نکات زیر می تواند به شما در پیشگیری فتق کمک زیادی کند:
بعد از درمان و جراحی فتق چه چیزی در انتظار ماست؟جراح بعد از اینکه هرنی را ترمیم کرد، برای بهبودی سریع تر، به شما دستورالعمل هایی خواهد داد. مثلا رژیم غذایی مناسب برای دوره نقاهت، نحوه مراقبت و از زخم ها و پانسمان و خلاصه بایدها و نبایدهای بعد از عمل را به طور کامل برایتان توضیح خواهد داد. درمان این مشکل شایع به خوبی و در زمان کوتاهی انجام می شود و بیشتر افراد برای همیشه با هرنی خداحافظی می کنند. بنابراین به دلیل ترمیم اصولی، به ندرت پیش می آید که فتق دوباره عود کند اما اگر به توصیه ها عمل نکنید احتمال عود آن وجود خواهد داشت. :: بازدید از این مطلب : 29 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
بیماری های آئورتتشخیص و درمان تنگی دریچه آئورت
تنگی دریچه آئورت مهمترین بیماری دریچه‌ای قلب در کشورهای توسعه‌یافته است که بیشتر افراد بالای ۶۵ سال را مبتلا می‌سازد.. تنگى دژنراتیو (دریچه‌هاى شدیداً کلسیفیه) شایعترین علت تعویض دریچهٔ آئورت در بزرگسالان است. بسیاری از بیماران دچار تنگی بی‌علامت آئورت، مبتلا به بیماریهای قلبی‌ـ‌عروقی همزمان نظیر فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری شریان کرونر نیز هستند که این موارد را هم باید با دقت ارزیابی و درمان کرد. تنگی دریچه آئورت با عوارض و مرگ و میر بیشتری نسبت به دیگر بیماریهای دریچه‌ای قلب همراه است. تنگی ائورتتنگى آئورت در جوانان به احتمال زیاد یک مشکل مادرزادى است (دریچه آئورت دو لتی). بروز تنگی قابل‌توجه آئورت در افراد مبتلا به دریچه آئورت دو لتی مادرزادی زودتر رخ میدهد. با وجودی که میزان بقا در بیماران بی‌علامت نرمال است اما پس از ظهور علایم به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. پاتوفیزیولوژی و سیر طبیعیآسیبشناسی تنگی آئورت شامل فرآیندهایی شبیه به آترواسکلروز عروقی است بنابراین تمام عوامل خطر بیماری عروقی قلب، جز عوامل خطر بیماری تنگی آئورت محسوب می شوند. سیر طبیعی تنگی آئورت شامل یک دوره نهفته طولانی است که طی آن تشدید پیشرونده انسداد خروجی بطن چپ منجر به تغییرات هیپرتروفیک در بطن چپ میشود. با کاهش سطح دریچه آئورت به کمتر از نصف اندازه طبیعی آن، اختلاف فشار قابل‌توجهی بین بطن چپ و آئورت صعودی (در اکوکاردیوگرافی یا اندازهگیری مستقیم حین کاتتریزاسیون قلبی) ایجاد میشود. این تغییر بیانگر افزایش جبرانی فشارهای بطن چپ است که به حفظ فشار سیستمیک مناسب کمک میکند. یکی از پیامدهای این وضعیت، بروز هیپرتروفی ( افزایش ضخامت عضله قلبی) بطن چپ و سپس اختلال کارکرد دیاستولی و افزایش مقاومت در برابر پر شدن بطن چپ است. بنابراین، برای پرشدگی کافی بطن چپ در دیاستول و کمک به برقراری حجم ضربه‌ای کافی، باید انقباض دهلیز چپ با قدرت انجام گیرد. افزایش قدرت انقباض کلی میوکارد و تقویت پیش بار با افزایش انقباض دهلیزی سبب حفظ کارکرد سیستولی بطن چپ میشود و در واقع بیمار در وضعیت بی‌علامت باقی می‌ماند. تنگی آئورتطی دوران نهفته بدون علامت، هیپرتروفی بطن چپ و تقویت پیش‌بار توسط دهلیز، افزایش پس‌بار ناشی از تنگی آئورت را جبران میکند. با تشدید بیماری، فرآیندهای جبرانی کفایت خود را از دست میدهند و سبب بروز علایم نارسایی قلب، آنژین یا سنکوپ میشوند. با تشدید تنگی آئورت و کاهش سطح دریچه آئورت به یک سانتیمتر مربع یا حتی کمتر، ممکن است تغییرات کارکرد بطن چپ دیگر برای غلبه بر انسداد جریان خروجی و حفظ عملکرد سیستولی (حتی در صورت همراهی با افزایش پیش‌بار) کافی نباشد. نقص به وجود آمده در کارکرد سیستولی، چه به تنهایی و چه همراه با اختلال کارکرد دیاستولی، ممکن است به بروز بالینی نارسایی قلب منجر شود. همچنین هیپرتروفی پیشرونده بطن چپ بر اثر تنگی آئورت منجر به افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن ( و در نتیجه ایسکمی قلبی) میشود؛ همزمان، هیپرتروفی میوکارد ممکن است موجب فشار بر روی شریان‌‌های کرونری داخل عضله قلب شود که مسئول خونرسانی هستند و این میتواند حتی در غیاب بیماری عروق کرونر، سبب بروز آنژین (درد قلبی) شود. به علاوه، با شدت یافتن تنگی آئورت، برونده قلب دیگر با فعالیت کردن افزایش بیشتری پیدا نمی‌کند. در این شرایط، افت مقاومت عروق سیستمیک که به طور طبیعی با انجام فعالیت ایجاد میشود ممکن است موجب افت فشارخون و سنکوپ فعالیتی شود. بروز برخی آریتمی ها می تواند موجب سنکوپ استراحتی شود. تنگی آئورتتشخیص علایم و نشانههاتظاهرات بیماری میتواند متنوع باشد. علایم کلاسیک تنگی آئورت شامل علایم نارسایی قلب مثل تنگی نفس فعالیتی، آنژین و سنکوپ است. ظهور این علایم ، نشاندهنده تنگی قابل‌ملاحظة آئورت بوده و در این شرایط باید لزوم تعویض دریچه را مد نظر قرار داد. برخی از بیماران مبتلا به تنگی شدید آئورت (به ویژه سالمندان)، ممکن است با علایم مبهمی مراجعه کنند و در ابتدا تنها علایمی به صورت کاهش تحمل فعالیت بدون مشخص بودن علایم کلاسیک بیماری را بروز دهند. برخی دیگر ممکن است شروع حادتری داشته باشند و گاهی علایم بر اثر بیماریهای زمینه‌ای همراه تسریع میشوند مثلا، فیبریلاسیون دهلیزی (AF) در نتیجه کاهش پرشدگی دهلیز، میتواند منجر به بروز علایم نارسایی قلب شود یا گاهی شروع داروهای ضد فشارخون و یا وازودیلاتوربه منظور درمان فشار خون یا درد سینه در بیمار با تنگی آئورت بی علامت شناخته نشده، موجب بروز سنکوپ گردد
تشخیص:معاینه: یک یافته فیزیکی کلاسیک در تنگی آئورت، سوفل سیستولی خشن افزایش‌یابنده‌ـ‌کاهش‌یابنده است که با بیشترین شدت روی دومین فضای بین‌دنده‌ای سمت راست سمع میشود و به سمت شریان‌‌های کاروتید نیز انتشار می‌یابد. این یافته میتواند با کاهش قدرت و تاخیر در نبض کاروتید، طولانی‌شدن ضربة نوک قلب و محو شدن یا کاهش پیدا کردن صدای دوم آئورت همراه باشد. با این همه، در سالمندان ممکن است سوفل از شدت کمتری برخوردار باشد. همچنین با افزایش بروز آترواسکلروز و پرفشاری خون در سالمندان، تغییرات کلاسیک ایجاد شده در نبض کاروتید ممکن است از نظر دور بمانند. یافته‌های معاینه بالینی به تنهایی قادر به رد کردن تنگی آئورت نیستند. اکوکاردیوگرافی داپلر: به عنوان روش مطمئن و دقیق برای بیماران دچار علایم کلاسیک تنگی آئورت توصیه میشود. این روش برای برآورد سطح دریچه آئورت، حداکثر و میانگین اختلاف فشار دو سوی دریچه و حداکثر سرعت جریان آئورت مفید است. همچنین اکوکاردیوگرافی اطلاعات خوبی را در زمینه کارکرد بطن چپ، فشار پرشدگی بطن چپ و اختلالات همزمان دریچه‌های دیگر فراهم میکند. تست ورزش: تست ورزش برای ارزیابی بیماری عروق کرونر همزمان ( که با توجه به ریس فاکتور های مشابه شایع نیز می باشد) یا تعیین میزان تحمل فعالیت در بیماران دچار تنگی خفیف تا متوسط آئورت انجام می شود. افتراق بین بیمارانی که واقعا بی‌علامت هستند از کسانی که سطح فعالیت معمول آنها به کمتر از آستانه ایجاد علایم کاهش‌یافته، حایز اهمیت است. در طی تست ورزش در صورتی که بیمار با رسیدن به کمتر از ۸۰ حداکثر ضربان قلب پیش‌بینی شده دچار علامت شود یا پاسخ فشار خون وی غیرطبیعی باشد، عمل تعویض دریچه آئورت را باید مد نظر قرار داد. با این وجود گاهی از انجام این آزمون در کسانی که به تنگی قابل‌توجه آئورت مبتلا هستند خودداری باید کرد زیرا خطر مرگ هنگام انجام آزمون وجود دارد. آنژیوگرافی کرونری: با توجه به همراهی زیاد درگیری عروق کرونری با تنگی آئورت، آنژیوگرافی تشخیصی قبل آز جراحی دریچه در بماران بزرگسال توصیه می شود. درماندرمان داروئی موثری برای تنگی آئورت وجود ندارد. کنترل عوامل خطر ( مثل بیماران کرونری قلب) موجب کاهش پیشرفت آن می شود. تعویض دریچه آئورت تنها درمان موثر برای تنگی آئورت شدید است. ترمیم دریچه آئورت توصیه نمی شود. میزان متوسط مرگ و میر حوالی عمل جراحی حدود ۴% و خطر اختلال کارکرد دریچه مصنوعی با درمان مناسب نزدیک به %۱ در سال است.مصرف داروی ضد انعقادی وارفارین ضروری است. در بیماران علامت‌دار: پس از علامت‌دار شدن تنگی آئورت، میزان مرگ به شدت افزایش می‌یابد. متوسط میزان بقای کلی در بیماران علامت‌دار بدون انجام عمل جراحی، حدود ۳-۲ سال است. با این همه، اگر یافته‌های اکوکاردیوگرافی تنها مطرح‌کننده تنگی متوسط آئورت باشند، به آزمون‌های تشخیصی بیشتری (مانند آنژیوگرافی کرونری، آزمون ارزیابی کارکرد ریه و بررسی آریتمی) نیاز است. در بیماران بی‌علامت: تعویض دریچه آئورت برای بیماران بی‌علامت مبتلا به تنگی شدید آئورت به همراه اختلال سیستولی بطن چپ در زمینه تنگی شدید آئورت نیز توصیه میشود و تعویض دریچه آئورت می تواند و کارکرد بطن چپ را بهبود بخشد. با این همه، در برخی بیماران از جمله افراد دچار بیماری شدید. یا بیمارانی که در نزدیکی مراکز مراقبت پزشکی زندگی نمی‌کنند یا امکان پیگیری منظم و مکرر بعد جراحی قرار گیرند ، تحت‌نظر گیری و پایش دقیق توصیه میشود پایش و ارجاع:پایش دقیق تا زمان ظهور علایم در بیشتر بیماران دچار تنگی بی‌علامت آئورت اقدامی مناسب است. اکوکاردیوگرافی سالانه در موارد تنگی شدید آئورت، هر ۲-۱ سال برای تنگی متوسط آئورت و هر ۵-۳ سال برای تنگی خفیف آئورت به طور مرتب انجام شود. از آنجایی که علایم بالینی بهترین شاخص‌های تاثیر بیماری روی وضعیت همودینامیک هستند، در فواصل منظم باید از بیمار شرح حال دقیق گرفته شود درمان طبی در هنگام پایش دقیق: هیچ درمان دارویی که بتواند پیشرفت بیماری دریچه آئورت را به تاخیر اندازد یا بقا را افزایش دهد، شناخته نشده است. مگر استاتین ها که پیشرفت تنگی خفیف تا متوسط آئورت در بیماران درمان شده با استاتین‌ها به طور معنی‌داری کمتر میشود، اما از پیشرفت همودینامیک تنگی شدید آئورت پیشگیری نمی کند. با این همه، بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی بی‌علامت آئورت به بیماریهای قلبی‌ـ‌عروقی همزمان نظیر فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری عروق کرونر نیز دچار هستند. این وضعیت‌ها باید به دقت کنترل شوند. فشار خون بالا :نزدیک به نیمی از بیماران دچار تنگی آئورت، به فشار خون بالا نیز مبتلا هستند. درمان فشار خون بالا در بیماران مبتلا به تنگی بی‌علامت آئورت توصیه میشود. اما، بیماران دچار تنگی آئورت ممکن است به داروهای ضد فشار خون حساسیت ویژه‌ای داشته باشند و عوارض بروز کند. داروهای کاهنده فشار خون باید با دوز کم شروع شوند و برای رسیدن به اثر مناسب به تدریج افزایش داده شوند. مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) به خوبی تحمل میشوند و تحمل فعالیت را می‌افزایند و در بیماران علامت‌دار مبتلا به تنگی شدید آئورت سبب کاهش تنگی نفس میشوند. نسل دوم مسدودکنندههای دی‌هیدروپیریدینی کانال کلسیم در بیماران دچار تنگی آئورت بی‌خطر است. دیورتیک‌ها را باید با احتیاط تجویز کرد زیرا میتوانند پرشدگی بطن چپ در هنگام دیاستول را کاهش دهند و این مساله میتواند موجب کاهش برونده قلب شود. استفاده از مسدودکنندههای محیطی آلفا میتواند منجربه افت فشار خون یا سنکوپ شود و باید از تجویز آنها خودداری کرد. فیبریلاسیون دهلیزیفیبریلاسیون دهلیزی در %۵ از بیماران مبتلا به تنگی آئورت روی میدهد. وجود ریتم فیبریلاسیون ممکن است ارزیابی تنگی آئورت را با اکوکاردیوگرافی با چالش مواجه سازد. شروع جدید فیبریلاسیون دهلیزی میتواند بروز نارسایی قلب را در بیمار دچار تنگی قابل توجه دریچه آئورت که بی‌علامت بوده است، تسریع کند. کنترل ضربان قلب برای فراهم کردن زمان لازم برای پرشدن مناسب قلب در هنگام دیاستول با اهمیت است. خطر بیماری کرونروجود همزمان بیماری شریان‌‌های کرونر در بیماران مبتلا به تنگی آئورت شایع است زیرا عوامل مستعد کننده مشابه دارند. مداخلات درمانی شامل: قطع مصرف سیگار، شرکت منظم در ورزش ولی کنترل شده از نظر شدت و رژیم غذایی مناسب و صحیح ، کنترل قند خون و کلسترول بالا است. بیماران دچار تنگی خفیف آئورت نباید در انجام فعالیت فیزیکی محدود شوند. بیماران بی‌علامت مبتلا به تنگی متوسط تا شدید آئورت باید از انجام فعالیت‌های شدید یا رقابتی که دربرگیرنده نیاز عضلانی استاتیک و دینامیک قابل‌توجه است، خودداری کنند، هر چند که انجام فعالیت‌های دیگر بی‌خطر است. پیشگیری از آندوکاردیت باکتریایی: با آنتی‌بیوتیک در بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض دریچه آئورت قرار گرفته‌اند، توصیه میشود مراقبت های پس از عمل آنوریسم شکمی :پس از جراحی آنوریسم شکمی ممکن است بیمار در بخش مراقبت های ویژه بستری شود. مراقبت های پس از عمل بر اصول زیر استوار است : * اطمینان از خون رسانی به بافت ها و محل عروق با حفظ فشار خون در حد مناسب ، رساندن مایعات کافی به بدن ، پیشگیری از افزایش فشار خون ، کنترل دقیق علائم حیاتی و میزان دفع ادرار * بررسی حس و حرکت و وضعیت خون رسانی به بافت ها و اندام های تحتانی و همچنین کنترل سطح هوشیاری * مراقبت از محل جراحی از نظر عفونت و تشکیل لخته و ترومبوز و نشانه های نشت خون از محل گرافت عروقی مثل درد شدید در پشت و یا کبودی وسیع در اندام تناسلی و افت هموگلوبین * کنترل بیمار به منظور عدم درگیری با مشکلات روده ای مثل درد شدید و اتساع شکم ، وجود خون در مدفوع و اسهال * در نظر گرفتن بیمار از نظر علائم بی قراری ، رنگ پریدگی ، پوست مرطوب ، کاهش فشار خون ، تشنگی و افزایش نبض و درد های شدید در ناحیه پشت شکم * تسکین درد ناشی از جراحی طبق دستور پزشک مراقبت در منزل از بیمار آنوریسم شکمی :* بیمار باید فعالیت های خود را به تدریج افزایش دهد * علائم خستگی ، کاهش اشتها ، مشکلات روده ای مورد انتظار است * از برداشتن جسم سنگین برای حداقل ۶ تا ۱۲ هفته بعد از جراحی پرهیز شود * به علائم عفونت محل جراحی مانند تب و لرز ، ترشح چرک از محل جراحی ، درد و سفتی و قرمزی توجه شود * اندام های تحتانی از نظر تغییر رنگ ، حرارت و فقدان نبض بررسی شوند * در صورت تجویز آنتی بیوتیک ، این داروها باید به موقع ، طبق دستور پزشک و به طور کامل مصرف شود * در صورت نیاز به انجام اقدامات دندان پزشکی با پزشک خود در مورد شروع مصرف آنتی بیوتیک قبل از انجام درمان مشورت شود * در آقایان پس از انجام شدن جراحی بروز اختلالات جنسی شایع می باشد و در صورت نیاز با پزشک متخصص ارولوژی مشورت شود * رژیم غذایی پر فیبر و همراه با سبزیجات و مایعات کافی جهت پیشگیری از یبوست رعایت شود * از انجام رانندگی خودداری شود و در مورد شروع آن با پزشک مشورت شود * ۴ تا ۶ هفته پس از جراحی فعالیت جنسی می تواند آغاز شود به شرطی که بیمار ضمن قدم زدن و بالا رفتن از پله ها دچار کوتاهی تنفس نشود * فعالیت هایی چون بالا رفتن از پله ها و قدم زدن بهتر است بر اساس تحمل بیمار آغاز شود * ضمن راه رفتن پاها بهتر است با بانداژ الاستیک بسته شود * از استعمال سیگار و دخانیات پرهیز شود * فشار خون کنترل شده و داروهای فشار خون به درستی استفاده شود. :: بازدید از این مطلب : 29 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
پای دیابتیدرمان و جراحی زخم پای دیابتی همیشه لازم نیست گاهی اوقات به ساگی می توان از این بیماری پیشگیری نمود. دیابتی‌ها باید توجه داشته باشند در مقایسه با سایر افراد مشکلات بیشتری در رابطه با پاهایشان دارند که میتواند منجر به عفونت‌های خطرناک شود. نکات زیر به شما کمک میکند تا نشانه‌های عفونت پا را بشناسید و در مراحل اولیه اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از پای دیابتی انجام دهید. پای دیابتی از دو راه ایجاد میشود:۱– نقش صدمه به اعصاب (نوروپاتی) در پای دیابتیبه طور عادی، اگر پای ما صدمه ببیند یا عفونتی به وجود بیاید، درد برای ما هشداری است تا برای شرایط خطر آماده باشیم و سریعتر به پزشک مراجعه کنیم. در دیابت اعصاب پا تحت تاثیر قرار می‌گیرد و درد کمتری در پاها احساس میشود. یعنی افراد دیابتی ممکن است درد ناشی از یک بریدگی کوچک یا تاول را، احساس نکنند. احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن میتواند نشان عدم خونرسانی کافی عضو باشد. ۲– نقش سختی دیواره عروق (واسکولوپاتی) در پای دیابتی– در دیابت، عروق پا نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند و سخت و تنگ میشوند. بنابراین حجم خون کمتری را به سمت پاها هدایت میکنند. – از نشانه‌های اختلال در خونرسانی پا، سرد شدن، رنگ پریدگی و کبود شدن پاها خصوصا انگشتان است. – بریدگی‌ها اگر درمان نشوند، عفونت کرده و میتواند باعث سیاه شدن (گانگرن) پا شود. سیاه شدن پا ضایعه‌ای است که در صورت عدم درمان منجر به قطع کردن پا میشود، تا آسیب به بخش‌های بالاتر و سالم‌تر منتقل نشود. در بیماران دیابتی که اعصاب و عروق با هم درگیرند، حتی زخم‌های کوچک هم باید مهم تلقی شوند، چون ممکن است سریعا عفونت گسترش پیدا کرده و تمام طول پا و حتی کل بدن را درگیر کند. – قرمزی، تعریق و داغ شدن پا از نشانه‌های عفونت هستند. وقتی خون کمتری به پا برسد، پا به اندازه کافی اکسیژن و غذا دریافت نمی‌کند و نمی‌تواند در مقابل عفونتها جنگیده و خوب ترمیم شود. – مهمترین روش برای پیشگیری از آسیب پاها، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی، تغذیه صحیح، ورزش و رعایت بهداشت فردی است. اگر شما یک بیمار دیابتی هستید، حتما روزانه پاهایتان را معاینه کنید تا مشکلات کوچک را بیابید و اجازه ندهید به آسیب‌های جدی تبدیل شود. با روشهای ساده شست‌وشو و درمان‌های موضعی، می‌توانید آنها را رفع کنید. بیماران دیابتی یا پای دیابتی باید به نکات زیر توجه نمایند:– از پاهایتان مراقبت کنید و از زخم شدنشان پیشگیری کنید. – هر روز پاهایتان را با آب گرم و صابون ملایم بشویید و از نظر زخم و عفونت مشاهده نمایید. – برای اینکه تمام قسمت‌های پا را مشاهده کنید، می‌توانید از یک آینه استفاده کنید. – به هر نوع ترک، تاول، پوسته، بریدگی، خراشیدگی و قرمزی توجه کنید. – پاها و به خصوص لای انگشتان را کاملا خشک کنید. می‌توانید از کرم‌های مرطوب‌کننده در محل پاشنه و قسمتی از پوست پا که خشک شده و ترک برداشته، استفاده کنید؛ ولی هرگز آن را بین انگشتان پا نمالید. – ناخن‌ها را کوتاه نگه دارید، کوتاه کردن ناخن‌ها به صورت صاف، بعد از خیساندن یا دوش گرفتن و حمام رفتن باشد. – زمانی که با مواد داغ تماس پیدا می‌کنید، مراقب پاهایتان باشید. چون ممکن است بدون اینکه احساس کنید، سوختگی رخ دهد. – قبل از اینکه پایتان را در آب فرو ببرید، دمای آن را با دستتان کنترل کنید. – بدون استفاده از ضد آفتاب در معرض نور خورشید قرار نگیرید. – اگر پایتان میخچه یا پینه دارد، خودتان برای برداشتن آنها اقدام نکنید و اجازه بدهید پزشک آنها را بردارد. – به طور منظم جهت معاینه به پزشک مراجعه کنید. نکات قابل توجه در انتخاب کفش و جوراب:– همواره کفش مناسب که اندازه پایتان است، بپوشید و همیشه بعدازظهرها برای خرید کفش اقدام کنید. – پنجه کفش باید طوری باشد که انگشتان پا به راحتی حرکت کنند. – هرگز کفشی که قسمت پنجه و پاشنه آن باز است، نپوشید. – جوراب تمیز نخی به پا کنید و هر روز آنها را عوض نمایید. – از پوشیدن جوراب‌های سفت و کشی اجتناب کنید. – هرگز با پای برهنه راه نروید. – قبل از به پا کردن کفش، داخل آن را نگاه کنید. سنگریزه‌ها، بند پاره کفش و ناخن‌های بلند میتوانند تبدیل به نقاط فشاری شده و منجر به التهاب و عفونت شوند. – تب و لرز نشانه عفونت است در صورت مشاهده، سریعا با پزشک یا پرستار خود در میان بگذارید. عفونت‌های کوچک با رعایت بهداشت روزانه و مراقبت‌های ساده و آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک قابل درمان هستند. ولی اگر درمان به هر دلیلی به تاخیر بیفتد، عفونت وسعت یافته و حتی میتواند تا استخوان‌های پا نیز برسد و احتیاج به جراحی پیدا کند. – رعایت بهداشت پاها شامل مراقبت روزانه، پوشش مناسب و جلوگیری از زخم شدن و صدمه پا و ویزیت منظم توسط پزشک است. :: بازدید از این مطلب : 27 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
دیالیز و انواع آن چیست؟دیالیز روشی برای پالایش خارج از بدن خون از مواد زاید و سمی مانند اوره و کراتنین و نیز کاهش آب اضافی و آزاد خون است در این روش خونی که از یک مسیر عروقی موقت یا دائم بدست می آید با سرعت 300 میلی لیتر در دقیقه به درون مویرگهایی که از غشاهای نیمه مصنوعی ساخته شده اند پمپ می گردد. در سمت مقابل مایع دیالیز حرکت میکند. انتشار از طریق غشاء این امکان را فراهم می کند که مواد زائد و سمی به مایع دیالیز وارد شود و خون برگشتی فاقد مواد سمی باشد. کلیه ها مسئول تصفیه کردن مواد زائد از خون هستند. دیالیز عملیاتی است که جایگزینی برای بسیاری از وظائف و مسئولیت های طبیعی کلیه ها می باشد. دیالیز به افراد این امکان را می دهد، با اینکه دیگر کلیه هایشان به خوبی کار نمی کند، بتوانند زندگی خوب و مفیدی را بگذرانند. چه زمان بیماران به دیالیز نیاز پیدا می کنند؟بیماران معمولاً زمانیکه مواد زائد بدنشان آنقدر زیاد می شود که به خاطر آن ناراحتی در بدنشان ایجاد میگردد، نیاز به انجام دیالیز پیدا می کنند. سطح مواد زائد معمولاً کم کم در بدن افزایش می یابد. پزشکان مواد شیمیایی مختلفی را در خون اندازه گیری می کنند تا ببینند چه زمان دیالیز برای بیمار لازم می شود. دو مورد از مهمترین مواد شیمیایی موجود در خون که برای این مورد اندازه گیری می شوند، کراتینین و اوره خون است. وقتی مقدار این دو ماده در خون بالا می رود، نشاندهنده این است که توانایی کلیه ها برای تصفیه بدن از مواد زائد پایین آمده است. انواع دیالیزدیالیز دو نوع اصلی دارد: 1- دیالیز خونی 2- دیالیز صفاقی در دیالیز خونی یا همودیالیز برای خارج کردن مواد زائد و آب اضافی از بدن به وسیله دستگاه همودیالیز از یک نوع فیلتر خاص استفاده می کنند. در دیالیز صفاقی از مایعی که با یک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار داده می شود، مواد زائد و آب اضافی از بدن خارج می شود. بیمار طی دیالیز چه می کند؟درمان همودیالیز در واحد همودیالیز صورت می گیرد. واحد همودیالیز یک ساختمان خاص است که با دستگاه هایی تجهیز شده است که درمان دیالیز را انجام می دهند. بیماران باید معمولاً سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه کنند. برای مثال، شنبه/دوشنبه/چهارشنبه یا یکشنبه/سه شنبه/پنجشنبه. هر جلسه همودیالیز حدود 2 تا 4 ساعت طول می کشد. در دیالیز صفاقی لازم است که بیمار نقش فعالتری را در درمان خود داشته باشد. یکی از مهمترین مسائل مسئولیت بیمار برای حفظ استریلیتی است تا از عفونت جلوگیری شود. در این عملیات، بیمار ابتدا خود را وزن می کند تا مایع مناسب انتخاب شود آنگاه بیمار ماسکی زده و محل لوله را تمیز میکند. اجازه داده شده مایعی که درحفره پریتوئن بوده خارج شود و یک محلول جدید را مرتبط می کند که به داخل حفره پریتوئن فرستاده شود. این عملیات معمولاً 30 دقیقه زمان می برد . مزایای انواع مختلف دیالیزهر دو نوع دیالیز مزایا و معایبی دارندکه برحسب شیوه زندگی، سیستم حمایتی، و میزان مسئولیت پذیری بیمار تصمیم گیری میشود. هر بیمار باید از دیدگاه خود به این دو نوع روش درمانی نگاه کند. در بیمارانی که رگ مناسب برای ایجاد فیستول شریانی وریدی دارند معمولا دیالیز خونی ارجح است . برای بسیاری از بیماران، یکی از مهمترین مزیت های همودیالیز این است که هیچ مشارکتی در درمان ندارند. تنها کاری که باید بکنند این است که تا بیمارستان یا کلینیک مخصوص دیالیز بروند. برای آندسته از بیمارانی که درمان های مستقل تری را ترجیح می دهند، دیالیز صفاقی برنامه تغییرپذیرتری دارد و می تواند در خانه هم انجام گیرد. اما هنوز هم باید روزانه ساعتی را صرف عملیات دیالیز کند. مهمترین مشکل دیالیز صفاقی احتمال عفونت است. بیمار یک لوله پلاستیکی دارد که از حفره پریتوئن به خارج بدن می رود و این می تواند احتمال وارد شدن باکتری را به بدن افزایش دهد. کلیه ها مسئول فیلتر کردن و در واقع تصفیه کردم مواد زائد از خون هستند. دیالیز عملیاتی است که جایگزینی برای بسیاری از وظائف و مسئولیت های طبیعی کلیه ها می باشد. کلیه ها دو عضوی هستند که در هر دو طرف پشت حفره شکم قرار گرفته اند. دیالیز به افراد این امکان را می دهد، با اینکه دیگر کلیه هایشان به خوبی کار نمی کند، بتوانند زندگی خوب و مفیدی را بگذرانند. دیالیز با انجام عملکردهای کلیه های از کار افتاده، به بدن کمک می کند. کلیه ها نقش های مختلفی در بدن دارند. یکی از وظائف مهم و اصلی کلیه ها، تنظیم توازن آب بدن است. آنها اینکار را با تنظیم مقدار ادرار که به طور روزانه از بدن خارج می شود، انجام می دهند. در روزهای گرم، بدن بیشتر عرق می کند. درنتیجه، آب کمتری باید از کلیه ها دفع شود. در روزهای سرد نیز که بدن کمتر عرق می کند، برای حفظ توازن مناسب در بدن، خروج ادرار باید بیشتر باشد. این وظیفه کلیه هاست که کار تنظیم مایعات بدن را توسط خروج ادرار انجام دهند. یکی دیگر از وظائف اصلی کلیه ها خارج کردن مواد زائدی است که بدن در طول روز تولید می کند. در عملکردهای مختلف بدن، سلول ها انرژی مصرف می کنند. عملکرد سلول ها مواد زائدی تولید می کند که باید از بدن بیرون روند. وقتی این مواد زائد به اندازه کافی از بدن دفع نشوند، در بدن جمع می شوند. بالا رفتن میزان این مواد زائد در بدن، آزوتمیا نام دارد که با آزمایش خون سنجیده می شود. وقتی مواد زائد در بدن جمع می شوند، حال بدی در بدن ایجاد می شود که اورمی یا اوره خونی نامیده میشود. چه زمان بیماران به دیالیز نیاز پیدا می کنند؟بیماران معمولاً زمانیکه مواد زائد بدنشان آنقدر زیاد می شود که به خاطر آن ناراحتی در بدنشان ایجاد میگردد، نیاز به انجام دیالیز پیدا می کنند. سطح مواد زائد معمولاً کم کم در بدن افزایش می یابد. پزشکان مواد شیمیایی مختلفی را در خون اندازه گیری می کنند تا ببینند چه زمان دیالیز برای بیمار لازم می شود. دو مورد از مهمترین مواد شیمیایی موجود در خون که برای این مورد اندازه گیری می شوند، کراتینین و نیتروژن اوره خون است. وقتی مقدار این دو ماده در خون بالا می رود، نشاندهنده این است که توانایی کلیه ها برای تصفیه بدن از مواد زائد پایین آمده است. پزشکان برای سنجش سطح عملکرد و فعالیت کلیه ها از آزمایش ادرار، تصفیه کراتینین، استفاده می کنند. بیمار ادرار را در ظرفی مخصوص برای یک روز کامل نگهداری می کند. مواد زائد موجود در ادرار و خون با اندازه گیری مقدار کراتینین، سنجیده می شوند. با مقایسه سطح این ماده در خون و ادرار، پزشک تشخیص می دد که کلیه ها کار می کنند یا خیر. نتیجه این عمل تصفیه کراتینین نامیده می شود. معمولاً وقتی آزمایش تصفیه کراتینین تا cc/minute 12-10 پایین می آید، بیمار به دیالیز نیاز دارد. پزشک از شاخص های دیگری نیز برای تعیین وضعیت بیمار استفاده می کند تا درمورد نیاز او به دیالیز تصمیم بگیرد. اگر بیمار ناتوانی عمده ای در استخراج مواد زائد از بدن داشته باشد، یا اگر دچار بیماری های قلبی، ریه، معده و زا این قبیل بود، یا با حس چشایی یا جس در پاهای خود مشکل داشت، باوجدیکه ممکن است تصفیه کراتینین تا آن میزان که گفته شد پایین نیامده باشد، باز دیالیز توصیه می شود. انواع دیالیزدیالیز دو نوع اصلی دارد: “همو دیالیز” و “دیالیز پریتونیل”. در همودیالیز برای خارج کردن مواد زائد و آب اضافی از بدن از یک نوع فیلتر خاص استفاده می کنند. در دیالیز پریتونیل از مایعی که با یک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار داده می شود، مواد زائد و آب اضافی از بدن خارج می شود. در همودیالیز، خون بدن بیمار از یک فیلتر در دستگاه دیالیز که غشای دیالیز نامیده می شود عبور می کند. در این عملیات، یک لوله پلاستیکی خاص بین یک سرخرگ و سیاهرگ در دست یا پا قرار داده می شود. گاهی اوقات، یک ارتباط مستقیم بین سرخرگ و سیاهرگ در دست برقرار می شود. این عملیات Cimino Fistula نامیده می شود. سوزن ها بین این پیوند قرار داده شده و خون زا طریق دستگاه فیلتر به داخل دستگاه دیالیز و دوباره به داخل بدن بیمار رانده می شود. در دستگاه دیالیز، محلولی در آن طرف فیلتر مواد زائد را از بدن بیمار دریافت می کند. در دیالیز پریتونیل از بافت های داخل شکم خود بیمار بعنوان فیلتر استفاده می شود. روده ها داخل حفره شکم، در فضای بین دیواره شکم و مهره های پشت قرار دارند. یک لوله پلاستیکی که بول دیالیز نامیده می شود، از طریق دیواره شکم، داخل حفره شکم قرار داده می شود. سپس یک مایع خاص را وارد حفره شکم کرده که روده ها را شستشو می دهد. دیواره روده بعنوان یک فیلتر بین این مایع و جریان خون عمل می کنند. با استفاده از انواع مختلف محلول ها، مواد زائد و آب اضافی را می توان با این عملیات از بدن بیمار خارج کرد. بیمار طی دیالیز چه می کند؟همودیالیز: درمان همودیالیز در واحد همودیالیز صورت می گیرد. واحد همودیالیز یک ساختمان خاص است که با دستگاه هایی تجهیز شده است که درمان دیالیز را انجام می دهند. این واحد همچنین مکانی است که بیماران می توانند برای رژیم غذایی یا نیازهای اجتماعی خود مشاوره بگیرند. بیماران باید معمولاً سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه کنند. برای مثال، شنبه/دوشنبه/چهارشنبه ها یا یکشنبه/سه شنبه/پنجشنبه ها. قبل از درمان، بیماران خود را وزن میکنند تا مقدار مواد زائدی که از دیالیز قبل تا به آن زمان در بدن آنها جمع شده است، تشخیص داده شود. آنگاه بیماران روی صندلی های مخصوص می نشینند که مثل صندلی راحتی است. ناحیه پیوند (پیوند بین سرخرگ و سیاهرگ)، کاملاً تمیز می شود. سپس دو سوزن به داخل پیوند فرو می شود. یکی از این سوزن ها خون را به داخل دستگاه می برد که در آنجا تصفیه می شود و سوزن دیگر، خون تصفیه شده را به داخل بدن بیمار برمی گرداند. درمان 2 تا 4 ساعت طول می کشد. طی این ساعات، پرسنل دیالیز بطور مداوم فشار خون بیمار را چک می کنند و دستگاه دیالیز را تنظیم می کنند تا مطمئن شوند که مقدار درستی مایع از بدن بیمار خارج شده است. بیماران می توانند در این فاصله مطالعه کنند، بخوابند یا سایر کارهای خود را انجام دهند. دیالیز پریتونیلدر دیالیز پریتونیل لازم است که بیمار نقش فعالتری را در درمان خود داشته باشد. یکی از مهمترین مسائل مسئولیت بیمار برای حفظ یک سطح صاف بر روی شکم است که درمان روی آن انجام می شود تا از عفونت جلوگیری شود. در این عملیات، بیمار ابتدا خود را وزن می کند تا مایع مناسب انتخاب شود. آنگاه بیمار ماسکی زده و محل بول پریتونیل را تمیز میکند. مایعی که اجازه داده شده در حفره پریتونیل بماند به کیسه پلاستیکی که قبلاً مایع در آن بود، برده می شود. سپس بیمار آن کیسه را قطع کرده و کیسه ی یک محلول جدید را مرتبط می کند که باید به داخل حفره پریتونیل کشیده شود. وقتی مایع درون بدن است، کیسه جدید لوله شده و تا درمان بعد درون لباس زیر بیمار قرار داده می شود. این عملیات معمولاً 30 دقیقه زمان می برد و باید 5 بار در هفته انجام شود. مزایای انواع مختلف دیالیزهر دو نوع دیالیز، همودیالیز و دیالیز پروتنیل، مزایا و معایبی دارند. بستگی به بیمار دارد که تصمیمی بگیرد کدامیک از این عملیات برحسب شیوه زندگی وی، سایر بیماری ها، سیستم حمایتی، و میزان مسئولیت پذیری او در برنامه درمانی، برای او بهتر است. هر بیمار باید از دیدگاه خود به این دو نوع روش درمانی نگاه کند. بیماران صرفنظر از نوع دیالیز که انتخاب می کنند، مسئولیت های مختلفی از قبیل دنبال کردن یک برنامه غذایی، توجه به میزان مصرف مایعات خود و مصرف ویتامین ها و سایر داروها برای کنترل فشار خون و توازن کلسیم و فسفات، بر عهده دارند. برای بسیاری از بیماران، یکی از مهمترین مزیت های همودیالیز این است که هیچ مشارکتی در درمان ندارند. تنها کاری که باید بکنند این است که تا بیمارستان یا کلینیک مخصوص دیالیز بروند. علاوه بر این در همودیالیز رژیم غذایی . کنترل مایعات بدن سخت تر از دیالیز پریتونیل است. برای آندسته از بیمارانی که درمان های مستقل تری را ترجیح می دهند، دیالیز پریتونیل برنامه تغییرپذیرتری دارد و می تواند در خانه هم انجام گیرد. اما هنوز هم باید روزانه ساعتی را صرف عملیات دیالیز کند اما می تواند زمانبندی آن را برحسب کارهای خود تنظیم کند. از اینها گذشته، دیالیز پریتونیل باید هر روز هفته انجام شود. مهمترین مشکل دیالیز پریتونیل احتمال عفونت است. بیمار یک لوله پلاستیکی دارد که از حفره پریتونیل به خارج بدن می رود و این می تواند احتمال وارد شدن باکتری را به بدن افزایش دهد بیماران چطور اطلاعات خود را درمورد دیالیز افزایش دهند؟منابع اطلاعاتی بسیار زیادی در دسترس بیماران دیالیزی وجود دارد. پزشک بیمار معمولاً نوارهای ویدئویی در اختیار دارد که در آن تکنیک های دیالیز، مزیت ها و معایب هرکدام خیلی خوب توضیح داده شده است. دیالیز در یک نگاه دیالیز عملیاتی است که می تواند جایگزین بسیاری از وظائف طبیعی و عادی کلیه ها باشد. دیالیز به بیماران نارسایی کلیه امکان می دهد تا زندگی خوب و پرباری داشته باشند. دیالیز دو نوع دارد: همودیالیز و دیالیز پریتونیل. هر نوع از دیالیز مزایا و معایبی برای خود دارند. بیماران می توانند برحسب نیاز های خود نوع دیالیز مناسب برای خود را انتخاب کنند. دیالیز و انواع آن چیست؟کلیه ها مسئول تصفیه کردن مواد زائد از خون هستند. دیالیز عملیاتی است که جایگزینی برای بسیاری از وظائف و مسئولیت های طبیعی کلیه ها می باشد. دیالیز به افراد این امکان را می دهد، با اینکه دیگر کلیه هایشان به خوبی کار نمی کند، بتوانند زندگی خوب و مفیدی را بگذرانند. چه زمان بیماران به دیالیز نیاز پیدا می کنند؟بیماران معمولاً زمانیکه مواد زائد بدنشان آنقدر زیاد می شود که به خاطر آن ناراحتی در بدنشان ایجاد میگردد، نیاز به انجام دیالیز پیدا می کنند. سطح مواد زائد معمولاً کم کم در بدن افزایش می یابد. پزشکان مواد شیمیایی مختلفی را در خون اندازه گیری می کنند تا ببینند چه زمان دیالیز برای بیمار لازم می شود. دو مورد از مهمترین مواد شیمیایی موجود در خون که برای این مورد اندازه گیری می شوند، کراتینین و اوره خون است. وقتی مقدار این دو ماده در خون بالا می رود، نشاندهنده این است که توانایی کلیه ها برای تصفیه بدن از مواد زائد پایین آمده است. انواع دیالیزدیالیز دو نوع اصلی دارد: 1- دیالیز خونی 2- دیالیز صفاقیدر دیالیز خونی یا همودیالیز برای خارج کردن مواد زائد و آب اضافی از بدن به وسیله دستگاه همودیالیز از یک نوع فیلتر خاص استفاده می کنند. در دیالیز صفاقی از مایعی که با یک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار داده می شود، مواد زائد و آب اضافی از بدن خارج می شود. بیمار طی دیالیز چه می کند؟درمان همودیالیز در واحد همودیالیز صورت می گیرد. واحد همودیالیز یک ساختمان خاص است که با دستگاه هایی تجهیز شده است که درمان دیالیز را انجام می دهند. بیماران باید معمولاً سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه کنند. برای مثال، شنبه/دوشنبه/چهارشنبه یا یکشنبه/سه شنبه/پنجشنبه. هر جلسه همودیالیز حدود 2 تا 4 ساعت طول می کشد. در دیالیز صفاقی لازم است که بیمار نقش فعالتری را در درمان خود داشته باشد. یکی از مهمترین مسائل مسئولیت بیمار برای حفظ استریلیتی است تا از عفونت جلوگیری شود.در این عملیات، بیمار ابتدا خود را وزن می کند تا مایع مناسب انتخاب شود آنگاه بیمار ماسکی زده و محل لوله را تمیز میکند. اجازه داده شده مایعی که درحفره پریتوئن بوده خارج شود و یک محلول جدید را مرتبط می کند که به داخل حفره پریتوئن فرستاده شود. این عملیات معمولاً 30 دقیقه زمان می برد . مزایای انواع مختلف دیالیزهر دو نوع دیالیز مزایا و معایبی دارندکه برحسب شیوه زندگی، سیستم حمایتی، و میزان مسئولیت پذیری بیمار تصمیم گیری میشود. هر بیمار باید از دیدگاه خود به این دو نوع روش درمانی نگاه کند. برای بسیاری از بیماران، یکی از مهمترین مزیت های همودیالیز این است که هیچ مشارکتی در درمان ندارند. تنها کاری که باید بکنند این است که تا بیمارستان یا کلینیک مخصوص دیالیز بروند. برای آندسته از بیمارانی که درمان های مستقل تری را ترجیح می دهند، دیالیز صفاقی برنامه تغییرپذیرتری دارد و می تواند در خانه هم انجام گیرد. اما هنوز هم باید روزانه ساعتی را صرف عملیات دیالیز کند. مهمترین مشکل دیالیز صفاقی احتمال عفونت است. بیمار یک لوله پلاستیکی دارد که از حفره پریتوئن به خارج بدن می رود و این می تواند احتمال وارد شدن باکتری را به بدن افزایش دهد.پرستاری از بیمار دیالیزی دیالیز: روشی است که برای خارج ساختن مایعات و فراورده های زائد اورمیک از بدن استفاده می شود و به دو نوع دیالیز خونی و صفاقی دسته بندی می شود . که ما فقط دیالیز خونی را مورد بررسی قرار می دهیم.دیالیز خونی : این بیماری در نارسایی مزمن کلیه (CRF) Cronic Renal Failure اتّفاق می افتد که در آن 80-90 درصد بافت کلیه از بین می رود . در این حالت توانایی بدن برای حفظ تعادل آب و الکتولیت ها و وضعیّت شیمیایی بدن مختل می شود . در نهایت به اوره کشنده ( احتباس مقدار زیادی اوره و سایر مواد نیتروژنی در خون ) منجر می شود . علل ایجاد کننده CRF عبارتند از گلومرولونفریت ، دیابت شیرین ، افزایش فشار خون کنترل نشده ، کلیه پلی کیستیک ، پیلونفریت و انسداد مجاری ادراری .علائم : بارزترین علائم آن روی سیستم عصبی است که باعث لتارژی ( خواب آلودگی ) ،گیجی ، ….،تشنّج و… می شود .همچنین روی سیستم گوارشی ( باعثیا اشتهایی ، تهوع و …) ، سیستم قلبی عروقی ( هیپرولمی ، ادم ، افزایش فشارخون ، ctlf و …) ، سیستم خون ساز ( باعث آنمی ، لکوسیتوز و … ) سیستم عضلانی ( باعث اختلالات بیشتر در اثر کاهش دفع فسفر و کاهش جذب کلسیم از روده می باشد که شامل درد در استخوان و مفاصل می باشد ) سیستم ادراری ( کاهش برون ده ادراری ، کاهش وزن مخصوص ادرار ، پروتئین اوری و …) سیستم ریوی ( تنگی نفس ،……..و…) سیستم تناسلی ( نازایی ، کاهش میل جنسی ، ناتوانی جنسی و اختلال در قاعگی و … ) و پوست ( رنگ پریدگی ، خارش بسیار شدید …) .CRF ممکن است به تدریج و در طی چندین سال و یا بدنبال یک حمله که بیمار نتواند از آن رهایی وبهبود یابد ، ایجاد شود . بیماری بر شغل فرد نیز تأثیر می گذارد فرد باید هرهفته به مدّت سه یا چهاربار و هر بار چهار تا پنج ساعت و حتی کل روز دیالیز شود و این باعث می شود فرد نتواند کارهای خود را به درستی انجام دهد نکات آموزشی:-مراقبت از فستیول شریانی _ وریدی : از این روش برای دستیابی به عروق خونی جهت دیالیز خونی دراز مدّت استفاده می شود .در این روش یک سرخرگ را به سیاهرگ وصل می کنند ، چون سیاهرگ سطحی تر ولی فشار کمتری دارد سرخرگ را به آن وصل می کنند زیرا سرخرگ فشار خون بیشتری دارد . توصیه می شود در چند روز اول پس از عمل ، اندام مربوطه بالاتر از تنه گذاشته شود . از اقداماتی که جریان خون وریدی در بازوی مربوطه را محدود می کند ( مانند پوشیدن لباسهای تنگ و زیورآلات ) خودداری گردد . تا بهبودی مححل برش فستیول (10-14 روز پس از جراحی ) از بلند کردن اجسام سنگین با اندام مربوطه و یا قرار دادن کیف سنگین بر دوش خودداری شود .در صورت بروز علائم ……دست (درد در حین فعالیّت ، درد در هنگام استراحت ، ایجاد زخم های غیر قابل درمان و سردی دست ) فوراً به پزشک مراجعه شود . در صورت بروز علائم عفونت در فستیول ( مانند قرمزی ،تورم حساسیّت ، ترشح ) فوراً به پزشک مراجعه شود . توصیه می شود محل خشک و تمیز نگه داشته شود . از اعمال فشار زیاد و یا نفوذ اجسام تیز به داخل آن خودداری شود . جهت اطمینان از باز بودن فستیول توصیه می شود با قرار دادن اطمینان از باز بودن فستیوال توصیه می شود با قراردادن انگشت به آرامی روی فستیوال، عبور خون، ( به صورت احساس نبض موجی شکل و لرزش ) کنترل شود. به منظور جلوگیری از بروز لخته در فستیوال توصیه می شود از پوشیدن لباس های تنگ در بالا و روی محل فستیوال ، خوابیدن روی دست دارای فستیوال، بستن تورنیکت یا کاف فشارسنج در دست دارای فستیوال اجتناب شود. خون گیری از این عضو نباید انجام شود و همچنین این عضو نباید به صورت مداوم بی حرکت بماند. توصیه می شود از به کار بردن تیغ برای زدودن مو در عضو دارای فستیوال اجتناب شود از کنترل پوسته های زخم پرهیز شود و برای برجسته شدن عروق فستیوال انجام ورزش های زیر به بیمار و خانواده وی آموزش داده شود. · دست پائین تر از قفسه سینه قرار گیرد. · بیمار توپی قابل ارتجاع در دست قرار داده و با فشار آن را باز و بسته نماید . این کار را 20 بار انجام دهد و سپس استراحت نماید این کار را چندین بار انجام دهد. · مراقبت از شانت شریانی – وریدی : عنصری که شانت گذاشته شده برای 10 روز ثابت و بی حرکت باشد تا زخم التیام یابد در صورتی که شانت در پا باشد توصیه می شود برای جلوگیری از فشار پتو بر روی پا از یک مکان فلزی استفاده شود عضو بالاتر از سطح بدن قرار گیرد تا ورم از بین رود برای بالا بردن گردش خون انتهاها توصیه می شود عضوی که شانت دارد گرم نگه داشته شود توصیه می شود به منظور پیشگیری از خونریزی زیاد در حین پاره شدن شانت دو گیره در دسترس باشد تا به محض پارگی شانت دو سر لوله شانت کلمپ شود سه روز بعد از شانت به بیمار توصیه می شود که در صورتی که بیمار همودیالیز شود برای هپارینه کردن شانت به واحد دیالیز مراجعه نماید توصیه می شود محل عمل از نظر خونریزی کنترل شود باز بودن مجرای شانت باید مکرراً از طریق لمس شانت(احساس لرزش در زیر انگشتان) کنترل گردد. محل شانت از نظر عفونت (شانت منبع بالقوه عفونت است ) کنترل شود. در صورت بروز هرگونه علائم مربوط به عفونت مانند درد یا قرمزی ، تورم، و یا گرمی بیش از حد در ناحیه شانت فوراً به پزشک مراجعه شود. عوارض بیماری:از جمله عوارضی که بیمار دیالیزی را تهدید می کند، کاهش فشار خون است. لذا توصیه می شود در صورت مشاهده علائمی مثل تهوع، استفراغ، دلشوره، بی قراری ، سرگیجه، گرفتگی عضلانی و رنگ پریدگی بلافاصله به پزشک مراجعه شود. ( کاهش فشار خون می تواند شانت شریانی وریدی را از کار بیندازد )در صورت بروز گرفتگی عضلانی از کمپرس گرم و ماساژ عضلانی اندام مبتلا استفاده شود به منظور پیشگیری از خونریزی ( به دلیل دریافت هپارین حین دیالیز توصیه می شود ) برای نظافت دندان ها از مسواک نرم و برای تراشیدن موهای زائد بدن از ریش تراش برقی استفاده شود از وارد کردن هرگونه صدمه به پوست اجتناب شود. از مصرف آسپرین خودداری شود و در صورت بروز خونریزی از ناحیه دسترسی به عروق ناحیه را با یک گاز استریل فشار داده و در صورت ادامه خونریزی فوراً به واحد دیالیز یا اورژانس بیمارستان مراجعه شود . به منظور کاهش آسیب پوست در اثر خارش و به علت تجمع سموم ( ورمیک ) ناخن ها کوتاه شود از به کار بردن اجسام سخت برای خاراندن پوست اجتناب شود . برای کاهش خشکی پوست و خارش آن از به کارگیری صابون های معطر و حمام کردن زیاد خودداری شود. از صابون های مرطوب کننده جهت شستشوی پوست و همچنین از کرم ها و لوسیون ها جهت نرم و مرطوب کردن پوست استفاده شود . از قرار گرفتن در محیط های با درجه حرارت بالا خودداری شود . در صورت وجود ادم از ایجاد فشار مداوم بر روی ناحیه اجتناب شود به منظور رعایت بهداشت دهان و دندان توصیه می شود بعد از مصرف مواد غذایی دندان ها مسواک زده شوند. دهان با محلول سرکه رقیق شستشو داده شود ( به کاهش بوی آمونیاک دهان و رفع حالت بی اشتهایی و تهوع و استفراغ ) کمک می کند. جهت مرطوب نگه داشتن لب ها توصیه می شود از قطعات یخ و یا پماد نرم کننده استفاده شود. به منظور کاهش خستگی توصیه می شود فعالیت ها و برنامه ورزشی در اول صبح صورت گیرد و دوره های استراحت در طی روز برنامه ریزی شوند برای رفع بی خوابی اقداماتی مانند؛ حمام با آب ولرم ، مصرف نوشیدنی های گرم، انجام فعالیت های سبک، (پیاده روی یا قدم زدن در یک پارک ) در یک یا دو ساعت قبل از خواب ماساژ پشت و اندام ها سودمند است. پی گیری درمان ضروری است:( برنامه های دیالیز ،آزمایشات، ویزیت پزشک … ) در صورت بروز علائم اورمی ( مانند کاهش یا فقدان برونده ادراری ، افزایش ناگهانی وزن، تورم پاها و زانوها، تب ، مشکلات تنفسی ) فوراً به پزشک مراجعه شود. استفراغ ، اسهال و کار یا بازی در یک محیط گرم ممکن است سبب رفع مایعات از بدن شود لذا توصیه می شود در صورت بروز هر کدام از مسائل فوق دریافت مایعات بیشتر شود و به علائم کم آبی مانند ( خشکی مخاط و لب ها ، تشنگی ، کاهش برنده ادرار ، سرگیجه ) توجه شود . در صورت بروز یبوست شدید از داروهای ملین دار مانند پودر میسیلیوم استفاده شود . مقدار مایعات دریافتی همراه این داروها ثبت شود فشار خون، وزن، جذب و دفع مایعات باید روزانه کنترل شود . افسردگی شایع ترین شکایت روانی در بیماران دیالیزی است.که پاسخی به واقعیت ، ترس یا فقدانی موهوم است . تظاهرات آن شامل خلق افسرده پایدار، تصور و نگرشی ضعیف از خود و احساس ناامیدی است و همچنین در صورت عدم درمان می تواند منجر به خودکشی یا قطع دیالیز شود . سوء تغذیه نیز یک مسئله رایج در بیمارانی است که به مدت طولانی دیالیز می شوند و تقریباً 1/3 بیماران دیالیزی ( همودیالیزی و دیالیز صفاقی ) دچار آن هستند سوء تغذیه می تواند ناشی از دریافت غذای کم ، افزایش از دست دادن پروتئین باشد. افزایش فشار خون نیز علت اصلی بستری و مرگ و میر بیماران دیالیزی می باشد. از عوارض دیگر می توان به اختلالات خونی ، اختلالات آندوکرین ، بیماری استخوان و … اشاره کرد. رژیم دارویی:در صورت تجویز اریتروپوئیتین : مصرف دارو طبق برنامه تعیین شده توسط پزشک اجرا شود . از آن جایی که احتمال بروز حملات تشنجی به ویژه 90 روز آغازین مصرف دارو وجود دارد لذا توصیه می شود از انجام فعالیت هایی که در صورت بروز تشنج خطرناک است مانند رانندگی اجتناب شود . در صورت بروز علائمی مانند کهیر ، سردرد ، خیز یا تجمع مایعات در بافت های بدن ، افزایشذ پتاسیم خون ( با علائمی نظیر گزگز کردن دست و پا و اضطراب و … ) تنگی نفس ، تشنج فوراً به پزشک مراجعه شود. در صورت تجویز مدرها : در صورتی که قرص مدر روزانه 1 بار تجویز شده است توصیه می شود دارو در اول صبح مصرف شود تا از اختلال در خواب شبانه در اثر تکرر ادرار خودداری شود . برای به حداقل رساندن افت ناگهانی فشار خون به ویژه در حالت ایستاده و بروز عواملی از قبیل سرگیجه ، سیاهی رفتن چشم ها به آهستگی از حالت خوابیده به نشسته و از نشسته به ایستاده تغییر حالت دهید . به منظور جلوگیری از واکنش های حساسیت به نور این دارو توصیه می شود از قرار گرفتن به مدت طولانی در آفتاب خودداری شود. از آن جایی که احتمال بروز کاهش پتاسیم خون با مصرف این داروها وجود دارد لذا توصیه می شود از غذاهای غنی از پتاسیم ( موز ، خرما، سیب زمینی ، گوجه فرنگی ، هلو ، ریواس ، آجیلی و … ) استفاده شود. مگر آنکه پوست آن ها گرفته شود و به مدت 8 ساعت پیش از پختن در آب خیسانده شود . فعالیت در بیمار همودیالیزی:تمرینات ورزشی مستمر نه تنها در بهبود توانایی کار جسمانی مفید است بلکه برای بهبود فشار خون بالا کم خونی ، افسردگی ، سوخت و ساز قندها و چربی ها نیز موثر هستند توصیه می شود برنامه ورزشی زیر انجام شود: 1- پیاده روی و استفاده از دوچرخه ثابت که 3-5 جلسه در هفته تکرار شود. جلسات ورزشی بهتر است در روزهایی که دیالیز انجام نمی شود صورت گیرد. 2- جلسات ورزشی ابتدا با نرمش شروع شود و بین آن 85 دقیقه استراحت باشد به طور مداوم افزایش یافته تا بیمار بتواند به مدت 30 دقیقه بدون توقف ورزش کند. 3- توصیه می شود برنامه فوق تحت نظر پزشک انجام شود بنابراین از انجام ورزش های پر برخورد خودداری شود. رژیم غذایی:در صورتی که بیمار دو بار در هفته همودیالیز می شود توصیه می شود میزان پروتئین مصریفی 0.5-1g/kg و در صورتی که سه بار در هفته همودیالیز می شود دریافت پروتئین تقریباً آزاد باشد. از پروتئین هایی که ارزش بیولوژیک و کیفیت بالا دارند مانند پروتئین های حیوانی استفاده شود. از مصرف پروتئین های گیاهی تا حد امکان خودداری شود . رژیم غذایی پر کالری ، غنی از چربی و کربوهیدرات ها برای جلوگیری از تحلیل عضلات مهم است . میزان دریافت مایعات 400-700ml بعلاوه حجم ادرار در روز است. به طور کلی باید در حدی باشد که اضافه وزن بین دو جلسه دیالیز از دو کیلوگرم بیشتر نباشد ( حداکثر تا 2 گرم در روز ) از مصرف مواد غذایی مانند نخود ، سوسیس ، خیارشور، سوپ های کنسرو شده ، ماهی دودی ، نمک خودداری شود. غذاهای حاوی فسفر باید محدود شود از مصرف شیر و ماست بیش از نصف لیوان در روز خودداری شود. همچنین از انواع گوشت ، حبوبات ، پنیر و … خودداری شود . در صورت عدم محدودیت ورزش های سبک قبل از غذا به افزایش اشتها کمک می کند . نمونه رژیم غذایی در همودیالیز: صبحانه میان وعده ناهار میان وعده شام نان بی نمک 2 برش کیک اسفنجی 60گرم خورش کرفس: برنج 10قاشق غذاخوری ویفر شکر 5عدد ساندویچ مرغ: نان بی نمک 2برش مرغ 90گرم تخم مرغ 1 عدد میوه 1عدد(از گروه پتاسیم کم یا متوسط ) گوشت کم چرب 90گرم آبلیمو 1لیوان(از گروه پتاسیم کم یا متوسط ) سالاد هویج 1عدد کوچک شیر 1سوم لیوان ککرفس پخته 1دوم لیوان چای 1 لیوان کلم 1دوم لیوان چای 1 لیوان سالاد کاهو 1لیوان شکر 2قاشق مرباخوری مایونز 1قاشق مرباخوری شکر 2قاشق مرباخوری روغن زیتون 2قاشق مرباخوری سرکه 2قاشق مرباخوری آبلیمو1قاشق غذاخوری نمک 1چهارم قاشق مرباخوری نمک1چهارم قاشق مرباخوری چگونگی مراقبت از فیستول:بعد از عمل جراحی موضع را مرتب و تمیز نگه دارد ، در صورت لزوم با محلول آب اکسیژنه یا بتادین شسته و پانسمان شود . اجتناب از هرگونه فشار در محل اطراف فیستول ( امتنا از خوابیدن روی دست فیستول دار ) و اجتناب از خرید و کارهای سنگین در صورت اسهال و استفراغ شدید به علت کاهش شدید حجم خون وریدی از کار افتادن فیستول خطرناک می باشد. جهت پیشگیری از عفونت تا چند ساعت پس از انجام دیالیز شستشو ممنوع می باشد. قبل و بعد از دیالیز از خونریزی و کبودی کنترل شود .علائم عفونت مثل قرمزی موضعی ، حساسیت در لمس تورم چرکی درد به دکتر گزارش شود. استفاده از کمپرس آب گرم به منظور کاهش درد ناشی از جریان خون استفاده صحیح از فیستول هنگام رگ گیری از تزریق مکرر سوزن به یک نقطه فیستول خودداری شود . قبل از تزریق محل را دورانی با بتادین شستشو دهید … ! ب اکسیژنه یا بتادین :: بازدید از این مطلب : 26 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
جراحى سرطان دستگاه گوارشسرطان دستگاه گوارشکار دستگاه گوارش حتی قبل از قرار دادن لقمه در دهان خود آغاز میشود. به این معنی که بوی خوش غذایی که می خواهید آن را میل کنید، باعث ترشح بزاق دهان‌تان می شود. سپس با قرار دادن لقمه در دهان‌تان مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده شروع به فعالیت می کنند، اما همین اعضای بسیار مهم میتوانند بنا به دلایلی دچار سرطان شوند و به نوعی دستگاه گوارش را دچار اختلال کنند. متاسفانه اکثریت جامعه فکر میکنند این بیماری فقط برای دیگران پیش می‌آید و به همین دلیل نسبت به عوامل خطرساز آن بی‌اهمیت هستند. سرطان سومین علت شایع مرگ و میر در ایران است. در واقع منشا اصلی تبدیل شدن برخی سلول ها به سلول های سرطانی مبهم و متفاوت است. جالب است بدانید بیماری سرطان دستگاه گوارش تنها به ژنتیک متکی نمی‌باشد و در واقع سلول های بدن همه ی افراد، از نظر ژنتیکی مستعد سرطانی شدن هستند. سرطان های شایع دستگاه گوارش شامل اندام های مری، معده، روده کوچک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا و لوزالمعده می باشد که در ادامه بررسی خواهیم کرد. سرطان معدهسرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان میشود. بیشتر تومورهای معده خوش‌خیم هستند و احتمال بدخیم شدن این تومورها کم است. علائماز نشانه‌های سرطان معده احساس ناراحتی در نواحی میانی و بالایی شکم، مدفوع سیاه و قیری، استفراغ خونی، استفراغ پس از صرف غذا، کاهش وزن، کم‌خونی و احساس نفخ پس از صرف غذا می باشد. درماندرمانهای عمده برای سرطان معده شامل جراحی، شیمیدرمانی و پرتودرمانی هستند. درمان سرطان معده، با انجام عمل جراحی سرطان معده و برداشتن تمام یا قسمتی از معده با توجه به میزان پیشروی سرطان، انجام می‌گیرد. این نوع جراحی سرطان دستگاه گوارش بهتر است توسط متخصصین خبره صورت گیرد. سرطان روده باریکشایعترین تومورهای روده کوچک، توده‌های غیرسرطانی و خوش‌خیم هستند و معمولا در سنین ۴۰ تا ۶۰ سالگی کشف میشوند .این نوع سرطان در مقایسه با سایر بدخیمی های دستگاه گوارش مانند سرطان معده و سرطان روده بزرگ کمتر شایع است. علائمدرد و انقباضات شکمی، تهوع و استفراغ، کاهش وزن و مدفوع خونی از نشانه‌های این تومورها هستند. البته تومورها به ندرت در روده کوچک ایجاد میشوند و تنها سه تا شش درصد از کل توده‌های غیرطبیعی مجرای گوارش را تشکیل میدهند. درمانبرای درمان این سرطان میتوان از روشهای جراحی، پرتودرمانی و شیمیدرمانی استفاده کرد. در جراحی معمولا تومور و بخش سرطانی روده کوچک برداشته میشود. سرطان روده بزرگدر اغلب موارد تومورهای غیر خوش خیم (سلول های خونی) به نام پولیپ های آدنوماتوز باعث به وجود آمدن سرطان روده بزرگ می شوند. هرچند این پولیپ ها ممکن است کوچک باشند و علائمی بروز ندهند اما با گذشت زمان می توانند به سرطان روده تبدیل شوند. علائمسرطان روده بزرگ در مراحل ابتدایی معمولا علامتی از خود نشان نمیدهد. در مراحل پیشرفته‌تر نیز ممکن است احساس خستگی، کاهش اشتها، کاهش وزن، تغییر در دفعات اجابت مزاج، یبوست، اسهال، وجود خون در مدفوع یا مدفوع تیره رنگ، کاهش قطر مدفوع، خونریزی از مقعد، ناتوانی در تخلیه کامل مدفوع، درد شکم، نفخ، استفراغ و زردی پوست و چشمها ایجاد شود. درمانتمامی سرطانهای روده، با ایجاد پولیپ‌های خوش‌خیم شروع میشود که به مرور زمان به صورت سرطان ظاهر میشود. درمان با در نظر گرفتن نوع سرطان، پیشروی سرطان ، سن و شرایط فرد بیمار میتواند از طریق روش های رادیو درمانی، شیمی درمانی و یا جراحی صورت بگیرد. سرطان لوزالمعدهسرطان لوزالمعده یا پانکراس یک بیماری خاموش است و زمانی رخ میدهد که سلولهای درون غده لوزالمعده که پشت معده قرار دارد، به طور خارج از کنترل رشد می کند و یک توده را تشکیل دهند و این توده می تواند به سایر بخش های بدن آسیب برساند. علائمسرطان لوزالمعده در مراحل اولیه هیچ علامتی از خود بروز نمیدهد اما در مراحل پیشرفته‌تر ممکن است علائمی مانند احساس درد در بخش فوقانی شکم یا پشت، زرد شدن پوست و چشمها، تیره شدن ادرار، احساس ضعف، کاهش اشتها، حالت تهوع، استفراغ و کاهش وزن دیده شود. درمانسرطان لوزالمعده چهارمین سرطان شایع در دنیا می باشد . تنها روش درمان، انجام جراحی سرطان لوزالمعده است که ممکن است همزمان با شیمی درمانی و رادیو درمانی انجام گیرد. جراح با توجه به محل و اندازه تومور، میزان پیشروی سرطان و سلامت عمومی بیمار ممکن است بخشی و یا کل لوزالمعده را از بدن خارج کند. سرطان کیسه صفراسرطان کیسه صفرا یک بیماری است که در آن سلول های بدخیم در بافت های کیسه صفرا دیده می شود. سرطان مقدماتی صفرا که در لایه میانی کیسه صفرا آغاز می شود کم تر شایع است و از طریق لایه های خارجی رشد می کند. کیسه صفرا یک عضو کوچک گلابی شکل است که دقیقا در زیر کبد و در بالای شکم قرار دارد. علائمسرطان کیسه صفرا در ابتدا علائم واضحی ندارد، اما به‌تدریج با رشد تومور ممکن است روی معده فشار وارد کند و باعث درد شکم به‌خصوص در ناحیه فوقانی و سمت راست آن شود. از دیگر علائم این سرطان نفخ، خارش، تب، کاهش اشتها، کاهش وزن بی‌دلیل، حالت تهوع و زردی پوست و چشمها هستند. درمانعمل جراحی کیسه صفرا بطور کلی به دو روش باز و لاپاراسکوپی کیسه صفرا انجام میشود. در روش باز با برش پوستی معمولاً زیر دنده‌ها در سمت راست، کیسه صفرا و سنگها خارج میشود. سرطان کبدسرطان کبد رشد سرطانی سلولهای کبد میباشد که به صورت یک توده در قسمت فوقانی راست شکم، نمایان می شود. سرطان کبد معمولاً در ارتباط با یک بیماری زمینه‌ای مانند سیروز کبد رخ میدهد. این سرطان در هر دو جنس به وجود می‌آید، اما معمولاً در مردان شایعتر است. علائمسرطان کبد معمولا در مراحل ابتدایی علامتی از خود نشان نمی دهد اما با پیشرفت بیماری به‌تدریج علائمی مانند درد یا احساس توده و سنگینی در بخش بالایی شکم زیر دنده‌های سمت راست یا نزدیک به کتف راست، ورم و نفخ شکم، کاهش اشتها و احساس سیری زودرس، کاهش وزن، احساس ضعف، حالت تهوع و استفراغ، تب، زرد شدن پوست و چشمها، مدفوع کمرنگ و ادرار تیره ناشی از یرقان دارد. درمانبرای درمان سرطان کبد با توجه به نوع، مرحله و درجه بدخیمی میتوان از روشهای جراحی، پیوند کبد، تخریب بافت، امبولیزاسیون (رنگ‌‌بندی)، دارودرمانی، پرتودرمانی، شیمیدرمانی یا ترکیبی از آنها استفاده کرد. سرطان مریسرطان مری شامل تغییر در سلول های دیواره مری و رشد سلول های غیر طبیعی در مری می باشد. مری رابطی بین دهان و معده است و این قسمت از بدن انسان نیز همانند قسمت های دیگر می تواند درگیر بیماری سرطان شود. علائمسرطان مری معمولا در مراحل ابتدایی علامتی از خود نشان نمی دهد اما پیشرفت آن به‌تدریج باعث میشود غذا در مری گیر کند یا گاهی برگردد، همچنین بعد از مدتی نوشیدن مایعات نیز دشوار میشود. از دیگر علائم این سرطان درد هنگام بلع غذا، احساس توده و برجستگی در گلو، درد در قفسه‌سینه و ناحیه پشت، کاهش وزن، سوزش سر دل یا ترش کردن، گرفتگی صدا، سرفه مزمن و سکسکه همراه با استفراغ خون‌آلود می باشد. درمانبا توجه به پیشرفت بیماری و همچنین سن بیمار و وضعیت عمومی سلامت‌اش میتوان از روشهای جراحی، شیمیدرمانی و پرتودرمانی استفاده کرد. جراحی معمولا در مراحل اولیه سرطان کاربرد دارد و در مراحل پیشرفته فقط برای کمک به عبور غذا انجام میشود. قرار دادن استنت در مری از طریقا اندوسکوپ نیز میتواند باعث بهبود بلع شود. :: بازدید از این مطلب : 24 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
توده در گردننگاه کلی به توده در گردن: بسیاری از افراد احساس درد و توده بودن در گردن شان را دارند اما هیچ گاه این حس را مهم نمی پندارند. كیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند؛ غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند. توده‌های گردن در هر سنی شیوع دارند و همه بایستی به‌محض احساس توده‌ای در گردن به پزشك متخصص مراجعه كرده، تحت معاینه قرارگیرند.ت وده‌های گردنی 3 علت مادرزادی، عفونی و سرطانی دارند. كیست‌ها و ناهنجاری‌های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده‌های گردنی می باشند و غده‌های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده‌هایی در گردن قابل لمس هستند. شایعترین علل عفونی ایجاد توده در گردن را لوزه‌ها، دندان‌ها و سینوس‌ها، ابتلا به بیماری سل و توكسوپلاسموز (بیماری عفونی كه افراد در معرض تماس با گربه به آن مبتلا میشوند) شامل می شوند. سرطانهای بدخیم به 2 صورت اولیه و ثانویه ظهور می‌یابند كه نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فكی، تیروئید و غدد لنفاوی است. از سرطانهای حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس‌ها، معده و سرطان نازوفارنكس ـ منطقه بالای حلق ـ به عنوان موارد ثانویه سرطان می باشند.
از کیست ها و ناهنجاری های عروقی به عنوان عوامل مادرزادی ایجاد توده های گردنی نام می برند. در مواردی، غده های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده، به صورت توده هایی در گردن قابل لمس هستند. از نظر اندازه، توده های بالاتر از یک سانتیمتر در گردن به بررسی نیاز دارند و در اطفال و سنین بالای ۵۰ سال به دلیل زیاد بودن بدخیمی از اهمیت بیشتری برخوردارند. از سوی دیگر عفونت های گوش، هنوز شایع ترین علل ناشنوایی یا افت شنوایی در کشور به شمار می رود. از سال ها پیش در ایران (به عنوان اولین کشور خاورمیانه) با انجام جراحی های کاشت حلزون به بخش وسیعی از ناشنوایان مادرزادی کمک شده و هم اینک شاهد نتایج مثبت و قابل قبول این اعمال هستیم به گونه ای که بسیاری از کودکانی که در دهه اخیر با این جراحی تحت عمل قرار گرفته اند، امروز نه تنها در مراکز ناشنوایان نگهداری نمی شوند بلکه همانند هم سن و سالان خود به دبستان، دبیرستان و دانشگاه می روند و گروهی هم از دانشگاه ها در رشته های مختلف فارغ التحصیل شده اند. شایع ترین علل عفونی ایجاد توده در گردن، لوزه ها، دندان ها، سینوس ها، ابتلا به بیماری سل و توکسوپلاسموز (بیماری عفونی که افراد در معرض تماس با گربه به آن مبتلا می شوند) عنوان می شود. در «دوازدهمین کنگره بین المللی انجمن علمی جراحان گوش، گلو، بینی و سر و گردن ایران» که ۱۰ تا ۱۴ آبان ماه با حضور استادان برجسته رشته گوش، گلو و بینی برگزار شد، موضوع توده های گردنی مورد بحث قرار گرفته و روش های علمی تشخیصی و درمانی آن ارائه شد. دکتر «علیرضا جعفری» دبیر اجرایی این کنگره با هشدار نسبت به جدی گرفتن این توده ها در گردن می گوید: «توده های گردنی در هر سنی شیوع دارند و همه افراد باید در صورت احساس توده در گردن با مراجعه به پزشک متخصص، تحت معاینه قرار گیرند.» معمولاً سرطان های بدخیم به دو صورت اولیه و ثانویه ظهور می کند که نوع اولیه آن شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است. دکتر «جعفری» از سرطان های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس ها، معده و سرطان نازوفارنکس (منطقه بالای حلق) به عنوان موارد ثانویه سرطان نام می برد.
امروزه رابطه سرگیجه با بیماری های گوش در میان پزشکان به امری مسلم تبدیل شده است، هر چند هنوز بسیاری از مبتلایان به سرگیجه برای درمان خود به تخصص های مختلف مراجعه می کنند. بیش از ۹۰ درصد از علل سرگیجه مربوط به بیماری های گوش است، حال آنکه بیمار مدت ها در بخش های قلب و عروق و اعصاب به دنبال درمان می رود که اطلاع و آگاهی عمومی در این مورد نقش بسزایی دارد. به غیر از عفونت ها به عنوان مهم ترین عوامل ناشنوایی در کشور، علل ژنتیک ناشی از ازدواج های خویشاوندی نیز در ایران از علل عمده کاهش شنوایی نوزادان متولد شده است که همین امر نقش اطلاع رسانی رسانه های گروهی را پررنگ تر می سازد. با پیشرفت تکنولوژی و روش های نوین جراحی می توان ناشنوایی را ریشه کن کرد، تمامی انواع کاهش شنوایی در کشور قابل درمان است و با برنامه ریزی بخش سلامت در کشور در زمینه تشخیص به موقع کم شنوایی یا ناشنوایی و ارجاع به موقع افراد دارای مشکل به مراکز درمانی و پشتیبانی کافی این مراکز، می توان شرایطی را پدید آورد تا در سال های آتی دیگر شاهد بیمار ناشنوا در کشور نباشیم. از سوی دیگر به گفته متخصصان این رشته، توجه به علائم بیماری های گوش در حصول به نتایج مثبت بعد از درمان نقش بسیار مهمی دارد زیرا بسیاری از علائم گوش همچون کاهش شنوایی خفیف، وزوز گوش و ترشح از گوش از آنجایی که بیمار را زیاد اذیت نمی کند، کم اهمیت تلقی شده و معمولاً باعث مراجعه تاخیری بیمار می شود. این در حالی است که این علائم گاهی نشانه بیماری های بسیار مهمی همچون تومورهای گوش (اعم از خوش خیم و بدخیم) بوده که توجه اولیه به آنها می تواند باعث درمان کامل بیماری شود و در صورت تاخیر در پیگیری در مواردی باعث عوارض غیرقابل برگشت می شود. به توده های عروقی و کیستها و برجستگیهای محدوده ی گردن، توده های گردنی گفته میشود. در برخی موارد بدلیل عفونت غدد لنفاوی ،این غدد بزرگ شده و توده های گردنی را ایجاد میکنند.یکی از شایعترین علل ایجاد توده های گردنی عفونت لوزه، سینوس، دندان و بیماری سل و توکسوپلاسموز میباشد .از نظر پزشکان این توده ها بلافاصله پس از تشخیص و بروز علائم ظاهری می بایست توسط پزشک متخصص مورد معاینه قرار گیرند و بیماران نسبت به درمان این نوع توده های گردنی میبایست جدیت بسیاری داشته و آنرا سرسری نگیرند ؛ چراکه احساس برجستگی و توده ی گردنی از اولین علائم بروز سرطان میباشد که در صورت عدم تشخیص و درمان بموقع درمان مشکل شده و در بسیاری موارد مرگ بهمراه دارد. به دلیل در معرض دید بودن گردن، به راحتی وجود ضایعات و توده های گردنی در آن را میتوان تشخیص داد. توده گردنی یا توده سرطانی در گردن ؟توده های گردنی می توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. توده های گردنی خوش خیم مانند : توده های التهابی، توده های مادرزادی، توده های چربی توده های گردنی بدخیم گردن مانند : سرطان های مختلف مثل لنفوم، سرطان تیروئید، سرطان غدد بزاقی شیوع توده های گردنی در هر سنی امکان دارند و به این دلیل که امکان سرطانی بودن این توده ها وجود دارد، افراد باید به محض رؤیت توده به پزشک مراجعه کنند. پزشک با انجام معاینه بدنی، آزمایشات خونی و سونوگرافی یا سی تی اسکن و ام آر آی علت توده را پیدا کرده و درمان را آغاز میکند، این توده ها در صورتیکه در سن بالای 50 سال رویت شود بدلیل افزایش احتمال سرطانی بودن این توده گردنی ،حساسیت درمانی آن بسیار بالاتر است. علت ایجاد توده های گردنیاستفاده از دخانیات و مشروبات الکلی شایع ترین علت سرطان های دهان، گلو، حنجره و زبان می باشد؛ توده های گردنی سه عامل عمده دارد که در ادامه به آن میپردازیم: توده گردنی با عامل مادرزادیاز عوامل مادر زادی ایجاد توده های گردنی میتوان کیست ها و ناهنجارهای عروقی نام برد. غده های لنفاوی گردن بر اثر عفونت بزرگ شده و به صورت توده هایی در گردن قابل لمس هستند. توده گردنی با عامل عفونیاز عوامل عفونی ایجاد توده در گردن میتوان به لوزه ها، دندان ها و سینوس ها، ابتلا به بیماری سل و بیماری های عفونی که افراد در اثر تماس با گربه به آن مبتلا می شوند، اشاره کرد. توده گردنی با عامل سرطانسرطان های بدخیم در دو مرحله ظاهر می شوند: مرحله اولیه : شامل سرطان غدد تحت فکی، تیروئید و غدد لنفاوی است. مرحله دوم : سرطان نیز شامل سرطان های حفره دهان، حنجره، بینی، سینوس ها، معده و سرطان نازوفارنکس منطقه بالای حلق است. توده های بزرگتر از یک سانتی متر در گردن به بررسی بیشتری نیاز دارند و در اطفال و افراد بالای 50 سال به دلیل بدخیم بودن زیاد از اهمیت بیشتری برخوردارند. علل ایجاد توده های سرطانی گردنمصرف دخانیات مصرف الکل ویروس HPV تماس طولانی با نور آفتاب حضور روزانه در معرض پرتوها تغذیه نادرست و کمبود ویتامین ها و فاکتورهای مورد نیاز بدن علائم توده های سرطانی گردنسرطان هایی که در گردن شروع می شوند، معمولاً در ابتدا ، غده های لنفاوی گردن مورد حمله قرار می دهند. تمامی توده های گردن، سرطانی نیستند، اما یک یا چند توده گردنی میتواند نشانه ای از سرطان دهان، گلو، حنجره، تیروئید، یا لنفوم ها و سرطان های خون باشد به همین دلیل توده گردنی که بعد از 2 هفته برطرف نشود، باید سریعاً توسط پزشک بررسی شود. چنین توده هایی معمولاً بدون درد هستند و پیوسته بزرگتر می شوند. تغییر صدا از علائم توده های سرطانی گردناز علائم اکثر سرطان ها در این ناحیه تغییر صداست ، این تعییر صدا در صورتیکه بیش از دو هفته طول بکشد و علائمی از درمان مشاهده نگردد میبایست فوراً توسط پزشک معاینه صورت گرفته و نسبت به بررسی و درمان اقدام گردد. مشکلات بلع از علائم توده های سرطانی گردنسرطان گلو یا مری ممکن است بلع غذاهای جامد و گاهی مایعات را مشکل کند. اگر تقریبا همیشه دچار مشکل بلع هستید، باید توسط پزشک معاینه شوید. معمولا رادیوگرافی بلع باریم یا آندوسکوپی مری برای پیدا کردن علت، انجام می شود. زخم و برجستگیهای دهانی از علائم توده های سرطانی گردناز علائمی که باید به پزشک اطلاع رسانی شود میتوان به زخم های صورت و لب و گوش که بهبود نمی یابند، تغییر رنگ سیاه یا سیاه- آبی پوست، تغییر در خال های صورت مثل تغییر اندازه، رنگ یا خونریزی اشاره کرد. زخم یا تورمی که در دهان وجود دارد و از بین نمیرود میتوان نشانه ی سرطان های دهان یا زبان باشد. اکثر این موارد احتمال بدون درد بودن و گمراه کنندگی را دارند. اگر زخم یا توده دهانی همراه با توده گردنی باشد، باید نگران باشید. احتمال خونریزی معمولاً تا مراحل پیشرفته دیده نمی شود.علاوه بر این هر زخم یا تورم دهانی که بعد از یک هفته رفع نشود، باید توسط پزشک معاینه شود. ممکن است نمونه برداری لازم باشد. گوش درد مداوماز علائم توده های سرطانی گردناز نشانه های عفونت یا تومور گلو، درد مداوم در گوش یا اطراف آن در هنگام بلع می تواند باشد. به خصوص اگر این حالت همراه با اشکال بلع، خشونت صدا، یا توده گردنی باشد. بالا آوردن خون از علائم توده های سرطانی گردناگرچه تومورهای بینی، دهان،گلو یا ریه ها می توانند باعث خونریزی شوند اما معمولاً در این موارد،علت سرطان نیست. اگر خون در بزاق یا خلط شما دیده شد و بیش از چند روز ادامه یافت، باید به پزشک مراجعه کنید. تغییرات پوستی از علائم توده های سرطانی گردناز شایع ترین علل توده های گردن سرطانی ، سرطان سلول بازال پوست می باشد که در صورت درمان زودهنگام، نتیجه اش خوب و اثر بخش می باشد. این سرطان اغلب در نواحی در معرض آفتاب، مثل پیشانی، صورت و گوش ها رخ می دهد، ولی می تواند در هر جایی روی پوست ایجاد شود. انواع دیگر سرطان پوستی مثل سرطان سلول سنگفرشی و ملانوم بدخیم هم در سر و گردن روی می دهند. اکثر سرطان های سلول سنگفرشی، روی لب تحتانی و گوش ایجاد می شوند. از سایر علائم نیز میتوان به زخم های صورت و لب و گوش که بهبود نمی یابند، تغییر رنگ سیاه یا سیاه- آبی پوست، تغییر در خال های صورت مثل تغییر اندازه، رنگ یا خونریزی اشاره کرد که باید توسط پزشک بررسی شوند. با تشخیص زودرس، اکثر سرطان های سر و گردن قابل درمان هستند، بنابراین با دیدن علائم هشدار دهنده، فوراً به پزشک مراجعه نمایید. معاینه؛ تشخیص توده گردن و جراحی توده در گردنبیاد داشته باشید که با تشخیص زودهنگام، اکثر سرطانهای سر و گردن براحتی قابل درمان هستند بنابراین با یافتن علائم هشدار دهنده ، فوراً به پزشک مراجعه نمایید. :: بازدید از این مطلب : 26 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
واریس، خطوط بنفش رنگ یا برجستگی های طنابی شکل است که در پی نارسایی وریدها یا همان سیاهرگ های سطحی اندام تحتانی ایجاد می شود. منظور از نارسایی وریدی آن است که بازگشت خون اندام به سمت قلب به درستی انجام نمی شود… چرا واریس میگیریم؟در وریدهای پا، دریچه های لانه کبوتری ای وجود دارد که عملکردش به گونه ای است که با هر انقباض، مقداری خون را به دریچه بالایی پمپاژ می کند و در آنجا منتظر انقباض بعدی می ماند. اگر در اثر عوامل مستعدکننده، دریچه های لانه کبوتری تخریب شوند و خون در ورید باقی بماند، واریس رخ می دهد. در این حالت قطر ورید افزایش می یابد و باعث اختلال بیشتر کار دریچه ها می شود. در پی این اتفاق، طی ماه ها و حتی سال ها فرد با احساس سنگینی در پا مواجه خواهد شد. با گذشت زمان، وریدهای سطحی به شکل طناب های کوتاه نازک روی ساق یا ران پا نمایان می شوند. واریس های شدید ممکن است به عوارضی همچون ورم پا، تخریب پوست و حتی ایجاد زخم در اندام منجر شوند. عوامل مؤثر در بروز واریس کدامند؟افزایش سن، وراثت، ایستادن یا نشستن های طولانی روی صندلی، استعمال دخانیات، ضربه به پا در اثر تصادف یا شکستگی ، مصرف قرص های ضدبارداری یا وجود لخته در وریدهای عمقی پا به هر دلیل، از عوامل موثر در بروز واریس هستند. بروز واریس در مردان و زنانبروز واریس در زنان بیش از مردان است زیرا هورمون هایی که با غلظت بالا در بدن آنها وجود دارد، تا حدی شل کننده دیواره عروق هستند. در دوران بارداری هم به دلیل تغییرات هورمونی و فشاری که در لگن به وریدها وارد می شود، احتمال بروز واریس وجود دارد. واریس خفیف و پیشرفتهدر موارد خفیف واریس، شخص فقط در اندام تحتانی احساس سنگینی می کند. در این شرایط فرد مبتلا باید از ایستادن یا نشستن طولانی مدت اجتناب کند و هنگام نشستن پاهایش را روی بلندی قرار دهد و به تناوب جای ۲ پا را عوض کند. شب ها هم هنگام خواب باید پاها بالاتر از سطح بدن قرار بگیرند. در واریس پیشرفته استفاده از جوراب واریس توصیه می شود. معمولا علایم با پوشیدن جوراب، تخفیف می یابد و بیش از این اقدامی لازم نیست. البته جوراب های واریس انواع و جنس های مختلفی دارند. برخی از جوراب های نامرغوب ممکن است باعث خارش و آسیب به پوست شوند. اگر جوراب صحیح طراحی نشده باشد، فشاری که بر اندام وارد می کند، ممکن است باعث بهبود واریس نشود یا حتی آن را تشدید کند. جوراب های واریس با فشاری که وارد می کنند به عضلات پا کمک می کنند خون را تخلیه کنند. استفاده از درمانی?های دارویی که با بازسازی جدار عروق آسیب?دیده، منجر به بهبودی واریس می?شود در گروهی از بیماران توصیه می گردد. در موارد نادر برای درمان واریس، به جراحی یا لیزر نیاز است. این روش ها معمولا فقط در واریس های شدید و عارضه دار توصیه می شوند. میزان ابتلا به واریس در ایرانآخرین بررسی‌های انجام شده توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان میدهد که ۱۰ تا ۲۰ درصد از جمعیت کشور به بیماری واریس مبتلایند و این در حالی است که اغلب آنان از بیماری خود بی‌اطلاع هستند و در صدد درمان هم نیستند. در این تحقیقات همچنین آمده است که متاسفانه بیماری واریس، زنان ۴۰ تا ۵۰ سال را بیشتر از سایر گروه‌های سنی درگیر میکند. کارشناسان معتقدند، علاوه بر جنسیت و بارداری، سابقه خانوادگی، سرپا ایستادن‌های طولانی، افزایش سن، وزن زیاد و استفاده از داروهای هورمونی نیز از عوامل ابتلا به واریس محسوب میشوند. آنان میگویند، حدود یک چهارم زنان کشورمان از واریس رنج می‌برند، ولی بیشتر آنان نسبت به این بیماری بی تفاوت هستند و با خود درمانی، از مراجعه به پزشک سر باز می‌زنند. خطرات بیماری واریسدکتر حسن راوری ـ فوق‌تخصص جراحی عروق در مصاحبه با خبرگزاری مهر اظهار داشته است: حدود ۲۰ درصد زنان و ۱۰ درصد مردان ایرانی به بیماری واریس مبتلا میشوند که در صورت درمان نکردن در مراحل پیشرفته، خطر لخته شدن خون و عوارض خطرناک ناشی از آن همچون آمبولی، وجود دارد. وی با بیان اینکه ابتلا به بیماری واریس گشاد و طویل شدن ورید و یا همان سیاهرگهای ناحیه پاها را به دنبال دارد، درباره افراد مستعد به واریس می‌گوید: در مرحله اول وجود سابقه واریس در پدر و مادر مطرح است. به این صورت که این بیماری جنبه ارثی دارد و اگر پدر و مادر مبتلا به واریس باشند، احتمال بروز این بیماری در فرزندان‌شان ۱۵ درصد بیشتر است. این فوق تخصص جراحی عروق با اشاره به این مطلب که نقش عوامل ارثی در ابتلا به بیماری واریس اهمیت دارد و این افراد باید از زمان بلوغ و جوانی اقدامات پیشگیرانه را انجام دهند، می افزاید: بارداری و مصرف قرص‌های استروژن و پروژسترون موجب بروز یا تشدید بیماری واریس میشود و از این رو به افرادی که سابقه واریس در خانواده دارند، توصیه میشود به منظور پیشگیری از ابتلا به این بیماری، از مصرف قرص‌های ضدبارداری خودداری کنند. وی همچنین یادآوری میکند: افراد مبتلا به واریس باید توجه داشته باشند که مصرف قرص‌های ضدبارداری، این بیماری را تشدید میکند و خطر لخته شدن خون را به همراه دارد. خطر افزایش وزن و بی‌تحرکی دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان این مطلب که افزایش وزن و بی‌تحرکی از دیگر عوامل ایجاد و تشدیدکننده بیماری واریس است، می‌گوید: افرادی که به‌صورت درازمدت حالت ایستاده ثابت و یا نشستن ثابت دارند، باید دقت کنند که اگر کارمند هستند، هر نیم‌ساعت یکبار چند قدم راه بروند و از زیرپایی‌های متحرک استفاده کنند. دکتر راوری درباره علایم بیماری واریس می‌افزاید: واریس در مراحل اولیه به صورت ظاهر نازیبا و به شکل رگهای قرمز و آبی در زیر پوست، ناحیه مچ پا، ساق و زانو تظاهر می‌یابد و به‌تدریج سیاهرگهای زیر پوست بزرگتر و طویل‌تر و ظاهر آن نیز بسیار ناخوشایند میشود. وی یاد آوری میکند: در بیماری واریس فرد به تدریج احساس سنگینی و درد مبهم در ناحیه عضلات ساق پا به دنبال ایستادن دارد که با بالا نگه داشتن پاها، این درد و سنگینی از بین می‌رود. اما در مراحل پیشرفته واریس، تورم ناحیه مچ پا به دنبال ایستادن طولانی و تغییررنگ پوست ناحیه ساق پا به صورت لکه‌های قهوه‌ای و سیاه‌رنگ تظاهر میکند. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد با اشاره به این مطلب که ایجاد زخم‌های واریس، خطر ایجاد لخته در خون و آمبولی ریه را که بسیار خطرناک و حتی کشنده است، برای بیمار به دنبال دارد می‌گوید: برای افرادی که سابقه واریس در خانواده دارند و در حال حاضر نیز در محیط کار مجبور به ایستادن و یا نشستن طولانی مدت هستند، به‌طور اکید توصیه میشود که اقدامات پیشگیرانه به‌صورت تحرک، راه رفتن‌های منظم حین کار، استفاده از جوراب نوع پیشگیرانه و استاندارد، خودداری از پوشیدن لباسهای تنگ در ناحیه کمر و ران‌ها، پیشگیری از اضافه وزن، ورزش‌های هوازی منظم و سبک و خودداری از ورزش‌های قدرتی را در برنامه خود قرار دهند. وی می‌افزاید: در مراحلی که واریس بروز یافته است، درمان با توجه به شدت بیماری مختلف است و به‌طور کلی استفاده از جوراب استاندارد با فشار و اندازه فرد، استفاده از لیزر پوستی، تزریق ماده داخل وریدهای واریس، استفاده از لیزرهای داخل عروقی و استفاده از جراحی باز و یا محدود در مراحل پیشرفته بیماری، به تشخیص پزشک معالج انجام میشود. بیماری واریس و علل آندکتر محمدصادق امامی ـ متخصص ارتوپدی در مورد بیماری واریس به گزارشگر روزنامه اطلاعات می‌گوید: بیماری واریس به علت صدمه دیدن جدار رگ و اختلال در عملکرد جریان خون به وجود می‌آید و سیاهرگهای واریسی به صورت رگهای دراز، گشاد شده و پرپیچ و خم و اغلب در سطوح اندام تحتانی، نمایان میشود. این بیماری که بر اثر کم تحرکی به و جود می‌آید، بیشتر در میان زنان شایع است. وی با اشاره به این مطلب که بیش از ۴۰ درصد زنان بالاى ۵۰ سال به این بیمارى دچارند، می‌افزاید:علل این بیماری عبارتند از توارث، که به نظر مى رسد ابتلا به این بیمارى به ویژه در سنین جوانى، در میان برخى خانواده‌ها بیشتر باشد. برخى زنان با دریچه‌هاى وریدى با کارایى پایینتر و یا دیواره‌هاى عروقى ضعیف‌تر، به دنیا مى آیند. ـ ایستادن به مدت طولانى: یک بررسى در مورد کارگران دانمارکى در دسامبر ۲۰۰۵ میلادی نشان داد زنانى که ۷۵ درصد مدت زمان کار خود را به حالت ایستاده و یا در حال راه رفتن گذرانده بودند، تقریباً ۲ برابر زنانى که مدت زمان کمترى بر روى پاهایشان ایستاده بودند، نیاز به درمان واریس پیدا کردند. پژوهشگران تخمین مى زنند در بزرگسالانی که سنین فعالیت و اشتغال را مى‌گذرانند، ایستادن‌هاى طولانى مدت عامل بیش از ۲۰ درصد موارد پیدایش واریس است. ـ سن: خطر واریس با افزایش سن زیادتر مى شود. رگ‌هاى خونى و عضلات پشت ساق پا که در موقع راه رفتن با فشار بر وریدها، بازگشت خون به سمت قلب را تسهیل مى‌کنند، با گذشت زمان ضعیف‌تر مى شوند. کمتر از ۱۰ درصد زنان زیر ۳۰ سال و بیش از ۷۵ درصد زنان بالاى ۷۰ سال به واریس مبتلا هستند. ـ جنسیت: زنان بیش از مردان مستعد واریس هستند و باردارى یکی از عوامل اصلى آن است. در دوران باردارى، وریدهاى ساق پا پرتر بوده و راحت‌تر پاره مى شود، زیرا حجم خون و فشار شکمى در این دوران افزایش مى یابد و هورمون‌ها سبب گشاد شدن رگ‌هاى خونى مى شوند. هرچه حاملگى به پایان خود برسد، خطر واریس هم افزایش یابد. ـ وزن: وزن اضافى به ویژه در اطراف شکم، فشار اضافى را بر وریدهاى ساق پا تحمیل مى کند. زنانى که اضافه وزن دارند، نسبت به زنان لاغر بیشتر در معرض ابتلا به واریس هستند و این خطر در مورد زنان چاق ۳ بار بیشتر است. علائم واریساین متخصص ارتوپدی می‌افزاید: وریدهاى تارعنکبوتى بیشتر به لحاظ زیبایى ناراحت‌کننده هستند، حال آن که وریدهاى واریسى علاوه بر ظاهر طناب مانند، مشکلات متعدد دیگرى نیز به همراه دارند. در صورتى که مبتلا به ورید واریسى هستید، پس از ایستادن یا نشستن طولانى، در ساق پاهایتان احساس درد مبهم، سنگینى، سوزش، فشار و یا ضعف خواهید کرد. معمولاً بالا نگاه داشتن ساق‌هاى پا، به بهبود این مشکل کمک مى کند. ممکن است شب‌ها گرفتگی دردناک عضلات پشت ساق پا را تجربه کنید. پاها و مچ پاهایتان ورم مى کند و ممکن است پوست اطراف ناحیه واریس دچار خارش و خشکى شود و یا رنگ آن به قهوه اى یا آبى تغییر کند. وریدهاى واریسى بزرگتر، لزوماً علائم شدیدترى ندارند. در واقع، بسیارى از مردم مدت‌ها قبل از بروز تغییرات قابل رویت در ورید‌هایشان، سایر علائم بیماری را تجربه مى کنند، که اگر وریدهاى واریسى درمان نشوند، علائم بدتر میشود و گاه عوارضى مانند پارگى، زخم پوستى و ترومبوفلبیت (یا التهاب وریدى همراه با لخته شدن خون) را به همراه می‌آورد. دکتر امامی با اشاره به این مطلب که باردارى عامل اصلى ابتلای بیشتر زنان به بیماری واریس است، می‌افزاید: خستگی پا به‌ویژه در پایان روز یا بعد از ایستادن‌های طولانی، ورم پا، خارش، تغییر رنگ و زخم شدن مچ پا، درد شدید و ناگهانی و سفت شدن و برآمدگی عروق به علت لخته شدن خون داخل رگ، از علائم بیماری واریس است. وی با اشاره به این مطلب که بیشترین محلی که عروق واریس خود را نشان میدهند در اندام‌های تحتانی، پشت ران و ساق پاهاست، یاد آوری میکند: همه وریدهای بدن میتوانند دچار واریس شوند. بیماران در صورت استفاده نکردن از جوراب‌های واریس نیز میتوانند از باندهای‌کشی استفاده کنند.جوراب‌های واریس انواع و جنس‌های مختلفی دارند و باید از دارو خانه‌های معتبر تهیه شوند. استفاده از بر خی از انواع آنها که ارزان است، فایده چندانی ندارد و در ضمن چون از جنس نایلون است، باعث خارش و آسیب دیدن پوست میشود. جوراب واریس کشبافت‌های مختلفی نیز دارد. جوراب‌های واریس خیلی محکم را باید جراح عروق تجویز کند، ولی انواع دیگر را میتوان از داروخانه‌ها تهیه کرد. این متخصص ارتوپدی در مورد چگونگی استفاده از جوراب‌های واریس می‌گوید: جوراب‌های واریس را باید روزها به پا کرد و شب تا صبح لازم است آن را از پا در آورد و پوست زیر آْن را ماساژ داد یا با روغن، چرب کرد تا آسیب نبیند. این جوراب‌ها را باید مرتب با دست شست تا حالت آهار و سفتی پارچه از بین برود در ضمن بهتر است برای شستشو تا جای ممکن از مواد شیمیایی استفاده به عمل نیاید، تا پوست دچار حساسیت نشود. وی با اشاره به اینکه در ۸۰ درصد موارد پوشیدن جوراب واریس مؤثر است، می‌افزاید: خانم‌های باردار و بیمارانی که به دلیل مشکلات کبدی دچار واریس شده‌اند، از افرادی که باید جراحی شوند نیستند. جراحی یا لیزر برای افرادی توصیه میشود که بر اثر واریس، دچار زخم پا شده‌اند. درمان واریسدکتر امامی سپس در مورد درمان بیماری واریس می‌گوید: در مرحله اول باید از روند بیماری جلوگیری کنیم، که استفاده از داروهایی که به داخل وریدها تزریق میشود، میتواند در وریدهای‌سطحی کوچک مناسب باشد. راه دیگر درمان واریس نیز اقدام به جراحی واریس و برداشتن وریدها‌ست. همچنین در طول بارداری، رعایت نکات زیر برای زنانی که خستگی پاها در آنها ارثی است و یا در گذشته واریس داشته اند، الزامی است:
تغذیه و واریسدکتر امامی در مورد بهبود تغذیه بیماران مبتلا به واریس می‌افزاید: بهبود رژیم غذایی میتواند عاملی برای کاهش فشار بر روی رگ‌ها و همچنین تقویت آنها باشد در این میان برنامه مواد غذایی برای از بین بردن رگهای واریسی مؤثر است، مثلاً برنج سفید باید حتما از برنامه غذایی مبتلایان به واریس حذف شود و برنج قهوه‌ای جای آن را بگیرد. همچنین خوردن فیبر بیشتر نیز برای درمان این بیماری کمک کننده است، به‌خصوص برای کسانی که مبتلا به یبوست هستند؛ چون این افراد بیشتر در معرض ایجاد فشار بر روی رگ‌ها هستند، در حالی که استفاده از مواد غذایی دارای فیبر بیشتر و نوشیدن یک بطری آب در تمامی روز، حرکات روده را نرم میکند و مانع از تشکیل رگهای واریسی در ناحیه مقعد میشود. پیشگیری از واریسدکتر محمد کهن‌زاد ـ متخصص طب ورزشی در مورد اثر ورزش در درمان واریس به گزارشگر روزنامه اطلاعات می‌گوید: بررسی‌های علمی در کشورهای پیشرفته نشان میدهد که واریس بر اثر اختلال در جریان خون رخ میدهد و از این رو زنان باردار باید سعی کنند جریان خون را در بدن خود بهبود بخشند که پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و انجام حرکات ایروبیک در این میان نقش مؤثری دارند. سایر توصیه‌های دکتر کهن‌زاد برای پیشگیری از ابتلا به واریس، از این قرار است:
با قراردادن پاها روی سطحی بلند (بالاتر از سطح قلب)، جریان خون دوباره به سمت قلب باز میگردد.
کش تنگ جوراب مانع از جریان خون در رگهای میانی پا میشود و از این رو کش جوراب باید گشاد باشد تا خون به راحتی در پاها جریان داشته باشد.
اگرچه ممکن است نشستن در این وضعیت برای ما راحت باشد، اما باید توجه داشت که این وضعیت، فشار بیشتری را بر رگ‌ها وارد می‌آورد و جریان خون را قطع میکند.
ایستادن طولانی مدت باعث میشود تا خون در پاها جمع شود، اما در صورت حرکت دادن پاها، خون در پاها جریان پیدا میکند. در موارد حاد، واریس باعث تشکیل لخته خون یا زخم در پاها میشود و گاهی نیز این مشکل با تب همراه است که در این صورت باید سریعاً به پزشک مراجعه کرد. اگر چه به طور طبیعی در بانوان طی چند ماه پس از زایمان مشکل واریس از میان می‌رود، اما در صورت تداوم آن، میتوان از روشهای دارویی با تجویز پزشک بهره گرفت. :: برچسب‌ها: واریس , :: بازدید از این مطلب : 24 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
ورم کردن غدد لنفاویگرههای لنفی که بیشتر مردم به آنها غده لنفی میگویند در همه جای بدن وجود دارد. این گره‌ها در واقع محل تجمع سلولهای دفاعی بدن هستند. شبکه لنفاوی از تعداد زیادی گره و رگهای به هم پیوسته تشکیل شده است و یک سیستم دفاعی کامل ایجاد میکند. به این ترتیب مشخص است هر وقت کار دفاعی بدن زیاد میشود، این گره‌ها ورم میکنند و گاه دردناک و آزار دهنده میشوند. به‌این ترتیب وقتی ما متوجه گره‌های لنفی می‌شویم که در واقع اینها بزرگ شده اند. ورم کردن گردن یکی از مکان هایی از بدن است که امکان برامدگی آن وجود دارد. علت ورم کردن غدد لنفاوی و غده های لنفی در گردندر واقع آنچه که درباره ورم کردن گردن بایستی بدنید این است که اگرچه بزرگی و تورم اجزای سیستم لنفی، ارتباطی به فوق تخصص غدد ندارد. علل بزرگی این غده‌ها بسیار زیاد هستند: هرگونه عفونت میکروبی دهان و دندان‌ها میتواند باعث بزرگ شدن گره‌های لنفی در منطقه زیر فک‌ها شود. عفونت‌های حلق و حنجره هم براحتی موجب بزرگ‌شدن گره‌های اطراف گردن شده و بیمار در بسیاری موارد نگران میشود و به پزشکان مختلف از جمله فوق‌تخصص غدد مراجعه میکند. گره‌های لنفاوی زیر بغل نیز در اثر عفونت‌های دست و پستان بزرگ میشوند. گاهی برخی بیماریهای میکروبی یا بعضی ویروس‌ها میتوانند گره‌های لنفی مناطق وسیعی از بدن را متورم کنند. به عنوان مثال تب مالت و سل و ویروسی به نام سیتومگال، توانایی وسیعی در تورم گره‌های لنفی دارند.
بیشترین علت ورم غدد لنفاوی، ابتلا به یک بیماری عفونی به خصوص یک عفونت ویروسی مثل سرماخوردگی است. از جمله بیماری‌هایی که باعث بزرگ شدن گره‌های لنفی میشود، بدخیمی‌ها است. البته توجه به این نکته بسیار مهم است که این بیمارها به عنوان علت بزرگی غده‌های لنفی بسیار کمیاب و در مقابل بیماریهای خوش‌خیم خیلی شایع هستند. برخی بدخیمی‌ها مثل بدخیمی دستگاه لنفاوی و سلولهای سفید خون موجب بزرگی گره‌های لنفی در خیلی از قسمت‌های بدن شده و این در حالی است که بدخیمی اندام‌های خاص موجب بزرگی غده‌ها در مناطق خاص که شامل ورم کردن گردن نیز میشود. به عنوان مثال بدخیمی‌های پستان باعث بزرگی گره‌های زیر بغل میشوند و بزرگی گره‌های گردن در اثر بدخیمی حنجره و تیروئید رخ میدهد. عفونت‌های پوست سر، شقیقه، و صورت و نیز عفونت‌های سینوس و گوش باعث تورم غدد لنفاوی میشوند. یک جراح سرو گردن همه ی اینها را معاینه کرده و در صورت یافتن عفونت، با آنتی‌بیوتیک مناسب آن را درمان میکند. ورم کلی غدد لنفاوی در سرتاسر بدن می تواند نشان دهنده ابتلا به یک بیماری عفونی مثل ایدز، مونونوکلئوز و یا یک اختلال خودایمنی مثل لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد. در مجموع باید گفت بزرگی غده‌های لنفی خود خطری ندارد و مهم علت آن است. وظیفه پزشک، پیدا کردن علت بزرگی این اعضاست و با مشخص شدن علت بزرگی این غده‌ها راه درمان نیز مشخص خواهد شد. علت بزرگی این غده های گردن چیست و درمان آن چگونه است؟واقعیت این است که علل بزرگی این غده‌ها بسیار زیاد است. هرگونه عفونت میکروبی دهان و دندان‌ها میتواند باعث بزرگ شدن گره‌های لنفی در منطقه زیر فک‌ها شود. عفونت‌های حلق و حنجره هم براحتی موجب بزرگ‌شدن گره‌های اطراف گردن شده و بیمار در بسیاری موارد نگران میشود و به پزشکان مختلف از جمله فوق‌تخصص غدد مراجعه میکند. گره‌های لنفاوی زیر بغل نیز در اثر عفونت‌های دست و پستان بزرگ میشوند. گاهی برخی بیماریهای میکروبی یا بعضی ویروس‌ها میتوانند گره‌های لنفی مناطق وسیعی از بدن را متورم کنند. به عنوان مثال تب مالت و سل و ویروسی به نام سیتومگال، توانایی وسیعی در تورم گره‌های لنفی دارند. چه بیماری ای سبب برزگ شدن ورم کردن گردن می گردد؟از جمله بیماری‌هایی که باعث بزرگ شدن گره‌های لنفی میشود، بدخیمی‌ها است. البته توجه به این نکته بسیار مهم است که این بیمارها به عنوان علت بزرگی غده‌های لنفی بسیار کمیاب و در مقابل بیماریهای خوش‌خیم خیلی شایع هستند. برخی بدخیمی‌ها مثل بدخیمی دستگاه لنفاوی و سلولهای سفید خون موجب بزرگی گره‌های لنفی در خیلی از قسمت‌های بدن شده و این در حالی است که بدخیمی اندام‌های خاص موجب بزرگی غده‌ها در مناطق خاص که شامل ورم کردن گردن نیز میشود. به عنوان مثال بدخیمی‌های پستان باعث بزرگی گره‌های زیر بغل میشوند و بزرگی گره‌های گردن در اثر بدخیمی حنجره و تیروئید رخ میدهد. در مجموع باید گفت بزرگی غده‌های لنفی خود خطری ندارد و مهم علت آن است. وظیفه پزشک، پیدا کردن علت بزرگی این اعضاست و با مشخص شدن علت بزرگی این غده‌ها راه درمان نیز مشخص خواهد شد. علائم ورم غدد لنفاویورم و بزرگ شدن غدد لنفاوی نشان می دهد در یک محل از بدن، چیزی اشتباه است. وقتی برای اولین بار غدد لنفاوی ورم می کنند، بسته به علت ورم غدد لنفاوی، علائم زیر مشاهده می شوند:
ورم غدد لنفاوی نشانه چیست؟ورم غدد لنفاوی ممکن است چیز وحشتناکی به‌نظر می‌آید، اما این آرایشی از لشکریان مدافع بدن است. بیش از ۵۰۰ غدد لنفاوی در سراسر بدن وجود دارد. این غدد مکانی برای تجمع گویچه‌های سفید خون هستند که توسط دستگاه ایمنی و برای مبارزه با عفونت ساخته میشوند. وقتی تعداد این گویچه‌ها برای دفاع در برابر تهاجم باکتری‌ها زیاد شوند، غدد لنفاوی متورم می‌گردند. غدد لنفاوی همچنین بخشی از دستگاه زهکشی بدن است که ضایعات حاصل از جنگ با عفونت را جمع میکنند. غدد کوچکتر پراکنده در بدن به تعداد گره‌های لنفی بزرگتر می‌ریزند که در چند نقطه تجمع یافته‌اند، از جمله در زیر بغل، کشالهٔ ران و کنار آرواره‌ها. گاهی این گره‌ها در پاسخ به عفونت در ناحیه‌ای دورتر متورم میشوند. مثلاً عفونت شست پا ممکن است به ورم غدد لنفاوی کشالهٔ ران منجر شود. یک غده لنفاوی طبیعی توده‌ای نرم، لاستیکی، و متحرک با قطر کمتر از ۷ میلی‌متر است. وقتی این غده متورم شود، بزرگ، سخت و حساس میشود. غدد لنفاوی گردن بیشتر متورم میشوند که معمولاً پاسخی به سرماخوردگی یا عفونت دستگاه تنفس فوقانی است. بیش از ۳۰ درصد غدد لنفاوی بدن در بالای استخوان چنبر و در ناحیهٔ گردن و گلو هستند. ورم غدد لنفاوی گردن ممکن است نشانهٔ گلو درد ویروسی یا باکتریائی هم باشد. عفونت سینوس‌ها، گوش یا پوست و نیز گرفتاری‌های دندان هم این غدد را متورم میکنند. و مهم‌تر از همه، تورم غدد لنفاوی میتواند نشانهٔ بیماری‌هائی مثل مونونوکلئوز، سل، سیفلیس، و بعضی انواع سرطان، مثل بیماری هوجکین باشد. تشخیص ورم غدد لنفاویهمانطور که گفته شد علت ورم غدد لنفاوی بسیار مهم می باشد. از این رو پزشک از راه های زیر برای تشخیص علت ایجادکننده ورم غدد لنفاوی استفاده می کند:
درمان ورم غدد لنفاویچون تورم غدد ناشی از یک عفونت است، درمان آن نیز درمان بیماری اصلی است. آنها را گرم کنید. برای کاهش درد غدد لنفاوی متورم در طی درمان عفونت، حوله‌ای گرم را چهار بار در روز و هر بار به‌مدت ۱۵ دقیقه روی آنها بگذارید. گلو درد استرپتوکوکی را درمان کنید. درمان گلو درد استرپتوکوکی بسیار مهم است، چون در غیر این صورت، ممکن است باعث تب ری شود که آسیب شدید به قلب میرساند. به‌همین دلیل، اگر تورم غدد لنفاوی با گلو درد همراه است، باید حتماً نزد پزشک بروید تا او نمونهٔ برداشته شده از گلوی شما را برای کشت به آزمایشگاه بفرستد. اگر نتیجهٔ کشت وجود استرپتوکوک را نشان دهد، آنتی‌بیوتیک مناسب برای درمان آن تجویز میکند. محل عفونت را بیابید. عفونت‌های پوست سر، شقیقه، و صورت و نیز عفونت‌های سینوس و گوش باعث تورم غدد لنفاوی میشوند. پزشک همهٔ اینها را معاینه کرده و در صورت یافتن عفونت، با آنتی‌بیوتیک مناسب آن را درمان میکند. آزمایش کنید. اگر پیدا کردن علت تورم غدد لنفاوی یا علت ورم کردن گردن مشکل باشد، پزشک ممکن است چندین بار شما را معاینه و آزمایش کند. گاهی علاوه بر آزمایش خون، یا پرتونگاری، نمونه‌ای از بافت درون غده لنفاوی را با روش و سوزن مخصوص برداشته و آزمایش میکند. در بسیاری موارد، این کار کوتاه‌ترین و دقیق‌ترین روش تشخیص است. پزشک پوست را بی‌حس کرده و با وارد کردن سوزنی در یک غده لنفی کمی از محتویات درون آن را بیرون میکشد و به آزمایشگاه می‌فرستد. بیشتر مراقب غدد لنفاوی باشید. پزشک برای تشخیص علت تورم ممکن است از پرتونگاری کمک بگیرد. یا با عمل جراحی یک غده را بردارد. در ناخوشایندترین موارد، که وجود بدخیمی در دستگاه لنفاوی است، پزشک بیماری را با داروهای ضد سرطان درمان میکند. راه های درمان ورم غدد لنفاویبا توجه به اینکه علت ابتلا به تورم غدد لنفاوی متفاوت است درمان این بیماری نیز متفاوت خواهد بود. درنتیجه درمان بستگی به علت آن دارد. عفونت ها: رایج ترین درمان ورم غدد لنفاوی در اثر عفونت باکتریایی، استفاده از داروهای آنتی بیوتیک است. اگر ویروس ایدز باعث ورم غدد لنفاوی شده باشد، درمان این بیماری باعث بهبودی ورم می شود. اختلال خودایمنی: اگر یک بیماری خاص مثل لوپوس یا آرتریت روماتوئید باعث ورم غدد لنفاوی شده باشد، درمان این ورم بر اساس درمان بیماری ایجادکننده آن است. سرطان ها: بهبودی غدد ورم کرده در اثر سرطان، بستگی به درمان سرطان دارد. بسته به نوع سرطان، راه های درمان شامل عمل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی است. درمان های خانگیاگر ورم غدد لنفاوی، درد و ناراحتی ایجاد کند، برای تسکین این علائم می توانید به توصیه های زیر عمل کنید:
چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟– ورم غده لنفاوی دو هفته پس از خوب شدن عفونت هنوز وجود دارد. – غدد لنفاوی تمام بدن ورم کرده‌اند. – بدون سرماخوردگی، عفونت سینوس، گوش یا دستگاه تنفس فوقانی غدد لنفاوی ورم کرده‌اند. – غدد لنفاوی بزرگ و سفت هستند و حرکت نمی‌کنند. – همراه با ورم غدد لنفاوی گردن، تب، اشکال در بلع، گلو درد مزمن، یا اشکال تنفس وجود دارد، مخصوصاً اگر سیگار می‌کشید یا الکل مصرف کردهاید. – در خصوص ورم گردن یکی از غده‌های لنفاوی گردن بزرگتر از سایر غدد شده است. :: بازدید از این مطلب : 20 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سرطان روده بزرگ و کوچکسرطان روده کوچک به سرطانی می گویند که روده کوچک را درگیر می کند. این نوع سرطان در مقایسه با سایر بدخیمی های دستگاه گوارش مانند سرطان معده و سرطان روده بزرگ کمتر شایع است. علائم و نشانه های سرطان رودهسرطان روده ممکن است علائمی شبیه بیماری هایی نظیر عفونتها، تب، بواسیر و بیماری های التهابی روده داشته باشد. در نتیجه با مشاهده علائم زیر باید به پزشک مراجعه کرد تا بیماری شناسایی شود:
علت به وجود آمدن سرطان رودهدر اغلب موارد علت سرطان روده مشخص نیست اما به طور کلی می توان گفت سرطان روده بزرگ زمانی ایجاد می شود که سلول های سالم در روده دچار تغییر DNA شوند. عوامل مؤثر در به وجود آمدن سرطان رودهعواملی ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
روش های پیشگیری از ابتلا به سرطان رودهغربالگری:افرادی که به سبب دلایل ذکر شده مانند سابقه خانوادگی، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را دارند، باید برای پیشگیری از ابتلا به آن از سن 50 سالگی شروع به غربالگری کنند. تغییرات سبک زندگی با رعایت موارد زیر:– خوردن انواع میوه ها، سبزیجات و غلات کامل. :: برچسب‌ها: سرطان , روده بزرگ , روده کوچک , :: بازدید از این مطلب : 27 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
آنوریسم چیست؟آنوریسم یا رگبرآمدگی به بزرگ شدن یا بیرون‌زدگی دیواره یک سرخرگ می گویند، که در اثر ضعف دیواره سرخرگ ایجاد می شود. سرخرگ ها رگ های خونی غنی از اکسیژن را از قلب به سایر نقاط بدن میرساند. اگر یک آنوریسم رشد کند می تواند سبب خونریزی خطرناک و یا حتی مرگ شود. آنوریسم معمولاً در آئورت یا سرخرگ‌هایی که مغز، پاها، یا دیواره قلب را تغذیه میکنند، ایجاد میشود. اگر یک آنوریسم در مغز پاره شود، باعث سکته مغزی می شود. انواع آنوریسمآنوریسم کیسه ای: آنوریسم دوکی شکل: آنوریسم پاره شده: علائم آنوریسمآنوریسم در قفسه سینه: آنوریسم در شکم: آنوریسم در سرخرگ پا: آنوریسم در سرخرگ مغزی: آنوریسم در عضله قلب: علائم پاره شدن آنوریسماز جمله علائم پاره شدن آنوریسم سردرد شدید، دردهای شدید، تند و تیز در قفسه سینه، شکم یا پا و از دست دادن هوشیاری می باشد. اگر پارگی آنوریسم درمان نشود، میتواند سبب مرگ شود. علل آنوریسم• ضعف مادرزادی سرخرگ (به خصوص آنوریسمهای سرخرگ‌هایی که به مغز می‌روند) عوامل تشدید کننده آنوریسم• سابقه حمله قلبی پیشگیری از آنوریسمهیچ دارویی برای جلوگیری از ایجاد آنوریسم آئورت وجود ندارد. اما محققان در حال مطالعه آنتی بیوتیکهایی به نام تترا سایکلین هستند که میتواند رشد آنوریسم های کوچک آئورت را کند سازد. به طور کلی بهترین روش برای جلوگیری از این بیماری سالم نگه داشتن عروق خونی است. برای این کار لازم است:
درمان آنوریسمدرمان آنوریسم به اندازه آنوریسم و سرعت رشد آن بستگی دارد. اگر آنوریسم کوچک باشد (حدود 4 سانتیمتر قطر) پزشک معمولا روش کنترل را توصیه می کند و نیازی به جراحی نیست. در مورد آنوریسم متوسط با قطر 4 تا 5.5 سانتیمتر توجه به وجود علائم نیز اهمیت دارد و در واقع هر تصمیمی با مشورت پزشک صورت می گیرد. اما آنوریسمهای بزرگ با قطر 5.5 سانتیمتر یا بیشتر به احتمال زیاد نیازمند جراحی هستند. در جراحی، رگ مصنوعی جایگزین آن قسمت از رگ که آنوریسم دارد، میشود. جراحی برای آنوریسم قلبی میتواند باعث بر طرف شدن بی نظمی ضربان قلب و افزایش طول عمر شود. اما باید توجه داشت که گاهی آنوریسم عود میکند. :: برچسب‌ها: آنوریسم , :: بازدید از این مطلب : 23 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سرطان پستان یا سرطان سینه چیست ؟سرطان پستان یک تومور بدخیم است که در سلولهای سینه شکل می گیرد. اگر چه اغلب در زنان یافت می شود، مردان نیز می توانند به سرطان سینه مبتلا شوند. تعدادی از نشانه های مرتبط با سرطان سینه وجود دارد، اما اولین علامت قابل توجه این است که اغلب یک توده یا ناحیه بافت پستان ضخیم است. یک توده در پستان لزوما به این معنی نیست که شما سرطان دارید بیشتر توده های سینه سرطانی نیستند. با این حال، همیشه بهتر است که آنها را با دکتر خود بررسی کنید. درمان سرطان سینهدرمان سرطان پستان ممکن است شامل جراحی، اشعه، شیمی درمانی، هورمون درمانی، درمان هدفمند یا درمان با استخوان باشد. علل ایجاد سرطان پستانموسسه ملی سرطان (NCI) خاطرنشان می کند که حدود 12.4 درصد زنان در معرض ابتلا به سرطان سینه در طول عمر خود هستند. در سرتاسر جهان، سرطان سینه شایع ترین شکل سرطان در زنان است. رابطه دوران شیردهی با سرطان پستاناخیرا دکتر چارلز Clevenger و تیم، در مرکز سرطان Massey Cancer University of Virginia Commonwealth در ریچموند، دریافتند که آنزیم که در نهایت در تولید شیر مادر دخیل است نیز ممکن است نقش مهمی در توسعه سرطان سینه ای داشته باشد. ارتباط کمبود ویتامین D (دی) با سرطان پستانمطالعات جدیدی از شواهد به دست آمده از برزیل جمع آوری شده ، که نشان می دهد زنانی که مبتلا به کمبود ویتامین ِD می باشند بعد از شروع یائسگی، احتمال ابتلا به سرطان سینه در آنها افزایش می یابد. سایر علل در ایجاد این نوع سرطانبعضی از عوامل اصلی خطر سرطان پستان عبارتند از ، پیشرفت سن و چاقی بعد از یائسگی. چگونگی پیشگیری از سرطان پستاندر سال 2012، سه تحقیق که در مجله The Lancet منتشر شد، پیشنهاد کرد مصرف آسپیرین به صورت روزانه ممکن است از بروز برخی از سرطان ها در میان سالمندان جلوگیری کند. :: برچسب‌ها: سرطان پستان , سرطان سینه , , :: بازدید از این مطلب : 28 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
آپاندیس چیست؟آپاندیس یک زائده‌ای کوچک و انگشت مانند است که از روده بزرگ منشعب میشود و در پایین ترین قسمت راست شکم قرار دارد. طول این عضو بین ۲ تا ۲۰ سانتیمتر متغیر است و قطر آن نیز بین ۶ تا ۸ میلی‌متر است. زمانی که آپاندیس ملتهب و پر از مایع چرکی شود آپاندیسیت ایجاد می شود. اگر بیماری آپاندیس درمان نشود، متورم می شود و در آخر پاره خواهد شد و مواد ضائد آن درون شکم تخلیه می شود و خطراتی برای جان فرد ایجاد می کند. آپاندیسیت ممکن است برای هرکسی اتفاق بیافتد اما شیوع آن در سنین ۱۰ تا ۳۰ سالگی بیشتر می باشد. علائم ابتلا به آپاندیساولین نشانه آپاندیس درد شکم می باشد. درد خفیفی از نواحی اطراف ناف شروع شده و به سمت ناحیه راست و پایین شکم حرکت می کند و شدیدتر می شود. از دیگر نشانه های بیماری آپاندیس:
علل ابتلا به آپاندیسفرد زمانی دچار آپاندیسیت می شود که آپاندیس بسته شود. این مسدود شدن می تواند بوسیله مدفوع، جسم خارجی، سرطان و یا عفونت باشد. زمانی که آپاندیس مسدود شود باکتری های درون آپاندیس شروع به تکثیر کرده و باعث التهاب، ورم و پر از چرک شدن آپاندیس می شوند. آپاندیسیت ممکن است ناشی از عفونت باشد، زیرا آپاندیس می تواند در پاسخ به هر گونه عفونت در بدن ورم کند. آپاندیسیت چگونه تشخیص داده می شود؟تشخیص آپاندیسیت کمی دشوار است زیرا نشانه های آپاندیسیت اغلب مبهم و یا شبیه به سایر بیماری های دیگر مانند مشکلات کیسه صفرا، عفونت مثانه یا عفونت ادراری، بیماری کرون، التهاب معده، عفونت روده و مشکلات تخمدان است. در نتیجه برای تشخیص آپاندیسیت آزمایش های زیر انجام می شود:
درمان آپاندیسیت چگونه است؟درمان معمول و استاندارد آپاندیسیت برداشت آپاندیس است که به آن آپاندکتومی (appendectomy) گفته می شود. اگر حتی پزشک به آپاندیسیت شک داشته باشد و از آن مطمئن نباشد به منظور جلوگیری از ترکیدن و پارگی آپاندیس به سرعت برای برداشتن آپاندیس اقدام می نماید. بسته به این که در آپاندیس آبسه شکل گرفته باشد، پزشک دو راهکار در پیش رو دارد; می تواند چرک و مایعات آپاندیس را تخلیه کند و یا اینکه می تواند آپاندیس را بردارد. درمان آپاندیسیت با توجه به تشخیص پزشک و شرایط بیمار به شکل لاپاروسکوپ و یا جراحی باز انجام شود. در عمل برداشتن آپاندیس از بیهوشی عمومی استفاده می شود و از طریق یک برش تقریبا 14 سانتی متری و یا توسط لاپاروسکوپی آپاندیس برداشته می شود. پیش از عمل جراحی برداشتن آپاندیس برای از بین بردن عفونت های صفاقیِ احتمالی، از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. اگر با عفونت صفاقی مواجه شوید، شکمتان باید شستشو داده شده و از چرک و عفونت تخلیه گردد. آیا آپاندیسیت قابل پیشگیری است؟آپاندیسیت قابل پیشگیری نمی باشد. با این حال با رعایت نکاتی می تواند احتمال ابتلا به آپاندیسیت را کمی کاهش داد. استفاده از غذاهای سرشار از فیبر مانند میوه ها و سبزیجات تازه می تواند کمک کند، زیرا افزایش مقدار فیبر در رژیم غذایی می تواند از یبوست و انباشته شدن مدفوع که شایع ترین علت آپاندیس است جلوگیری کند. غذاهای سرشار از فیبر شامل:
:: برچسب‌ها: آپاندیس , :: بازدید از این مطلب : 28 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق چیست؟فتق یک بیماری شکمی است و زمانی پیش میاید که لایه های درونی عضلات شکمی ضعیف شده باشند. که این امر منجر به پارگی یا کشیدگی بیش از حد در ناحیه جداره شکم یا دیافراگم می گردد. در واقع فتق از جابجایی ارگان های بدن به حفره یا بافت مجاور ایجاد می شود. به طور مثال قلب و ریه در حفره قفسه سینه، کبد و روده‌ها در ناحیه شکم قرار گرفته اند. ممکن است احشا شکمی به دلیل اختلاف فشار بین حفره شکم و سینه، به داخل ناحیه سینه راه پیدا کنند، که به این حالت فتق گفته می شود. فتق ها می توانند در بالای ران، ناف یا دکمه شکمی و ناحیه کشاله ران نیز ایجاد شوند اما در شکم شایع ترند. همچنین فتق نوع شکمی در بین مردها شیوع بیشتری دارد. انواع فتق شکمی• فتق کشاله ران (مغبنی)اینگونه فتق سبب برجستگی قسمت کشاله ران و درون کیسه بیضه خواهد شد و این نوع از فتق در آقایان بیشتر از خانم ها دیده می شود . • فتق رانیاین نوع از فتق سبب بیرون زدن قسمت بالای ران می گردد، که در خانم ها بیشتر از آقایان دیده می شود. • فتق ناففتق ناف عبارت است از برجستگی اطراف ناف. این فتق به دلیل اینکه عضلات اطراف ناف نمی تواند کاملاً آن ناحیه را بپوشانند ایجاد می شود. لازم به ذکر است در نوزادان به دلیل ضعیف بودن عضلات شکمی، احتمال رخ دادن فتق ناف زیاد است به همین دلیل در صورت مشاهده، التهاب، تورم، قرمزی و …. در کودک بهتر است با پزشک متخصص سریعا موضوع را مطرح نمایید. • فتق برشیهنگامی که در محل عمل جراحی، روی جدار شکم برشی ایجاد می شود، بعلت جدا شدن عضلات از همدیگر در محل عمل جراحی پیشین ممکن است بیرون زدگی به وجود بیاید. علل ایجاد فتق• فشار زیاد به قسمت های دیوار شکم علائم فتقیکی از رایج ترین علائم فتق، وجود یک برآمدگی دردناک و قابل مشاهده در ناحیه شکم است. از دیگر علائم و نشانه های این بیماری: • بروز درد در هنگام خم شدن یا بلند کردن جسم سنگین درمان فتق شکمیروش درمانی هر فرد به اندازه فتق و شدت علائم آن بستگی دارد. درمان هایی که برای فتق شکمی پیشنهاد می شود شامل: • تغییر رویه ی زندگی تغییر رویه زندگیرعایت برخی نکات و تغییراتی در تغذیه فرد می تواند تا حدودی علائم فتق را از بین ببرد، ولی باعث بهبودی آن نمی شود. در نتیجه رعایت نکات زیر می تواند به روند درمان کمک کند. • پرهیز از وعده های غذایی سنگین و پر حجم مصرف دارودر صورتی که فتق جداره شکمی دارید، دارو هایی نظیر آنتی اسید ها، مسدود کننده ی گیرنده H2 و مهر کننده پمپ پروتون می تواند با کاهش اسید معده دردتان را کم کرده و تا حدی از علائم بیماری بکاهد. جراحیپزشک جراح روش جراحی مناسب را با توجه به عواملی مانند سن بیمار، نوع فتق، شرایط عمومی، سلامت بیمار و … تعیین می کند. که شامل دو روش جراحی باز و استفاده از لاپاراسکوپی است. جراحی باز به دوره استراحت بیشتری نیاز دارد و ممکن است مجبور شوید تا 6-9 هفته پس از عمل استراحت کنید. در حالی که عمل لاپاروسکوپی طول درمان و استراحت کوتاه تری دارد. اما امکان بازگشت فتق در عمل لاپاروسکوپی بیشتر است. :: برچسب‌ها: فتق , انواع , فتق شکمی , :: بازدید از این مطلب : 24 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علت ایجاد فتق چیست ، راههای پیشگیری و درمان های خانگی فتقفتق یا هرنیا یک عارضه بسیار شایع است. هر سال تعداد زیادی از افراد آن را تجربه می کنند و بیش از یک میلیون عمل جراحی ترمیم فتق انجام می شود. درک آنچه واقعا در بدن اتفاق می افتد و گزینه های درمانی می تواند به شما در تصمیم گیری برای مراقبت از فتق کمک کند. فتق زمانی اتفاق می افتد که اندام های داخلی یا بافت ها از لایه عضلانی یا بافت هایی که قرار است در آن نگه داشته شوند، خارج می شوند. این عارضه در نتیجه ایجاد یک نقطه ضعیف در عضله یا بافت حاوی آن رخ می دهد که می تواند توسط تعدادی از عوامل ایجاد شود. افراد دچار فتق معمولا متوجه تورم یا برآمدگی در محل می شوند. این عارضه می تواند در مناطق مختلف بدن، از جمله ناحیه شکم، کشاله ران، قفسه سینه، و محل برش های جراحی قبلی ایجاد شود. فتق چیست و کجاستفتق یا هرنیا یک بیماری بسیار شایع است که می تواند افراد در هر سنی را مبتلا کند. متاسفانه، بسیاری از مردم از نحوه تشخیص این عارضه بی اطلاع هستند. فتق زمانی اتفاق می افتد که بافت داخلی دستگاه گوارش شروع به بیرون زدگی میکند تا زمانی که به نقاط ضعیف تر روی عضلات شکم فشار وارد کند. این وضعیت می تواند منجر به برآمدگی فیزیکی شود که به راحتی در قسمت خارجی پوست قابل مشاهده است. شایع ترین ناحیه ای که فتق در آن رخ می دهد شکم است، اما برخی از آن ها می توانند در ران ها و ناحیه شرمگاهی ظاهر شوند. در حالی که برآمدگی ناگهانی ممکن است هشدار دهنده باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که این عارضه بلافاصله برای سلامتی شما خطرناک نیست. اگرچه در برخی شرایط قطعا مهم است که با یک متخصص پزشکی مشورت کنید. علائم فتقدرد و تورم شایع ترین علائم این بیماری هستند. البته فتق همیشه علائمی ایجاد نمی کند یا ممکن است فقط زمانی علائم داشته باشید که عضلات شکم خود را منقبض کنید. با این حال می تواند منجر به درد، سوزش یا احساس کشش شود، به خصوص در هنگام فشار فیزیکی. حتی در بیمارانی که هیچ علامتی ندارند این عارضه باید برای ترمیم بررسی شوند. اگر قسمتی از روده توسط فتق فشرده شود، ممکن است در هضم غذا مشکل داشته باشید. همچنین محتویات داخل کیسه فتق ممکن است روی خودشان پیچ بخورند، که میتواند یک اورژانس جراحی باشد. علت فتقاین عارضه در اثر فشاری ایجاد می شود که به یک ناحیه شکم فشار وارد می شود. فشار ممکن است ناشی از:
انواع فتقاز هر ۴ مرد، ۱ نفر و از هر ۵۰ زن، ۱ نفر در مقطعی از زندگی خود حداقل یکبار این عارضه را تجربه می کنند. هرنیا زمانی اتفاق می افتد که بخشی از اندام داخلی یا بافت ناحیه ضعیف یا منفذی در عضله برآمده می شود. بیشتر آنها در ناحیه شکم ایجاد می شوند و به عنوان فتق شکمی شناخته می شوند. سایر انواع عبارتند از:
فتق شکم در مردانواضح ترین نشانه این عارضه یک توده بیرون زده از شکم، ران یا ناحیه شرمگاهی است. برای برخی، برآمدگی زمانی که فرد در حالت ایستاده است، آشکارتر است. همچنین ممکن است زمانی که فرد به پشت دراز می کشد از بین برود. در اکثر موارد، خود برآمدگی با احساس سوزش یا درد شدید در ناحیه آسیب دیده همراه است. همچنین هنگام خم شدن یا سرفه درد زیادی در فرد ایجاد می کند. برای مردان، علائم دیگری وجود دارد که باید از آنها آگاه بود. به عنوان مثال اینگوینال هرنیا می تواند باعث ایجاد احساس کشیدگی در کشاله ران شود که به نظر می رسد وزن ناراحت کننده ای را به ناحیه شرمگاهی اضافه می کند. تعدادی از مردان نیز تورم اطراف بیضه ها را گزارش می دهند، به خصوص زمانی که فتق رشد کرده یا به سمت کیسه بیضه حرکت کرده است. درمان فتقدرمان این عارضه معمولا جراحی برای ترمیم سوراخ موجود در دیواره عضلانی است. بیماران مبتلا ممکن است کاندیدای عمل ترمیم باز، لاپاراسکوپی یا روباتیک باشند. در جراحی باز، عمل از طریق برشی که در آن فتق قرار دارد انجام می شود. تکنیک های کم تهاجمی مانند جراحی لاپاراسکوپی و رباتیک، از ابزار و دوربین های مخصوص برای تکمیل ترمیم استفاده می کنند. تعمیرات رباتیک شامل ابزارهای کنترل شده توسط جراح با استفاده از تصویربرداری سه بعدی و فناوری های پیشرفته است. بیشتر اوقات از مش برای چسباندن فتق استفاده می شود. اگر فتق عود کند ممکن است برای بازسازی دیواره شکم به عمل های اضافی و پیچیده نیاز داشته باشد. هدف از جراحی بهبود عملکرد دیواره شکم و بازگرداندن بیماران به شرایط عادی زندگی است. برخی از بیماران، مانند افرادی که سیگار می کشند یا اضافه وزن دارند، خطر عود بیشتری دارند. عمل فتقارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است درمان های حمایتی را امتحان کند یا صبر کند تا ببیند آیا وضعیت شما بدتر می شود یا خیر. گاهی اوقات، آنها ممکن است یک عمل کوچک را برای تعمیر دیواره عضلانی تحت بیهوشی موضعی یا عمومی توصیه کنند. در این جراحی یک برش در شکم شما در اطراف فتق ایجاد می شود و از بخیه ها یا مش جراحی برای بستن بخش ضعیف عضله یا تقویت آن استفاده می شود. هرنیای مغبنی ممکن است با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی ترمیم شود. عوارض بعد از عمل فتقبرخی از افراد مبتلا ممکن است حتی پس از جراحی ترمیمی درد مزمن را در ناحیه آسیب دیده تجربه کنند. تورم در محل جراحی و نواحی تناسلی، نفخ شکم، کبودی و تجمع مایع در ناحیه کشاله ران، اتفاقات بسیار طبیعی پس از این جراحی است. به بیماران توصیه می شود در سه روز اول هر ساعت به مدت ۱۵ دقیقه از کیسه یخ استفاده کنند تا تورم کاهش یابد. باید اطمینان حاصل کنید که پانسمان روی زخم های جراحی در سه روز اول خشک بماند. پس از سه روز، می توانید دوش بگیرید و پانسمان را عوض کنید.راههای پیشگیری از فتق راههای پیشگیری از فتقبرخی از دستگاه ها (مانند کمربندهای حمایتی) و روش های درمانی (مثلا فیزیوتراپی و دارو برای سرفه و یبوست) برای کاهش علائم و کاهش ناراحتی در دسترس هستند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه آیا آنها برای شما مناسب هستند صحبت کنید. شما می توانید شانس ابتلا به این عارضه را کاهش دهید اگر:
فتق در زنانانواع مختلفی از هرنیا وجود دارد و هر نوع می تواند علائم منحصر به فردی ایجاد کند. علل بسته به نوع آن متفاوت است. هیچ راهی برای تضمین عدم ابتلا به این عارضه وجود ندارد. خوشبختانه، یک سبک زندگی سالم می تواند احتمال ابتلا به آن را کاهش دهد. فتق در زنان بیشتر در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود و زمانی رخ می دهد که بخشی از روده از دیواره شکم نزدیک شریان فمورال بیرون بزند. فتق معدهاین عارضه در قسمت فوقانی معده رخ می دهد، جایی که از سوراخی در دیافراگم (عضله ای که قفسه سینه را از شکم جدا می کند) بیرون می زند. این وضعیت به روش های مختلف با صلاحدید پزشک قابل درمان است. فتق بیضه چیستفتق کیسه بیضه یا فتق در ناحیه کیسه بیضه یا کشاله ران به عنوان فتق اینگوینال شناخته می شود. علامت اولیه این عارضه برآمدگی در کشاله ران یا کیسه بیضه است. این بیماری زمانی رخ می دهد که بافت از نقاط نازک یا ضعیف شده در عضله کشاله ران عبور می کند که منجر به برآمدگی می شود. این وضعیت ممکن است دردناک باشد یا باعث سوزش شود. بسیاری از فتق ها نتیجه بلند کردن اجسام سنگین هستند و در مردان ده برابر زنان شایع تر است. علائم فتق اینگوینال ممکن است شامل درد، ناراحتی در ناحیه کشاله ران، برآمدگی دو طرف استخوان شرمگاهی یا تورم در نزدیکی بیضه ها باشد. باد فتقباد فتق ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود و معمولا زمانی رخ می دهد که یک اندام داخلی (معمولا روده یا مثانه) یا بخشی از روده از طریق عضله اطراف به بیرون فشار می آورد. فتق ها از خفیف تا بسیار دردناک هستند. اگر آنها به خودی خود از بین نرفتند، ممکن است برای جلوگیری از بدتر شدن آنها نیاز به جراحی داشته باشید. باد فتق مردانباد فتق در مردان در واقع به فتق کیسه بیضه اشاره دارد که می تواند باعث درد، تورم و ناراحتی در اطراف بیضه شود. انسداد روده و احتقان بافت روده از عوارض احتمالی فتق اینگوینال است و می تواند تهدید کننده زندگی باشد. به همین دلیل، مهم است که هر گونه علائمی را توسط پزشک بررسی کنید و معاینه فیزیکی معمول داشته باشید. علائم فتق در مرداناین بیماری یک وضعیت دردناک است و زمانی رخ می دهد که یک اندام داخلی یا سایر قسمت های بدن از طریق نقطه ضعف دیواره عضلانی یا بافتی که به طور معمول آن را در جای خود نگه می دارد، فشار می آورد. اکثر بیماران فتق را در ناحیه شکم بین قفسه سینه و باسن تجربه می کنند. در برخی موارد می تواند در ناحیه بالای ران و کشاله ران نیز ایجاد شود. اکثر فتق ها در مراحل اولیه تهدید کننده زندگی نیستند اما هرگز خود به خود ناپدید نمی شوند. پزشکان جراحی را برای جلوگیری از هرگونه عارضه کشنده توصیه می کنند. آیا فتق خطرناک استفتق بدون علامت بیماری خطرناکی نیست، اما نوع علامت دار می تواند باعث ایجاد شرایط تهدید کننده زندگی شود. چنین مسائلی شامل انتروکولیت نکروزان (التهاب شدید روده) و سپسیس است. درمان های خانگی فتق در طب سنتیاستفاده از کمپرس سرد: استفاده از کمپرس سرد در ناحیه آسیب دیده ممکن است به کاهش تورم و ناراحتی کمک کند. داروهای ضد درد بدون نسخه مصرف کنید: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است به کاهش درد و التهاب کمک کنند. رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید: رژیم غذایی با فیبر بالا ممکن است به کاهش یبوست کمک کند، که می تواند بر عضلات و بافت های شکم فشار وارد کند و علائم شما را تشدید کند. از غذاهای تند پرهیز کنید: پزشکان توصیه می کنند برای جلوگیری از رفلاکس اسید از غذاهای تند و غذاهای حاوی گوجه فرنگی خودداری کنید. متخصصان بهداشت نیز توصیه می کنند سیگار را ترک کنید. از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید: بلند کردن اجسام سنگین می تواند بر عضلات و بافت های شکم فشار وارد کند و علائم را تشدید کند. داروی فتقعلیرغم اینکه داروهای OTC یک گزینه موثر برای این بیماری در نظر گرفته می شوند اما تنها یک راه حل موقتی هستند که به بیمار در کاهش علائم کمک می کنند. داروهای تجویزی برای افرادی که بیش از یک بار این عارضه را تجربه کرده اند، مفید است. درمان قطعی و فوری فتقاین بیماری فقط با جراحی قابل درمان است و جراحی لاپاراسکوپی بهترین راه برای رهایی از این مشکل بدون ایجاد برش در بدن است. شما می توانید از طریق برخی تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی از این عارضه پیشگیری کنید. اگر فتق شما هیچ دردی ایجاد نمی کند، پزشکان به شما توصیه می کنند قبل از جراحی مراقب باشید. در حدود ۱۰ درصد از بزرگسالان این عارضه ممکن است عود کند و بیمار مجبور به انجام جراحی دیگری شود. :: برچسب‌ها: ایجاد فتق , درمان , خانگی , فتق , :: بازدید از این مطلب : 28 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
اندازه آلت تناسلی آقایان چقدر در رابطه جنسی مهم است؟یکی از معضلاتی که ذهن برخی از آقایان را به خود مشغول میکند و گاهاً آرامش روحی روانی را از آنها سلب می‌نماید نگرانی در مورد سایز آلت تناسلی و اهمیت آن در کیفیت ارتباط جنسی است. متاسفانه عامه مردم به غلط بر این باوراند که لذت رابطه جنسی در طول و قطر آلت تناسلی است و به نوعی این مسئله را نشانه قدرت و مردانگی تصور میکنند. اندازه آلت تناسلی آقایان در حالت نعوظ بین 10 تا 16 سانتیمتر و بطور متوسط بین 12 تا 15 سانتیمتر میباشد. البته هستند کسانی که اندازه آلت تناسلی در آنها از این حدود کمتر یا بیشتر است. طول مجرای تناسلی زنان نیز در حالت برانگیختگی بین 10 تا 12 سانتیمتر است. آیا اندازه آلت تناسلی مهم است؟درک یک مرد نسبت به اندازه آلت تناسلی خود تاثیر زیادی بر اعتماد به نفس و تصویر مثبت وی از بدنش دارد. مردانی که نسبت به اندازه آلت تناسلی خود در حالت نعوط و غیر نعوط نگران هستند، ممکن است دچار اختلال نعوط ناشی از اضطراب و دیگر مشکلات عاطفی شوند.درمانگران پس از صحبت با این افراد دریافتند که اکثر این مردان تصور می کنند اندازه آلت تناسلی آنها خیلی کوچک است. اغلب مردانی که فکر میکنند آلت کوچکی دارند، در واقع آلت آنها آنقدر کوچک نبوده که دچار این نگرانی و اضطراب شوند. اندازه آلت و رضایت شریک جنسیتحقیقات مختلف درباره رابطه اندازه آلت تناسلی و رضایت شریک جنسی، تقریبا همگی به این نتیجه رسید‌ه‌اند که چنین ارتباطی وجود ندارد و تاثیر اندازه آلت در رضایت جنسی چندان زیاد نیست. متخصصانی که در زمینه سلامت جنسی تحقیق میکنند، بیان می‌دارند: شاید برای بعضی مردان عجیب باشد اما بیشتر زنان توجه چندانی به سایز آلت تناسلی مردان ندارند و این موضوع در تحقیقات متعدد به اثبات رسیده است. به گفته این پژوهش گران، در رابطه جنسی برای زنان، رمانتیک بودن، نرم خویی و ملایمت و توجه به خواسته‌ها و نیازهای آنان، بسیار بیشتر از اندازه آلت تناسلی اهمیت دارد. در نتیجه تحقیقات به دست آمده، بیش از ۸۵ درصد زنان از اندازه آلت تناسلی شریک جنسی خود رضایت دارند. :: برچسب‌ها: اندازه , آلت تناسلی , آقایان , رابطه جنسی , , :: بازدید از این مطلب : 29 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
اندازه نرمال آلت تناسلی در مردان چقدر است ؟ راههای افزایش با توجه به مراجعات و سوالات مکرر و نگرانی‌های بیماران در مورد طول آلت تناسلی خود، این مطلب تالیف شد تا با مطالعه آن نگرانی بسیاری از افراد برطرف گردد و همچنین فریب تبلیغاتی که پایه و اساس علمی ندارند نخورند. بسیاری از مردان بویژه جوانان از بابت طول آلت خود و مشکلات و مسائل ناشی از آن دچار نگرانی هستند. اما در بسیاری از این موارد نگرانی بی مورد است و اندازه آلت تناسلی آنها کاملا در محدوده نرمال قرار دارد. برای سنجش طول آلت، معیارهای گوناگونی به کار می‌روند مانند طول آلت در حالت نعوظ کامل یا بدون نعوظ و ... اما معیاری که بیش از سایرین مورد تایید رفرنس‌های اورولوژی میباشد اندازه گیری طول آلت در حالت کشیده با دست(Stretched Penile Length ) میباشد. در راستای همین معیار برای سنین مختلف محدوده طبیعی طول آلت تعریف شده که در جدول زیر آن را میبینیداین میزان در یک فرد بالغ 10 تا 16.5 سانتیمتر میباشد. سن اندازه الت (cm)
در حال حاضر به غیر از مواردی که آلت در چربی ریشه خود مخفی شده و میتوان با کاهش وزن و در برخی موارد برداشتن چربی‌های اضافه نسبت به افزایش طول در معرض دید آلت اقدام نمود روش صد در صد تایید شده دیگری وجود ندارد و بسیاری از قرص‌ها، پمادها و اسپری‌هایی که برای این مساله در اینترنت، فروشگاه‌ها، شبکه‌های ماهواره‌ای و ... تبلیغ میشوند جنبه تجاری دارند و اکثرا مورد تایید وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی نمی‌باشند ضمن این که بسیاری از آنها به صورت قاچاق وارد کشور میشوند. بنابراین کاربرد آنها توصیه نمی‌شود و ممکن است علاوه بر این که اثر مثبتی نداشته باشند عوارضی را نیز برای بیمار ایجاد نمایند. اخیراً در مورد کشنده‌ها که با کشش مکانیکی باعث افزایش طول آلت می‌گردند مطالعاتی انجام شده و افزایش طول آلت در برخی از آنها تایید شده است اما درمورد عوارض کوتاه مدت و درازمدت این وسایل و این که آیا بتوان به عنوان یک روش مطمئن و بی عارضه آن را به متقاضیان معرفی کرد نیاز به مطالعات بیشتر وجود دارد. :: برچسب‌ها: اندازه , نرمال , آلت تناسلی , مردان , , :: بازدید از این مطلب : 26 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق بیضه ها چیست؟فتق یا هرنی به بیرون زدگی یا خارج شدن هر عضو بدن، از محل اصلی خود گفته میشود. در واقع تغییر محل اعضایی از بدن به حفره یا بافت مجاور که موجب تورم یا پارگی شود را فتق میگویند. بیماری فتق زمانی بروز میکند که یک ناحیه از یک عضو یا بافت از طریق یک لایه عضله ضعیف بیرون میزند. چرا فتق ایجاد میشود؟ریسک ابتلا به بیماری فتق با افزایش سن بیشتر شده و در مردان نسبت به زنان شایعتر است. هرنی یا فتق ممکن است مادرزادی باشد و معمولاً در پسرها و به علت نقص در سیر نزولی بیضه ایجاد میشود که ممکن است همراه با هیدروسل نیز باشد. از دلایل دیگر این بیماری میتوان تحت فشار قرار گرفتن حفره شکمی را عنوان کرد. اگر به هر دلیلی فشار داخل شکم بیش از حد بالا رود ممکن است باعث پارگی پریتوان و فاسیا و عضلات شود و در پی آن فتق به وجود آید. سرفه‌های شدید و مزمن، برداشتن ناگهانی اجسام سنگین، بزرگی پروستات و بسیاری دیگر از عوامل تشدید کننده فشار بر شکم، میتواند ایجاد فتق نماید.در مواردی نیز هرنی به دنبال عمل های جراحی باز شکمی ایجاد میشود که به علت آسیب دیدگی عصب عضلات حین جراحی باعث شل شدن عضله و ایجاد فتق یا هرنی میشود. علائم فتقشایعترین علامت فتق یک توده بیرون آمده در ناحیه آسیب دیده از بدن است. فتق ممکن است ایجاد دردهای بسیار شدید شکمی کند. همچنین با بروز مشکلات جدی دیگر ممکن است نیاز به جراحی اورژانسی پیدا کنید. از نشانه‌های دیگر این بیماری میتوان به موارد زیر اشاره نمود.
فتق در چه نواحی ایجاد میشود؟
درمان فتق بیضهروش درمانی هر فرد بسته به اندازه فتق و شدت علائم آن وابسته است و به تشخیص پزشک متخصص ممکن است از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد. پزشک ممکن است فتق شکمی بیمار را برای نشانه های احتمالی تحت نظر بگیرد. درمان هایی که برای فتق شکمی که فتق بیضه هم شامل آن میشود عبارتند از:
تغییر سبک زندگیتغییرات در تغذیه میتواند تا حدودی علائم فتق را از بین ببرد ولی باعث بهبودی آن نمی‌شود. علاوه بر رعایت غذایی بیمار باید از دراز کشیدن و خم شدن پس از غذا خودداری کرده و همچنین وزن خود را متعادل نگه دارد. انجام برخی ورزش‌ها میتواند به تقویت ماهیچه‌های اطراف فتق کمک کند و علائم آزار دهنده فتق را کاهش دهد. داروهامصرف برخی داروها نیز میتواند به بهبود و درمان فتق کمک کند. البته این داروها حتماً باید توسط پزشک متخصص تجویز شود. جراحیقطعی ترین روش درمان هرنی جراحی است که به صورت سرپایی و بدون بستری در بیمارستان و با بی حسی نخاعی و یا بیهوشی انجام میشود. :: برچسب‌ها: فتق , :: بازدید از این مطلب : 30 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق بیضه چیست؟امروز قرار است در مورد یکی از مشکلات شایع که بیشتر در مردان دیده میشود صحبت کنیم. فنق اینگوینال یا همان فتق بیضه که یک تورم و برآمدگی قسمت کشاله ران است که در هنگام سرفه، انجام فعالیت‌های شدید و یا بلند کردن اجسام سنگین این توده دردناک میشود. همان طور که گفتیم عموما باد فتق خطرناک نیست اما میتواند عوارضی را به همراه داشته باشد که در ادامه علل به وجود آمدن و همچنین راههای پیشگیری از آن را بررسی می‌کنیم. فتق بیضه چیست؟هنگامی که مایع در کیسه بیضه (در کشاله ران) جمع می شود، هیدروسل نامیده می شود. از هر ده نوزاد یک نوزاد هنگام تولد دچار هیدروسل می شود. هیدروسل همچنین ممکن است در اثر تورم یا عفونت کیسه بیضه ایجاد شود. فتق معمولا بین قفسه سینه و باسن ایجاد می شود. در بسیاری از موارد علائمی ایجاد نمی‌کند یا علائم بسیار کمی دارد، ممکن است متوجه تورم یا توده در شکم یا کشاله ران خود شوید. این توده اغلب می تواند به عقب رانده شود یا زمانی که دراز می کشید ناپدید میشود. سرفه یا زور زدن ممکن است باعث ظاهر شدن توده شود. با این حال به خودی خود بهبود نمی‌یابد و میتواند منجر به عوارض تهدید کننده شود. فتق بیضه، بر خلاف تصور عموم به آقایان اختصاص ندارد و در صورت ضعف در عضلات شکمی ایجاد میشود. با اینکه فتق بیضه در اغلب مواقع بی خطر است امادر مواردی میتواند کمی خطرناک و بسیار آزار دهنده باشد. در ادامه به بررسی علائم و نشانه هایی که در فرد پدیدار میشود و ممکن است به باد فتق مبتلا شده باشد میپردازیم. علائم باد فتق چیست؟علائم و نشانه‌های فتق بیضه میتواند در هر فرد متفاوت باشد که به بارزترین نشانه‌های آن در ادامه اشاره می‌کنیم که عبارتند از:
توجه داشته باشید وجود و یا عدم وجود این علائم، نشان دهنده ی قطعی وضعیت جسمانی شما نیستند و برای اطمینان باید به پزشک مربوطه مراجعه کنید. درد مداوم شکم یا لگن میتواند از نشانه‌های فتق بیضه باشد که در صورت طولانی شدن دردهای مزمن، فرد باید به پزشک متخصص مراجعه کند. فتق بیضه به معنی فتق در نواحی خاصی از بدن است در نتیجه چه خانم ها و چه آقایان میتوانند در خطر این عارضه باشند. مشکلات ناشی از فتق برای کودک چیست؟برخی از موارد فتق ناف زمانی که کودک رشد می کند و عضلاتش قوی می شوند، خود به خود برطرف می شوند و مشکل خاصی برای کودک ایجاد نمی کنند. معمولاً پزشک جراحی فتق ناف را تنها زمانی توصیه میکند که فتق به خودی خود بهبود نیابد یا زمانی که بسیار بزرگ باشد. اما فتق اینگوینال می تواند برای کودک مشکل ساز باشد. زیرا روده نوزاد ممکن است در داخل این فتق گیر کند که در این صورت به یک عارضه اورژانسی تبدیل خواهد شد. به همین دلیل است که پزشک معمولا قبل از بروز مشکلات و عوارض ناشی از فتق در کودک، جراحی را توصیه می کند. اگر کودک شما مشکل فتق مغبنی در یک طرف ران دارد، این احتمال وجود دارد که در آینده به فتق اینگوینال در سمت دیگر مبتلا شود. علائم و نشانه های باد فتق در کودکانفتق بیضه یا همان (اینگوینال) در نوزادان و کودکان ناشی از ضعف دیواره شکم است که در بدو تولد وجود دارد. گاهی اوقات فتق تنها زمانی قابل مشاهده است که یک نوزاد در حین گرسنگی گریه میکند، سرفه میکند یا زور میزند. او ممکن است تحریک پذیر و اشتهای کمتری نسبت به قبل داشته باشد. پزشک معمولاً در ویزیت های منظم، کودک شما را از نظر علائم احتمالی فتق معاینه می کند، اما در صورت مشاهده برآمدگی در ناحیه ناف یا کشاله ران کودک، حتماً به پزشک اطلاع داده و با او مشورت کنید. با درمان به موقع بیماری ها و مشکلات کودک و همچنین با پیشگیری از چاقی و اضافه وزن، رفع یبوست و درمان سرفه مزمن در کودک می توانید خطر ابتلا به فتق را کاهش دهید. نشانه های مشکل ساز باد فتقاگر نتوانید فتق را به داخل فشار دهید، محتویات فتق ممکن است در دیواره شکم گیر کرده باشد. فتق حبس شده میتواند خفه شود و جریان خون را به بافتی که به دام افتاده است قطع کند. اگر فتق خفه‌شده درمان نشود، میتواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم و نشانه های فتق خفه شده عبارتند از:
این مشکلات زمانی بروز میکند که تورم، سفت و حساس به لمس شده و نمی‌توان آن را فشار داد که کمی به داخل برود. اینگونه علائم هنگامی ایجاد میشود که اسید معده به مری راه پیدا کند. علل فتق بیضه چیست؟برخی از فتقهای اینگوینال هیچ علت ظاهری ندارند. عواملی که در ایجاد فتق اینگوینال نقش دارند عبارتند از:
در بسیاری از افراد، ضعف دیواره شکم که منجر به فتق اینگوینال میشود، قبل از تولد زمانی اتفاق میافتد که ضعف در عضله دیواره شکم به درستی بسته نمی‌شود. سایر فتقهای بیضه زمانی که عضلات به دلیل افزایش سن، فعالیت بدنی شدید یا سرفه‌های همراه با سیگار ایجاد میشوند. همچنین ممکن است به دلیل جراحی شکم و ضعف در دیواره شکم رخ دهند و در ادامه عوارض ورم بیضه را بررسی می‌کنیم تا انتها همراه ما باشید. عوارض باد فتقعوارض فتق اینگوینال عبارتند از:
اکثر فتق های اینگوینال اگر با جراحی ترمیم نشوند به مرور زمان بزرگ می شوند. در مردان، فتقهای بزرگ می توانند به داخل کیسه بیضه کشیده شوند و باعث درد و تورم شوند.
اگر محتویات فتق در نقطه ضعیف دیواره شکم گیر کند، محتویات آن می تواند روده را مسدود کند و منجر به درد شدید، حالت تهوع، استفراغ، ناتوانی در ادرار یا دفع گاز شود.
فتق حبس شده می تواند جریان خون بخشی از روده شما را قطع کند. خفه کردن میتواند منجر به مرگ بافت روده آسیب دیده شود. فتق خفه شده تهدید کننده زندگی است و نیاز به جراحی فوری دارد. پیشگیری از فتق بیضهشما نمی‌توانید از نقص مادرزادی که دارید از خطر ابتلا به فتق اینگوینال جلوگیری کنید. با این حال می‌توانید فشار روی عضلات و بافتهای شکم خود را کاهش دهید مثلا:
به طور کلی می‌توانید با بازنگری در سبک زندگی خود و انتخاب هوشمندانه ی خوراک و تنظیم فعالیت هایتان سامت خود را ارتقا بخشید. خطر ابتلا به فتق اینگوینال (بیضه) با افزایش سن و همچنین در مردان شیوع بیشتری دارد. مشکلات پزشکی که سبب فشار بر دیواره شکم میشود، میتواند بر بروز فتق منجر شوند.
آیا عمل باد فتق خطراتی به همراه دارد؟ترمیم فتق اینگوینال یک عمل معمولی با خطرات بسیار کم است. اما تعداد کمی از فتق ها ممکن است در برخی مواقع پس از جراحی عود کنند. سایر عوارض بالقوه عمل فتق اینگوینال عبارتند از:
اگر بالای 50 سال سن دارید، سیگار می کشید یا بیماری دیگری مانند بیماری قلبی یا مشکلات تنفسی دارید، احتمال بروز عوارض بیشتر است. باید بدانید که هر عملی در هر سطحی که انجام شود با خطراتی همراه است اما احتمال وقوع این خطرات در جراحی‌های کوچک بسیار کمتر است مراقبت‌های بعد از جراحی1- بعد از عمل جراحی در صورت بروز هرگونه مشکل بهتر است یک فرد بزرگسال حداقل 24 ساعت پس از عمل در کنار شما بماند. 2- اگر بعد از رفتن به خانه همچنان درد دارید، طبق توصیه پزشک به مصرف مسکن ادامه دهید. 3- فشار ملایم به زخم با استفاده از دست یا یک بالشت کوچک میتواند سرفه، عطسه و حرکت بین نشستن و ایستادن را راحت تر کند. 4- مطمئن شوید که دستورالعمل‌هایی را که پرستارتان در مورد مراقبت از زخم، بهداشت و استحمام به شما داده است، دنبال می‌کنید. 5- در صورت داشتن یبوست ممکن است در هنگام ادرار یا مدفوع دردی را در اطراف زخم حس کنید شما می توانید با نوشیدن مایعات زیاد و خوردن مقدار زیادی سبزیجات، میوه ها و غذاهای پرفیبر مانند برنج قهوه‌ای، نان سبوس دار و پاستا، خطر یبوست خود را کاهش دهید. 6- حداقل تا 48 ساعت پس از هر عملی که با بیهوشی عمومی همراه است از نوشیدن الکل، کار با ماشین آلات یا رانندگی خودداری کنید. 7- ورزش های ملایم مانند پیاده روی میتواند به روند بهبودی کمک کند اما باید از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت های سنگین برای حدود 4 تا 6 هفته خودداری کنید. 8- ممکن است در ابتدا رابطه جنسی برای شما دردناک یا ناراحت کننده باشد، اما معمولاً زمانی که دوست دارید رابطه جنسی داشته باشید خوب است. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟اگر برآمدگی فتق قرمز، بنفش یا تیره شد یا اگر متوجه علائم یا نشانه های دیگری از فتق خفه شده مشاهده کردید فوراً به دنبال درمان آن باشد که در ادامه به انواع روشهای درمانی باد فتق میپردازیم.
اگر برآمدگی دردناک یا قابل توجهی در کشاله ران خود در دو طرف استخوان شرمگاهی دارید به پزشک مراجعه کنید. این برآمدگی زمانی که ایستاده‌اید بیشتر قابل توجه است و معمولاً اگر دست خود را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید، می‌توانید آن را احساس کنید. در چه صورت با اورژانس تماس بگیریم؟در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر با پزشک عمومی یا اورژانس تماس بگیرید و مشکل خود را مطرح کنید.
نتیجه گیریهمانطور که در ابتدا مقاله گفته شد فتق بیضه عوارض جدی را به همراه ندارد اما میتواند در فعالیت‌های روزانه‌تان مشکلاتی را ایجاد کند. در ضمن این نکته را به خاطر داشته باشید که فتق میتواند در هر جایی از بدن ایجاد شود اما اکثر مردم فتق کشاله ران و ناف را می‌شناسند. فتق بیضه انواع مختلفی دارد که شایعترین آن فتق اینگوینال یا کشاله ران است و عمل فتق میتواند بعد از جراحی دوباره برگردد و این بستگی به تکنیک عمل جراحی دارد. :: برچسب‌ها: فتق بیضه , فتق , بیضه , :: بازدید از این مطلب : 27 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق چیست؟یکی از مشکلات رایجی که برای جدار شکم به وجود می‌آید، فتق (Hernia) نام دارد. اما آیا می‌دانید فتق چیست؟ تا چه حد با معنای باد فتق یا هرنی آشنایی دارید؟ در این مقاله به هر آنچه باید درباره هرنی و مشکلات ناشی از آن بدانید، میپردازیم. تمامی احشای شکمی توسط یک دیواره عضلانی در کنار یکدیگر نگه جداشته میشوند. این دیواره عضلانی جدار شکم نام دارد. گاهی جدار شکم دچار ضعف شده و حفره‌ای در آن ایجاد میگردد که آن را فتق یا هرنی می‌نامند. هرنی باعث میشود تا احشای شکمی مانند روده، از جای صحیح خود خارج شده و دچار مشکل گردد. اصلی‌ترین نشانه ابتلا به اختلال هرنی، برآمدگی و درد مبهم در محل آسیب دیده است. تقریبا همه بیماران مبتلا به هرنی میتوانند مشکل خود را از طریق جراحی درمان کنند. منظور از باد فتق یا هرنی چیست؟هر گاه یکی از احشای داخلی بدن، در اثر ایجاد حفره یا ضعف در بافت نگهدارنده آنها برآمده شود، به آن فتق یا هرنی میگویند. رایج‌ترین نوع باد فتق مربوط به احشای شکمی است. در این نوع هرنی، یکی از احشای شکمی مانند روده، به جدار شکم فشار وارد میکند. در نتیجه، شکم در این ناحیه دچار برآمدگی شده و فتق به وجود می‌آید. بیماری فتق با هر نوعی، میتواند با افزایش سن به وجود آمده و به تدریج تشدید شود. در اصل، با افزایش فشار بر دیواره شکمی، احتمال آسیب و پارگی محل فتق وجود دارد. در چنین مواردی، بیمار علائم شدیدی را تجربه میکند که باید از طریق جراحی درمان شود. انواع فتق کدامند و در کدام قسمت بدن، به وجود می‌آیند؟تمامی اندام‌های بدن که از طریق یک پوشش یا بافت محافظتی نگهداری میشوند، میتوانند دچار باد فتق گردند. برای مثال، قفسه سینه از طریق دیافراگم و کشاله ران از طریق دیواره پایین شکم، دچار هرنی میشوند. حتی برای بیمارانی که سابقه جراحی دارند، امکان ابتلا به بیماری فتق از طریق برش جراحی قبلی نیز وجود دارد. انواع هرنی نیز بر همین اساس دسته‌بندی میشوند که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم. فتق اینگوینالبیماری فتق اینگوینال یا مغبنی را میتوان رایج‌ترین نوع این اختلال دانست. هر گاه در دیواره پایین شکم، ضعف یا پارگی ایجاد شده و روده از طریق آن بیرون بزند، شخص به هرنی از نوع اینگوینال دچار میشود. علت این نامگذاری آن است که این نوع برآمدگی، عمدتا در کانال اینگوینال رخ میدهد. کانال اینگوینال در کشاله ران قرار گرفته است. رباطهای نگهدارنده رحم در زنان و عروق بیضه در مردان در کانال اینگوینال هستند. بنابراین، هرنی اینگوینال باعث فشار بر این نواحی میشود. ناگفته نماند که فتق مغبنی در مردان بیشتر از زنان دیده میشود. فتق هیاتال مربوط به معدهدیافراگم که به آن پرده دیافراگم نیز گفته میشود، یک ورقه عضلانی است که به تنفس کمک میکند. این پرده عضلانی از طریق انقباض و کشیدن هوا به درون ریه‌ها، تنفس را مدیریت میکند. اگر در اثر ضعف یا آسیب دیافراگم، بخشی از معده به سمت قفسه سینه برآمده شود، فتق هیاتال نام می‌گیرد. هرنی هیاتال از طریق دیافراگم، بیشتر در افراد ۵۰ سال به بالا دیده میشود. با این حال، این نوع بیماری در برخی از کودکان به صورت نقص مادرزادی وجود دارد. از علائم ابتلا به بیماری هرنی هیاتال میتوان به رفلاکس دائمی معده به مری اشاره کرد؛ به طوری که تمامی محتویات معده به سمت مری پس زده میشوند. این حالت، سوزش سر دل یا دل درد را در پی دارد. فتق نافایجاد هرنی در ناحیه ناف، بیشتر در کودکان و نوزادان دیده میشود. هرنی ناف به حالتی اطلاق میشود که روده‌ها در حوالی ناف، از طریق دیواره شکم به به سمت بیرون برآمده می‌گردند. هرنی در ناحیه ناف، بیشتر در زمان‌هایی که کودک گریه میکند، ظاهر میشود. در صورت مشاهده چنین علائمی، حتما باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. فتق ناف در بزرگسالان نیز به وجود می‌آید. علت ایجاد این بیماری در بزرگسالان به عواملی مانند چاقی، بارداری یا تجمع مایع در شکم مربوط است. بیماری هرنی جدار شکماگر جدار شکمی دچار حفره شوند، زمینه برای بیرون زدن احشای شکمی فراهم خواهد شد؛ در این صورت، فتق شکمی رخ میدهد. معمولا هنگامی که فرد دراز میکشد، برآمدگی ناشی از هرنی قابل مشاهده نیست. اما در حالت‌های مختلف، احساس فشار و درد ناشی از هرنی شکمی، آزاردهنده خواهد بود. هرنی در ناحیه شکم میتواند از بدو تولد به وجود آید. با این حال، در دوره‌های مختلف زندگی نیز در اثر بارداری، چاقی یا فعالیت شدید، امکان ابتلا به فتق شکمی وجود دارد. نکته دیگر اینکه، سابقه جراحی شکمی میتواند یک عامل ابتلا به این نوع ناهنجاری باشد. در واقع، هرنی در ناحیه شکم میتواند در اثر برش جراحی یا اسکار ناشی از آن رخ دهد. این نوع هرنی را برشی (انسزیونال) نیز می‌نامند. فتق فمورالبیماری فتق فمورال، یکی دیگر از انواع فتق در ناحیه کشاله ران است. اما این نوع هرنی نسبت به هرنی اینگوینال، کمتر رایج است. هرنی فمورال در کانال فمورال، یعنی زیر کانال اینگوینال رخ میدهد. این نوع ناهنجاری عموما در زنان مسن به وجود می‌آید. معمولا علائم هرنی فمورال به خودی خود بهبود پیدا نمی‌کنند. از این رو، پزشک متخصص، انجام جراحی هرنی برای این افراد را بهترین روش درمان می‌داند. فتق مادرزادی دیافراگمیکی از بیماریهای مادرزادی، عدم تشکیل صحیح پرده دیافراگم در دوران جنینی است. در این حالت، اندام‌های شکمی به درستی در جای خود قرار نمی‌گیرند. در نتیجه، احتمال جابجایی آنها به سمت حفره قفسه سینه وجود دارد. این مساله باعث میشود تا اندام‌های در حال رشد جنین، به سمت ریه‌های او متراکم گردند؛ این حالت، بروز هرنی مادرزادی دیافراگم در نوزادان را در پی دارد. ناگفته نماند که نوزادان مبتلا به هرنی دیافراگم مادرزادی، عمدتا به مشکلات تنفسی دچار هستند. فتق اپی گاستراگر چربی‌های شکمی در ناحیه بین ناف و قسمت پایین استخوان جناق دچار بیرون زدگی شوند، هرنی اپی گاستر به وجود می‌آید. مردان بیشتر از زنان به هرنی اپی گاستر مبتلا می‌گردند. فتق اشپیگل (اسپیگل)به فتق اشپیگل، فتق شکمی جانبی نیز گفته میشود. این نوع هرنی، از طریق فاشیای اشپیگل به وجود می‌آید. این فاشیا بخشی از جدار شکمی را از یکدیگر جدا میکند. ابتلا به این نوع Hernia، بسیار نادر است. علائم بیماری فتق چیست؟علائم هرنی به محل ایجاد آن بستگی دارد. البته برخی از افراد مبتلا به بیماری Hernia، هیچ گونه نشانه‌ای ندارند. اما ممکن است در تشخیص بیماریهای دیگر، پزشک متوجه وجود فتق شود. در هر حال، یکی از علائم فتق در اغلب بیماران، ایجاد یک برآمدگی یا توده در محل آسیب دیده است. معمولا این گونه برآمدگی‌ها در فعالیت‌های خاص یا موقعیت‌های بدنی مشخص، ظاهر شده و با خارج شدن از آن حالت، به داخل برمی‌گردند. البته فردی که به هرنی مبتلا است، هنگام انجام برخی فعالیت‌ها احساس فشار و درد مبهم دارد. این گونه عوارض عمدتا در هنگام سرفه کردن، خندیدن یا زور زدن، شدیدتر می‌گردند. شکل ظاهری فتقدر اکثر موارد، فتق به صورت یک برآمدگی یا توده غیر عادی ظاهر میگردد. این نشانه عموما در ناحیه شکم و کشاله ران مشاهده میشود. برای فتقهای خیلی عمیق مانند نواحی هیاتال و فمورال، ممکن است هیچ گونه علائم ظاهری وجود نداشته باشد. در ساده‌ترین حالت، فرد مبتلا به فتق ، در موقعیت‌هایی مانند خم شدن یا چمباتمه زدن، وجود Hernia را احساس میکند. حتی برای کودکان نیز در هنگام گریه کردن یا انجام عمل دفع، بیرون زدگی یا هرنی قابل مشاهده یا قابل لمس است. احساسات ناشی از بیماری فتقافرادی که به هرنی مبتلا هستند، در موقعیت‌های مختلف، احساس درد مبهم یا شدید دارند. این حالت زمانی رخ میدهد که اندام مورد نظر، از سوراخ بیرون بزند. البته برخی از افراد نیز هیچ گونه احساس دردی ندارند. اگر ناراحتی و درد به صورت دائمی وجود دارد، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. دقت داشته باشید که رفلاکس مزمن ناشی از فتق هیاتال، عوارض شدیدی برای شما در پی دارد. بنابراین، در صورتی که احساس سوزش سر دل یا سوء هاضمه دارید، باید یک پزشک متخصص را در جریان بگذارید. دلایل ابتلا به بیماری فتق چیست؟ایجاد آسیب یا حفره در بافتهای همبند یا عضله‌ای، میتواند منجر به بروز هرنی شود. بنابراین، علت بیماری فتق عملا آسیب‌هایی هستند که به بافتهای همبند وارد می‌گردند. اما چه عواملی باعث این گونه آسیب‌ها میشوند؟ آسیب‌های تروماتیک و جراحی‌ها میتوانند علت بروز بیماری هرنی باشند. همچنین، یک آسیب تنشی مکرر، احتمال ابتلا به Hernia را تشدید میکند. حالت‌های زیر میتوانند علت فتق باشند:
در مورد ابتلا به هرنی مادرزادی علل متفاوتی وجود دارند. نوزادان با علائم زیر ممکن است به فتق مادرزادی دچار باشند:
بهترین روش‌ها برای تشخیص بیماری فتق چیست؟معمولا بررسی علائم ظاهری هرنی، میتواند به تشخیص فتق کمک کند. با این حال، علاوه بر معاینات فیزیکی دقیق توسط پزشک متخصص، آزمایش‌های تشخیصی دیگری نیز باید انجام گیرند. در هر صورت، گام اول در تشخیص Hernia، انتخاب یک پزشک متخصص است که تجربه کافی در این زمینه داشته باشد. در ادامه، مراحل تشخیص باد فتق را توضیح می‌دهیم. معاینه فیزیکیپزشک متخصص باید تمامی نواحی شکم و کشاله ران را با دقت بررسی کند. ممکن است پزشک از شما بخواهد که در حالت ایستاده یا نشسته قرار بگیرید، سرفه کنید یا به این نواحی، فشار وارد آورید. در این صورت، اگر به باد فتق مبتلا باشید، برآمدگی‌های غیر عادی در شکم و کشاله ران ظاهر میشوند. اگر در شغل خود ناچار به بلند کردن اجسام سنگین هستید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. در صورتی که به ورزش‌های شدید یا سنگین، مانند وزنه‌برداری مشغول هستید نیز باید در این باره با پزشک خود صحبت کنید. سیگار کشیدن، سابقه خانوادگی Hernia و عمل جراحی در گذشته، از دیگر مواردی هستند که پزشک درباره آنها از شما سوال می‌پرسد. تصویربرداری از محل آسیب دیدهانجام آزمایش‌های تصویربرداری از شکم و نواحی آسیب دیده، تشخیص فتق را راحت‌تر میکند. برای این کار انجام تصویربرداری‌های زیر توصیه میشود:
معمولا پس از بررسی تصاویر به دست آمده، پزشک میتواند نوع باد فتق و محل ایجاد آن را تشخیص دهد. با این حال، ممکن است لازم باشد آزمایش‌های تشخیصی بیشتری را انجام دهید. آزمایش‌های مورد نیاز برای تشخیص فتق هیاتالدر افرادی که مشکوک به هرنی هیاتال هستند، برخی آزمایش‌های تشخیصی برای ارزیابی داخل معده انجام می‌گیرند. مهمترین این آزمایش‌ها، موارد زیر هستند:
بهترین روش درمان بیماری فتق چیست؟بهترین و قطعی‌ترین روش درمان فتق انجام جراحی است. در برخی از موارد، بنا به نظر پزشک ، نیازی به جراحی نیست. مثلا برای افرادی که به فتق خفیف یا بدون علامت مبتلا میشوند و ریسک جراحی برایشان بالاست، انجام جراحی توصیه نمی‌شود. در ادامه انواع جراحی فتق را نام می‌بریم. جراحی ترمیم فتقجراحی فتق با هدف ترمیم، یک عمل جراحی پیچیده میتواند باشد. جراح در حین عمل فتق، بافتهای جابجا شده را به محل اصلی خود باز می‌گرداند. سپس به کمک مش جراحی یا بخیه، عامل ایجاد فتق را برطرف می‌سازد. در حال حاضر، از روشهای جراحی فتق کم تهاجمی برای ترمیم این ناهنجاری استفاده میشود. این روش‌ها، با کمک برش‌های کوچک انجام می‌گیرند. در نتیجه، درد کمتر و بهبودی سریع‌تری را به دنبال دارند. البته در برخی موارد، بسته به نوع هرنی و وضعیت بیمار، جراحی باز یا سنتی راهکار مناسب‌تری برای ترمیم هرنی خواهد بود. جراحی لاپاراسکوپیدر جراحی لاپاراسکوپی، پزشک جراح به کمک این دوربین کوچک، محل جراحی را مشاهده میکند. سپس ابزارهای بلند و نازک جراحی را از طریق حفره دیگر به بدن وارد میکند. در نهایت، تغییرات لازم را در محل مورد نظر به وجود می‌آورد. پس از ترمیم ناحیه آسیب دیده، لاپاراسکوپ و ابزار جراحی از بدن بیمار خارج شده و حفره‌های جراحی بخیه زده میشوند. برای جراحی فتق با روش رباتیک نیز نحوه انجام عمل شبیه به جراحی لاپاراسکوپی است. اما در جراحی رباتیک، تمامی ابزارهای جراحی از طریق بازوهای رباتیک و توسط پزشک جراح کنترل می‌گردند. عوارض بیماری فتق و عدم درمان آن چیست؟بروز فتق و عدم درمان آن، باعث بروز عوارض پیچیده‌ای در فرد میگردد. با گذشت زمان، Hernia شدیدتر شده و عوارض جدی به همراه دارد. برای مثال، هر چه هرنی بزرگتر شود، فشار بیشتری به نواحی اطراف و اندام‌ها وارد میکند. این مساله میزان فشار و درد ناشی از هرنی را افزایش میدهد. اگر هرنی در ناحیه روده اتفاق افتد، ممکن است روده مسدود شده و درد شدید، یبوست و حالت تهوع را در پی داشته باشد. در موارد شدیدتر، جریان خون به روده گیر افتاده نمی‌رسد. این مساله باعث مردن بافت روده میشود که نیاز به درمان اورژانسی و جراحی Hernia دارد. از مهمترین علائمی که نشان میدهند فتق نیاز به درمان اورژانسی دارد، میتوان موارد زیر را نام برد:
برای درمان فتق به چه پزشکی مراجعه کنیم؟برای آنکه بتوانید مشکل باد فتق خود را درمان کنید، باید به یک پزشک جراح عمومی مراجعه نمایید. هر چه تجربه پزشک در زمینه جراحی فتق بیشتر باشد، نتیجه حاصل از درمان این اختلال و ناهنجاری رضایت بخش‌تر خواهد بود. دکتر واثقی یکی از بهترین جراحان متخصص در این زمینه هستند که میتوانند برای درمان فتق به شما کمک کنند. جهت ملاقات با ایشان و معاینات دقیق، می‌توانید به قسمت نوبت دهی مراجعه نمایید. سوالات متداول اگر فتق درمان نشود چه میشود؟ فتق بزرگتر میشود و عوارض پیچیده‌تری به وجود می‌آورد. علائم فتق اینگوئینال در مردان چیست؟ تشکیل توده یا برآمدگی و درد در ناحیه کشاله ران، از علائم فتق اینگوئینال هستند. :: برچسب‌ها: فتق , باد فتق , هرنی , :: بازدید از این مطلب : 28 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علائم باده فتق در مردان و زنانفتق چیست؟فتق زمانی رخ می دهد که یک عضو داخلی یا سایر قسمت های بدن از دیواره عضله یا بافتی که معمولا از آن محافظت میکند و آن را در بر گرفته، بیرون بزند. بیشتر فتق ها در حفره شکمی، بین قفسه سینه و باسن رخ می دهد. انواع مختلفی از فتق وجود دارد، از جمله فتق مغبنی، فتق فمورال، فتق نافی و فتق هیاتال. اگر علائم فتق دارید، درمان سریع آن مهم است.
رایج ترین اشکال فتق عبارتند از:فتق مغبنی:در مردان، کانال اینگوینال گذرگاه طناب اسپرم و عروق خونی است که به بیضه ها منتهی می شود. اما در زنان، کانال مغبنی حاوی رباط گرد است که از رحم حمایت می کند. در فتق اینگوینال، بافت چربی یا بخشی از روده به کشاله ران در بالای ران داخلی وارد می شود. این حالت شایع ترین نوع فتق است و مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند. فتق فمورال:بافت چربی یا بخشی از روده به سمت کشاله ران در بالای قسمت داخلی ران بیرون زده است. فتق فمورال بسیار کمتر از فتق مغبنی است و عمدتا زنان مسن را درگیر می کند. فتق ناف:بافت چربی یا بخشی از روده از طریق شکم نزدیک ناف فشار می آورد. فتق هیاتال (هیاتوس):بخشی از معده از طریق سوراخی در دیافراگم (ورقه افقی ماهیچه ای که قفسه سینه را از شکم جدا می کند) به داخل حفره قفسه سینه فشار می آورد. در منزل آزمایش دهید (ویژه تهران)بدون نیاز به حضور در آزمایشگاه، در سریع ترین زمان در منزل یا محل کار خود آزمایش دهید. انواع دیگر فتق عبارتند از:فتق برشی: بافت از محل اسکار شکم ناشی از عمل دور شکم یا لگن بیرون زده است. فتق اپی گاستر: بافت چربی از ناحیه شکم بین ناف و قسمت تحتانی جناغ سینه (استخوان سینه) بیرون زده است. فتق اسپیگلین: روده در کنار عضله شکم، زیر ناف، از شکم عبور می کند. فتق دیافراگم: اندام های شکم از طریق سوراخی در دیافراگم به سمت قفسه سینه حرکت می کنند.
فتق ها چقدر شایع هستند؟از تمام فتق هایی که رخ می دهد:
عوامل ایجاد فتقفتق اینگوینال و فمورال به دلیل ضعیف شدن عضلات است که ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا با افزایش سن و فشارهای مکرر در ناحیه شکم و کشاله ران همراه باشد. چنین فشاری ممکن است ناشی از فعالیت بدنی، چاقی، بارداری، سرفه های مکرر یا زور زدن به دلیل یبوست باشد. بزرگسالان ممکن است با فشار آوردن به ناحیه شکم، اضافه وزن، سرفه شدید طولانی مدت یا پس از زایمان دچار فتق ناف شوند. علت فتق هیاتال به طور کامل شناخته نشده است، اما ضعیف شدن دیافراگم با افزایش سن یا فشار بر روی شکم می تواند نقش مهمی در این زمینه داشته باشد. علائم فتق چیست؟فتق در شکم یا کشاله ران می تواند یک توده یا برآمدگی قابل توجه ایجاد کند که می تواند به عقب رانده شود یا در هنگام دراز کشیدن ناپدید شود. خندیدن، گریه کردن، سرفه کردن، زور زدن در حین اجابت مزاج یا فعالیت بدنی ممکن است باعث شود این توده پس از فشار دادن دوباره ظاهر شود. علائم بیشتر فتق عبارتند از:
در مورد فتق هیاتال هیچ برآمدگی در خارج از بدن وجود ندارد. در عوض، علائم فتق ممکن است شامل سوزش سر دل، سوء هاضمه، مشکل در بلع، برگرداندن غذا و درد قفسه سینه باشد. فتق چگونه تشخیص داده می شود؟معمولاً در معاینه فیزیکی، ممکن است توده‌ای را در ناحیه‌ای که فتق رخ داده است ببینید یا احساس کنید. به عنوان بخشی از معاینه فیزیکی معمولی مردان برای فتق مغبنی، پزشک ناحیه اطراف بیضه و کشاله ران را لمس می کند در حالی که از بیمار خواسته می شود سرفه کند. در برخی موارد، تصویربرداری از بافت نرم مانند سی تی اسکن به طور دقیق این بیماری را تشخیص می دهد. برای فتق به چه دکتری مراجعه کنید؟هنگامی که شما فتق دارید، درمان با پزشک شروع می شود. اگر برای ترمیم فتق نیاز به جراحی دارید، به جراح عمومی معرفی خواهید شد. در واقع، ترمیم فتق شکمی یکی از رایج ترین عمل هایی است که جراحان عمومی انجام می دهند. فتق چگونه درمان می شود؟فتق ها معمولا به خودی خود بهبود نمی یابند و جراحی ممکن است تنها راه ترمیم آنها باشد. با این حال، پزشک بهترین درمان را برای رفع فتق شما توصیه می کند. در مورد فتق ناف در کودک، اگر فتق بزرگ باشد یا در سن ۴ تا ۵ سالگی بهبود نیافته باشد، ممکن است جراحی توصیه شود. سه نوع جراحی برای فتق توصیه می شود که عبارتند از :هر نوع جراحی مزایا و معایب خود را دارد. بهترین روش توسط جراح بیمار تعیین می شود. جراحی باز که در آن برشی در بدن در محل فتق ایجاد می شود. بافت بیرون زده در جای خود قرار می گیرد و دیواره عضلانی ضعیف شده دوباره به هم بخیه می شود. گاهی اوقات نوعی توری در ناحیه مورد نظر کاشته می شود تا حمایت اضافی را فراهم کند. جراحی لاپاراسکوپی شامل همان نوع ترمیم است. با این حال، به جای بریدگی در قسمت بیرونی شکم یا کشاله ران، برش‌های کوچکی ایجاد میشود تا امکان وارد کردن ابزارهای جراحی برای تکمیل عمل فراهم شود. ترمیم فتق رباتیک مانند جراحی لاپاراسکوپی از لاپاراسکوپ استفاده می کنند و با برش های کوچک انجام می شود. با جراحی رباتیک، جراح روی کنسولی در اتاق عمل می‌نشیند و ابزارهای جراحی را از کنسول کنترل میکند. در حالی که جراحی رباتیک می تواند برای برخی از فتق های کوچکتر یا مناطق ضعیف استفاده شود، اکنون می توان از آن برای بازسازی دیواره شکم نیز استفاده کرد. مراقبت های پس از جراحی فتقپس از جراحی، دستورالعمل هایی به شما داده می شود. این دستور العمل ها شامل نوع رژیم غذایی، نحوه مراقبت از محل برش و نحوه مراقبت برای جلوگیری از فشار فیزیکی است. فتق ممکن است بدلیل عدم توجه به مراقبت های بعد از عمل عود کند. این حالت گاهی اوقات به دلیل ضعف ذاتی بافت یا عدم بهبودی در طولانی مدت ایجاد شود. سیگار و چاقی از عوامل خطر اصلی برای عود فتق هستند. اگر فتق درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟به غیر از فتق ناف در نوزادان، فتق ها به خودی خود ناپدید نمی شوند. با گذشت زمان، فتق میتواند بزرگتر و دردناک‌تر شود یا میتواند عوارضی ایجاد کند. عوارض فتق اینگوینال یا فمورال درمان نشده ممکن است شامل موارد زیر باشد: انسداد (حبس): بخشی از روده در کانال اینگوینال گیر می کند و باعث تهوع، استفراغ، درد معده و یک توده دردناک در کشاله ران می شود. چگونه می توان از فتق پیشگیری کرد؟
:: برچسب‌ها: علائم , باده فتق , , :: بازدید از این مطلب : 34 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
بواسیر چیست؟ علت و علائم انواع هموروئیدبیماری بواسیر (به انگلیسی hemorrhoid) یا (piles) همان رگهای خونی متورم و آسیب دیده در ناحیه مقعد و یا بخش تحتانی روده بزرگ میباشد. دلیل عمده هموروئید را ایجاد فشار زیاد در بخش تحتانی روده که به خروجی مقعد وصل میشود، دانسته اند. تورم این عروق میتواند مشکلاتی مثل خونریزی رکتوم و سختی در اجابت مزاج را به همراه داشته باشد. اگر می خواهید بدانید که دلایل و علائم بیماری بواسیر چیست و چگونه می توان آن را تشخیص داد با مقاله دیگری از کلینیک پایتخت با ما همراه باشید: هموروئید درد رایجی است که میتواند بصورت تورم و پرخون شدن رگ های دیواره داخلی مقعد (بواسیر داخلی) و یا به شکل برآمدگی در زیر پوست اطراف مقعد (بواسیر خارجی) ایجاد شود. حدود نیمی از بزرگسالان تا سن 50 سالگی به این عارضه مبتلا شده و حداقل یکی از علائم آن را بصورت خارش، درد یا خون ریزی مقعدی تجربه میکنند.
خوشبختانه روشهای موثری برای درمان بواسیر وجود دارد و اگر به موقع متوجه بیماری شوید، امکان برطرف کردن یا کاهش علائم این عارضه در مراحل اولیه و با روش های خانگی وجود دارد. اما معمولا شما زمانی متوجه هموروئید می‌شوید که بیماری پیشرفته شده و امکان درمان آن با روش های خانگی و دارویی وجود ندارد. استفاده از روش های پزشکی در زمان مزمن شدن بیماری، راه قطعی برای درمان هموروئید است که با توجه به نظر پزشک و بر اساس شرایط بیماری تجویز میشود. علائم هموروئید یا بواسیر چیست؟علائم هموروئید ممکن است در هر بیمار با توجه به نوع هموروئید و مدت زمانی که از شروع بیماری گذشته متفاوت باشد، اما شایعترین نشانه‌های این بیماری شامل موارد زیر است: خونریزی مقعدیخونریزی مقعدی بدون درد و هنگام اجابت مزاج که به رنگ روشن است و می تواند در مدفوع یا روی دستمال توالت مشاهده شود. زمانی که بیماری هنوز پیشرفت نکرده شدت خونریزی کم است اما با پیشرفت بیماری میزان آن افزایش می یابد و اگر طولانی شود مشکلات جدی تری را به دنبال دارد. توده یا برآمدگی دردناک در مقعدتورم و پارگی ایجاد شده در رگهای ناحیه مقعد باعث نمایان شدن گوشت اضافه و توده های برآمده در ناحیه مقعد می شود که معمولا حساس اند و هنگام نشستن و اجابت مزاج درد و ناراحتی ایجاد می کنند. خارش یا سوزش مقعدیکی از نشانه های شایع بواسیر، خارش و سوزش مقعد است که معمولا بعد از دفع افزایش می یابد و برای بیماری بسیار خجالت آور و آزاردهنده است. درد و ناراحتیدرد هم یکی دیگر از علائم رایج این عارضه است که با پیشرفت بیماری افزایش می یابد. البته معمولا علائمی مثل درد و سوزش در هموروئید خارجی بیشتر احساس می شوند. تورم اطراف مقعدمشاهده التهاب و قرمز شدن پوست اطراف مقعد هم یکی دیگر از علائم هشدار دهنده این بیماری است، که به دلیل مخاطی که هنگام تورم عروق ترشح می شوند، ایجاد می شود. احساس عدم دفع کامل مدفوعزمانیکه تجمع مدفوع در کانال مقعدی اتفاق می افتد، فرد نیاز به اجابت مزاج پیدا می کند. اما ابتلا به برخی بیماری های مقعدی مثل بواسیر باعث ایجاد اختلال در عملکرد دریچه مقعد یا یبوست می شود و در نتیجه تخلیه کامل صورت نمی گیرد. به همین دلیل فرد حتی بعد از اجابت، احساس عدم دفع کامل مدفوع را خواهد داشت. انواع بواسیر (هموروئید)در بیمارانی که با علائمی مثل خونریزی، درد، سوزش و التهاب به پزشک مراجعه می کنند دو نوع مختلف از بواسیر دیده می شود. بواسیر داخلی که معمولا اولین نشانه آن خونریزی مقعدی است و بواسیر خارجی که علائم دردناک آن بیشتر احساس می شود. علاوه بر علائم متفاوت، نحوه درمان این بیماری ها هم با یکدیگر متفاوت است که به آن خواهیم پرداخت: بواسیر (هموروئید) داخلیاین نوع هموروئید داخل مقعد است، دیده نمی‌شود و چون عصبی در انتهای راست روده وجود ندارد، معمولا در مراحل اولیه ناراحتی خاصی ایجاد نمی‌کند. بجز اینکه گاهی سطح حساس آن بخاطر فشار و عبور مدفوع آسیب دیده و منجر به خون ریزی میشود. در مواقعی فشاری که هنگام دفع مدفوع به رکتوم وارد می شود، باعث خارج شدن رگ های بواسیری از مقعد میشود که در این شرایط درد و خارش را به دنبال دارد. شدت بیرون زدگی هموروئید داخلی (پرولاپس)این توده ها ممکن است به شکل گوشت اضافه و زائده های قرمز از مقعد بیرون بزنند. همچنین با توجه به وضعیت تورم و بیرون زدگی عروق درگیر بواسیر یا هموروئید داخلی، این عارضه به چهار درجه تقسیم می شود:
بواسیر یا هموروئید خارجیبه شکل یک برآمدگی کوچک، زیر پوست اطراف مقعد نمایان می شود و علائم شدیدتری در مقایسه با هموروئید داخلی ایجاد می کند. درد، خارش و سوزش در این نوع عارضه بیشتر احساس می شود و ممکن است روال عادی زندگی فرد را با مشکلاتی مواجه کند. به همین دلیل افراد هنگام مواجهه با چنین علائم آزاردهنده ای، به دنبال راه های درمان سریع بواسیر خارجی هستند. هموروئید ترومبوزهتشکیل لخته خون در زائده بواسیری را ترومبوزه می گویند که بطور ناگهانی و در عرض چند ساعت می تواند ایجاد شود. این نوع عارضه، دردناک ترین فرم هموروئید خارجی میباشد و در این درجه خیلی سریع باید به دکتر متخصص هموروئید مراجعه کرد تا تخلیه انجام شود. علت بیماری بواسیرهمانطور که در بالا اشاره شد، رگ های ناحیه مقعد در اثر فشار کشیده، متورم و برآمده میشوند. علل این افزایش فشار ممکن است یکی از موارد زیر باشد:
بواسیر مقعدی در سنین بالا بیشتر بروز میکند، چون بافت نگهدارنده ی رگ ها در روده و مقعد ضعیف و آسیب پذیر شده و راحت تر کشیده و ملتهب میشوند. زمان مراجعه به دکتر متخصص بواسیر یا هموروئیدهرچند مشاهده خون ریزی هنگام اجابت اصلا عادی نیست و می تواند به بیماری های دیگری از قبیل سرطان روده بزرگ یا مقعد و بیماری های التهابی روده مربوط باشد، ولی معمول ترین نشانه ی هموروئید است.
همچنین در صورتی که پزشک ابتلا به هموروئید را در شما تایید نموده و علائم بیماری با استفاده از روش هایی مانند مصرف مکمل های فیبر، ورزش، افزایش مصرف آب و حمام سیتز درمان نشده است لازم است با پزشک در این باره مشورت کنید.
در صورت دارا بودن هر یک از این علائم باید هرچه سریع تر با پزشک متخصص مشورت نمایید:
آزمایشات و تشخیص بیماری هموروئیدبواسیر خارجی با مشاهده و معاینه قابل تشخیص است ولی برای تشخیص نوع داخلی، گاهی نیاز به آزمایشات ذیل می باشد:
طبق موارد زیر و صلاح دید دکتر، کولونوسکوپی نیز توصیه میگردد:
درماندر برخی موارد، انجام اقدامات ساده علائم را کاهش میدهد و ممکن است پزشک مصرف فیبر و مایعات بیشتر و برخی مراقبت‌های خانگی ساده را همراه با مصرف دارو برای شما تجویز کند که شامل: در صورت نیاز به جراحی هموروئید و با در نظر گرفتن شرایط بیماری معمولا یکی از روش های هموورئیدکتومی، رابربند، استاپلر و عمل سرپایی لیزر بواسیر به بیمار پیشنهاد می شود. هر یک از این روش ها در میزان اثربخشی، طول دوران نقاهت و هزینه و غیره با یکدیگر متفاوت اند که پزشک موظف است توضیحات کافی درباره روش درمانی را به بیمار ارائه دهد. عوارض بواسیر یا هموروئید چیست؟در برخی موارد و در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است دچار عوارض این بیماری شوید. برخی از عوارض هموروئید شامل موارد زیر است:
پیشگیریبهترین راه برای پیشگیری از هموروئید این است که مدفوع نرم و عبور آن عادی باشد. برای جلوگیری و کاهش علائم بیماری نکات زیر را رعایت کنید:
:: برچسب‌ها: بواسیر , هموروئید , :: بازدید از این مطلب : 26 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سوالات متداول درباره خارش مقعددلیل خارش مقعد در بارداری چیست؟
این عارضه میتونه دلایل مختلفی داشته باشه که عفونت قارچی دوران بارداری، هموروئید یا شقاق و غیره از شایع ترین علل آن هستند علت خارش داخل مقعد بعد از مدفوع چیست؟
معمولا به دلیل ابتلا به بواسیر یا شقاق است اما برای تعیین علت دقیق حتما باید توسط پزشک معاینه انجام شود بهترین داروی خارش مقعد چیست؟
با توجه به علت خارش پماد تجویز میشه اما پمادهای هیدروکورتیزون، اکسید روی، آنتی هیستامین و پمادهای بی حس کننده بیشتر استفاده میشوند درمان خارش مقعد با رعایت تغذیه ممکن است؟
اگر یبوست علت ایجاد خارش مقعد باشه با مصرف فیبر بیشتر و رفع یبوست این عارضه بهبود پیدا میکنه :: برچسب‌ها: خارش مقعد , :: بازدید از این مطلب : 30 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علت خارش مقعد ; معاینه و درمان خانگی و دارویی (با پماد)خارش مقعد (anal itching) عارضه‌ای است كه برای زنان، مردان و حتی کودکان هم اتفاق میافتد و میتواند بصورت مداوم یا لحظه‌ای باشد. این عارضه در مردان شایعتر از زنان است و ممکن است در طول شب یا بعد از اجابت مزاج شدیدتر باشد. دلایل گوناگونی برای ایجاد خارش مقعد در بزرگسالان و کودکان وجود دارد و به همين علت در صورت تداوم این عارضه، نیاز به معاینه مقعد و رکتوم دارید. زیرا تشخيص دقيق برای تجويز درمان مناسب اهميت بسيار بالايی دارد. برای آشنایی بیشتر با علت خارش مقعد و روشهای درمان آن در ادامه با ما همراه باشید: معاینه و تشخیص سریع علت خارششرایطی که میتوانند خارش را تشدید کنند:
علت خارش مقعد در بزرگسالان و کودکانعلل خارش مقعد اولیه و ثانویه متفاوت است که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم:
رطوبت: ترشحات تحريک كننده از كانال مقعد و همچنین تعریق زیاد منجر به خارش مقعد میشود و ادامه آن در بلند مدت عصب‌های پوست را بصورت مزمن تحريک و فعال می‌كند. اختلالات عصبی: تحريک سيستم عصبی ناشی از مصرف دارو. برخی مواقع هم علت خارش محركات ذهنی است و ريشه علائم از مغز است نه اندام‌های ديگر. خوراکی‌ها و عوامل غذايی: رژیم غذایی حاوی غذاها یا نوشیدنی‌هایی که مقعد را تحریک میکنند. از جمله ادویه‌ها و غذاهای تند، قهوه (هم کافئین دار و هم بدون کافئین)، چای، نوشابه، شیر، نوشیدنی‌های الکلی، شکلات، مرکبات، قرص ویتامین C و گوجه فرنگی. معمولاً 24 تا 36 ساعت طول میکشد تا خارش مقعد شروع شود. مصرف قهوه قدرت انقباض عضلات مقعد در حالت عادی را كاهش و باعث نشت ترشحات مقعد و مدفوع میشود. بهداشت: تمیز کردن بیش از حد مقعد یا عدم نظافت درست در این ناحیه از عوامل خارش مقعد به شمار می‌رود. همچنین استفاده از شوینده و دستمال مرطوب معطر میتواند با ایجاد حساسیت در این ناحیه، خارش و سوزش ایجادکند. بیماریهای پوستی
اختلالات گوارشی و بیماریهای مقعدیاسهال مزمن: تحریک ناحیه مقعد به دلیل اسهال و ترشحات مداوم میتواند منجر به ایجاد التهاب و خارش مقعد شود. یبوست: سفتی و خشکی مدفوع میتواند منجر به بروز حساسیت و خارش در ناحیه مقعد شود. بواسیر یا هموروئید: التهاب و پارگی در عروق ناحیه مقعد با نام بیماری هموروئید شناخته می شود که یکی از علائم آن خارش مقعدی است. این عارضه علائم دیگری مثل خونریزی، درد، بیرون زدگی و غیره هم ایجاد میکند. آبسه مقعدی: جمع شدن چرک و عفونت در انتهای مقعد و نزدیک راست روده را آبسه مقعدی میگویند. این عارضه علاوه بر ایجاد برآمدگی ملتهب و دردناک، باعث ایجاد خارش مقعدی هم میشود. درمان آبسه مقعدی فقط با جراحی و لیزر و تخلیه عفونت امکانپذیر است. شقاق یا فیشر مقعدی: به ایجاد زخم و شکاف در ناحیه مقعدی گفته میشود که معمولا بر اثر فشار زیاد مثل یبوست ایجاد میشود. شقاق مقعدی با علائم دردناکی مثل سوزش، خارش، درد زیاد و خونریزی همراه است.
فیستول: به ایجاد یک مجرای عفونی بین روده بزرگ و پوست اطراف مقعد فیستول گفته میشود. عفونت فیستول مقعدی پیش رونده است و اگر این عارضه به موقع درمان نشود، پیچیده شده و درمان آن بسیار سخت خواهد شد. خروج عفونت و خون از مقعد، خارش و سوزش و گاهی درد مقعد از علائم فیستول شناخته میشوند. بیماری‌ها و عفونت‌های جنسی مثل زگیل تناسلی: زگیل تناسلی و زگیل مقعدی از شایع ترین بیماریهای مقاربتی شناخته میشوند. این بیماری‌ها علائمی مثل ایجاد زائده روی نواحی تناسلی، خارش و سوزش ایجاد میکنند. بیماریهای سیستمیک: برخی بیماری‌هایی که بر کل بدن تاثر گذاشته‌اند مثل ديابت، لوسمی و لنفوم، نارسايی كليه، بيماری‌های كبدی (يرقان انسدادی)، كم خونی و فقر آهن يا پركاری تيروئيد. علل خارش مقعد کودکاناین عارضه در کودکان بیشتر به دلیل حساسیت و رژیم غذایی، شوینده‌های نامناسب و عفونت‌های انگلی اتفاق میافتد. بنابراین بسیاری از عوامل خارش مقعد در کودکان با بزرگسالان مشترک است. مراحل معاینه و تشخیص خارش توسط پزشکهر کسی که خارش مداوم دارد باید به پزشک مراجعه کند. سابقه پزشكی بيمار، زمان و مدت خارش و همچنين علائم همراه آن بايد بررسي شوند. مواردی از قبيل تعدد و حالت اجابت، ترشح احتمالی مدفوع، حس رطوبت يا حس اجابت ناتمام، نحوه بهداشت و پاكسازی پس از اجابت همگی بايد بررسی شوند. برای شناسایی علت، پزشک ممکن است سوالات زیر را بپرسد:
اطلاعات دیگری که ممکن است به پزشک در شناسایی علت کمک کند عبارتند از:
معاينه فیزیکی و بررسی پوست ناحيه مقعد لازم است، چون نرمال بودن پوست يا هرگونه زخم، قرمزی و يا تغيير ضخامت پوست ناشی از خارش‌های مداوم و مكرر بايد بررسی شوند. پزشک با انجام معاینه مقعدی علائم زیر را جستجو میکند:
سابقه سفرهای انجام شده، داروها و پمادهای مصرف شده، سابقه دقيق مواد و عادات غذايی كه احتمالا در خارش نقش دارند نيز بايد بررسی شوند. در اغلب اوقات مصرف زياد قهوه، چای، نوشابه، مايعات انرژی‌زا موثر هستند. در نهايت، عوامل عفونتی مانند انگل در كودكان (به ندرت در بزرگسالان) بايد مد نظر گرفته شوند. راههای درمان خارش مقعد (باسن)درمان معمولا چالش برانگيز است چون در اكثر موارد علت خارش قابل شناسايی نيست. به علاوه با توجه به علل گوناگون خارش مقعد، روشهای درمانی هم متفاوت هستند. اگر عامل خارش مقعدی یکی از عارضه‌های هموروئید، شقاق یا فیستول باشد باید حتما به پزشک مراجعه کنید تا با توجه به شدت پیشرفت بیماری، بهترین راه درمان را برای شما تجویز کند. در بسیاری از مواقع، جراحی و لیزر بیماری‌هایی مثل هموروئید، شقاق، فیستول و غیره تنها راههایی هستند که این عارضه‌ها را بطور قطعی درمان میکنند. درمان فوری بیماریهای مقعددرمان دارویی و خانگی خارش مقعدی
يک اصل مهم ولی غالبا بسيار سخت اين است كه خارش طوری مديريت شود كه منجر به زخم مقعد نشود. اصلاح عادت و خودداری از خارش معمولا بسيار سخت است و برخی افراد حتی در موقع خواب هم بدون اينكه بدانند اينكار را تا زمان بيدار شدن انجام میدهند. برای اين دسته افراد توصيه میشود ناخن‌هايشان را هميشه كوتاه نگه دارند و يا در شب دستكش‌های نرم پارچه‌ای و سبک بدست كنند. پماد برای خارش مقعد
برای برخي بيماران مشكل براي مدتي بهتر ميشود ولي بعدا دوباره عود ميكند و مديريت وضعيت و رفع كامل مشكل برايشان بسيار سخت است. براي اين دسته افراد پماد Capsaicin توصيه ميشود. كاپسايسين ماده ايست كه از فلفل قرمز گرفته ميشود و گفته ميشود حساسيت برخي عصب ها را كاهش ميدهد. اين دارو روي يك سري بيماران امتحان شده و بيش از 70 درصد از آنها تا يازده ماه بدون علائم بودند. اين دارو در غلظت بسيار كم 0.006% تهيه میشود. :: برچسب‌ها: خارش مقعد , معاینه , درمان , خانگی , دارویی , :: بازدید از این مطلب : 29 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
فتق یا باد فتق چیست ؟ دلایل ایجاد فتقفتق یا اصطلاحاً باد فتق به تغییر مکان ارگانهای بدن به سایر بافتها و یا حفره‌های بدنی گفته می شود و از بیماریهای شکمی به شمار می‌رود که در اثر تضعیف لایه‌های درونی عضلات شکمی ایجاد میشود. پیامد این عارضه کشیدگی و یا پارگی بیش از حد در ناحیه جدار شکم یا دیافراگم است. فتق در کدام قسمت‌های بدن ایجاد میشود؟
علل ایجاد فتقعلت ایجاد این بیماری را میتوان عواملی دانست که موجب فشار و تضعیف عضلات ناحیه شکمی میشود. این بیماری ممکن است ناگهانی و یا در طول زمان ایجاد شود. از عواملی که موجب تضعیف عضلات میشود می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم :
از عواملی که موجب افزایش فشار وارده به شکم میشود، می‌توانیم موارد زیر را ذکر کنیم :
علائم فتق چیست؟علائم این عارضه بسته به نوع آن می تواند متفاوت باشد. برخی از این علائم عبارتند از :
البته در برخی موارد این عارضه هیچ نشانه‌ای به همراه ندارد و در طی معاینات دوره‌ای تشخیص داده میشود. نحوه تشخیص انواع فتقنحوه تشخیص فتق بسته به نوع آن متفاوت است، به طور مثال در فتق مغبنی یا برشی بیماری تنها از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده میشود اما در صورت بروز فتق هیاتال نیاز به انجام عکس برداری با باریم و آندوسکوپی است، تا از این طریق پزشک احشاء داخل شکم را مشاهده نماید. برای فتق ناف از سونوگرافی برای تشخیص استفاده میشود. روشهای درمان فتقراهکار قطعی درمان این مشکل با استفاده از جراحی امکانپذیر است در حالی که تغییر در سبک زندگی و مصرف دارو تنها به بهبودی علائم فتق کمک می کند. دو روش قطعی بهبود این عارضه عبارت است از : جراحی(عمل فتق)در صورت رشد فتق و یا درد شدید انجام جراحی الزامی است. برای درمان پزشک از طریق دوختن حفره ایجاد شده ، بیماری را درمان میکند. این عمل از طریق وصله کردن سوراخ با استفاده از توری جراحی انجام میشود. این روش دوره نقاهت طولانی مدتی دارد و ممکن است تا 6 هفته نتوانید راه بروید. اما نتیجه بهتری را به همراه دارد. لاپاراسکوپیروش لاپاراسکوپی در مقایسه با جراحی روش کم دردسرتری است. زیرا به جای برش شکم از طریق سوراخ کردن چند ناحیه خاص جراحی انجام میشود. در نتیجه آسیب کمتری به بافت های اطراف فتق زده میشود. در طی این جراحی از دوربینی کوچک و تجهیزات جراحی مینیاتوری استفاده میشود. این روش دوره بهبودی کوتاهی دارد ولی خطر برگشت بیماری در آن بالا است. عوارض درمان نکردن این بیماریدر صورت بی توجهی به درمان این عارضه مشکلاتی برای فرد ایجاد میشود که عبارتند از:
:: برچسب‌ها: فتق , باد فتق , ایجاد فتق , :: بازدید از این مطلب : 25 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
همه چیز درباره بیماری فتق ، مقاله کامل بیماری فتقبسیاری از فتق‌ها، در ناحیه شکم و حد فاصل بین قفسه سینه و کشاله‌های ران رخ میدهند. البته امکان وقوع آنها در قسمت فوقانی ران یا کشاله ران نیز وجود دارد. آنها معمولا تهدیدکننده زندگی افراد نیستند اما به خودی خود نیز درمان نمی‌شوند. در برخی موارد برای جلوگیری از ایجاد عوارض خطرناک‌تر، بیمار باید جراحی شود. نشانه‌های فتق چیست؟متداول‌ترین نشانه فتق، ایجاد توده یا ناحیه ورم کرده در قسمت آسیب دیده است. برای مثال در فتق اینگوینال، یک ناحیه ورم کرده در هر یک از طرفین استخوان شرمگاهی، در نقطه تلاقی کشاله ران و عضله ثانویه، تشکیل میشود. به‌هنگام دراز کشیدن، حالت توده‌ای شکل ناپدید میشود اما موقع ایستادن، خم شدن یا سرفه کردن عارضه فتق به‌خوبی احساس میشود. علاوه‌بر‌این، ممکنه در اطراف ناحیه توده‌ای شکل درد ناخوشایندی را احساس کنید. علائم فتق هیاتالبیماری فتق در اکثر موارد، فاقد هرگونه علائم آشکاریست. شما اطلاعی راجع به ابتلا به این بیماری ندارید، درصورتیکه آزمایشات متداول سالیانه را انجام دهید و یا به خاطر یک بیماری دیگر مورد معاینه پزشکی قرار بگیرید، آنگاه متوجه آن خواهید شد. برخی انواع فتق، علائم مخصوص به خود را دارند؛ مثل فتق هیاتال. سوزش معده، مشکل در بلعیدن غذا و درد قفسه سینه از جمله این علائم محسوب میشوند. برگرداندن آسیب ناشی از بیماری به حالت عادی (ریکاوری از فتق)توجه کردن به علائم فتق، موضوع به‌شدت مهمی محسوب میشود؛ چراکه این عارضه درصورت عدم درمان، به مرور از بین نمیرود. پس، به محض روبرو شدن با آنها مراجعه به پزشک الزامیست. پس از معاینات پزشکی، میزان وخامت و نحوه درمان بررسی میشوند. فتق دارای عوارض جانبیست که زندگی بیمار را تهدید میکند. بروز هرگونه علائمی مانند تهوع، استفراغ، تب یا درد ناگهانی باید به مرکز خدمات اورژانس مراجعه کنید. توجه داشته باشید که مراقبت‌های پزشکی زودرس، تغییرات در سبک زندگی، شدت علائم را به حداقل می‌رسانند. البته، جراحی تنها روش موجود برای درمان مؤثر بیماری فتق است. سه نوع مختلف از روشهای جراحی برای درمان فتق در دسترس هستند که جراح بهترین روش را به شما پیشنهاد میدهد. پیش‌بینی و تجویز جراحی، یک درمان موثره که به ماهیت بیماری، علائم و سطح کُلی سلامت بدنی بیمار وابسته است. گاهی اوقات، فتق پس از جراحی مجدداً به حالت سابق برمی گردد. علائم فتق در مردانعلائم کلی فتق در زنان و مردان یکسان است، اما به هر حال ممکن است علائم این مشکل در مردان و زنان به شکل‌های متفاوتی بروز کند. معمولا فتق کشاله ران در مردان موجب تورم قابل‌مشاهده در بیضه میشود. معمولا فتق کشاله ران 7 برابر در مردان بیشتر از خانم‌ها ایجاد میشود که در بسیاری از مواقع به فتق بیضه نیز ختم میشود. فتق بیضه سمت راست معمولا شایعتر از بیضه سمت چپ است. علائم فتق در زنانخانمها بیشتر به فتق فمورال یا رانی مبتلا میشوند. معمولا فتق فمورال در زنان موجب درد شدیدی در شکم و کشاله ران میشود. در این شرایط معمولا باد فتق با ایجاد یک برآمدگی قابل لمس نیز قابل‌تشخیص است. زمانی که فرد مبتلا به فتق به پشت دراز میکشد، معمولا برآمدگی عقب رفته و ناپدید میشود. در اکثر خانم‌ها خندیدن، گریه کردن، سرفه و اجابت مزاج موجب میشود تا برآمدگی فتق بیشتر قابل‌مشاهده شود. در این نوع فتق معمولا روده مسدود میشود و لازم است فرد تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی قرار بگیرد. یکی دیگر از انواع باد فتق رایج در خانم‌ها فتق در بارداری است که باید توسط پزشک بررسی و درمان شود. علل ایجاد بیماری فتقضعیف بودن عضلات و فشارهای شدید به آنها به طور همزمان، فتق را پدید می‌آورد. به همین علت، سریعا یا به مرور زمان گسترش می‌یابد. برخی عوامل رایج بروز فشار بیش از حد به عضلات، ضعیف شدن آنها و نهایتاً ظهور بیماری فتق عبارتند از:
علاوه‌بر‌این، عوامل دیگری نیز وجود دارند که خطر ایجاد بیماری فتق را افزایش میدهند. این عوامل عبارتند از:
تشخیص بیماری فتقپزشک ابتدا یک معاینه معمولی را روی بدن شما انجام میدهد. در طول معاینه، پزشک به دنبال تشخیص توده در نواحی شکم یا کشاله ران است. این برآمدگی در حالت سرپا، سرفه کردن یا فشار بدنی بزرگتر میشود. سپس، پزشک سابقه پزشکی بیمار را مشاهده میکند. بدین ترتیب سؤالات مختلفی از بیمار پُرسیده میشود، برخی از این سؤالات عبارتند از:
همچنین ممکنه پزشک از آزمایشات تصویربرداری، برای تشخیص بیماری استفاده کند؛ این آزمایشات عبارتند از:
درصورتیکه تردیدی راجع‌به فتق هیاتال وجود داشته باشد، پزشک به دنبال استفاده از آزمایشات تکمیلی خواهد بود، تا وضعیت داخلی شکم بیمار را دقیق‌تر بررسی کند.
آزمایش (خون، ادرار، مدفوع) خود را در محل انجام دهید
جراحی فتقدرصورتیکه فتق بزرگتر شود، حالت دردناکی پیدا میکند، ممکنه جراح به این نتیجه برسد که جراحی بهترین راه حل است. برای مثال، شکاف ایجاد شده در دیواره شکم در طول جراحی، منجر به درمان فتق میشود. رایج‌ترین کار، پوشش دادن حفره به وسیله توری جراحی است. امکان درمان بیماری فتق، با هر دو روش جراحی باز یا لاپاراسکوپی وجود دارد. جراحی لاپاراسکوپیک، از یک دوربین کوچک و تجهیزات مینیاتوری جراحی، برای ترمیم فتق استفاده میکند. برای این کار فقط چند بُرش کوچک ایجاد میشود. ضمناً به بافتهای اطراف آسیب کمتری وارد میشود. در طول جراحی، جراح بُرشی را در نزدیکی فتق ایجاد میکند. سپس ناحیه بیرون زده، به سمت محل اصلی‌اش فشار و کاملاً بخیه زده میشود. با قرار دادن توری جراحی تقویت شده که در نهایت، قسمت بُرش خورده ترمیم میشود. تمامی فتق‌ها، از طریق جراحی لاپاراسکوپی قابل درمان نیستند. در صورتی که درمان از طریق جراحی باز در دستور کار باشد، یک سری تعاملات بین جراح و بیمار صورت می‌گیرد تا بهترین گزینه جراحی شناسایی شود. ریکاوریاحتمالاً پس از انجام جراحی، در اطراف ناحیه مربوطه احساس درد خواهید کرد. پزشک با تجویز یک سری داروها، به دنبال کاهش درد است. مطمئن شوید که دستورالعمل‌های پزشک، علی الخصوص دستورالعمل‌های مراقبت از زخم، را به صورت کامل رعایت می‌کنید. در صورت بروز هرگونه علائم از جمله عفونت، تب، قرمز شدن یا فرورفتگی ناحیه و دردی که ناگهان تشدید میشود، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. پس از درمان فتق، تا چند هفته قادر به انجام حرکات معمول روزانه نخواهید بود. باید از هرگونه فعالیت شدید اجتناب کنید. ضمناً در همین دوره، از بلند کردن اشیای سنگین‌تر از 4 کیلوگرم خودداری کنید. جراحی باز، معمولاً دوره بازیابی طولانی‌تری را نسبت به جراحی لاپاراسکوپی در پی دارد. جراح به شما اعلام میکند که چه زمانی می‌توانید به روال کار عادی خود برگردید. عوارض بعد از عمل فتقاز مهمترین عوارض بعد از عمل فتق میتوان به تورم و درد شدید در ناحیه جراحی‌شده اشاره کرد. اگر فرد مراقبت‌های ضروری بعد از عمل فتق را به درستی انجام ندهید، احتمال عفونت در محل جراحی وجود دارد. در این شرایط ممکن است فرد علائمی مثل تب و لرز، تهوع و استفراغ، احساس گرما در ناحیه جراحی‌شده و همچنین خروج ترشحات چرکی از زخم را تجربه کند. در این شرایط لازم است فرد هر چه سریعتر با پزشک جراح خود در مورد عوارض عمل صحبت کند. انواع بیماری فتقبیماری فتق به انواع مختلفی تقسیم میشود. در ادامه می‌توانید با رایج‌ترین انواع فتق آشنا شوید. فتق اینگوینالفتق اینگوینال، شایعترین حالت فتق محسوب میشود. بیشتر از 75 درصد از کل فتق‌ها مربوط به همین نوع فتق است. این حالت هنگامی رخ میدهد که روده‌ها به یک نقطه ضعیف یا قسمت پایینی دیواره شکم فشار وارد میکنند و ممکنه کانال اینگوینال دچار پارگی شود. این حالت اکثراً در مردان شایع است. کانال اینگوینال در کشاله ران وجود دارد. در مردان، طناب اسپرماتیک از شکم به کیسه بیضیه می‌رود. این طناب بیضه‌ها را در جای خود ثابت نگه می‌دارد. در زنان، کانال اینگوینال شامل رباطیست که رحم را در جای خود ثابت نگه می‌دارد. این فتق اکثراً در مردان رویت میشود. بیضه‌ها کمی پس از تولد، از داخل کانال اینگوینال به سمت پایین حرکت میکنند. انتظار می‌رود که این کانال‌ها پس از عبور از آنها، کاملاً بسته شوند. گاهی اوقات کانال به درستی بسته نمی‌شود. بدین ترتیب با یک ناحیه تضعیف شده روبرو می‌شویم. اطلاعات بیشتر راجع به فتق اینگوینال در مقاله دیگری ارائه شده است. فتق هیاتالفتق هیاتال یکی دیگر از انواع فتق است که زمانی رخ میدهد که بخشی از شکم از مکان اصلی خود خارج شده و رو به بالا به سمت دیافراگم و حفره قفسه سینه منحرف میشود. دیافراگم یک عضله تک لایه است که با منقبض شدن و کشیدن هوا به داخل ریه‌ها، امکان تنفس را فراهم می‌سازد. دیافراگم اندام‌های شکمی را از قفسه سینه جدا میکند. این نوع بیماری فتق، غالباً در افراد بالای 50 سال رویت میشود. توجه داشته باشید که علت اصلی این بیماری در کودمان، مادرزادی است. فتق هیاتال، در اکثر موارد رفلاکس معده _مری را در پی دارد. در این حالت، محتوای معده مسیر برگشتی را طی کرده و وارد مری میشود. سپس، حالت سوزش به فرد دست میدهد. برای اطلاعات بیشتر به مقاله فتق هیاتال مراجعه کنید. فتق ناففتق ناف، در کودکان و نوزادان به وقوع می‌پیوندد. این عارضه هنگامی رخ میدهد که روده‌ها در مجاورت ناف، به سمت دیواره شکم فشار وارد میکنند. شما در هنگام گریه کودک، متوجه فتق و حالت توده‌ای در نزدیکی ناف وی می‌شوید. فتق ناف، تنها حالتی است که با قوی‌تر شدن عضلات دیواره شکم، به خودی خود از بین می‌رود. این حالت معمولاً در یک یا دو سالگی کودک رخ میدهد. در صورتی که فتق پس از 5 سالگی از بین نرود، میتوان از جراحی برای درمان آن استفاده کرد. ممکن است افراد بالغ نیز دچار فتق ناف شوند. مشکلاتی همچون چاقی، بارداری یا جمع شدن مایع در شکم (آسیت) منجر به وارد شدن فشارهای دائمی و مکرر روی شکم میشوند. جزئیات بیشتر در این زمینه، در مقاله‌ای دیگر ارائه شده‌اند. فتق شکمیفتق شکمی هنگامی رخ میدهد که بافت شکم در مجاورت یکی از دریچه‌های عضلات شکم، دچار فشردگی میشود. احتمالاً متوجه می‌شوید که در حالت دراز کشیده، اندازه فتق شکمی کاهش می‌یابد. علیرغم اینکه، امکان وجود فتق شکمی از زمان تولد وجود دارد اما معمولاً از سن خاصی پدید می‌آید. رایج‌ترین عوامل منتهی به این عارضه عبارتند از چاقی، فعالیت شدید، بارداری. همچنین، امکان ظهور فتق شکمی در محل جراحی نیز وجود دارد. از این عارضه تحت عنوان فتق بُرش جراحی یاد میشود. زخم ناشی از جراحی یا ضعیف شدن عضلات شکم در محل جراحی، علت بروز این عارضه محسوب میشوند. برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به فتق شکمی، مقاله تکمیلی را مطالعه کنید. درمان بیماری فتقتنها روش مؤثر برای درمان بیماری فتق، انجام عمل جراحی است. البته اینکه جراحی ضروری باشد یا خیر، به اندازه فتق، شدت و علائم بستگی دارد. پزشک این تمایل را دارد که وضعیت فتق را بررسی وهرگونه عوارض جانبی مربوطه را شناسایی کند. از این روش تحت عنوان نظارت همراه با انتظار یاد میشود. گاهی اوقات پوشیدن شکم بند، میتواند به کاهش علایم فتق کمک کند. شکم بند یک لباس نگهدارنده است که زیر لباس اصلی پوشیده میشود و فتق را در محل آسیب دیدگی کنترل میکند. قبل از استفاده از شکم بند، حتما با پزشک خود مشور کنید تا مطمئن شوید آن را در جای مناسب خود قرارداده‌اید. داروهای آزاد یا نسخه‌دار که اسید معده را کاهش میدهند، مناسب برای افرادیست که به فتق هیاتال مبتلا هستند؛ چراکه میزان علائم بیماری را کاهش داده و اثر آسیب دیدگی و ناراحتی را به حداقل می‌رسانند. این داروها عبارتند از داروهای ضد اسید، مسدودکنندههای گیرنده H2، مهارکننده‌های پمپ پروتون. درمان خانگی برای بیماری فتقعلیرغم اینکه، روشهای خانگی برای درمان فتق کافی نیستند اما میتوان با اتخاذ برخی تدابیر، علائم نامطلوب را کاهش داد. مصرف حجم بیشتری از الیاف‌های غذایی، به شما کمک میکند تا با یبوست و فشار ناشی از حرکات روده مقابله کنید. این وضعیت منجر به تشدید فتق میشود. برخی غذاها با درصد الیاف/ فیبر بالا عبارتند از غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات. تغییرات در رژیم غذایی نیز میتوانند به تغییر علائم فتق هیاتال بیانجامند. سعی کنید از مصرف وعده‌های غذایی بزرگ و سنگین اجتناب کنید. پس از مصرف غذا، خم نشوید یا دراز نکشید. سعی کنید وزن بدن خود را در محدوده سالمی حفظ کنید. برای جلوگیری از رفلاکس اسیده معده، از غذاهای آسیب‌زا همچون غذاهای ادویه‌دار و مبتنی بر گوجه فرنگی دوری کنید. علاوه‌بر‌این، ترک سیگار نیز به نوبه خود مفید است. تمرینات ورزشی برای درمان فتقبرخی تمرینات منجر به تقویت عضلات اطراف فتق شده و وزن نامطلوب را کاهش میدهند. بدین ترتیب به کاهش برخی علائم کمک میکند. مطالعه سال 2018 از یک منبع معتبر نشان میدهد که برنامه‌های تمرینی چه اثری روی افراد چاق دارند. این افراد بدلیل فتق شکمی تحت جراحی قرار گرفته‌اند. مشاهدات نشان میدهند که افرادی که تمرینات ورزشی را تکمیل میکنند، عوارض پس از جراحی کمتری را متحمل میشوند. توجه کنید که برخی تمرینات از جمله بلند کردن وزنه و یا تمرینات فشاری روی شکم، منجر به افزایش آسیب‌دیدگی و فشار روی فتق میشوند. بدین ترتیب میزان ورم کردگی افزایش می‌یابد. همین موضوع برای تمرینات ورزشی که به صورت نادرست انجام میشوند، صدق میکند. درصورتیکه دچار فتق هستید، سعی کنید همواره تمرینات ورزشی مناسب را با پزشک یا تراپیست خود در میان بگذارید. آنها تعامل لازم را با شما برقرار میکنند، تا در وهله نخست تمرینات مناسب، و سپس نحوه اجرای صحیح آنها مشخص شود. سایر روش های درمان فتق بدون جراحیمعمولا جراحی از رایج‌ترین روشهای درمان فتق است، اما در بسیاری از مواقع پوشیدن کمربندهای فتق بند نیز میتواند با وارد کردن فشار ملایم به فتق، آن را در جای خود نگه دارد و به کاهش درد فتق نیز کمک کند. معمولا افرادی که به هر دلیلی شرایط مناسب برای جراحی را ندارند، از این کمربندها و یا از روشهای طبیعی برای درمان فتق استفاده میکنند. در ادامه می‌توانید با روشهای طبیعی برای درمان فتق بدون جراحی آشنا شوید.
فتق در نوزادانبین 10-25 % نوزادان، در هنگام تولد دارای بیماری فتق ناف هستند (یک منبع موثق). این نوع فتق، در نوزادان نارس و یا نوزادانی که با وزن کم متولد میشوند، بیشتر شایع است. فتق نافی، در نزدیکی نقطه ناف رخ میدهد. به علت این که عضلات اطراف ناف، پس از جداسازی بند ناف، بخوبی بسته نشده‌اند. بدین ترتیب بخشی از روده، دچار ورم کردگی میشود. در هنگام سرفه یا گریه، بیشتر از شرایط عادی متوجه فتق نافی وی می‌شوید. معمولاً فتق نافی در کودکان، هیچگونه دردی را به همراه ندارد. البته با ایجاد علائمی همچون درد، تهوع و ورم کردگی در محل فتق، باید به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کنید. اگر گمان می‌کنید فرزندتان دچار فتق نافی است، به متخصص اطفال مراجعه کنید. معمولاً پس از 1-2 سالگی، این بیماری از بین می‌رود. درصورتیکه بیماری پس از 5 سالگی از بین نرود، باید نسبت به درمان مستقیم آن اقدام کنید. اطلاعات بیشتر راجع به درمان بیماری فتق نافی در این مقاله در دسترس هستند. فتق بارداریاگر باردارید و بر این باور هستید که دچار فتق شده‌اید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک وضعیت بیماری را بررسی میکند. بدین ترتیب مشخص میشود که آیا تهدیدی متوجه شماست یا خیر؟ معمولاً درمان بیماری فتق تا تولد نوزاد و اتمام بارداری به تأخیر میافتد و از این لحاظ هیچ مشکلی وجود ندارد. البته اگر فتق معمولی و کوچک، در طول بارداری وسعت و حس ناخوشایندی را ایجاد کند آنگاه برای ترمیم آن، باید جراحی لازم را انجام داد. زمان توصیه شده برای انجام این کار، سه ماهه دوم بارداری است. فتق‌هایی که در گذشته درمان شده‌اند، ممکن است در بارداری‌های بعدی مجدداً ظاهر شوند. به این علت که بارداری به بافت عضلانی شکم فشار وارد میکند. جراحی منجر به تضعیف این عضلات شده است. همچنین، فتق پس از عمل جراحی سزارین نیز شایع است. از این جراحی تحت عنوان جراحی بُرش سزارین نیز یاد میشود. در این روش، شکم و رحم بُرش داده شده و نوزاد از داخل آن خارج میشود. فتق جراحی، در مجاورت محل سزارین رخ میدهد. عوارض بیماری فتقگاهی اوقات فتق درمان نشده، عوارض جدی خواهد داشت. از مهمترین عوارض فتق این است که فتق گسترش پیدا میکند و علائم شدیدتری را بروز میدهد. فشار اضافی به بافتهای جانبی وارد شده و بدین ترتیب ورم کردگی و درد در نواحی مجاور پدید می‌آیند. ممکنه بخشی از روده، روی دیواره شکم فشار داده شود. این حالت را فشار داخلی میگویند. فشار داخلی منجر به مسدود شدن روده میشود که درد شدید، تهوع و یبوست را به دنبال خواهد داشت. درصورتیکه بخش تحت فشار روده، خون کافی را دریافت نکند، فشردگی فتق (استرانگولیشن) رخ میدهد. در این شرایط بافت روده دچار عفونت یا مرگ میشود. فتق استرانگولیشن زندگی افراد را تهدید میکند و باید تحت درمان سریع پزشکی قرار گیرد. برخی علائمی مستلزم توجه فوری پزشکی نسبت به بیماری فتق هستند. در ادامه می‌توانید با مهمترین عوارض فتق آشنا شوید.
پیشگیری از بیماری فتقنمیتوان تحت تمامی شرایط، از وقوع بیماری فتق جلوگیری کرد. گاهی اوقات یک بیماری ارثی و یا جراحی‌های قبلی، منجر به بروز بیماری فتق میشوند. البته یک سری ملاحظات ساده در روند زندگی، مانع از ابتلا به بیماری فتق میشوند. این اقدامات، میزان فشار وارده بر بدن را کاهش میدهند. در اینجا به چند نکته کلی برای پیشگیری از فتق اشاره می‌کنیم:
سخن نهاییفتق یک مشکل رایج است که اگر به‌موقع درمان شود، مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی‌کند. بیشتر افرادی که با این مشکل روبرو میشوند، دردهای مبهم و یا شدیدی را در یک بخش از شکم احساس میکنند. در صورتی که شما هم چنین دردهای را تجربه می‌کنید، بهتر است همین حالا با یکی از متخصصین داخلی یا گوارش مراجعه کنید. درمانکده به شما کمک میکند تا به صورت تماس صورتی یا تصویری با پزشک موردنظرتان مشورت کنید و هر چه سریعتر اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید. سوالات متداولعمل فتق چند ساعت طول میکشد؟
معمولا عمل فتق حدود 30 تا 45 دقیقه طول میکشد و در اکثر مواقع فرد بعد از جراحی در همان روز از بیمارستان مرخص میشود. آیا فتق خطرناک است؟
معمولا فتق در ابتدا مشکل جدی برای فرد ایجاد نمی‌کند، اما در صورت عدم درمان، با گذشت زمان خطرناک میشود و موجب ایجاد دردهای شدید، خونریزی و حتی مرگ در فرد میگردد. درد فتق چگونه است؟
در بسیاری از افراد فتق موجب ایجاد فشار، درد مبهم و یا شدید در ناحیه موردنظر میشود. اگر در یک بخش از شکم درد و ناراحتی دارید، بهتر است هر چه سریعتر از پزشک کمک بگیرید. فتق چیست؟
فتق زمانی اتفاق میافتد که بخشی از داخل بدن به سمت بیرون برآمده شود. این موضوع به دلیل ضعف یا پارگی عضلات یا دیواره بافت اطراف ارگانهای داخلی بدن ایجاد میشود. اکثر فتق‌ها در اندام‌های شکمی ایجاد میشوند. بیماری فتق معمولا زمانی رخ میدهد که به دیواره‌های حفره شکم فشار زیادی دارد شود. در بسیاری از مواقع فتق با افزایش سن ایجاد میشود و گاهی نیز به دلیل آسیب، جراحی و اختلالات مادرزادی بروز میکند. :: برچسب‌ها: بیماری فتق , بیماری , فتق , :: بازدید از این مطلب : 35 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
بیماری فتق چیست؟ علائم و روش درمان فتقبیماری فتق زمانی رخ میدهد که یک عضو یا بافت چربی از طریق یک نقطه ضعیف در عضله اطراف یا بافت همبند به نام فاسیا فشرده شود. رایج‌ترین انواع فتق اینگوینال (کشاله ران داخلی)، برشی (ناشی از برش)، فمورال (کشاله ران خارجی)، نافی (نافی) و هیاتال (بالای معده) است و علائم آن میتواند شامل درد،ناراحتی، توده یا تورم قابل توجه در بدن و در برخی موارد حالت تهوع یا یبوست باشد. فتق نوعی بیماری است که در آن یک عضو یا بافت چربی از طریق یک نقطه ضعیف یا سوراخ در عضله اطراف یا بافت همبند بیرون زده باشد. این اتفاق میتواند منجر به برآمدگی یا تورم قابل مشاهده در ناحیه آسیب دیده شود. فتق معمولا در نواحی شکم یا کشاله ران رخ میدهد، اما می تواند در سایر قسمت‌های بدن نیز ایجاد شده و باعث ناراحتی، درد یا علائم دیگر شوند. بیشتر فتق‌ها تهدیدکننده‌ی زندگی نیستند، اما به‌تنهایی از بین نمی‌روند و گاهی اوقات برای جلوگیری از عوارض خطرناکشان نیازمند جراحی هستند. فتق درمان‌نشده خودبهخود بهبود نمی‌یابد. بااینحال، با مراقبت‌های پزشکی اولیه یا تغییر در شیوه‌ی زندگی، میتوان اثرات فتق را به حداقل رساندن و از عوارض تهدیدکننده‌ی حیات مانند اختناق جلوگیری کرد. برای عمل فتق باید به جراح عمومی مراجعه کنید. در سایت دکترتو می‌توانید با بهترین جراحان عمومی آشنا شوید، با آنها به‌صورت آنلاین یا تلفنی مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید. بیماری فتق چیست؟بیماری فتق زمانی رخ میدهد یک عضو بدن از طریق سوراخی در عضله یا بافتی که آن را در جایگاهش نگه‌داشته، خارج شود. به‌عنوان‌مثال، روده‌ها ممکن است از یک ناحیه‌ی ضعیف شده در دیواره‌ی شکم بیرون بزند. فتق برحسب مکان آن انواع مختلفی دارد اما بیشتر در ناحیه‌ی شکم شایع هستند، اما میتوانند در قسمت بالایی ران، ناف و مناطق کشاله‌ی ران نیز ظاهر شوند. بیماری فتق چقدر شایع است؟فتق مغبنی حدود ۲۵ درصد از تمام مردان، فتق هیاتال حدود ۲۰٪ از افراد جوان و ۵۰ ٪ افراد بالای ۵۰ سال را تحت تاثیر قرار میدهد. فتق مادرزادی نیز در حدود ۱۵٪ از نوزادان را بیشتر از نوع فتق نافی، درگیر میکند. بیماری فتق زمانی رخ میدهد یک عضو بدن از طریق سوراخی در عضله یا بافتی که آن را در جایگاهش نگه‌داشته، خارج شود.
علائم فتق چیست؟شایعترین علائم بیماری فتق اینگوئینال، برآمدگی یا توده در منطقه است. در مورد فتق اینگوئینال، ممکن است یک توده در دو طرف استخوان شرمگاهی خود (جایی که کشاله‌ی ران و ران به هم می‌رسند) احساس کنید. بیشتر در حالت ایستاده، خم شدن و یا سرفه در هنگام لمس، فتق را احساس می‌کنید. سایر موارد عبارتند از:
اگر کودکتان فتق دارد، ممکن است فقط زمانی که گریه میکند برآمدگی را احساس کنید. برآمدگی معمولا تنها علامت فتق نافی است. در برخی موارد، فتق هیچ نشانه‌ای ندارند. حتی شما ممکن است هیچ اطلاعی از وجود آن نداشته باشید و طی معاینه‌ی فیزیکی یا پزشکی معمول برای یک مشکل غیر مرتبط با فتق، از آن آگاه شوید. ۱. علائم باد فتق در مردان چیست؟ چگونه بفهمیم باد فتق داریم؟علائم شایع فتق در مردان شامل برآمدگی یا تورم قابل مشاهده در کشاله ران یا کیسه بیضه، درد یا ناراحتی در ناحیه آسیب دیده، احساس سنگینی و افزایش ناراحتی هنگام بلند شدن، سرفه‌کردن یا زور زدن است. مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
۲. فتق در کودکانبیماری فتق در کودکان معمولا در ناحیه کشاله ران یا ناف ایجاد میشود. علائم آن نیز ممکن است شامل برآمدگی قابل مشاهده، ناراحتی یا درد در حین فعالیت روی شکم یا ران باشد. فتق مغبنی در پسران شایعتر است، در حالی که فتق ناف میتواند هم پسران و هم دختران را درگیر کند. آیا شما هم علائم بیماری فتق را دارید؟ علل و نشانه های فتق چیست؟ (چرا فتق ایجاد می شود؟)فتق به علت ترکیبی از ضعف عضلات و فشار ایجاد میشود. بسته به علت آن، فتق ممکن است به‌سرعت یا طی یک دوره‌ی طولانی ایجادشده و پیشرفت کند. علت بیماری فتق و علل رایج ضعف عضلات عبارتند از:
عواملی که بدن را تحت‌فشار قرار میدهند و ممکن است باعث فتق شوند، (به‌خصوص اگر عضلات ضعیف باشند) عبارتند از:
عوامل خطر ایجاد فتقعوامل افزایش خطر ابتلا به فتق عبارتند از:
عمل‌ترمیم فتق میتواند به‌صورت جراحی باز یا لاپاروسکوپی انجام شود.
تشخیص فتق به چه صورت است؟فتق برشی معمولا از طریق معاینه‌ی فیزیکی تشخیص داده میشود. هنگام ایستادن، سرفه کردن یا زور زدن، پزشک در شکم یا کشاله‌ی ران برآمدگی را لمس خواهد کرد. فتق هیاتال با عکس رادیوگرافی و آندوسکوپی تشخیص داده میشود. سایر روشهای شامل موارد زیر هستند:
روش درمان بیماری فتق چگونه است؟علاج بیماری فتق بستگی به‌اندازه‌ی فتق و شدت علائم دارد. گزینه‌های درمان فتق شامل: نظارت برای عوارض احتمالی، تغییر سبک زندگی، دارو یا جراحی است:
برخی تمرینات ممکن است به تقویت عضلات اطراف فتق و کاهش برخی از علائم کمک کنند. بااینحال، انجام نادرست تمرین میتواند فشار در آن منطقه را افزایش دهد و درواقع باعث افزایش برآمدگی فتق شوند. بهتر است در مورد نحوه‌ی انجام تمرینات از پزشک یا فیزیوتراپیست کمک بخواهید. ۱. درمان بیماری فتق با دارواگر فتق هیاتال دارید، داروهایی که اسید معده را کاهش میدهند، (شامل آنتی‌اسیدها، مسدودکنندههای گیرنده H۲ و مهارکننده‌های پروتون پمپ) علائمتان را بهبود می‌بخشند. ۲. عمل جراحی فتقاگر فتق در حال رشد کردن و بزرگتر شدن است یا باعث درد میشود، عمل‌ترمیم فتق (دوختن سوراخ موجود در دیواره‌ی شکمی با استفاده از مش) انجام میشود. عمل‌ترمیم فتق میتواند به‌صورت جراحی باز یا لاپاروسکوپی انجام شود. جراحی لاپاروسکوپی با استفاده از یک دوربین کوچک و تجهیزات جراحی کوچک، تنها با استفاده از چند برش کوچک، انجام میشود و به بافت اطراف آسیب کمتری میرساند. جراحی لاپاروسکوپی دوره‌ی نقاهت بسیار کوتاهی دارد، اما خطر عود فتق بیشتر است. علاوه بر این، همه‌ی فتق‌ها مناسب جراحی لاپاروسکوپی نیستند مثل فتقی که در آن بخشی از روده به داخل کیسه‌ی بیضه منتقل‌شده است. عمل فتق چند ساعت طول میکشد؟زمان واقعی انجام عمل جراحی فتق بستگی به نوع، اندازه و هر گونه عوارض احتمالی دارد. اما در حالت کلی بیشتر جراحی‌های فتق بین ۴۵ دقیقه تا ۲ ساعت طول می‌کشند. مراقبت بعد از عمل فتق، بعد از عمل فتق چند روز باید استراحت کرد؟جراحی باز دوره‌ی نقاهت طولانی‌تری دارد و ممکن است نتوانید به‌طورمعمول به مدت ۶ هفته حرکت کنید. نزدیکی بعد از عمل فتقجراحان توصیه میکنند از فعالیت جنسی بعد از عمل (از چند روز تا چند هفته) خودداری کنید. اگر تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی برای فتق اینگوینال معمولی قرار می‌گیرید، معمولاً می‌توانید رابطه جنسی داشته باشید. نحوه خوابیدن بعد از عمل فتقبهتر است در هفته‌های اول پس از جراحی به پشت بخوابید و از تغییر وضعیت در طول شب خودداری کنید. همچنین اگر کمردرد نداشته باشید، به پهلو خوابیدن هم مشکلی ندارد. جراحی باز دوره‌ی نقاهت طولانی‌تری دارد و ممکن است نتوانید به‌طورمعمول به مدت ۶ هفته حرکت کنید.
۳. درمان خانگی بیماری فتقبرای درمان خانگی، بهتر است استراحت کنید و از فعالیت‌هایی که به ناحیه آسیب‌دیده فشار وارد میکنند دوری کنید:
۴. درمان فتق در طب سنتیمتخصصان طب سنتی برای درمان باد فتق، مصرف موارد زیر را (بدون زیاده‌روی) توصیه میکنند:
۵. برای بیماری فتق به چه دکتری مراجعه کنیم؟برای بیماری فتق مراجعه به جراح عمومی توصیه میشود. جراحان عمومی در تشخیص و درمان بیماری‌هایی داخلی تخصص دارند و گزینه‌های درمانی مناسبی را ارائه میکنند. اگر نیاز به مشاوره قبل از جراحی دارید، با مراجعه به بخش مشاوره آنلاین سایت دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان سراسر کشور ارتباط برقرار کنید. انواع فتق در مردان و زنان کدامند؟طیف گسترده‌ای از این بیماری وجود دارد که در جدول زیر تعدادی از آنها را قرار دادیم:
انواع فتق در مردان و زنان کدامند؟ ۱. فتق اینگوینال یا فتق کشاله رانفتق کشاله‌ی ران شایعترین نوع فتق است که حدود ۷۰% فتق‌ها را تشکیل میدهد و گاهی اوقات با درد کشاله ران همراه است. این فتق زمانی رخ میدهد که روده از طریق یک نقطه‌ی ضعیف یا پارگی در دیواره‌ی تحتانی شکم به داخل کانال اینگوئینال (کانال مغبنی یا کشاله‌ی رانی) خارج شود. لازم است بدانید که کانال اینگوئینال در کشاله‌ی ران قرار دارد. در مردان، کانال اینگوئینال جایی است که از طریق آن، طناب اسپرماتیک از شکم به کیسه‌ی بیضه عبور میکند. طناب اسپرماتیک بیضه‌ها را بالا نگه می‌دارد. در زنان، کانال اینگوئینال حاوی رباطی است که رحم را در جایگاهش نگه می‌دارد. این نوع فتق در مردان شایعتر از زنان است. به این دلیل که بیضه‌ی یک مرد از طریق کانال اینگوئینال اندکی پس از تولد نزول پیدا میکند و کانال اندکی پس‌ازاین پروسه بسته خواهد شد. گاهی کانال به‌درستی بسته نمی‌شود و یک ناحیه‌ی ضعیف مستعد ابتلا به فتق، ایجاد میکند. ۲. فتق هیاتالفتق هیاتال هنگامی رخ میدهد که بخشی از شکم از طریق دیافراگم به داخل قفسه‌ی سینه نفوذ کند. دیافراگم یک‌لایه‌ی عضلانی است که اندام‌های شکمی را از اندام‌های قفسه‌ی سینه، جدا میکند و با انقباض خود و کشیدن هوا به داخل ریه‌ها، به تنفس کمک میکند. ۳. بیماری فتق ناف چیست؟فتق نافی میتواند در کودکان و نوزادان زیر ۶ ماه رخ دهد. این اتفاق زمانی میافتد که روده‌ها از طریق دیواره‌ی شکم در نزدیکی ناف بیرون می‌زنند و برآمده میشوند. ممکن است در داخل ناف کودکتان یا اطراف آن، یک برآمدگی را مشاهده کنید، به‌خصوص هنگامیکه فرزندتان گریه میکند. این عارضه زمانی میافتد که روده‌ها از طریق دیواره‌ی شکم در نزدیکی ناف بیرون می‌زنند و برآمده میشوند.
۴. فتق برشیفتق برشی پس از جراحی شکمی ممکن است رخ دهد. روده از طریق محل برش یا بافت ضعیف شده‌ی اطراف آن بیرون میزند. ۵. بیماری فتق بیضه چیست؟بیماری فتق بیضه که به عنوان فتق مغبنی با بیضه حبس‌شده نیز شناخته میشود، زمانی رخ میدهد که بیضه به دلیل فتق در کانال اینگوینال گیر میکند. اگر به موقع از طریق جراحی درمان نشود، میتواند علت درد بیضه ها، درد شدید، تورم و آسیب احتمالی به کیسه بیضه باشد. عوارض بیماری فتق چیست؟در صورت عدم درمان، فتق بزرگتر و دردناک‌تر میشود. بخشی از روده میتواند در دیواره‌ی شکم به دام بیافتد و باعث انسداد روده، درد شدید، تهوع یا یبوست شود. فتق درمان‌نشده میتواند فشار زیادی بر روی بافتهای اطراف ایجاد کند و باعث تورم و درد ناحیه‌ی اطراف شود. عوارض فتق در بارداریدر بارداری، فتق میتواند خطراتی مانند احساس ناراحتی، درد دور ناف در بارداری و سختی زیاد در فعالیت‌های روزانه را ایجاد کند. جراحی ممکن است تا پس از زایمان به تعویق بیفتد تا خطرات برای مادر و نوزاد به حداقل برسد. در صورت عدم درمان، فتق بزرگتر و دردناک‌تر میشود.
روش پیشگیری از بیماری فتق چیست؟نمی‌توان همیشه از ضعف عضلانی که باعث ایجاد فتق میشود جلوگیری کرد اما میتوان میزان فشار روی بدن را کاهش داد. این کار ممکن است در جلوگیری از ایجاد یا بدتر شدن فتق، کمک کند.
:: برچسب‌ها: بیماری فتق , درمان , فتق , :: بازدید از این مطلب : 26 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
بیماری فتق چیست؟ آیا فتق خطرناک است؟عوارض فتق، درمان فتق بدون جراحی، فتق نافبیماری فتق چیست؟آیا شما می‌دانید که فتق چیست و چرا ایجاد میشود؟ آیا فتق خطر دارد؟ در مورد علائم، عوارض و نحوه درمان آن چه اطلاعاتی دارید؟ مطالعه این مطلب و مشاوره با یک جراح میتواند اطلاعات زیادی در این زمینه در اختیار شما بگذارد! فتق معمولا زمانی اتفاق میافتد که ارگان داخلی از بدن به علت ضعف و پارگی عضلات یا دیواره بافت اطراف آن جابه‌جا شود و در جایگاه غیرطبیعی قرار گیرد. مثلا در فتق نافی بخشی از روده کوچک از ناحیه ضعیف‌شده دیواره شکمی به بیرون رانده میشود و به صورت یک برآمدگی زیر پوست اطراف ناف خود را نشان میدهد. فتق انواع مختلفی دارد که بسیاری از فتق‌ها در ناحیه شکمی ایجاد میشوند، اما میتوانند در قسمت‌های فوقانی ران و کشاله ران نیز ظاهر شوند. علائم فتق معمولا با توجه به نوع آن متفاوت است. از انواع فتق میتوان به فتق شکمی، فتق بیضه، فتق کشاله ران، فتق رانی و فتق نافی اشاره کرد. بیشتر انواع فتق خوشبختانه تهدیدکننده زندگی نیستند، اما به خودی خود نیز از بین نمی‌روند. به همین دلیل، در اکثر موارد برای جلوگیری از عوارض خطرناک نیاز به جراحی دارند. عوارض فتق را باید جدی گرفت و به پزشک معالج فتق مراجعه کرد. می توانید با متخصص جراح گفت و گو کنید . علائم فتقرایجترین علامت فتق، برجستگی یا برآمدگی در ناحیه آسیب‌دیده است. به عنوان مثال بارزترین علائم فتق اینگوینال این است که در کشاله ران خود یک توده هنگام ایستادن، خم شدن و یا سرفه کردن مشاهده می‌کنید. ناراحتی یا درد در ناحیه اطراف توده نیز ممکن است وجود داشته باشد. معمولا در حالت دراز کشیدن اثرات برآمدگی کمتر میشود. برخی از انواع فتق مانند فتق هیاتال (فتق معده)، میتواند علائم مشخص‌تری مانند سوزش سر دل، مشکل در بلع و درد قفسه سینه داشته باشد. قابل ذکر است که در مواردی، فتق هیچ علامتی ندارد. حتی ممکن است ندانید که فتق دارید و در حین معاینه پزشکی برای مشکلی دیگر پزشک متوجه شود. انواع فتقچندین نوع مختلف فتق وجود دارد که هرکدام در ناحیه‌ای از بدن خود را نشان میدهند. در ادامه به انواع آن اشاره خواهیم کرد. فتق شکمیفتق شکمی ممکن است به دلایل مختلفی (مثل ضعف عضلات شکم) در نواحی مختلف شکم بروز کند. مثلا گاهی در اثر جوش‌خوردگی غیرطبیعی بافت محل برش جراحی خود را نشان میدهد (فتق شکافی) و در مواردی در اثر تجمع چربی بین ناف و قسمت تحتانی استخوان پستان دیده میشود. در اکثر موارد در اثر بیرون‌زدگی روده در زیر ناف مشاهده میشود. در نوزادان اگر دیافراگم به درستی در طی جنینی رشد نکرده باشد؛ ممکن است فتق شکمی به صورت فتق نافی خود را نشان دهد. فاکتورهای خطر متداول در ایجاد فتق شکمی شامل مواردی مانند چاقی، فعالیت شدید و بارداری است. فتق اینگوینال یا فتق کشاله رانفتقهای اینگوینال (فتق مستقیم و غیرمستقیم اینگوینال) هنگامی اتفاق می‌افتند که بافت چربی یا بخشی از روده به داخل کشاله ران (اغلب در کانال اینگوینال) در اثر ضعف عضلات یا پارگی دیواره تحتانی شکم نفوذ کنند. این مورد شایعترین نوع فتق است و عمدتا مردان را درگیر میکند. فتق کشاله ران اغلب در اثر پیری و وارد کردن فشار مکرر بر روی شکم بروز میکند. فتق فمورال یا فتق رانیفتق فمورال هنگامی خود را نشان میدهد که بافت چربی یا بخشی از روده به داخل ران نفوذ کند. درصد شیوع آن بسیار کمتر از فتق اینگوینال است و بیشتر از مردان زنان را تحت تأثیر قرار میدهد. فتق رانی نیز در اثر پیری و وارد کردن فشار مکرر بر روی شکم بروز میکند. فتق نافیفتق نافی هنگامی اتفاق میافتد که بافت چربی یا بخشی از روده در نزدیکی ناف نفوذ کند. اگر دهانه شکمی جنین که بند ناف از آن عبور میکند پس از تولد به خوبی بسته نشود، این نوع فتق میتواند در نوزادان نیز ایجاد شود. بزرگسالان نیز ممکن است تحت تأثیر فشار مکرر بر روی شکم به آن دچار شوند. فتق هیاتال (فتق معده)فتق هیاتال هنگامی اتفاق میافتد که بخشی از معده با فشار از شکاف دیافراگم به داخل قفسه سینه وارد شود. این نوع فتق ممکن است علائم قابل توجهی نداشته باشد، اگرچه در برخی افراد با دل درد همراه است. دقیقا مشخص نیست که چه عواملی باعث ایجاد فتق هیاتال میشوند، اما ممکن است در نتیجه ضعف دیافراگم با افزایش سن یا وارد کردن فشار بر روی شکم باشد. فتق بیضههمانطور که ذکر شد، کانال اینگوینال در کشاله ران قرار دارد. این کانال در مردان ناحیه‌ای است که از آن طناب اسپرماتیک از شکم به کیسه بیضه عبور میکند. طناب اسپرماتیک در اصل بیضه‌ها را نگه می‌دارد. پس از تولد باید بیضه‌ها اندکی از طریق کانال اینگوینال پایین آیند و سپس کانال به طور کامل در پشت آنها بسته شود. گاهی کانال به درستی بسته نمی‌شود و ناحیه‌ای ضعیف برجای می‌گذارد که در آینده و یا در طی نوزادی در نوزادان پسر ممکن است به صورت فتق بیضه خود را نشان دهد. در ورزشکاران نیز فتق در ناحیه پا در اثر ضعف عضلات پا به دلیل آسیب‌دیدگی ورزشی رخ میدهد. اگر فتق درمان نشود چه اتفاقی میافتد؟تشخیص به موقع علائم فتق و مراجعه به پزشک در صورت مشکوک بودن به این عارضه بسیار مهم است. چرا که فتق به خودی خود از بین نمیرود. از آنجایی که فتق در هر ناحیه‌ای باعث توقف خونرسانی به بخشی از اندام یا بافت محبوس‌شده میشود؛ معمولا در شرایط اورژانسی بیمار با علائمی مانند حالت تهوع یا استفراغ و تب یا درد ناگهانی مواجه میشود. به عنوان مثال در مورد فتق کشاله ران، در صورت عدم درمان به موقع ممکن است نیاز به جراحی و تخلیه بخش مسدودشده روده باشد. البته درمان فتق به روش جراحی نیز عوارض خاص خود مانند خونریزی، احتمال عفونت و آسیب به عروق و احشای دیگر، احتمال آسیب به بیضه‌ها، درد طولانی مدت در ناحیه برش و احتمال عود دوباره فتق را نیز دارد. اما وقتی اندام محبوس‌شده دچار نارسایی شود، راهی جز جراحی وجود ندارد. یکی از مهمترین عوارض بعد از عمل فتق کشاله ران یا بیضه این است که بیمار تقریبا برای ۴ تا ۶ هفته امکان انجام فعالیت‌های روزانه مانند رانندگی و جابه‌جایی اجسام سنگین را ندارد. انواع فتق در مرداندر مردان احتمال بروز فتق کشاله ران ٧ برابر بیشتر از زنان است. در کنار آن احتمال بروز همزمان فتق بیضه نیز وجود دارد. اصولا فتق بیضه سمت راست شایعتر از فتق بیضه سمت چپ است. به دلایل مختلف، ممکن است آقایان نیز درگیر فتق فمورال یا فتق نافی نیز شوند. آیا فتق در زنان نیز وجود دارد؟همانطور که ذکر شد، فتق فمورال در زنان بیشتر مشاهده میشود و در صورت مشاهده علائمی مثل درد ناگهانی کشاله ران، درد شدید معده، حالت تهوع، استفراغ و تب باید به سرعت به پزشک مراجعه کرد. چرا که میتواند نشاندهنده این باشد که فتق فمورال یا رانی، روده شما را مسدود کرده است. در این شرایط احتمالا جراح عمل لاپاراسکوپی فتق کشاله ران را در نظر می‌گیرد. فتق در بارداریبه علت فشاری که بارداری به شکم وارد میکند؛ ممکن است عضلات ضعیف‌شده و فتق شکمی در بارداری، فتق نافی یا فتق فمورال بروز کند. ممکن است آن را به صورت یک توده یا برآمدگی زیر پوست مشاهده کنید. همچنین یک درد مرموز، به طور معمول در زمانی که شما فعالیت‌هایی از قبیل عطسه، سرفه و خم شدن حس کنید. اما آیا فتق ناف برای بارداری خطرناک است؟ بستن فتق‌بند موثر است یا خیر؟ آیا بارداری بعد از عمل فتق کشاله ران امکانپذیر است یا خیر؟ اگر باردار هستید و فکر می‌کنید فتق دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید. چرا که میتواند تشخیص دهد که آیا خطرات سلامتی برای شما یا جنین وجود دارد یا خیر. اغلب ترمیم فتق به پس از زایمان موکول میشود. با این حال، اگر فتق کوچکی که قبل یا حاملگی وجود دارد بزرگتر شود یا باعث ناراحتی شود؛ ممکن است برای ترمیم آن توصیه به جراحی شود. زمان ترجیحی برای انجام این کار در سه ماهه دوم است. فتق‌هایی که قبلاً ترمیم شده‌اند ممکن است با حاملگی‌های بعدی دوباره عود کنند؛ زیرا بارداری باعث فشار بر روی عضله شکم میشود که ممکن است در اثر سزارین ضعیف شده باشند. حتی خود زایمان سزارین و برش ناشی از آن بر روی شکم و رحم، میتواند باعث ایجاد فتق شکافی شود. انواع فتق در کودکان دختر و پسرآیا می‌دانید که علائم فتق بیضه در کودکان پسر چیست؟ از جمله علائم فتق بیضه کودکان برآمدگی در ناحیه شکم یا کشاله ران است که ممکن است با ایستادن یا سرفه کردن بزرگتر شود. درمان فتق بیضه در نوزادان معمولا با جراحی امکانپذیر است. در نوزادان دختر نیز احتمال بروز فتق رحم وجود دارد. همچنین مواردی از فتق کشاله ران و فتق ران در نوزادان دختر مشاهده شده که علت اکثر آنها نقص مادرزادی است. طبق آمار، بین ۱۰ تا ۲۵ درصد نوزادان دختر و پسر با فتق ناف متولد میشوند. این نوع فتق در نوزادانی که زودرس و یا با وزن کم به دنیا می‌آیند نیز بیشتر دیده میشود. علت فتق ناف نوزادان را میتوان جدا شدن عضلات شکم و یا پارگی قسمتی از دستگاه گوارش (بخصوص روده) دانست. اگر کودک شما فتق نافی داشته باشد، احتمالا هنگام گریه یا سرفه بیشتر متوجه آن می‌شوید. معمولا فتق نافی در کودکان بدون درد است؛ اما در مواقعی با کج‌خلقی و بی‌اشتهایی کودک همراه است. هنگامی که علائمی مانند درد، استفراغ یا تورم در محل فتق ایجاد شد، باید به دنبال فوریت‌های پزشکی باشید. فتقهای نافی معمولاً وقتی کودک ۱ یا ۲ ساله است از بین می‌روند. با این حال، اگر تا ۵ سالگی از بین نرود، میتوان از جراحی برای ترمیم آن استفاده کرد. روشهای درمانی انواع فتقاگرچه تنها درمان موثر برای انواع فتق، ترمیم جراحی است؛ با این حال، نیاز یا عدم نیاز به عمل جراحی به اندازه فتق و شدت علائم شما بستگی دارد. مواردی وجود دارد که جراح تشخیص میدهد که نیاز به جراحی نیست و فقط مراعات کردن و بستن فتق‌بند برای کمک به عضلات ضعیف‌شده و ثابت ماندن فتق کافی است؛ بخصوص در مورد فتقهای کشاله ران و بیضه. اگر فتق هیاتال دارید، داروهایی که اسید معده را کاهش میدهند میتوانند ناراحتی شما را برطرف کرده و علائم را بهبود بخشند. در حال حاضر انواع مختلفی از جراحی‌ها برای ترمیم فتق وجود دارد (جراحی باز یا جراحی لاپاراسکوپی فتق) و جراح میتواند در مورد اینکه کدام یک از آنها بر اساس ماهیت فتق، علائم و سلامت کلی شما برای شما مناسب‌تر است؛ مشاوره بدهد.
جراحی لاپاراسکوپی فتقاگر قبلا جراحی شکم داشته‌اید و یا الان تحت شرایط درمانی خاصی هستید؛ ممکن است به تشخیص پزشک کاندید مناسبی برای جراحی باز فتق نباشید و بهتر است جراحی لاپاراسکوپی انجام دهید. این نوع جراحی با درد و ناراحتی کمتر برای بیمار همراه است و به همین دلیل بیمار میتواند سریعتر به کار و فعالیت‌های روزمره خود بازگردد. چرا که در طی آن به جای یک برش طولانی، با ایجاد برش‌های کوچک و به کمک دستگاه لاپاراسکوپ متصل به میکروسکوپ، پارگی‌های دیواره عضلات ترمیم میشوند. درمان فتق در طب سنتیاز نظر متخصصان طب سنتی تغییر سبک زندگی و مراعات بهترین راه درمان فتق است. علاوه بر مصرف داروهای گیاهی، اخیرا درمان فتق دیسک کمر با طب سوزنی نیز رایج شده است. متخصصان طب سنتی پذیرش ۲۴ میتوانند اطلاعات دقیق‌تری در این زمینه در اختیار شما بگذارند. درمان گیاهی فتقطبق تجربه، مصرف روزانه دو قاشق چایخوری سرکه سیب با عسل یا تخم شوید آسیاب‌شده در آب گرم و یا دمنوش‌های دارچین، شیرین‌بیان، بابونه و گل ختمی به صورت ناشتا، در کاهش علائم و درمان گیاهی باد فتق بیضه بسیار موثر است. چرا که همگی دارای خاصیت ضدالتهابی هستند. معمولا با توجه به اینکه نوزاد نمی‌تواند انواع داروهای گیاهی را مصرف کند؛ درمان گیاهی فتق ناف نوزاد با مالیدن روغن‌های اساسی مثل وغن بادام شیرین انجام میشود. چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟از آنجایی که فتق باعث توقف خونرسانی به بخشی از اندام یا بافت محبوس‌شده میشود؛ ممکن است علاوه بر احساس یک توده یا برآمدگی در زیر پوست، درد ناگهانی و شدید در ناحیه‌ای از بدن بخصوص کشاله ران، ران، اطراف ناف، زیر سینه و اطراف بیضه احساس کنید. پس اگر فکر می‌کنید فتق دارید ابتدا به پزشک عمومی مراجعه کنید. در صورت لزوم ممکن است شما را برای جراحی به جراح متخصص ارجاع دهد. :: برچسب‌ها: بیماری فتق , درمان فتق , فتق , :: بازدید از این مطلب : 32 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علت ایجاد فتق چیست؟فتق معمولا در ناحیه شکم اتفاق می افتد و زمانی که لایه های درونی عضلات شکمی ضعیف شده باشند فشار وارده به آنها منجر به پارگی یا کشیدگی بیش از حد انها می شود که در این حالت باعث تورم یا بیرون زدگی می شود که به آن فتق می گویند. فتق چیست؟بطور کلی فتق به بیرون زدگی یا خارج شدن هر چیزی از جای اصلی خود در بدن گفته می شود. به عبارتی دیگر تغییر محل اعضایی از بدن به حفره یا بافت مجاور که موجب تورم یا پارگی شود را فتق می گویند. هر جایی که جداره بافت نگه دارنده یک اندام ضعیف باشد فتق می تواند اتفاق بیافتد. فتق می تواند در هر جایی اتفاق بیافتد. فتق ممکن است ایجاد دردهای بسیار شدید شکمی کند و با بروز مشکلات جدی دیگر ممکن است نیاز به جراحی اورژانس پیدا کنید. هم زنان و هم مردان ممکن است دچار فتق شوند. فتق مزمن معولا در ناحیه شکمی رخ می دهد، همچنین فتق می تواند در ران بالا، ناف شکم و ناحیه کشاله ران دیده شود. شما ممکن است به طور مادرزادی با فتق به دنیا بیایید و یا بعدا به آن مبتلا شوید. اکثر فتق ها تهدید کننده ی زندگی نیستند، فتق خود به خود از بین نمی رود و با گذشت زمان بهتر نمی شود. گاهی اوقات آنها می توانند جراحی را برای پیشگیری از عوارض بالقوه خطرناک انجام دهند. انواع فتقشایع ترین فتق ها عبارتند از: فتق کشاله ران یا اینگوینال: به شکل بر آمدگی در کشاله ران یا کیسه بیضه ظاهر می شود. این نوع فتق در مردان شایع تر از زنان است… این فتق ها هنگامی رخ می دهد که روده ها از طریق یک نقطه ضعف یا پریشانی در دیواره شکمی پایین، اغلب در کانال ورودی، نفوذ کنند. فتق رانی: به صورت بر آمدگی در قسمت بالایی ران ایجاد می شود. این نوع در زنان شایع تر از مردان است. فتق شکافی: در محل بخیه مر بوط به جراحی شکمی ایجاد می شود. فتق نافی: معمولا در کودکان و نوزادان زیر ۶ ماه رخ دهد. بر آمدگی اطراف منطقه ناف است. در صورتی که عضلات در خط وسط کاملا بسته نباشند رخ می دهد. فتق اطراف ناف: در اطراف ناف و بیشتر در خانم ها دیده می شود. علت ایجاد فتقعلت ایجاد فتق ترکیبی از ضعف عضلات و فشار است. بسته به علت آن، فتق ممکن است به سرعت یا در مدت زمان طولانی توسعه یابد. به طور طبیعی دیواره شکم دارای مناطقی است که احتمال ضعیف شدن آنها می رود. هر کس در هر سنی ممکن است به فتق دچار شود. بیشتر موارد فتق در کودکان مادرزادی است. در بزرگسالان، یک ضعف طبیعی یا فشار ناشی از بلند کردن جسم سنگین، سرفه مداوم، مشکل در اجابت مزاج یا دفع ادرار باعث می شود دیواره شکم ضعیف شده یا گسسته شود. علل ضعف عضلانی
عواملي كه بدن شما را تحت فشار قرار مي دهند و ممكن است باعث فتق شوند، به خصوص اگر عضلات شما ضعيف باشند، عبارتند از:
آیا شما در معرض خطر فتق هستید؟علت ایجاد فتق و فاکتورهایی که خطر ابتلا به فتق را افزایش می دهد عبارتند از:
علائم و نشانه های فتقشایع ترین علامت فتق یک عضله یا توده بیرون آمده در ناحیه آسیب دیده است. شاخص ترین علائم فتق عبارتند از:
چگونه فتق تشخیص داده می شود؟تشخیص فتق معمولا ساده است: شما ممکن است یک برآمدگی زیر پوست را احساس کنید یا ممکن است هنگام بلند کردن اشیاء سنگین، سرفه کردن، زور زدن هنگام دفع ادرار یا اجابت مزاج و یا موقع نشستن یا ایستادن طولانی مدت درد احساس کنید. درد ممکن است شدید باشد یا درد خفیفی که در طول روزشدت پیداکند. علاوه بر معاینه فیزیکی پزشک ممکن است برخی ازآزمایشات از جمله: سونوگرافی، اشعه ایکس باریم و آندوسکوپی را برای تشخیص علت ایجاد فتق درخواست کند. درمان فتقتقریبا همه فتق ها نیاز به جراحی دارند، ترجیحا قبل از اینکه عوارض جدی رخ بدهد. این که آیا نیاز به درمان دارید بستگی به اندازه فتق و شدت علائم شما است. گزینه های درمان برای فتق عبارتند از تغییر سبک زندگی، مصرف دارو یا جراحی. تغییر سبک زندگیتغییرات غذایی اغلب ممکن است علائم فتق را از بین برد، اما فتق را از بین نمی برد. از وعده های غذایی بزرگ یا پر خوری اجتناب کنید. وزن بدن خود را در محدوده سالم نگه دارید. برخی تمرینات ممکن است به تقویت عضلات اطراف شکم کمک کنند که ممکن است بعضی علائم را کاهش دهد. با این حال، تمرینات انجام شده به درستی می تواند فشار را در این ناحیه افزایش دهد و در واقع باعث ایجاد فتق بیشتر شود. اگر این تغییرات ناراحتی شما را از بین نبرد، ممکن است جراحی برای اصلاح فتق مفید باشد. درمان دارویبرخی از مسکن ها می توانند ناراحتی شما را بهبود ببخشند. عمل جراحياگر فتق شما در حال افزایش است یا باعث درد می شود، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که عمل جراحی را انجام دهد. فتق می تواند با جراحی باز یا لاپاروسکوپی انجام شود. عوارض احتمالی فتقاگر فتق درمان نشود، جریان خون به آن سمت از عضوی که بیرون زده است نمی رسد و جریان خون متوقف می شود، امکان دارد انسداد روده همراه با تب، درد شکمی شدید، استفراغ و شوک شود. بخشی از روده شما می تواند در دیواره شکم به دام افتاده باشد. این حالت می تواند حرکت روده شما را مختل کند و باعث درد شدید، حالت تهوع یا یبوست شود. فتق بی درمان نیز می تواند فشار زیادی بر روی بافت های اطراف ایجاد کند. این حالت باعث تورم و درد در ناحیه اطراف آن شود. جلوگیری از فتقشما نمی توانید از ضعف عضلانی که علت ایجاد فتق است، جلوگیری کنید. با این حال، شما می توانید میزان فشار بر روی بدن خود را کاهش دهید. این کار ممکن است به شما در جلوگیری از فتق کمک کند یا از افزایش شدت فتق جلوگیری کنید. نکات پیشگیرانه از فتق عبارتند از:
مهم است که علائم اولیه فتق را تشخیص دهیم. فتق بی درمان نخواهد بود. با این حال، با تغییرات اولیه در زمینه مراقبت های پزشکی یا شیوه زندگی، می توانید اثرات فتق را به حداقل برسانید و از عواقب تهدید کننده زندگی مانند انسداد روده ای اجتناب کنید. :: برچسب‌ها: فتق , :: بازدید از این مطلب : 36 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
راهی برای جلوگیری از اختلالات پوستی وجود دارد؟روش جلوگیری از ایجاد بیماری های پوستی به عامل ایجاد‌کننده‌ی آن بستگی دارد. بدیهی است که شما نمی‌توانید از ایجاد بیماریهای پوستی با منشاء ژنتیکی یا بیماریهای خودایمنی جلوگیری کنید، اما بسیاری از بیماریهای پوستی با رعایت نکات زیر قابل پیشگیری هستند:
:: بازدید از این مطلب : 30 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
بیماری پوستی چگونه تشخیص داده می شود؟اگر علائم شایع بیماریهای پوستی که در بالا توضیح دادیم را داشتید بهتر است از متخصص پوست در دکترتو نوبت بگیرید. دکتر پوست با معاینه کار تشخیص را شروع میکند. در مرحله بعد پزشک ممکن است از تست‌ها مختلف استفاده کند، تست‌هایی مانند:
روش های درمان بیماری پوستیبسیاری از اختلالات پوستی قابل درمان هستند. دکتر پوست معمولا از روشهای زیر برای درمان اختلالات و بیماریهای پوستی استفاده میکند:
بسیاری از اختلالات پوستی نیاز به درمان خاصی ندارند و خودبهخود درمان میشوند. در این بین اصلاح سبک زندگی مانند تغذیه سالم، دوری از استرس و بهداشت درست پوست هم میتواند در پیشگیری و درمان بسیاری از اختلالات پوستی نقش مهمی داشته باشد. :: بازدید از این مطلب : 23
|
|
|
آمار بازدید