بخش پاتوبیولوژی آزمایشگاه
پاتولوژی (آسیب شناسی)، شاخه ای از علم پزشکی است که در درجه اول به علت ، منشا و ماهیت بیماری مرتبط می شود و شامل بررسی بافت ها ، اندام ها ، مایعات بدن و کالبد شکافی به منظور مطالعه و تشخیص بیماری است.
در حال حاضر ، بسته به نوع روش های مورد استفاده یا انواع بیماری های مورد بررسی ، پاتولوژی را می توان به هشت حوزه اصلی تقسیم کرد. این رشته های مختلف در زیر شرح داده شده است.
پاتولوژی عمومی
آسیب شناسی عمومی یک زمینه پیچیده و گسترده را توصیف می کند که شامل مطالعه مکانیسم های آسیب سلول و بافت و همچنین درک نحوه واکنش بدن و ترمیم این آسیب ها است. نمونه هایی از مباحثی که ممکن است مورد مطالعه قرار گیرند شامل نکروز ، نئوپلازی ، ترمیم زخم ، التهاب و نحوه سازگاری سلول ها با آسیب می باشد. درک کامل در این زمینه ها در تشخیص بیماری کاربرد دارد. آسیب شناسی عمومی همچنین اصطلاحی است که برای توصیف آسیب شناسی تشریحی و بالینی استفاده می شود.
فردی که در پاتولوژی عمومی مشغول به فعالیت است در بخش های تحلیل آزمایشگاهی مانند هماتولوژی و بیوشیمی بالینی آموزش دیده است.
پاتولوژی تشریحی
این رشته مربوط به مطالعه و تشخیص بیماری ها از طریق تحلیل میکروسکوپی نمونه هایی از مایعات بدن، بافت ها و گاهی اوقات کل بدن یا اتوپسی، می باشد. فاکتور هایی که در پاتولوژی تشریحی بررسی می شوند شامل ظاهر سلول، آرایش تشریحی و شیمیایی داخل سلول هاست. این آرایش به شاخه های متعددی تقسیم شده که مثال هایی از آن ها در زیر آمده است:
- Histology: نمونه هایی از بافت های بدن تهیه و آزمایش شده تا بتوان بیماری را تشخیص داد. بافت مورد نظر در سطح میکروسکوپی مشاهده شده و ارتباط بین انواع مختلف سلول و بافت مورد بررسی قرار می گیرد.
- Cytology: مایعات و بافت های بدن در سطح سلولی به منظور غربالگری و تشخیص بیماری و کمک به تصمیمات درمانی مورد بررسی قرار می گیرند. متخصص سیتولوژیست ظاهر ، شکل و عملکرد سلول ها را بررسی می کند.
- Forensic pathology: آسیب شناسی قانونی ، بررسی کالبد شکافی به منظور کشف علت مرگ است. ظاهر خارجی ابتدا برای بررسی شواهد زخم ارزیابی می شود. سپس، اقدامات جراحی آغاز می شود و اندام های داخلی مورد بررسی قرار می گیرند تا مشخص شود آیا آسیب های داخلی وجود دارد یا خیر.
پاتولوژی بالینی
آسیب شناسی بالینی مربوط به تجزیه و تحلیل نمونه های خون ، ادرار و بافت برای بررسی و تشخیص بیماری است. نمونه هایی از اطلاعاتی که آزمایشگاه های آسیب شناسی بالینی ممکن است ارائه دهند شامل شمارش خون ، انعقاد خون و نتایج الکترولیت است.
آسیب شناسان بالینی نقش مشابهی با آسیب شناسان عمومی ایفا می کنند ، اگرچه آن ها در آسیب شناسی تشریحی کار نمی کنند.
بیوشیمی
بیوشیمیست ها یا آسیب شناسان شیمی، تمام جنبه های بیماری را بررسی می کنند و تغییرات موجود در مواد مختلف موجود در خون و مایعات بدن مانند پروتئین ها ، هورمون ها و الکترولیت ها را مشخص می کنند ، زیرا این تغییرات می توانند سرنخ هایی در مورد بیماری یا خطر بروز بیماری را نشان دهند.
ژنتیک
سه شاخه ی اصلی ژنتیک شامل موارد زیر است:
- Cytogenetics: شامل تجزیه و تحلیل ناهنجاری های کروموزومی در سطح میکروسکوپی است.
- Biochemical genetics: جست و جوی مارکر های بیماری خاص با استفاده از تکنیک های بیوشیمیایی است.
- Molecular genetics: جهش های ژنی با استفاده از فناوری DNA جست و جو، تجزیه و تحلیل می گردند.
به طور کلی ژنتیک شامل آزمایش بر روی کروموزوم ها ، مارکر های بیوشیمیایی و DNA ی مایعات و بافت های بدن به منظور تشخیص بیماری های ژنتیکی است.
هماتولوژی
این زمینه با جنبه های مختلف بیماری که بر خون تأثیر می گذارد ، از جمله اختلالات خون ریزی، مشکلات انعقادی و کم خونی، در ارتباط است. یکی دیگر از زمینه های هماتولوژی، انتقال خون است که شامل تعیین گروه خونی ، تطبیق متقابل برای سازگاری و مدیریت مقادیر زیادی از فرآورده های خونی است. یک نمونه از آزمایشاتی که ممکن است یک هماتولوژیست انجام دهد ، آزمایش انعقاد خون است تا بررسی شود که آیا دوز وارفارین بیمار نیاز به افزایش یا کاهش دارد یا خیر.
ایمونولوژی
ایمونولوژیست ها آزمایش های ایمنی را انجام می دهند تا مشخص شود آیا بیمار از آلرژی رنج می برد یا خیر و در صورت وجود، به چه چیزی حساسیت دارند. بسیاری از بیماری ها نیز در نتیجه واکنش غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن به سلول ها یا بافت های سالم و ایجاد حمله ایمنی علیه آنها به وجود می آیند. این بیماری به عنوان یک بیماری خود ایمنی شناخته می شود. طیف وسیعی از آزمایشات ایمونولوژیکی وجود دارد که می توانند مارکر های بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید ، دیابت و لوپوس را تشخیص دهد.
میکروبیولوژی
میکروبیولوژی مرتبط با بیماری هایی است که توسط عوامل بیماری زا مانند باکتری ها، ویروس ها، انگل ها و قارچ هاست. نمونه های خون، مایعات بدن و بافت قابل استفاده برای بررسی وجود این عوامل بیماری زاست. همچنین، میکروبولوژی پزشکی به بررسی شیوع و کنترل عفونت در نتیجه ی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها می پردازد. یکی از وظایف میکروبیولوژیست ها، ایجاد اطمینان از تجویز صحیح داروهای ضدمیکروبی است.