شایع ترین مشکلات پوستی

برخی مشکلات و اختلالات پوستی وجود دارند که بسیار شایع هستند. مشکلات پوستی که در این بخش دسته‌بندی کرده‌ایم علائم یا عوارض بسیاری از بیماری‌های پوستی دیگر هم هستند.

۱. خارش پوست و انواع بیماری پوستی خارش دار

خارش پوست حس آزاردهنده‌ای است که می‌تواند در بخش‌هایی از پوست و گاهی در همه‌ی بدن ایجاد شود. اختلالات و بیماری‌های زیادی می‌توانند منجر به خارش پوست شوند، مانند کهیر، اگزما و غیره. برخی از شایع‌ترین بیماری های پوستی خارش دار و دیگر علل عمده‌ی خارش پوست عبارت‌اند از:

• خشکی پوست 
• انواع دانه‌های پوستی که خود می‌تواند علل بسیار متنوعی داشته باشد. 
• گزش حشرات 
• مصرف برخی داروها
• برخی بیماری‌های سیستم عصبی مانند زونا یا ام اس
• برخی بیماری‌های اعصاب و روان 
• همچنین برخی بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های کبدی یا اختلالات تیروئید، دیابت و غیره هم می‌تواند منجر به خارش پوست شود. 

روش درمان خارش پوست بسته به علت آن می‌تواند متفاوت باشد. برای همین بهتر است ابتدا مشاوره تلفنی با متخصص پوست داشته باشید. 

۲. خشکی پوست 

خشکی پوست از آن دسته مشکلات پوستی شایعی است که می‌تواند علائمی مانند خارش، پوسته‌پوسته شدن، احساس سفتی و کشش در پوست و ترک پوستی داشته باشد که حتی می‌تواند خونریزی داشته باشد. این عارضه پوستی شایع دلایل زیادی دارد، مانند:

• سرمای محیط 
• استحمام زیاد 
• گرمای شدید
• محصولات پوستی یا بهداشتی ناسازگار
• برخی بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس یا درماتیت
• استفاده از برخی داروها
• برخی درمان‌های پزشکی
• افزایش سن
• و بسیاری علل دیگر. 

راه‌های زیادی برای خلاصی از خشکی پوست وجود دارد، مانند استفاده از انواع مرطوب‌کننده‌ها و آبرسان‌ها، استفاده از سرم‌های پوستی، آلوئه‌ورا، اجتناب از استفاده از محصولات بهداشتی ناسازگار با پوست، نوشیدن آب کافی و غیره. 

۳. پوسته پوسته شدن پوست

پوسته پوسته شدن یا پوسته ریزی از آن دسته مشکلات پوستی است که خود از علائم و نشانه‌های بسیاری از بیماری‌های پوستی دیگر به شمار می‌آید. این پوسته‌ریزی ممکن است به علت آسیب مستقیم به پوست مانند آفتاب‌سوختگی یا عفونت ایجاد شود یا در اثر مشکلات سیستم ایمنی یا بیماری‌های دیگر ایجاد شود. علائم پوستی دیگری هم ممکن است با پوسته پوسته شدن همراه باشند، مانند خارش، بثورات پوستی، خشکی پوست و غیره.  اگر پوسته پوسته شدن مدتی ادامه داشت و به‌خودی‌خود یا با استفاده از روش‌های خانگی درمان نشد حتما باید با دکتر پوست مشورت کنید.

۴. انواع تاول های پوستی

همه‌ی ما می‌دانیم تاول پوستی چیست، اما مهم است بدانیم که تاول پوستی نشانه‌ی چیست؟ تاول پوستی انواع مختلفی دارد و به دلایل مختلفی ایجاد می‌شوند. تاول یک برآمدگی پوستی پر از مایع و آبکی است که ممکن است کوچک‌تر از ۱ سانتی‌متر (وزیکول) یا بزرگ‌تر از ۱ سانتی‌متر (بولا) باشد. تاول‌های پوستی می‌توانند به صورت تکی یا گروهی ایجاد شوند و ممکن است در هر بخشی از بدن دیده شوند.  

تاول می‌تواند در اثر اصطکاک مانند پوشیدن کفش تنگ، یا سوختگی و یا انواع بیماری‌ها ایجاد شود. بسیاری از بیماری‌های پوستی که در این مطلب به آنها پرداختیم می‌توانند تاول ایجاد کنند، مانند درماتیت، بیماری پنجم و غیره. 

همچنین در مطلب انواع تاول‌های پوستی که در ابتدای این بخش برای شما لینک آن را گذاشته‌ایم می‌توانید عکس بیماری های پوستی که منجر به ایجاد تاول پوستی می‌شوند را ببینید.

۵. انواع دانه های پوستی 

دانه‌های پوستی یا بثورات پوستی به دلایل متنوع و در نتیجه انواع مختلف بیماری‌های پوستی و یا دیگر بیماری‌ها می‌توانند ایجاد شوند. بسیاری از بیماری‌های پوستی که در این مطلب به آنها اشاره کردیم انواع مختلف دانه‌های پوستی را ایجاد می‌کنند. مصرف برخی داروها یا آلرژی یا انواع عفونت‌های باکتریایی، قارچی، ویروسی یا انگلی هم می‌تواند بثورات پوستی ایجاد کند. در یک بخش کوتاه یا حتی در یک مقاله مفصل هم نمی‌توان تمامی دلایل ایجاد دانه‌های پوستی را توضیح داد. بنابراین بهتر است برای بررسی دانه‌های پوستی به خصوص وقتی که خارش‌دار هستند، یا بزرگ‌تر می‌شوند یا به هر نحوی تغییر می‌کنند به دکتر پوست در دکترتو مراجعه کنید.

خشکی پوست، خارش، پوسته‌ریزی، تاول‌های پوستی و دانه‌های پوستی از مشکلات پوستی شایعی هستند که می‌توانند علامت دیگر بیماری‌های پوستی هم باشند.

مشکلات و بیماری های پوستی موقتی 

بسیاری از مشکلات پوستی، عارضه‌هایی موقتی هستند که بعد از مدتی به صورت خود‌به‌خود یا با استفاده از روش‌های درمانی مختلف از بین می‌روند. در ادامه مهم‌ترین بیماری‌ها و مشکلات پوستی موقتی را بررسی می‌کنیم. 

۱. بیماری پوستی گال 

گال یا خارشتک نوعی بیماری پوستی است که توسط نوعی کنه به نام کنه گال یا اسکابیز ایجاد می‌شود. این کنه برای تخم‌ریزی وارد پوست می‌شود و به همین دلیل باعث ایجاد بثورات پوستی قرمز، ریز و خارش‌دار می‌شود. داروهای مختلفی برای بیماری پوستی گال تجویز می‌شود و بثورات پوستی هم معمولا در عرض ۱-۲ هفته از بین می‌روند.  

گال می‌تواند به راحتی منتقل شود، به صورتی که معمولا درمان برای تمام کسانی توصیه می‌شود که در یک خانه زندگی می‌کنند. شستشوی تمام وسایل مورد استفاده‌ی فرد برای خلاصی از این شپش ضروری است. 

۲. آکنه و جوش

آکنه و جوش یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی در جهان است. آکنه به دلیل مسدود شدن فولیکول‌های مو و غدد چربی (چربی) پوست ایجاد می‌شود که اغلب در اثر تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود. اصطلاح آکنه فقط برای جوش‌های صورت استفاده نمی‌شود، بلکه به جوش‌های سرسیاه، کیست‌ها و ندول‌ها هم اشاره دارد. جوش و آکنه فقط در صورت ایجاد نمی‌شوند، بلکه در کمر، سینه و دیگر نقاط هم ممکن است مشاهده شوند. 

درمان آکنه توسط متخصص پوست بسیار مهم است، چون جای جوش و لکه‌های پوستی ناشی از آکنه می‌تواند دائمی باشند. روش‌های مختلفی برای درمان جوش و آکنه وجود دارد، که معمولا در آکنه‌های شدید و چرکی استفاده می‌شود، مانند درمان دارویی با راکوتان یا دیگر داروهای ضد جوش، و انواع کرم‌ها، ژل‌ها و غیره. 

۳. کهیر 

کهیر ضایعات پوستی خارش‌دار، برجسته و قرمزی است که پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن ایجاد می‌شود. هرچند استرس، بیماری و اصطکاک، مانند پوشیدن لباس‌های تنگ هم می‌تواند از علل ایجاد کهیر باشد. کهیرها معمولا به صورت خوشه‌ای تشکیل می‌شوند. این جوش‌ها و ضایعات پوستی می‌توانند در صورت لمس دردناک هم باشند.

کهیر بسیار شایع است و تقریبا ۲۰٪ از انسان‌ها در دوره‌ای از زندگی خود به کهیر دچار می‌شوند. همچنین باید بدانید که کهیر مسری نیست و از کسی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. 

کهیر معمولا در عرض ۲۴ ساعت از بین می‌رود، اما در موارد شدید می‌توان از درمان دارویی با آنتی‌هیستامین‌ها یا کورتیکواستروئیدها استفاده کرد. همچنین برخی روش‌های خانگی هم وجود دارد که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

۴. زگیل

ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPV ویروسی است که انواع زیادی دارد و باعث ایجاد زگیل در بخش‌های مختلف بدن می‌شود. زگیل مسری است و می‌تواند از طریق تماس پوستی، استفاده از وسایل مشترک یا از طریق زخم و غیره و در برخی سویه‌های آن از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. ظاهر زگیل را کم و بیش همه‌ی ما دیده‌ایم، پوست سفت و رشد‌کرده‌ای که گاهی نقطه‌های سیاهی رویش دیده می‌شود. این برجستگی‌ها در هر قسمتی از بدن ممکن است ایجاد شوند، اما معمولا در دست‌ها، پاها و غشاهای مخاطی شاهد آن هستیم. اکثر زگیل‌ها بی‌خطر هستند و گاهی اوقات خودبه‌خود از بین می‌روند، اما متخصص پوست ممکن است بسته به نوع و محل آنها برداشتن زگیل را توصیه کند.

۵. آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی در اثر قرار گرفتن بیش‌از‌حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید یا لامپ‌های خورشیدی برای مثال در سولاریوم اتفاق می‌افتد. پوست آفتاب‌سوخته قرمز، دردناک و پرحرارت است که ممکن است بعد‌تر پوسته‌پوسته شود.

یکی از توصیه‌های اصلی متخصصین پوست برای مراقبت بیشتر از پوست استفاده از کرم ضد آفتاب است، اما حتی با استفاده از کرم‌های ضدآفتاب هم نباید بیش‌ازحد در معرض آفتاب باشید. آفتاب‌سوختگی‌های مکرر می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.

برای درمان آفتاب سوختگی کارهای زیر را انجام دهید. 

• وارد سایه شوید و پوست را خنک کنید.
• یک دوش خنک با استفاده از یک صابون ملایم بگیرید.
• مایعات زیاد بنوشید. 
• پوست را مرطوب نگه‌دارید، از یک مرطوب‌کننده سبک بدون روغن یا از آلوئه ورا استفاده کنید.
• اگر درد زیاد باشد می‌توانید از پماد‌ها موضعی بدون نسخه یا پماد لیدوکائین یا داروهایی مانند ایبوبروفن استفاده کنید. 
• تاول‌ها را نترکانید. 

اما اگر تب، لرز یا تاول شدید داشتید باید به متخصص پوست یا دکتر عمومی مراجعه کنید.

۶. عفونت قارچی ناخن 

زیر ناخن و اطراف آن معمولا محل تجمع میکروب‌ها و قارچ‌هاست. برخی از قارچ‌ها می‌توانند در زیر ناخن یا اطراف آن رشد کنند و عفونت قارچی ناخن را ایجاد کنند که معمولا ناخن‌های پا را درگیر می‌کند. در اثر این عفونت قارچی لبه‌های ناخن ممکن است خرد شود و در سطح ناخن پوسته‌پوسته‌هایی به رنگ زرد مایل به سفید ایجاد شود. قارچ‌های مختلفی می‌توانند باعث این عفونت شوند و درمان  هم به تبع به نوع قارچ بستگی دارد. دکتر پوست برای درمان عفونت قارچی ناخن داروهای خوراکی یا موضعی تجویز می‌کند، اما گاهی هم ممکن است نیاز به برداشتن ناخن آسیب‌دیده باشد. 

۷. بیماری قارچی پوستی کاندیدیازیس

قارچ کاندیدا آلبیکنز یکی از قارچ‌هایی است که باعث عفونت‌های مختلفی در بدن انسان می‌شود و زمانی که پوست را درگیر می‌کند به آن کاندیدیازیس جلدی یا مونیلیازیس جلدی می‌گویند. ضایعات یا جوش‌های کوچک هم ممکن است در نواحی آلوده مشاهده شود. کاندیدیازیس معمولا در چین‌های پوستی که تجمع میکروب در آنها آسان‌تر است مانند زیر بغل یا اطراف کشاله ران ایجاد می‌شود، اما می‌تواند پوست صورت را هم درگیر کند. با افزایش بهداشت فردی و اجتناب از مصرف بیش‌از‌حد آنتی بیوتیک‌ها می‌توان از کاندیدیازیس پیشگیری کرد. پزشکان از کرم‌های ضد قارچ و کورتیکواستروئید برای درمان کاندیدیازیس استفاده می‌کنند. 

 ۸. پای ورزشکار 

بیماری پای ورزشکار در واقع یک عفونت قارچی است که در شرایط گرم و مرطوب مانند داخل کفش‌های کتانی رشد می‌کند و به این علت که در ورزشکاران شایع است این اسم را گرفته است. علائم عفونت قارچی پای ورزشکار شامل خشکی، خارش و پوسته‌پوسته‌شدن باشد. همچنین ممکن است تاول و خونریزی وجود داشته باشد و پوست بین انگشتان یا زیر پا ممکن است خیس، رنگ‌پریده، ترک‌خورده یا پوسته‌پوسته شود. کرم‌ها یا اسپری‌های ضد قارچ درمان روتین برای این بیماری است.

۹. تاول تبخالی یا تبخال دهانی

تبخال دهانی یک تاول قرمز رنگ و پر از مایع و گاهی دردناک است که معمولا در نزدیکی دهان ایجاد می‌شود. قبل از زدن تبخال، پوست آن ناحیه ممکن است دچار خارش یا سوزش شود. عامل ایجاد تبخال لب ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ است که باعث ایجاد ضایعات پوستی می‌شود که می‌توانند تا ۲ هفته ادامه داشته باشند و حتی بعدتر به صورت دوره‌ای عود کنند. این ویروس با تماس نزدیک، استفاده از وسایل مشترک یا غذای مشترک منتقل می‌شود. درمان خاصی برای این بیماری پوستی وجود ندارد، اما با رعایت برخی نکات یا استفاده از برخی داروها مانند داروهای ضد ویروسی (برای مثال آسیکلوویر) می‌توان از انتقال آن جلوگیری کرد. همچنین برخی روش‌های خانگی مانند کمپرس سرد یا آلوئه‌ورا می‌توانند کمک‌کننده باشد.

۱۰. درماتیت تماسی 

درماتیت تماسی نوعی حساسیت پوستی است که با لمس برخی چیزها ایجاد می‌شود، مانند برخی گیاهان (پیچک سمی، سماق، بلوط)، جواهرات، دستکش لاتکس و مواد شیمیایی محرک مانند سفیدکننده یا صابون. بهترین کار برای جلوگیری از درماتیت تماسی، اجتناب از تماس با آن شیء خاص است. برای کنترل علائم درماتیت تماسی از آنتی‌هیستامین‌ها، استروئیدهای خوراکی یا موضعی استفاده می‌شود. اگر علت درماتیت تماسی ناشناخته باشد، دکتر پوست آزمایش پچ را پیشنهاد می‌کند. در تست پچ، مواد آلرژیک روی پوست شما اعمال می‌شوند و پزشک واکنش پوست را بررسی می‌کند. 

۱۱. ملاسما

ملاسما یک بیماری شایع پوستی است که باعث ایجاد لکه‌های تیره روی صورت و به ندرت گردن، سینه یا بازوها می‌شود. ملاسما بیشتر در زنان باردار و افرادی با رنگ پوست تیره‌تر و کسانی که زیاد در معرض آفتاب شدید قرار دارند ایجاد می‌شود. ملاسما هیچ علامت دیگری به جز تغییر رنگ پوست ندارد. این عارضه ممکن است طی یک سال خود‌به‌خود از بین برود، اما گاهی هم ممکن است اثری دائمی داشته باشد. 

۱۲. میخچه و پینه

میخچه و پینه دو مورد از ضایعات پوستی هستند که باعث سفت و سخت شدن پوست در برخی نواحی می‌شوند. این ضایعات در میخچه می‌توانند دردناک باشند. میخچه و پینه معمولا در اثر اصطکاک پوست، فشار مداوم بر پوست، استفاده از کفش نامناسب ایجاد می‌شود و خطرناک نیستند. 

میخچه یک هسته‌ی سفت و سخت دارد که ممکن است باعث التهاب و حتی درد در نواحی اطراف شود. پینه معمولا بزرگ‌تر از میخچه است و شکل‌های مختلفی دارد و دردناک نیست. پینه معمولا در کف پا، پاشنه، قوزک پا و یا زانو و حتی دست ایجاد می‌شود.

میخچه روش‌های درمان دارویی و سنتی مختلفی دارد همچنین اگر بزرگ باشد و باعث درد زیادی شود می‌توان با جراحی آن را برداشت. 

۱۳. شپش سر 

شپش سر یکی از مشکلات پوستی است که بسیاری از افراد به خصوص در محیط‌های عمومی مثل مدرسه یا محیط‌هایی با بهداشت نامناسب به آن دچار می‌شوند. این حشرات کوچک از خون پوست سر انسان تغذیه می‌کنند و باعث خارش می‌شوند.این کنه به‌راحتی می‌توانند بین افراد منتقل شوند. داروهای زیادی برای درمان شپش سر در دسترس هستند، اما باید دستورالعمل داروها را به دقت رعایت کنید چون رهایی از شپش می‌تواند کمی دشوار باشد. 

۱۴. کورک یا دمل

کورک یا دمل برجستگی‌های قرمز روی پوست است که می‌توانند پر از چرک و دردناک باشند. کورک یا جوش توسط باکتری استافیلوکوک اورئوس ایجاد می‌شود. این جوش‌های بزرگ یک توده‌ی بزرگ و پر از چرک است که نوکی زرد یا سفید دارد. کودک بعد از مدتی شروع به تخلیه می‌کند و می‌تواند علائمی مانند احساس ناخوشی و تب هم ایجاد کند.  

کورک شباهت زیادی به کفگیرک دارد. هر دو عامل مشترکی دارند و می‌توان گفت کفگیرک مجموعه‌ای از کورک‌هاست که به لایه‌های عمیق‌تری از پوست نفوذ می‌کند و می‌تواند منجر به زخم شود.

شایع ترین بیماری های پوستی دائمی

تعدادی از بیماری های پوستی می‌توانند در طول زندگی ادامه داشته باشند. برخی ممکن است از کودکی شروع شوند و تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند. در برخی موارد، علائم همیشه وجود ندارند، اما در زمان‌های خاصی شعله‌ور می‌شوند.

۱. بیماری پوستی پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف

پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف یک اختلال خودایمنی است که معمولا لکه‌های پوستی خارش‌دار با ظاهری غیر طبیعی ایجاد می‌کند. این لکه‌ها می‌توانند از نظر اندازه و شدت متفاوت باشند. لکه‌های پوستی در بیماری صدف پوستی در افراد با پوست روشن‌تر معمولا قرمز یا صورتی با پوسته های سفید هستند، اما در افراد با پوست تیره می‌توانند به رنگ بنفش، خاکستری یا قهوه‌ای تیره دیده شوند. 

پنج نوع اصلی پسوریازیس وجود دارد: 

• پسوریازیس پلاکی که باعث ایجاد لکه‌های ضخیم پوستی می‌شود. 
• پسوریازیس پوسچولار که باعث ایجاد جوش‌هایی می‌شود که با پوست احاطه شده‌اند و ممکن است قرمز باشد. 
• پسوریازیس اریترودرمیک که باعث ایجاد لکه‌های گسترده‌ای می‌شود که شبیه به سوختگی هستند.
• پسوریازیس معکوس که باعث ایجاد بثورات براق در چین‌های پوستی مانند زیر بغل یا اطراف اندام تناسلی می‌شود. 
• پسوریازیس روده‌ای که باعث ایجاد لکه‌های کوچک روی پوست سر، صورت، تنه و اندام‌ها می‌شود. 

پسوریازیس یا بیماری صدف پوستی درمان ندارد اما می‌توان با استفاده از داروهای مختلف از جمله کرم ها و پمادها علائم را کنترل کرد. 

۲. بیماری پوستی اگزما یا درماتیت آتوپیک

اگزما معمولا در اوایل کودکی ایجاد می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالی نیز ایجاد شود. این بیماری انواع مختلفی از جمله درماتیت آتوپیک و درماتیت تماسی. اگزما اغلب در افراد مبتلا به آلرژی ایجاد می‌شود، اما نمی‌توان گفت که آلرژی باعث اگزما نمی‌شود.

اگزما باعث ایجاد بثوراتی روی پوست صورت (به خصوص در کودکان)، پوست سر، آرنج، گردن، مچ دست، مچ پا یا پاها شود. این بثورات پوستی به شدت خارش دارند و ممکن است:

• برآمده باشند.
• تغییر رنگ دهند.
• یا ضخیم شوند. 

در بزرگسالان، بثورات ممکن است قسمت بیشتری از بدن را بپوشاند و منجر به خشکی و خارش گسترده شود.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای اگزما وجود ندارد. این بثورات پوستی ممکن است خود‌به‌خود برطرف شود، اما استروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش علائم استفاده می‌شوند.

۳. درماتیت سبورئیک

درماتیت سبورئیک مشکلی است که بیشتر در نوزادان شاهد آن هستیم، چیزی که در نوزادان به نام “کلاه گهواره” هم آن را می‌شناسیم. درماتیت سبورئیک لکه‌های چرب و پوسته‌داری است که روی پوست نوزاد و بیشتر روی پوست سر شکل می‌گیرد. در بزرگسالان، درماتیت سبورئیک ممکن است در دوره‌هایی از زندگی در هر نقطه از بدن ظاهر شود. پوست آسیب‌دیده ممکن است قرمز، متورم و چرب به نظر برسد. این ضایعات پوستی همچنین ممکن است به صورت یک پوسته‌ی سفید یا زرد ظاهر شود. این پوسته‌پوسته‌ها در افراد با پوست تیره‌تر ممکن است شکلی شبیه به گُل داشته باشند. درمان درماتیت سبورئیک ممکن است شامل استفاده از شامپوی مخصوص و استفاده از کرم روی پوست باشد.

۴. خال های پوستی

خال زائده‌ای است که در اثر جمع شدن سلول‌های پوستی با بافت اطراف ایجاد می‌شوند. بیشتر این خال‌ها معمولی هستند. در واقع همه‌ی ما خال داریم و این خال‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند، اما مهم است که خال‌ها را به طور مرتب چک کنیم. هر گونه تغییر در ظاهر آنها، مانند افزایش اندازه یا تغییر رنگ باید توسط دکتر پوست بررسی شود، چون ممکن است یک توده‌ی سرطانی باشد. 

۵. لوپوس 

لوپوس یک اختلال خودایمنی پیچیده است که باعث التهاب و درد می‌شود. لوپوس می‌تواند قسمت‌های مختلف  بدن را درگیر کند. علائم پوستی لوپوس معمولاً شامل موارد زیر است: 

• لکه‌ها یا حلقه‌های قرمز رنگ
• بثورات آفتاب‌سوختگی روی بینی و گونه‌ها
• بثورات دایره‌شکلی که خارش یا درد ندارند. 

این علائم ممکن است همراه با سردرد، تب، خستگی و مفاصل متورم، سفت یا دردناک باشند. 

۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس زن هستند، همچنین زنان با پوست تیره سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند. درمان های لوپوس شامل داروهای جایگزین است.

۶. بیماری پیسی یا ویتیلیگو

پیسی یا ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که باعث از‌بین‌رفتن رنگدانه‌های پوستی می‌شود. پیسی انواع مختلفی دارد، اما به‌طور‌کلی باعث ایجاد لکه‌های سفید روی پوست می‌شود. افراد مبتلا به ویتیلیگو اغلب زودتر دچار سفیدی مو می‌شوند. در حال حاضر هیچ درمانی برای پیسی وجود ندارد، اما طیف وسیعی از روش‌های درمانی از جمله نوردرمانی و داروهای موضعی در دسترس هستند. جراحی یا درمان جایگزین هم در برخی افراد استفاده می‌شود. 

پسوریازیس، پیسی، لوپوس، درماتیت سبورئیک، اگزما، آکنه روزاسه و برخی خال‌ها بیماری‌های پوستی هستند که می‌توانند در کل زندگی همراه فرد باشند.

۷. آکنه روزاسه

روزاسه بیشتر باعث قرمزی صورت می‌شود. در افراد با پوست تیره روزاسه ممکن است تیره‌تر و گرم‌تر از پوست اطراف به نظر برسد. آکنه روزاسه چهار نوع دارد که می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند: 

روزاسه اریتماتو تلانژکتاتیک ممکن است باعث موارد زیر شود: 

• قرمزی پوست 
• رگ‌های خونی قابل مشاهده 
• گرگرفتگی. 

روزاسه چشمی ممکن است باعث علائم زیر شود: 

• قرمزی و سوزش چشم 
• تورم پلک‌ها
• چیزی شبیه گل مژه 
• احساس وجود چیزی در چشم. 

روزاسه پاپولوپوستولر ممکن است باعث ایجاد این علائم شود: 

• ورم 
• ظاهر غیرطبیعی 
• جوش‌هایی شبیه به آکنه.

روزاسه فیماتوز که باعث ایجاد علائم زیر می‌شود: 

• ضخیم شدن پوست 
• ایجاد یک بافت ناهموار روی پوست.

هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای روزاسه وجود ندارد. پزشکان از داروهای ضدالتهابی موضعی یا خوراکی برای تسکین علائم استفاده می‌کنند.

شایع ترین بیماری های پوستی دائمی
تعدادی از بیماری های پوستی می‌توانند در طول زندگی ادامه داشته باشند. برخی ممکن است از کودکی شروع شوند و تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند. در برخی موارد، علائم همیشه وجود ندارند، اما در زمان‌های خاصی شعله‌ور می‌شوند.

۱. بیماری پوستی پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف
پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف یک اختلال خودایمنی است که معمولا لکه‌های پوستی خارش‌دار با ظاهری غیر طبیعی ایجاد می‌کند. این لکه‌ها می‌توانند از نظر اندازه و شدت متفاوت باشند. لکه‌های پوستی در بیماری صدف پوستی در افراد با پوست روشن‌تر معمولا قرمز یا صورتی با پوسته های سفید هستند، اما در افراد با پوست تیره می‌توانند به رنگ بنفش، خاکستری یا قهوه‌ای تیره دیده شوند.

پنج نوع اصلی پسوریازیس وجود دارد:

پسوریازیس پلاکی که باعث ایجاد لکه‌های ضخیم پوستی می‌شود.
پسوریازیس پوسچولار که باعث ایجاد جوش‌هایی می‌شود که با پوست احاطه شده‌اند و ممکن است قرمز باشد.
پسوریازیس اریترودرمیک که باعث ایجاد لکه‌های گسترده‌ای می‌شود که شبیه به سوختگی هستند.
پسوریازیس معکوس که باعث ایجاد بثورات براق در چین‌های پوستی مانند زیر بغل یا اطراف اندام تناسلی می‌شود.
پسوریازیس روده‌ای که باعث ایجاد لکه‌های کوچک روی پوست سر، صورت، تنه و اندام‌ها می‌شود.
پسوریازیس یا بیماری صدف پوستی درمان ندارد اما می‌توان با استفاده از داروهای مختلف از جمله کرم ها و پمادها علائم را کنترل کرد.

۲. بیماری پوستی اگزما یا درماتیت آتوپیک
اگزما معمولا در اوایل کودکی ایجاد می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالی نیز ایجاد شود. این بیماری انواع مختلفی از جمله درماتیت آتوپیک و درماتیت تماسی. اگزما اغلب در افراد مبتلا به آلرژی ایجاد می‌شود، اما نمی‌توان گفت که آلرژی باعث اگزما نمی‌شود.

اگزما باعث ایجاد بثوراتی روی پوست صورت (به خصوص در کودکان)، پوست سر، آرنج، گردن، مچ دست، مچ پا یا پاها شود. این بثورات پوستی به شدت خارش دارند و ممکن است:

برآمده باشند.
تغییر رنگ دهند.
یا ضخیم شوند.
در بزرگسالان، بثورات ممکن است قسمت بیشتری از بدن را بپوشاند و منجر به خشکی و خارش گسترده شود.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای اگزما وجود ندارد. این بثورات پوستی ممکن است خود‌به‌خود برطرف شود، اما استروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش علائم استفاده می‌شوند.

در زیر می‌توانید عکس بیماری پوستی اگزما را ببینید.

عکس بیماری های پوستی، اگزما
اگزما باعث ایجاد بثورات پوستی و خارش‌دار می‌شود.
۳. درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک مشکلی است که بیشتر در نوزادان شاهد آن هستیم، چیزی که در نوزادان به نام “کلاه گهواره” هم آن را می‌شناسیم. درماتیت سبورئیک لکه‌های چرب و پوسته‌داری است که روی پوست نوزاد و بیشتر روی پوست سر شکل می‌گیرد. در بزرگسالان، درماتیت سبورئیک ممکن است در دوره‌هایی از زندگی در هر نقطه از بدن ظاهر شود. پوست آسیب‌دیده ممکن است قرمز، متورم و چرب به نظر برسد. این ضایعات پوستی همچنین ممکن است به صورت یک پوسته‌ی سفید یا زرد ظاهر شود. این پوسته‌پوسته‌ها در افراد با پوست تیره‌تر ممکن است شکلی شبیه به گُل داشته باشند. درمان درماتیت سبورئیک ممکن است شامل استفاده از شامپوی مخصوص و استفاده از کرم روی پوست باشد.

۴. خال های پوستی
خال زائده‌ای است که در اثر جمع شدن سلول‌های پوستی با بافت اطراف ایجاد می‌شوند. بیشتر این خال‌ها معمولی هستند. در واقع همه‌ی ما خال داریم و این خال‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند، اما مهم است که خال‌ها را به طور مرتب چک کنیم. هر گونه تغییر در ظاهر آنها، مانند افزایش اندازه یا تغییر رنگ باید توسط دکتر پوست بررسی شود، چون ممکن است یک توده‌ی سرطانی باشد.

۵. لوپوس
لوپوس یک اختلال خودایمنی پیچیده است که باعث التهاب و درد می‌شود. لوپوس می‌تواند قسمت‌های مختلف  بدن را درگیر کند. علائم پوستی لوپوس معمولاً شامل موارد زیر است:

لکه‌ها یا حلقه‌های قرمز رنگ
بثورات آفتاب‌سوختگی روی بینی و گونه‌ها
بثورات دایره‌شکلی که خارش یا درد ندارند.
این علائم ممکن است همراه با سردرد، تب، خستگی و مفاصل متورم، سفت یا دردناک باشند.

۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس زن هستند، همچنین زنان با پوست تیره سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند. درمان های لوپوس شامل داروهای جایگزین است.

در زیر می‌توانید عکس بیماری پوستی لوپوس را ببینید.

عکس بیماری های پوستی  ناشی از لوپوس
لوپوس نوعی بیماری خودایمنی با عوارض پوستی فراوان است.
۶. بیماری پیسی یا ویتیلیگو
پیسی یا ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که باعث از‌بین‌رفتن رنگدانه‌های پوستی می‌شود. پیسی انواع مختلفی دارد، اما به‌طور‌کلی باعث ایجاد لکه‌های سفید روی پوست می‌شود. افراد مبتلا به ویتیلیگو اغلب زودتر دچار سفیدی مو می‌شوند. در حال حاضر هیچ درمانی برای پیسی وجود ندارد، اما طیف وسیعی از روش‌های درمانی از جمله نوردرمانی و داروهای موضعی در دسترس هستند. جراحی یا درمان جایگزین هم در برخی افراد استفاده می‌شود.

پسوریازیس، پیسی، لوپوس، درماتیت سبورئیک، اگزما، آکنه روزاسه و برخی خال‌ها بیماری‌های پوستی هستند که می‌توانند در کل زندگی همراه فرد باشند.

۷. آکنه روزاسه
روزاسه بیشتر باعث قرمزی صورت می‌شود. در افراد با پوست تیره روزاسه ممکن است تیره‌تر و گرم‌تر از پوست اطراف به نظر برسد. آکنه روزاسه چهار نوع دارد که می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند:

روزاسه اریتماتو تلانژکتاتیک ممکن است باعث موارد زیر شود:

قرمزی پوست
رگ‌های خونی قابل مشاهده
گرگرفتگی.
روزاسه چشمی ممکن است باعث علائم زیر شود:

قرمزی و سوزش چشم
تورم پلک‌ها
چیزی شبیه گل مژه
احساس وجود چیزی در چشم.
روزاسه پاپولوپوستولر ممکن است باعث ایجاد این علائم شود:

ورم
ظاهر غیرطبیعی
جوش‌هایی شبیه به آکنه.
روزاسه فیماتوز که باعث ایجاد علائم زیر می‌شود:

ضخیم شدن پوست
ایجاد یک بافت ناهموار روی پوست.
هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای روزاسه وجود ندارد. پزشکان از داروهای ضدالتهابی موضعی یا خوراکی برای تسکین علائم استفاده می‌کنند.

لیکن پلان جزو بیماری های پوستی پاپولواسکواموس است و یک بیماری خارش دار بوده که پوست و مخاط از جمله دهان ومو را درگیر می کند. در ادامه به بررسی این بیماری، علائم، تشخیص و درمان لیکن پلان و نیز پمادها و تاثیر رژیم غذایی و داروهای گیاهی و طب سنتی را در این بیماری مورد بررسی قرار می دهیم.

بیشتر بیماران بین 30 تا 60 سالگی به این بیماری مبتلا می شوند و در کودکان کمتر از 5 سال و افراد مسن بسیار نادر است همچنین بالغ بر 10 درصد بیماران سابقه فامیلی مثبتی از لیکن پلان دارند که می تواند نشان دهنده نقش عوامل ژنتیکی در ایجاد بیماری باشد.

علت بیماری لیکن پلان چیست؟

علت بیماری نامشخص است اما ممکن است یک بیماری خودایمنی ناشی از سلول های T باشد. همچنین عوامل زیر در ایجاد آن نقش دارند:

• سابقه خانوادگی: در ۱۰ درصد از مبتلایان وجود دارد.
• بیماری کبدی: لیکن پلان با هپاتیت C مرتبط است.
• علل دارویی لیکن پلان: پنی سیلین، طلا، متیل دوپا، کلروکین و تماس با مواد شیمیایی فیلم سازی می توانند ضایعاتی شبیه به لیکن پلان بوجود آورند که به آن ها بثورات لیکنوئید گفته می شود.

اشکال مختلف بیماری

لیکن پلان پاپولی

شایع ترین شکل بیماری است که در آن پاپول ها روی سطوح فلکسور مچ دست ها و ساعدها، مچ پاها و ناحیه کمر تشکیل می شوند.

لیکن پلان هیپرتروفیک

ضایعات پوستی که پایدار باقی می مانند ضخیم تر می شوند و به رنگ قرمز تیره در می آیند. این ضایعات اکثرا روی ساق پاها تشکیل می شوند.

پاپول ها با الگوهای متفاوتی تجمع پیدا می کنند و وزیکول ها یا تاول هایی ممکن است ایجاد شوند. تغییر رنگ پایدار قهوه ای پس از بهبود ضایعات باقی می ماند. ممکن است در نوع هایپرتروفیک، کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) ایجاد شود.

لیکن پلان مخاطی

شایع ترین شکل بیماری مخاطی، نوع غیراروزیو (سایشی) همراه با الگوی سفید تورمانند است. این نوع بیماری ممکن است سایشی یا اروزیو شده که به شدت دردناک است. ضایعات دهانی معمولا مخاط گونه و کناره های طرفی زبان را درگیر می کنند.

این ضایعات ممکن است گسترش پیدا کنند و قسمت مخاطی لب را درگیر نمایند ولی به ندرت از حاشیه قرمز لب (ورمیلیون) فراتر می روند.

علائم بیماری لیکن پلان چه هستند؟

این بیماری دارای ۵ ویژگی است که عبارتند از:

• خارش دار.
• مسطح.
• چندضلعی.
• ارغوانی رنگ یا بنفش.
• پاپول.

علائم پوستی

علائم لیکن پلان پوستی به صورت پاپول های خارش دار و چند ضلعی صاف و به رنگ بنفش ارغوانی می باشد. ضایعات ابتدایی و جدید بصورت یک پاپول 2 تا 10 میلی متری با قله صاف و کناره های نامنظم و زاویه دار بوده که به رنگ صورتی تا سفید اند ولی با گذشت زمان، ارغوانی (بنفش) می شوند.

در سطح ضایعات شبکه تور مانند سفیدی مشاهده می شود که به آن خطوط ویکهام (استریا ویکهام) گفته می شود. با ریختن روغن ایمرسیون، این ضایعات بهتر دیده می شوند. خارش علامت شایعی است ولی در ۲۰ درصد از مبتلایان به این بیماری پوستی، خارش وجود ندارد.

البته در مجموع شکل های متعددی از این بیماری وجود دارد که در افراد مختلف متفاوت است.

[readmore]بیماری پوستی پسوریازیس از علائم تا درمان[/readmore]

شایع ترین مناطق درگیر در این بیماری عبارتند از: سطوح فلکسور مچ و ساعد یا ساق پا و قوزک پا.

علائم ضایعات دهانی

ضایعات مخاطی دهان در این بیماری اکثرا به شکل خطوط رتیکولار سفید رنگ دیده می شوند که غیراروزیو (غیر زخمی) هستند. ضایعات زخمی در دهان دردناک بوده و ممکن است نشان دهنده سرطان دهان (SCC دهان) باشند. علائم دهانی بیماری ممکن است به تنهایی یا همراه با علائم پوستی باشند.

علائم لیکن پلان مویی و ناخنی

در بیماری فولیکولار ، پاپول ها بر پایه فولیکول روی پوست سر ایجاد می گردند. در این نوع بیماری، ریزش مو دائمی همراه با اسکار یا جای زخم دیده می شود. (آلوپسی اسکارگذار)

[readmore]لیکن پلان مویی یا لیکن پلانوپیلاریس از علائم تا درمان[/readmore]

علائم درگیری ناخن

ده درصد از بیماران با لیکن پلان پوستی، تغییرات ناخن دارند اما تغییرات ناخن ممکن است در نبود بیماری پوستی نیز رخ دهند.

علائم اختصاصی درگیری ناخن در این بیماری شامل نازک شدن و فرورفتگی های طولی و ایجاد شقاق است. درصورت عدم درمان بیماری ممکن است اسکار و ناخنک تشکیل شود.

تشخیص بیماری لیکن پلان چگونه انجام می شود؟

اساس تشخیص بیماری، علائم بالینی است. در هنگام معاینه باید به مخاط دهان، ناخن و موها توجه شود. در نهایت بیوپسی از ضایعات، تشخیص را تایید می کند.

التهاب پوست در بیمارانی که دارای پوست تیره هستند معمولا محو و مبهم است و ممکن است تشخیص بیماری را دشوار کند. در این موارد باید به مورفولوژی و نحوه توزیع ضایعات دقت کرد.

تشخیص افتراقی لیکن پلان

در صورت وجود بثورات لیکنوئید بدون خارش که شبیه به لیکن هستند باید سیفلیس مرحله دوم ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک ، مایکوباکتریوم آتیپیک و سارکوئیدوز مورد شک قرار گیرند. همچنین بیماری های پسوریازیس و پیتریازیس روزه نیز جزو بیماری های اریتماتواسکواموس هستند که علائم نسبتا مشابهی ایجاد می کنند.

بهترین راه درمان بیماری لیکن پلان چیست؟

استروئیدهای موضعی (کورتون موضعی) اساس درمان این بیماری هستند. در ضایعات کوچک از کورتون موضعی قوی مثب کلوبتازول و فلوئوسینولون استفاده می شود ولی در ضایعات وسیع باید این ترکبیات رقیق شوند.

آنتی هیستامین ها در صورت خارش مورد استفاده قرار می گیرند. (هیدروکسی زین).استروئیدهای خوراکی (کورتون خوراکی).

اگر ضایعات وسیع با خارش شدید، لیکن پلان مویی و تخریب شدید ناخن و ضایعات مخاطی زخمی (نظیر لیکن پلان واژن) باشند باید از کورتون های خوراکی استفاده کرد. در این موارد از ۲۰ میلی گرم کورتیکواستروئید در روز به مدت ۶ هفته استفاده می شود و سپس به تدریج کاهش می یابد.

در درمان نوع هیپرتروفیک از پانسمان بسته استروئید یا تزریق داخل ضایعه استفاده می شود.

سایر داروهای درمانی:

• متوتروکسات.
• آزاتیوپرین.
• سیکلوسپورین.
• میکوفنولات موفتیل (مایکوفنولات موفتیل).
• PUVA و اشعه UVB.

مواردی که ارجاع بیمار لازم است

• طاسی سر همراه با اسکار.
• درگیری اروزیو مخاط و موارد مقاوم به درمان را باید به متخصص بیماری های پوست ارجاع داد تا تدابیر لازم اتخاذ شوند.
• ارجاع به متخصص گوارش برای کنترل عفونت هپاتیت C لازم است.

سیر و پیش آگهی بیماری لیکن پلان چطور است؟

بیماری معمولا در عرض یک سال بهبود پیدا می کند. اما نوع هیپرتروفیک و مواردی که مو و ناخن درگیر هستند معمولا سال ها ادامه می یابند.

پرسش و پاسخ

۱- آیا طب سنتی و طب سوزنی در درمان بیماری مفید هستند؟ اگر از گیاهانی استفاده شود که ضد التهاب باشند ممکن است باعث تسکین علائم گردد با این حال توصیه می کنیم که قبل از استفاده از طب سنتی یا سوزنی یا گیاهان دارویی با پزشک خود مشورت کنید.

۲- درمان لیکن پلان چقدر طول می کشد؟ طول درمان بستگی به شدت بیماری دارد. معمولا در بیشتر مواقع بیماری در عرض یک سال بهبود پیدا می کند اما لیکن پلان مویی و ناخن ممکن است سال ها ادامه یابند.

۳- بهترین پماد درمان لیکن پلان چیست؟ پماد های مختلفی برای درمان بیماری وجود دارد. همانطور که در قسمت “درمان” گفته شد، اساس درمان؛ استفاده از پمادهای حاوی کورتون است.

۴- رژیم غذایی برای درمان این بیماری وجود دارد؟ در کتب پزشکی رژیم غذایی خاصی ذکر نشده است اما استفاده از رژیم غذایی گیاهی که باغث کاهش التهاب شود ممکن است مفید باشد.

۵- من لیکن پلان دارم چه کنم ؟ اولین توصیه ما به شما این است که نترسید ! لیکن پلان بیماری کشنده یا ناتوان کننده ای نیست. اما باید تحت درمان مناسب زیر نظر پزشک قرار گیرد بنابراین در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید.

۶- آزمایش مخصوص لیکن پلان چیست ؟ این بیماری آزمایش مخصوصی ندارد و تشخیص بر اساس علائم بالینی انجام می شود. در صورتی که پزشک به تشخیص شک داشته باشد ممکن است از پوست نمونه برداری کرده و برای پاتولوژی ارسال کند.