نوشته شده توسط : پزشک و درمان
درد ستون فقرات از آسیبهای شایع در بین افراد به ویژه کارمندان و افراد سالمند است. مراقبت از این قسمت از بدن، اهمیت زیادی دارد. دردهای ستون فقرات را میتوان به چند بخش تقسیمبندی کرد که در ادامه به بررسی هر یک میپردازیم و راههای کاهش و درمان درد ستون فقرات را بیان میکنیم. بسیاری از مبتلایان به دردهای ستون فقرات به دنبال کسی هستند که به جای درمانگری با جادوگری درد آنها را یکباره درمان کند و بسا هر اقدام عجیب توسط افراد غیر متخصص را درمان تصور میکنند. اما چنانچه پیش از این یادآور شدیم دردهای ستون مهرهها علل مشخص و شناخته شدهای دارد و کاربرد روشهای علمی میتواند آنها را بهبود بخشد. برای تشخیص و درمان صحیح درد ستون فقرات و جلوگیری از آسیبهای بعدی مهره ها لازم است در اسرع وقت به متخصص مراجعه شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد علل کمردرد و درد ستون فقرات و راههای درمان آن با ما تماس بگیرید. انواع درد ستون فقرات کمرانواع درد ستون فقرات کمر شامل موارد زیر است:
درد ستون فقرات کمر دردهای مکانیکالدردهای مکانیکال معمولا ناشی از دیسک، شکستگی، دررفتگی و آرتروز به دلیل ضربه، اسپاسم یا شکستگی عضلانی بوده که با حرکات شدید شدت مییابد، دردهای مکانیکی در اغلب اوقات به دلیل ایستادن و نشستن نادرست، کار زیاد با لپتاپ، موبایل و تبلت به وجود میآید که سبب فشار دیسکهای گردن، التهاب و درد در این نواحی میشود. دردهای التهابیدردهای التهابی بر اثر بیماریهای روماتیسمی، تب مالت و درگیری سل در ستون فقرات به وجود می آید و سبب عفونتهای میکروبی بین مهرهها، دیسکها و در نهایت بروز درد در نواحی مختلف گردن میشود. تب مالت بر اثر التهاب و تورم در قسمتهای مختلف بدن و ریشههای عصبی به وجود میآید که یکی از نشانههای آن میتواند درد در ناحیه گردن باشد که به آن دردهای غیر اختصاصی گویند که حتی با گرفتن ام آر آی نیز نشان داده نمیشود. دردهای ارجاعیدردهای ارجاعی مربوط به سایر نقاط بدن هستند مانند دردهای قلبی و عروقی که میتوانند خود را به صورت درد در نواحی مختلف گردن و فک نشان دهند. دردهای انتشاریدردهای انتشاری در مواقعی به وجود میآیند که بیمار درگیری دیسک گردن دارد و شانه و بازوهای او نیز درد دارد که خود را به صورت مورمور یا گزگز شدن نشان میدهد. راه های تشخیص درد ستون فقرات و کمر دردبرای تشخیص درد ستون فقرات و کمر درد راه های مختلفی وجود دارد که به نوع و شدت آسیب بستگی دارد. در ادامه برخی موارد را بررسی مینماییم. شناخت تاریخچه بیماریبیشتر پزشکان و فیزیوتراپیستها هنگام معاینه بیماران خود گامهای مشخص برمیدارند. آگاهی از این پرسشها شما را یاری میکند تا با آمادگی بهتری به سوالات آنها پاسخ دهید و تشخیص و درمان بیماری را سرعت بخشید. برای شناخت تاریخچه بیماری پرسشهای زیر مناسب است:
تشخیص درد ستون فقرات معاینه جسمیمعاینه جسمی برای آگاهی از موارد زیر انجام میشود:
آزمایشهای علمی و پیشرفتهبرخی از آزمایشهای علمی و پیشرفته شامل موارد زیر میشود:
درمان درد ستون فقرات در مراحل مختلف بیماریدرمان درد ستون فقرات با توجه به نوع و شدن آسیب و این که مشکل یا بیماری ما در چه مرحلهای قرار دارد، شامل موراد زیر است:
درمان درد ستون فقرات کمر درمان بلافاصله پس از بوجود آمدن آسیب (مرحله حاد)اگر در معاینات پزشکی مشخص شد که آسیب شدیدی مثل دررفتگی یا شکستگی رخ نداده است، اقدامات زیر میتواند مفید باشد:
درمان در مرحلهای که بهبودی نسبی بوجود آمدههمین که کمی از شدت بیماری کاسته شد و بهبودی نسبی حاصل شد، حرکات و تمرینات ویژه ورزشی (تحت نظر پزشک و فیزیوتراپیست) به بیمار کمک میکند که قدرت عضلانی و انعطافپذیری خود را بازیابد و در نهایت، تعادل ستون مهرههای خود را حفظ کند. درمان اصلی (فراگیر)درمان نهایی برای اکثر آسیبهای کمر و گردن، از بین بردن علت درد میباشد. هر چند داروها به کاهش درد و انقباض حفاظتی و جبرانی ماهیچه کمک میکند و التهاب را کاهش میدهد، اما اثر قابل اهمیتی بر آنچه درد را به وجود آورده است ندارند. همچنین درمانهای فیزیوتراپی مانند کشش، به کاهش مشکلات کمک میکند. استراحت، حفظ آرامش و انجام نرمشهای مناسب، قدرت عضلات و انعطافپذیری ستون فقرات را باز میگرداند. بازگشت به کار و آغاز فعالیتهای عادی روزمرهبیمار برای بهبود کمر درد و کاهش احتمال بروز درد پس از درمان، باید در دوره بهبودی بعضی از راهکارها را با صلاحدید پزشک بکار گیرد. استفاده از داروهای ضد درد در صورت ضرورت هیچ اشکالی ندارد. حتی المقدور سعی کنید تدریجا به کار قبلی خود بازگردید. مراعات کردن با ترسیدن و نگرانی متفاوت است، مراقب باشید، اما نترسید و کارهای زیر را انجام ندهید:
:: برچسبها: درمان , درد , ستون , فقرات , کمر , :: بازدید از این مطلب : 54 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
در قسمت اول مقاله آسیب های شایع ستون فقرات به بررسی گرفتگی ماهیچه و التهاب، پیچ خوردگی ها و کشیدگی هی ناگهانی حاد و برآمدگی دیسک پرداخته شد. در این مقاله سه مورد دیگر از آسیب های ستون فقرات را بررسی خواهیم کرد. آناتومی دیسک کمر و ستون فقراتهمانطور که در بخش قبل گفته شد دیسک بینمهرهای میان استخوانهای ستون فقرات قرار دارند، و فضایی برای رشتههای عصبی برای بیرون آمدن از طناب نخاعی و رفتن به بخشهای دیگر بدن فراهم میکنند. این دیسکها از حلقه سفت بیرونی متشکل از ماده فیبری لاستیکی که همان غضروف است، تشکیل شدهاند. اگر شما دیسک کمر را به صورت افقی ببرید، مانند آن به نظر میرسد که پیازی را از وسط آن بریده باشید. در مرکز این حلقههای بافت فیبروالاستیک مایع ضخیم وجود دارد که قوامی ژلهای دارد. این حلقهها به همراه مرکز ژلهمانندشان بیشتر ضربهها را که در حین راه رفتن، دویدن، پرش و حتی نشستن ممکن است روی ستون فقرات وارد آید، جذب میکنند. هر بار که شما به جلو و عقب خم میشوید یا میچرخید، تغییری در فشار در ناحیه محتوی مایع ژلهای دیسک ایجاد میشود. این تغییر فشار در مقادیر متوسط در واقع برای دیسکها خوب است. اما در درازمدت، خم شدن بیش از حد به جلو، در حالیکه کمر گرد است و پاها در حالت مستقیم قرار دارند میتوانند به این حلقهها که مایع را درون خود نگه میدارند، آسیب وارد کنند. انواع آسیب های ستون فقراتشایعترین آسیب های ستون فقزات شامل موارد زیر هستند:
فتق دیسک کمرپیشرفت برآمدگی دیسک منجر به ضایعه فتق دیسک می گردد. فتق دیسک کمر (قسمت پایین کمر) عارضهای شایع در بین مردم است. عباراتی نظیر لغزش یا از بیرونزدگی دیسک برای توصیف فتق دیسک به کار میرود. فتق ستون فقرات فتق دیسک کمر یکی از دلایل مهم ایجاد کننده درد در قسمت تحتانی کمر و پاها (مثل سیاتیک کمر) است. دیسکهای بین مهرهای به عنوان ضربهگیر در هنگام بروز شوکهای ناگهانی به ستون فقرات عمل میکنند. یک لایه مانند تایر (بافتهای حلقهای متحدالمرکز) روی هسته ژلهای مانند دیسک را پوشانده است. آسیب شناسی فتق دیسک کمردر موارد حاد ممکن است لازم باشد بیمار چند هفته درازکش بخوابد یا ناحیه مبتلا را با محافظ گردنی یا کمری طبی بیحرکت نگه دارد. خوشبختانه بیماری فتق دیسک در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان است، چنانچه در مراحل اولیه آن به پزشک و یا فیزیوتراپیست مراجعه کنید درمان و مراقبت آنها بسیار اثر بخش است و نیازی به جراحی دیسک کمر نمیباشد ولی چنانچه بیماری شدت یابد عمل جراحی ضرورت پیدا می کند. درمان فتق دیسک کمردر غالب موارد برای درمان فتق دیسک کمر نیازی به عمل جراحی نیست. شواهد دیرینه نشان میدهد که درد ناشی از فتق دیسک کمر بدون نیاز به عمل جراحی ظرف مدت ۴ تا ۶ هفته آرام میشود. در واقع، در ۸۰% از موارد فتق دیسک کمر خود به خود خوب میشود بدون اینکه به انجام عمل جراحی نیاز پیدا کند و پس از سه ماه از شروع درد التیام مییابد. متاسفانه امکان پیشبینی اینکه کدام موارد به صورت طبیعی بهبود مییابد وجود ندارد. خشکی مفاصلمفصل جایی است که دو استخوان در کنار هم حرکت کرده و سطوح آنها روی هم میلغزند. روی این سطوح را لایهای از غضروف مفصلی پوشانده است که وظیفه آن صاف و لغزنده کردن سطح استخوان و در نتیجه تسهیل حرکت مفصل است. خشکی مفصلی با محدودیت در حرکت مفصل مشخص میشود. وقتی فرد نمیتواند مفصل خود را به راحتی حرکت داده و احساس میکند حرکات مفصل نرمی خود را از دست داده و انعطاف مفصل کم شده، مفصل دچار خشکی شده است. به طور مثال فردی که عادت دارد هنگام نشستن قوز کند و به سمت جلو خمیده باشد به تدریج توانایی خم شدن به سمت عقب را از دست میدهد، زیرا مفاصل او نرمی خود را از دست دادهاند. خشکی مفاصل آسیب شناسی خشکی مفصلرباطهای اطراف مفصل ضخیم و انعطافپذیر میشوند. با هر تلاشی که بیمار برای حرکت دادن مفصل میکند، درد ایجاد میشود. این سفتی سبب مختل شدن گردش خون مفاصل ستون مهرهها شده و در نهایت ضایعات مفصلی به وجود میآید. درمان خشکی مفصلتمرینات کششی و تمریناتی که انعطافپذیری بدن را افزایش میدهند به همراه اصلاح وضعیت های عادتی نادرست هنگام کار یا استراحت می توانند خشکی مفصلی را بهبود بخشند. به طور کلی روش های درمان خشکی مفصل عبارتند از:
فیزیوتراپی خشکی مفصلوقتی که در اثر شکستگی در داخل یا اطراف یک مفصل محدودیت حرکتی ایجاد شده و مدت زمان زیادی از شکستگی نگذشته باشد با فیزیوتراپی و انجام حرکات کششی تحت نظر فیزیوتراپیست میتوان خشکی مفصل را بهبود بخشید. جراحی خشکی مفصلاگر مدت زمان زیادی از شکستگی گذشته باشد ممکن است فیزیوتراپی تاثیری در رفع محدودیت حرکتی نداشته باشد که در این موارد اغلب جراحی انجام شده و دامنه حرکتی مفصل بهبود مییابد. آرتروزتغییرات مفصل درنتیجه سایش آنها موجب پدیدار شدن آرتروز میگردد. اگر چه آرتروز میتواند به تمام مفصلهای بدن آسیب برساند، اما این اختلال معمولا مفاصل دستان، زانوها، باسن و ستون فقرات را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. آسیب ستون فقرات در آرتروز، غضروفها متلاشی میشوند. این امر موجب ایجاد درد و تورم و مشکل در حرکت مفصل میشود. با گذشت زمان و بدتر شدن آرتروز، استخوانها ممکن است بشکنند و ساختارهایی به نام خار استخوانی تشکیل شود. قطعاتی از استخوانها یا غضروفها ممکن است جدا شوند و در اطراف مفصل شناور بمانند. آسیب شناسی آرتروزضایعه آرتروز منجر به پیامدهای چندگانه میشود که عبارتند از:
درمان آرتروزروش های درمان آرتروز شامل موارد زیر هستند:
درمان های طبیعی آرتروزبسیاری از افراد مبتلا به آرتروز برای مدیریت علائم و بهبود بهزیستی خود از درمانهای طبیعی و جایگزین استفاده میکنند. برخی از اینها مکملهای تغذیهای، طب سوزنی (طب فشاری)، ماساژ، تکنیکهای آرامشبخش و آبدرمانی را شامل میشوند. عمل جراحی مفصلجراحی مفصل میتواند مفصلهای بهشدت آسیبدیدهای مانند مفصل رانها یا زانوها را ترمیم یا تعویض کند. داروهای آرتروز بهشکل قرص و شربت و کِرِم یا لوسیون در دسترس هستند یا اینکه ممکن است به داخل مفصل تزریق شوند. :: برچسبها: درمان , آسیب , شایع , ستون فقرات , , :: بازدید از این مطلب : 65 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
ستون فقرات وظیفه حمایت از تمامی بخشهای بدن را برعهده دارد، بنابراین تصور اینکه روزانه تحت فشارهای زیادی قرار میگیرد، دشوار نخواهد بود. علت آسیب مهره های ستون فقرات چیست؟هنگام سلامت، استخوانهای ستون فقرات محکم و متراکم هستند. مانند همه استخوانها، مهرهها قدرت خود را به طور عمده از دو ماده معدنی مهم تحت عنوان کلسیم و فسفات میگیرند. هنگامی که کمبود این مواد معدنی در بدن وجود داشته باشد، یا به علت سبک زندگی بیتحرک (فعالیتهای تحمیلکننده وزن در واقع به حفظ استحکام استخوان کمک میکنند) یا بیماری مانند پوکی استخوان، استخوان ساختار و استحکامش را از دست میدهد. مهرهها به جز در مواردی که استخوانها به این ترتیب ضعیف شده باشند یا به علت حادثه یا سقوط آسیب دیده باشند، به آسانی نمیشکنند یا دچار فرسودگی نمیشوند. بخشهای مختلف ستون فقرات که از گردن تا لگن امتداد پیدا میکنند، با یکدیگر کار میکنند تا حمایت و پایداری لازم برای تحمل بیشتر وزن بخش فوقانی بدن را فراهم کنند. هر یکی از مهرهها دارای منفذی است که تونلی را برای طناب نخاعی تشکیل میدهد، بنابراین طناب نخاعی را در مسیرش از پایین تا مغز حمایت میکند. اما ستون فقرات تنها یک لوله محافظتی نیست. ستون فقرات در عین حالیکه محافظت و حمایت از نخاع را فراهم میکند، طراحیاش به صورتی است که به شما امکان میدهد، خم شوید، بچرخید، و همچنین بخش بالایی تنهتان را به هر طرفی بچرخانید. آناتومی ستون فقرات این خود استخوانها نیستند که خم میشوند یا میچرخند، انعطافپذیری ستون فقرات ناشی از ساختارهایی است که بین استخوانها قرار دارند، که شامل رویههای مفصلی و دیسکهای بینمهرهای است. برای تشخیص و درمان درد ستون فقرات و جلوگیری از آسیبهای بعدی مهره ها لازم است در اسرع وقت به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود. آسیب های شایع ستون فقراتآسیب های ستون فقرات شامل موارد زیر است:
گرفتگی ماهیچه و التهاباز علائم اصلی التهاب عضلات، ضعف در عضلات بدن است. ضعف عضلات ممکن است واضح باشد و یا فقط با آزمایش معلوم شود. همچنین عضله ممکن است درد داشته باشد یا نه. پزشکان ممکن است یک معاینه فیزیکی، تستهای آزمایشگاهی، آزمایش های تصویری و بیوپسی عضله برای تشخیص التهاب عضلات استفاده کنند. گزینه های دیگر شامل داروها، درمان فیزیکی، ورزش، گرما درمانی است. هنگامی که در عضلات شما آسیب و دردی به وجود می آید. بدن با بی حرکت نمودن منطقه ای که دردناک شده آن را از آسیب بیشتر حفظ میکند. دلایل گرفتگی عضلاتعلل گرفتگی عضلات شامل موارد زیر است:
آسیب شناسی گرفتگی ماهیچه و التهابعضلهای که دردناک و حساس شده است گردش خون کمتری دارد و ملتهب میگردد. درمان گرفتگی ماهیچه و التهابچرخه معیوب یاد شده میتواند با اقداماتی مثل کاربرد سرما، گرما، ماساژ و تحریکات الکتریکی و… متوقف گردد. به هرحال درمان این مشکل مراجعه به پزشک است که معمولا پزشکان متخصص پس از تشخیص ضایعه، بیمار را برای آموزش و اصلاح روش کار و استراحت به متخصصین فیزیوتراپی ارجاع میدهند. پیچ خوردگی ها و کشیدگی های ناگهانی عضلات و رباط هادر صورتی که یک عضله بدن بیش از حد کشیده شود بعضی از الیاف ماهیچه صدمه میبینند. گاهی نیز یک یا چند رباط (نوارهای الیافی که استخوانها را در مفصل به هم وصل میکنند) در یکی از مفاصل بیش از حد کشیده یا پاره میشود. مفصل مچ پا بیش از هر مفصل دیگری دچار کشیدگی رباطها می شود که معمولا در اثر افتادن یا پیچ خوردن پا روی لبه بیرونی آن رخ میدهد. کشیدگی و پیچ خوردگی عضله آسیب شناسی پیچ خوردگی ها و کشیدگی های ناگهانی عضلات و رباط هابیشتر کشیدگیها و پیچ خوردگیهای شدید موجب پارگی و خونریزی رشتههای عضلات و رباطها میشود. معمولا میزان درد آنقدر شدید است که بیمار ناگزیر است اندام آسیب دیده را بیحرکت نگه دارد و همین اقدام موجب میشود که بهبودی سریختر رخ دهد. درمان پیچ خوردگی ها و کشیدگی های ناگهانی عضلات و رباط هاروش های درمان پیچخوردگی و کشیدگی عضلات شامل موارد زیر است:
اگر کشیدگی خفیف باشد با چند روز استراحت و دوری از فعالیتهای تشدید کننده درد، بهبودی به سرعت حاصل میشود. اما چنلانچه ضایعه شدیدتر باشد زمان بیشتری برای التیام و درمان لازم است. در چنین شرایطی بیمار نیاز دارد انعطاف پذیری و قدرت اولیه خود را به دست آورد. بنابراین مشاوره با پزشک و فیزیوتراپیست ضرورت دارد. برآمدگی یا بیرون زدگی دیسکدیسکهای بین مهرهای، بافتهای مسطح و دایرهای شکلی هستند که در بین مهرههای ستون فقرات قرار دارند و باعث جذب فشارهای وارد شده به ستون فقرات میشوند. زمانی که این دیسکها سالم هستند، به عنوان یک عامل جذبکننده فشار و ضربه عمل میکنند و همچنین به منعطفبودن ستون فقرات کمک میکنند. اما در صورتی که دیسکها آسیب ببینند، ممکن است دچار برآمدگی شوند یا پوسته بیرونی آنها پاره شود که به این حالت بیرونزدگی و پارگی دیسک گفته میشود. بیرونزدگی دیسک ممکن است در هر قسمتی از ستون فقرات ایجاد شود، اما در اغلب موارد در ناحیه گردنی (سرویکال) و در ناحیه کمری (لومبار) بروز میکند. آسیب شناسی بیرون زدگی دیسککشش بیش از حد الیاف و رباطها. بیرونزدگی دیسک معمولا بر اثر فرسایش دیسک است که جزئی از روند طبیعی بالا رفتن سن بیمار است. با بالا رفتن سن، بافت دیسکها مقداری از مایعات خودشان را از دست میدهند و خشک میشوند. این مایعات برای منعطف ماندن بافت دیسک ضروری هستند. بیرون زدگی دیسک گردن یا کمر همچنین میتواند بر اثر آسیبهای وارده به ستون فقرات ایجاد شود. ضربات وارد شده به ستون فقرات باعث ایجاد ترکهای بسیار ریز در لایهی خارجی دیسک (به نام کپسول یا آنولوس) میشود. درمان بیرون زدگی دیسکقوی کردن عضلات و انجام تمرین های انعطاف پذیری به درمان فرد کمک می کند. در ابتدا با به کارگیری روشهای غیرجراحی درمان میشود، مانند اصلاح فعالیتها، دارو درمانی برای کاهش درد و التهاب، فیزیوتراپی و احتمالا تجویز داروهای قویتر مانند تزریق استروئید. علائم ناشی از پارگی دیسک گردن، معمولا به مرور زمان بهبود پیدا میکنند. اما در صورتی که بیرون زدگی دیسک موجب ایجاد فشار شدید به طناب نخاعی شده و مشکلات شدیدی را به وجود آورده است که با درمان دیسک گردن به روشهای غیر جراحی برطرف نمیشوند، در این صورت احتمالا عمل دیسکتومی قدامی دیسک گردنی و یا جراحی فیوژن مهرههای گردنی به عنوان روشهای درمانی مدنظر قرار میگیرند تا دیسک مورد نظر از گردن خارج شود و ستون فقرات دوباره تثبیت شود. :: برچسبها: درمان , آسیب , شایع , ستون فقرات , , :: بازدید از این مطلب : 53 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
میگرن یکی ار شایعترین انواع سردرد است که میتواند به شدت ناتوانکننده باشد. حمله های میگرنی معمولا بین یک تا چند روز طول میکشد و زندگی طبیعی فرد را مختل میکند. میگرن چیست؟میگرن یکی از علل بسیار شایع و شاید شایعترین علت سردرد مکرر است. بیماری میگرن در زنان شایعتر است. در اکثر مبتلایان به میگرن سابقه خانوادگی ابتلا به سردرد وجود دارد. سردردهای میگرنی معمولا در سن بلوغ شروع می شود و در سن بالای ۵۰ سال از بین میروند. سردرد میگرنی غالبا یکطرفه و ضرباندار است و چند ساعت تا چند روز طول میکشد. دردهای میگرنی گاهی با حالت تهوع و استفراغ همراه است. اکثر افراد مبتلا به میگرن در زمان حمله سردرد دچار ترس از نور و صدا میشوند و تمایل دارند که در یک اتاق ساکت و تاریک استراحت کنند. در این حالت روشن کردن چراغ یا ایجاد صدای ناگهانی میتواند باعث بدترشدن سردرد شود. تغییرات هورمونی نیز روی میگرن موثر است. عواملی مثل قاعدگی، بارداری و قرصهای هورمونی، جلوگیری از بارداری معمولا باعث بدتر شدن میگرن میشود. عوامل ایجاد سردرد میگرنی را بشناسید؟عواملی مثل گرسنگی، کمخوابی، خستگی، استرسهای روحی، ورزشهای سنگین، غذاهای خاص (قهوه، شکلات، پنیر مانده، آجیل و مشروبات الکلی) و بوهای خاص (مثلا بوی سیگار یا عطر) میتواند باعث شروع حمله میگرن شود. یک نکته جالب در مورد استرس آن است که نه فقط وجود استرس بلکه رفع شدن ناگهانی استرس نیز می تواند از جمله عوامل بروز سردرد میگرنی باشد. مثلا خیلی از افراد مبتلا به میگرن پس از پایان امتحاناتشان دچار سردرد میشوند. دستگاه سردرد سفالی علت اصلی ایجاد میگرن تنگ شدن گذرای عروق مغزی است که با باز شدن جبرانی بیش از حد عروق دنبال میشود. در مرحله انقباض عروق مغزی علائم چشمی میگرن بروز میکند و در مرحله گشاد شدن عروق سردرد ضرباندار ایجاد میشود. راهکار درمان قطعی میگرن از طریق تحریک اعصاب محیطیمیگرن یکی از شایعترین سردردهای اولیه است و بر اساس دادههای اپدمیولوژیک اخیر یکی از ناتوان کنندهترین بیماریها در کل دنیا میباشد. تاکنون داروهای درمان و پیشگیری ضد میگرن، اثرات ناکافی داشته و بسیاری از آنها همراه با عوارض جانبی سنگین میباشند. به همین دلیل بسیاری از مبتلایان به میگرن، از استفاده این داروها اجتناب میکنند. باتوجه به مطالب عنوان شده، همواره پزشکان بیماران و مراکز علمی و تحقیقاتی دنیا، به دنبال درمانهایی با اثر بخشی مناسب و عوارض جانبی کمتر بودهاند. در این میان درمان میگرن از طریق تحریک اعصاب محیطی (PNS)، اثرات امیدوارکنندهای در پیشگیری میگرن های دورهای و مزمن نشان داده است. در گذشته PNS اثر خود را از طریق تحریک الکتریکی شاخههای اعصاب محیطی زیر پوست، به وسیله ابزارهای کاشتنی اعمال میکرد. اما با تکنولوژی جدید سفالی PNS اثر خود را از طریق الکترودهایی که بر روی پوست قرار میگیرند و به یک منبع تحریک عصبی خارجی متصل هستند، اعمال میکند که این کار توسط دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب تهران صورت میگیرد. تحریک اعصاب محیطی (PNS) از طریق پوست امتیاز غیر تهاجمی بودن را دارد و بدین ترتیب حتی برای کسانی که از میگرن های دورهای با شدت کمتر رنج میبرند، مناسب میباشد. معرفی دستگاه سفالی درمان میگرنسفالی تکنولوژی (Cefaly Technology) یک شرکت تحقیق و توسعه در زمینه ساخت و نوآوری دستگاهها و وسایل الکتریکی و بیوالکتریکی برای مصارف پزشکی است. این دستگاه برای تحریک اعصاب سه قلو تولید شده است. تحریک اعصاب جمجمهای به صورت غیرتهاجمی یا تحریک اعصاب از طریق پوست (TNS) در سر به این دلیل که معمولا برای بیماران دشوار بوده و همراه با درد است، همواره یک چالش تکنیکی است. درمان سردرد با دستگاه کمپانی سفالی تکنولوژی به لطف مهندسی الکترونیک بسیار پیچیده و در عین حال کوچک شده، قادر به ایجاد ایمپالسهای الکتریکی بسیار دقیقی شده است که میتواند در اعصاب آغاز کننده پتانسیل عمل با اثرات تحریکی کم بر روی جمجمه (Periosteum) باشد و بنابراین، بیمار به راحتی آن را تحمل نموده و دردی احساس نمیکند. دستگاه سفال تکنولوژی همچنین قادر به ثبت پتانسیلهای عمل عضلات صورت به طور بسیار دقیق شده است. این تکنولوژی الکترونیک به اندازهای پیشرفته است که حتی میتواند پتانسیل عمل یک پلک زدن را اندازهگیری کند. سفالی اولین دستگاه الکتریکی تحریک اعصاب از طریق پوست میباشد که اختصاصا به منظور استفاده پیشگیرانه قبل از شروع سردردهای میگرنی مورد استفاده واقع میشود. تحریک این اعصاب باعث افزایش تولید اندورفین میشود که در نتیجه آستانه درد در فرد بالا میرود و باعث مسدود شدن ورود بخشی از درد به سیستم عصبی میشود. همچنین سفالی اولین دستگاه از نوع خود میباشد که موفق به دریافت گواهی از سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) به منظور پیشگیری و درمان سردرد با دستگاه بدون تقریبا هیچ عارضهای و بهبود قابلتوجه در دفعات تکرار و شدت سردردها میباشد. درمان سردرد با دستگاهدرمان سردرد و میگرن با دستگاه سفالی شامل نکات زیر است:
درمان سردرد با دستگاه پاک کردن و چربی زدایی پوستقبل از اتصال الکترودها، پیشانی و به خصوص ناحیه بین دو ابروها (محل نصب الکترود) باید به وسیله آب و صابون و یا با استفاده از یکی از دستمالهای تمیز و چربیزدایی شود. باز کردن الکترودبا استفاده از دو لبه الکترود، آن را از بستهبندی خود خارج نمایید. نحوه قرار گیری الکترودبدین منظور از آینه استفاده نمائید. لبه تحتانی الکترود باید دقیقا با خط نقطه چین افقی نشان داده شده در شکل مماس باشد. چندین بار انگشتان خود را روی الکترود فشار دهید تا از اتصال محکم آن به پیشانی اطمینان حاصل نمائید. اثرگذاری درمان به کیفیت تماس بین الکترود و پوست بستگی دارد. نحوه قرارگیری دستگاه الکترود بر روی الکترودبا دقت به وسیله دو طرف دستگاه، آن را بردارید. جلوی آینه، دستگاه را مانند عینک روی صورت خود بگذارید. قسمت اصلی دستگاه را بالا برده و سپس آن را به گونهای پایین بیاورید که پین پلاستیکی مرکز الکترود با فضای خالی قسمت مرکز الکترود با فضای خالی قسمت مرکزی دستگاه قفل شوند. شروع و تنظیم برنامه با استفاده از کلید اصلی قادر به شروع دوره و انتخاب برنامه مناسب هستید. روشن بودن چراغ بیانگر روشن بودن دستگاه و کارکرد مناسب آن می باشد. برنامههای دستکاه شامل موارد زیر است: برنامه اول دستگاه سفالی برای درمان سردردپس از اطمینان از روشن بودن دستگاه،ربا یکبار فشار دادن کلید،ربرنامه اول آغاز شده و صدای یک تک بیپ را خواهید شنید. برنامه اول جهت درمان حملههای میگرن و سردردهای تنشی طراحی شده است. برنامه دوم دستگاه سفالی برای درمان سردردبا دوبار پشت سرهم فشار دادن کلید و پس از شنیدن صدای دو بیپ متوالی، برنامه دوم انتخاب و آغاز می گردد. برنامه دوم برای استفاده جهت پیشگیری از میگرن و سردرد های تنشی طراحی شده است. برنامه سوم دستگاه سفالی برای درمان سردردبا سه بار پشت سر هم فشار دادن کلید و پس از شنیدن صدای سه بیپ متوالی، برنامه سوم انتخاب و آغاز میگردد. برنامه سوم از دو برنامه قبلی سبکتر است. جهت عادت کردن به دستگاه و تمدد اعصاب می توان از این برنامه استفاده کرد. :: برچسبها: درمان , سردرد , دستگاه , سفالی , کاهش , حمله , میگرنی , :: بازدید از این مطلب : 82 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
همه ما حداقل یک بار اسپاسم عضلانی یا گرفتگی عضلانی را تجربه کردهایم. اگر درمان اسپاسم عضلانی به موقع انجام نشود ممکن است موجب مشکلات جدیتری شود. آناتومی عضلات بدنعضلات بدن ساختارهای پیچیدهای هستند که باعث حرکات در بدن میشوند. سه نوع عضله در بدن وجود دارد که عبارتند از:
اسپاسم عضلانی چیست؟اسپاسم عضلانی یا کرامپ عضله یک انقباض غیرارادی در عضلات است. اسپاسمهای عضلانی به طور ناگهانی ایجاد شده و معمولا به سرعت نیز رفع میشوند اما غالبا بسیار دردناک هستند. اسپاسم عضلانی با کشیدگی عضلات فرق دارد. کشیدگی عضلانی یا فاسیکولاسیون یک حرکت جزئی غیر ارادی در بخش کوچکی از عضلات بزرگ است که در زیر پوست دیده میشود. همچنین با مطالعه بیشتر میتوان روند درمان اسپاسم عضله کمر و پا را سریع کرد. علت اسپاسم عضلانی چیست؟بروز اسپاسم عضلانی دلایل متعددی دارد که هر کدام به عوامل زمینهساز، بخشهایی از بدن که درگیر میشوند و محیطی که بدن در آن قرار دارد بستگی دارد. دلیل اسپاسم عضلانی میتواند موارد زیر باشد:
انواع اسپاسم عضلانی استفاده بیش از حد از عضلاتزمانی که عضلات بیش از اندازه استفاده شده و خسته میشوند یا زمانی که عضلات در گذشته دچار آسیبدیدگی یا کشیدگی شدهاند ممکن است اسپاسم بروز کند. اگر عضله بیش از اندازه کشیده شده یا به مدت طولانی در وضعیتی مشابه گرفتگی قرار گیرد، دچار اسپاسم میشود. در واقع، زمانی که انرژی و مایعات درون عضلات کم شوند این عضلات به شدت تحریکپذیر شده و انقباضات قوی در آنها ایجاد میشود. علت اسپاسم عضلانی این اسپاسم ممکن است بخشی از عضله یا تمام آن را و یا حتی عضلات مجاور را نیز دربرگیرد. استفاده بیش از حد از عضلات که عمدتا در ورزشکارانی که در هوای گرم ورزشهای سنگین انجام میدهند باعث ایجاد اسپاسمهای عضلانی اسکلتی میگردد. این نوع اسپاسم در کارگران ساختمانی یا کارگران دیگری که در هوای گرم کار میکنند نیز دیده میشود. معمولا اسپاسم در عضلات بزرگی که در هنگام کار دچار کشیدگی عضلانی شدهاند بیشتر ایجاد میشود. زمانی که این عارضه در مواجهه با محیطهای گرم ایجاد میشود به آن کرامپهای ناشی از گرما نیز گفته میشود. ممکن است کارهای روزمرهای مانند پارو کردن برف یا چمنزنی باعث استفاده بیش از حد از عضلات و اسپاسم در عضلات گردن، شانه و کمر شود. فعالیتهای تمرینی و بدنی جدیدفعالیتهای تمرینی جدید نیز ممکن است باعث بروز اسپاسم عضلات شود. اسپاسم شکم ممکن است به دلیل انجام حرکات ورزشی مانند دراز و نشست و انجام مکرر و سریع این حرکت ایجاد شود. کرامپ دست و انگشتان نویسندگان باعث استفاده طولانی مدت از عضلات کوچک دست و کرامپ عضلاتی در دستی که بیش از حد مورد استفاده قرار گرفتهاند میشود. افراد باید برای پیشگیری یا درمان این عارضه به طور مرتب به انگشتان و دست خود استراحت داده و حرکات کششی انجام دهند. کم آبی و نقص الکترولیت بدنمعمولا تصور میشود که کمآبی و نقص الکترولیت بدن ممکن است باعث بروز اسپاسم و کرامپ عضلانی شود. باید به اندازه کافی به سلولهای عصبی آب، گلوکوز، سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم برسد تا پروتئین موجود در آنها بتوانند انقباضهای کنترل شده و سازمان یافته را انجام دهند. کمبود این مواد در عضلات ممکن است باعث تحریکپذیری و اسپاسم عضلانی شود. آترواسکلروز یا تنگی عروقآترواسکلروز یا تنگی عروق (بیماری عروق محیطی) ممکن است باعث بروز کرامپ و اسپاسم عضلانی شود. علت آن هم خونرسانی و تغذیه ضعیف عضلات است. بیماری عروق محیطی ممکن است گردش جریان خون در پاها را کاهش داده و باعث ایجاد درد در هنگام فعالیت با پا شود. این درد ممکن است با کرامپ عضلانی همراه باشد. اسپاسمهای پا غالبا به ورزش مرتبط هستند اما کرامپ ها ممکن است در هنگام شب در عضلات ساق پا یا عضلات انگشت شصت نیز اتفاق بیفتند. گردن درد و کمر درد مزمنگردن درد و کمر درد مزمن ممکن است باعث کرامپ های عضلانی مکرر شود. گروه عضلات بزرگ در میان تنه مانند گردن، قفسه سینه، قسمت فوقانی کمر، قسمت تحتانی کمر، بازوها و پاها ممکن است دچار اسپاسم شوند. اسپاسم ها در این عضلات ممکن است به دلیل آسیبدیدگی ایجاد شده یا به دلیل تغییرات آرتروزی به تدریج و به مرور زمان در ستون فقرات ایجاد شوند. بیماریهای سیستمیبیماریهای سیستمی مانند دیابت، کمخونی (کم بودن تعداد گلبولهای قرمز خون)، بیماریهای کلیوی و تیروئید و مشکلات هورمونی دیگر ممکن است باعث بروز اسپاسمهای عضلانی شوند. بیماریهای سیستم عصبیبیماریهای سیستم عصبی مانند اسکلروز جانبی امیوتروفیک، ام اس یا ضایعات نخاعی ممکن است به اسپاسمهای عضلانی همراه باشند. وجود عضلات نرمعضلات نرم نیز ممکن است دچار اسپاسم شوند. زمانی که ساختار توخالی با هوا یا مایع پر شود باعث بورز اسپاسمهای عضلانی میشود. این عارضه ممکن است درد شدیدی داشته باشد زیرا مایع یا هوا فشرده نمیشوند. به عنوان مثال، عضلات نرم دیواره روده ممکن است باعث اسپاسم شده و دردهای موجی به نام کولیک ایجاد کنند. درد کولیکی تمایل به شروع و انقطاع داشته و ممکن است در مجرای صفرا که صفرا در آن تخلیه میشود ایجاد شده و پس از غذا خوردن بروز کند. زمانی که سنگهای کلیه از طریق مجرای ادراری دفع میشوند، عضلات نرمی که در دیواره حالب (که کلیه را به مثانه متصل میکند) ممکن است به طور ریتمیک دچار اسپاسم شده و باعث ایجاد درد شدید شوند. غالبا این نوع درد با حالت تهوع و استفراغ همراه بوده و به آن کولیک رنال یا کولیک کلیوی گفته میشود. ممکن است عضلات اطراف مری در زمان برگشت اسید به دلیل تحریک پوشش مری که باعث رفلاکس معده میشود دچار اسپاسم شود. اسهال نیز ممکن است با درد کولیکی همراه باشد. زیرا در هنگام دفع آبکی مدفوع، عضلات دیواره کولون دچار اسپاسم میشوند. زمانی که دیواره رحم به شدت منقبض شود، کرامپ قاعدگی اتفاق میافتد. اسپاسم عضلانی چگونه تشخیص داده میشود؟بیشتر افراد ممکن است در هنگام کشش عضلات، اسپاسم را تجربه کرده باشند به خصوص در محیطهای گرم که این عارضه توسط خود فرد تشخیص داده میشود. به هر حال، اگر اسپاسم شدید باشد و مدت زیادی ادامه یابد یا به طور مکرر عود کند باید برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید. تشخیص اسپاسم عضلانی معمولا با بررسی سوابق پزشکی و انجام معاینات پزشکی انجام میشود. درک علل ابتلا به اسپاسم عضلانی میتواند مفید باشد. مواردی که ممکن است پزشک از شما سوال بپرسد عبارتند از:
تشخیص اسپاسم عضلانی اطلاعات دیگر که میتواند مفید باشند عبارتند از:
ارزیابی سلامت عمومی بیمارارزیابی سلامت عمومی بیمار و بررسی بیماریهای اخیر او یا داروهایی که اخیرا مصرف شده است اعم از داروهای تجویزی و داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک، مکملهای غذایی و داروهای گیاهی میتواند در تشخیص علت اسپاسم در عضلات مفید باشد. بررسی سوابق پزشکیسوابق پزشکی نکات مهمی را در مورد علت بروز اسپاسمهای عضلانی روشن میکنند. این سوابق شامل سوابق ابتلا به دیابت، کمکاری تیروئید، بیماریهای کلیوی و ضایعات نخاعی میشود. بررسی سوابق کاری و ورزشیاطلاعات مربوط به سوابق کاری و ورزشی نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند. اطلاعات محیطی نیز نکات مهمی در مورد قرار گرفتن در معرض علائم و نشانههای کمآبی در بدن در اختیار پزشک قرار میدهد. گاهی اوقات ممکن است در خلال انجام معاینات پزشکی چیزی مشخص نشود زیرا در هنگام ویزیت اسپاسمی اتفاق نیفتاده است. به هر حال، معاینات فیزیکی ممکن است برای شناسایی بیماریهای زمینهای که میتوانند در تشخیص تاثیر داشته باشند، مفید باشد. به عنوان مثال، اگر بیمار دچار اسپاسم عضلات ران پا شده است، معاینات ممکن است شامل لمس کردن و دریافت احساسات پالس در پاها باشد. نکات لازم پس از تشخیص علت اسپاسم عضلانیپس از تشخیص دلیل اسپاسم عضلانی توجه به نکات زیر ضرروری است:
آزمایش های تشخیصص اسپاسم عضلانیبرای بیمارانی که به طور مکرر دچار اسپاسم عضلانی میشوند و علت آن نیز پس از بررسی سوابق پزشک و انجام معاینات بالینی مشخص نمیشود باید برخی آزمایشها انجام شود. این آزمایشات عبارتند از:
آزمایش خونآزمایش خون ممکن است بسته به وضعیت و اطلاعات به دست آمده از بررسی سوابق پزشکی و معاینات بالینی علت را نشان بدهد یا ندهد. ممکن است آزمایش شمارش کل سلولهای خون برای بررسی وضعیت کمخونی، الکترولیت (به خصوص سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم)، گلوکوز و کراتین (برای بررسی عملکرد کلیهها) انجام شوند. انجام آزمایش تیروئید نیز ممکن است مورد توجه قرار گیرد. اگر اسپاسم عضلانی به مدت طولانی باقی مانده باشد این احتمال وجود دارد که باعث آسیبدیدگی عضلات شود. آزمایش فسفوکیناز کراتین خون نیز ممکن است برای این منظور انجام شود. ممکن است آسیبدیدگی یا تحریک بافتهای عضلانی باعث ترشح برخی آنزیمها در خون شود. ابتلا به رابدومیولیز ممکن است منجر به نارسایی کلیوی شود. الکترومیوگرافی (ای ام جی)اگر اسپاسم عضلانی به دلیل اختلالات عضلانی یا عصبی بروز کرده باشد باید الکترومیوگرافی (ای ام جی) برای تعیین و تشخیص ناهنجاریهای عضلانی یا عصبی یا هر دو انجام شود. اگر احتمال ابتلا به بیماریهای عروق محیطی وجود داشته باشد باید جریان خون در پاها مانند ارزیابی براکیال مچ که با مقایسه فشار خون در دستها و پاها و اولتراسوند و آنژیوگرافی (غالبا استفاده از سی تی اسکن و ام آر آی) مورد ارزیابی قرار گیرد تا عروق خونی به طور مستقیم بررسی شوند. روش های درمان اسپاسم عضلانیبیشتر کرامپ ها در صورتی که عضلات کشیده شوند برطرف میشوند. در ادامه به بررسی نحوه درمان انواع اسپاسم عضلانی میپردازیم. این موارد عبارتند از:
درمان اسپاسم عضلانی درمان اسپاسم عضلات پابرای بسیاری از اسپاسم های عضلات پا این کشش میتواند با ایستادن و قدم زدن در اطراف انجام شود. برای کرامپ عضلات ساق پا، بیمار باید با فاصله ۶۰ تا ۸۰ سانتیمتری از دیوار بایستد (برای افرادی که قد بلندتری دارند این فاصله افزایش مییابد) و به سمت دیوار خم شوند تا ساعد آنها مقابل دیوار قرار گرفته و زانو و کمر آنها صاف بوده و پاشنه پا روی زمین قرار گیرد. بهتر است برای آموزش، این مانور را در زمانی که اسپاسمی اتفاق نیفتاده است تمرین کنید. یک روش دیگر این است که در حالی که در رختخواب خود خوابیدهاید مچ پای خود را خم کرده و انگشتان پا را به سمت بالا نگه دارید، در هنگام انجام این تمرین باید پای شما صاف باشد. درمان کرامپ نویسندگانافراد مبتلا به کرامپ نویسندگان (انقباض عضلانی در دست) باید دست خود را روی دیوار قرار دهند به طوری که انگشتان آن روبه پایین باشد و عضلات فلکسور انگشتان را که دچار کرامپ شدهاند بکشند. ماساژ ملایم عضلات غالبا به شل شدن عضلات کمک میکند همانطور که استفاده از یک پد گرم میتواند به شل شدن عضلات کمک کند. درمان کرامپ ناشی از کم آبیاگر کرامپ به دلیل کمآبی ناشی از انجام فعالیتهای فیزیکی شدید ایجاد شده باشد، جایگزین کردن مایع و الکترولیت بدن (به خصوص سدیم و پتاسیم) ضروری است. معمولا برای درمان کرامپ های معمولی نیازی به انجام اقدامات درمانی نیست زیرا این کرامپ های قبل از جذب دارو به بدن به خودی خود بهبود مییابند. داروهای شل کننده عضلات ممکن است برای یک دوره کوتاه در برخی موارد استفاده شوند تا باعث رفع کرامپ های عضلانی ناشی از آسیبدیدگی یا وقایع موقتی دیگر شوند. برخی از این داروها عبارتند از:
در سالهای اخیر، تزریق پزشکی سم بوتالینیوم (بوتاکس) به طور موفقیتآمیزی برای درمان اختلالات دیستونیک عضلانی به کار برده میشود و باعث محدود شدن حرکت گروههای عضلانی میشود. اثر این تزریق چندین ماه باقی مانده و پس از آن باید دوباره تزریق انجام شود. درمان کرامپ هایی که به دلیل ابتلا به برخی بیماریها بروز کردهاند بر درمان بیماری زمینهای تاکید دارد. گاهی اوقات، داروهای بیشتری باید برای درمان این کرامپ ها تجویز و مصرف شود. البته، اگر کرامپ شدید، مستمر و مدام باشد و نسبت به اقدامات درمانی اولیه واکنش ضعیفی نشان دهد یا دلیل آن مشخص نباشد، پزشک و بیمار باید استفاده از روشهای تهاجمیتر را مورد نظر قرار دهند تا مشخص شود که آیا کرامپ ها نشانه ابتلا به بیماریهای دیگری است یا نه. همان طور که در بالا توضیح داده شد، عوامل ابتلا به اسپاسم عضلانی بسیار متفاوت بوده و شامل مشکلاتی مانند گردش خون، عصبها، متابولیسم، هورمونها، داروها و تغذیه میشود. کرامپ های عضلانی به دلیل ابتلا به بیماریهایی که علائم مشخص دیگری ندارند بسیار به ندرت اتفاق میافتد. بروز کرامپ اجتنابناپذیر است اما در صورت امکان بهترین راه پیشگیری از بروز آنها است. :: برچسبها: درمان , اسپاسم , عضلانی , :: بازدید از این مطلب : 53 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
ادمپاپیل تورم صفحهی بینایی است، جایی که عصبی که در مغز است در داخل چشم شما متصل میشود. این تورم یک واکنش به ایجاد فشار در مغز یا اطراف آن است. اغلب این نشانه هشدار دهنده یک عارضه جدی پزشکی است که نیاز به توجه دارد. اما گاهی اوقات فشار و تورم نمیتواند به عنوان یک مشکل خاص دنبال شود. در این مورد، راههای دیگری برای کاهش تورم وجود دارد. سردرد و تهوع علائمی از ادمپاپیلاریوقتی سردرد شدید یا تهوع و استفراغ بدون علت دارید، پزشک با چشم بین داخل چشم شما را نگاه میکند. این وسیلهی دستی یک نور روشن در چشم شما میتاباند. تغییرات در ظاهر عصب بینایی و عروق خونی که از طریق آن عبور میکنند، میتوانند از طریق چشم بین دیده شوند و ممکن است مربوط به منبع علائم شما باشند. برای تشخیص و درمان صحیح ادمپاپیل و جلوگیری از آسیبهای بعدی به صفحه بینایی لازم است در اسرع وقت به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود. دکتر رخصت یزدی به عنوان متخصص مغز و اعصاب با سالها تجربه در زمینه رفع مشکلات اعصاب مغز و بینایی میتواند در این زمینه به بیماران عزیز کمک کند. برای دریافت مشاوره و یا مراجعه حضوری با ما تماس حاصل فرمایید. ادمپاپیل چیست؟ادمپاپیل تورم عصب بینایی است که به علت فشار داخل جمجمهای افزایش یافته در پشت چشم ایجاد میشود. مایع اطراف مغز به طور مداوم تولید میشود و دوباره جذب میشود و تنها فشار داخل جمجمهای را به اندازه کافی برای کمک به محافظت از مغز در صورت ضربه کند به سر حفظ میکند. آناتومی عصب بینایی، آن را نشانگر حساس برای مشکلات داخل مغز میکند. این عصب یک طناب ضخیم است که پشت هر مردمک چشم و شبکیه آن در مغز متصل میشود. در محدوده کوتاه آن بین مغز و چشم، سطح کامل عصب بینایی در داخل مایع مغزی نخاعی شناور است. این مایع از عصب در برابر حرکت ناگهانی محافظت میکند. عصب صفحه بیناییبا این حال، حتی افزایش کمی در فشار این مایع، ناشی از تورم مغز، میتواند عصب بینایی را در محیط کل دور خود در حالت “مسدود” فشرده کند. هنگامی که این عصب در معرض فشار بالا قرار میگیرد یا زمانی که خودش التهاب را ایجاد میکند، میتواند در دیواره پشتی کرهی چشم متورم شود و باعث ایجاد عارضهی ادمپاپیل شود. پزشکان معمولا از این اصطلاح برای توصیف ظاهر مستقل علت زمینهای استفاده میکنند. اصطلاح ادمپاپیل به طور ایدهآل باید برای تورم عصب سر هنگامی که تورم ناشی از افزایش فشار درون جمجمهای است، حفظ شود. عارضههای دیگر میتوانند ظاهر مشابه با ادمپاپیل داشته باشند که ناشی از فشار داخل جمجمهای است. بعضی از علل مهم افزایش فشار مایع مغزی نخاعی و ادمپاپیل تومورهای مغزی و عفونتهای مغزی مانند آبسه مغزی، مننژیت یا انسفالیت هستند. بخش قابل توجهی از افرادی که مبتلا به تومورهای مغزی تشخیص داده میشوند شواهدی از عارضهی ادمپاپی دارند. عصب صفحه بینایی افزایش فشار ناشی از خونریزی یا فشار خون بسیار بالا نیز میتواند باعث بروز ادمپاپی شود. یک عارضه میتواند باعث افزایش فشار در مایع مغزی نخاعی، بدون تورم مغز یا شکمچههای مغز همراه شود. این عارضه پسودوتومور سربری یا فشار خون داخل جمجمه خوش خیم نامیده میشود، که ناشی از زمانی است که بدن مایع نخاعی خیلی زیاد ایجاد میکند. این عارضه در زنانی که چاق هستند یا در سنین بارداری میباشند رایجتر است. به نظر میرسد که این عارضه در مواردی رخ میدهد که بدن با تغییرات هورمون مانند بارداری، شروع قرصهای ضد بارداری، اولین دوره قاعدگی یا یائسگی سازگار میشود. چه چیزی باعث به وجود آمدن ادمپاپیل میشود؟شستشوی مایع مغز و طناب نخاعی شما مایع مغزی نخاعی یا نشت مایع مغزی نخاعی نامیده میشود. تورم عصب بینایی هنگامی رخ میدهد که نشت مایع مغزی نخاعی جایی رخ میدهد که عصب بینایی و رگ شبکهای مرکزی بین مغز شما و عصب چشمتان حرکت میکند. این ناحیه با عنوان فضای زیرعنکبوتیهای شناخته میشود. هنگامی که فشار روی عصب و رگها وارد میشود، خون و مایع نمیتوانند از چشم خارج شوند، و این باعث به وجود آمدن ادمپاپی میشود. عصب صفحه بینایی تورم مغزی میتواند ناشی از تعدادی از آسیبها و عارضهها باشد، از جمله:
گاهی اوقات فشار مغز بدون علت ظاهری ایجاد میشود. این با عنوان هایپرتنشن درون جمجمهای ایدیومتیک شناخته میشود که در صورت چاقی بیشتر احتمال رخ دادن دارد. علائم ادمپاپیل چیست؟رایجترین علائم اولیه ادمپاپیل تغییرات مختصری در بینایی است. این تغییرات در ابتدا ممکن است با تار شدن، دو بینی، چشمک زدن چشم یا از بین رفتن دید در چند ثانیه به سختی قابل توجه باشند. اگر فشار مغز ادامه یابد، این تغییرات ممکن است چند دقیقه یا بیشتر طول بکشند. در برخی موارد ممکن است دائمی شوند. تورم مغزی که موجب ادمپاپیل میشود علائم دیگری را ایجاد میکند که آن را از دیگر عارضههای چشم متمایز میکند، از جمله:
پاتوفیزیولوژیاین تورم صفحه در ادمپاپیل نتیجهی جریان اگزوپلاسم ادم داخل اگزون استاز در ناحیه صفحه بینایی است. فضای ساب آراکنوئیدی مغز با غلاف عصب بینایی پیوسته است. از این رو، به علت افزایش فشار مایع مغزی نخاعی (CSF)، فشار به عصب بینایی منتقل میشود و غلاف عصبی بینایی به عنوان یک شریان بند برای ممانعت از حمل آکوپلاسمی، عمل میکند. این منجر به ایجاد مواد در سطح کریبسا لامینا میشود که موجب تورم مشخصی از عصب سر میشود. ادمپاپیل ممکن است در موارد قبل از آتروفی بینایی غیرموجود باشد. در این موارد، عدم وجود ادمپاپیل به احتمال زیاد کمکی برای کاهش تعداد فیبرهای عصبی به طور فیزیولوژیکی فعال است. فرکانس
این عارضه چگونه تشخیص داده میشود؟پزشک ابتدا یک آزمایش فیزیکی کامل برای بررسی سلامتی کلی شما و بررسی هر گونه علائم دیگر انجام خواهد داد. پزشک احتمالا میدان دید شما را با حرکت دستانش به عقب و جلوی چشمان شما برای دیدن اینکه نقاط کور شما کجا هستند، را بررسی میکند. پزشک همچنین ممکن است از یک ابزار به نام “چشم بین” برای دیدن هر یک از چشمهای شما در عصب بینایی از طریق مردمک چشمتان، دریچه در جلوی چشم استفاده کند. در صورتی که صفحهی بینایی شما، که در انتهای عصب بینایی است، به طور غیر طبیعی تار به نظر آید، پزشک شما ممکن است تشخیص دهد که شما مبتلا به ادمپاپیل هستید. در صورت مبتلا بودن به این عارضه، همچنین ممکن است پزشک لکههای خون در چشم شما ببیند. عصب صفحه بینایی اگر پزشک بر این باور است که عارضه مغزی باعث به وجود آمدن ادمپاپیل شده است، آزمایشات اضافی انجام خواهد داد. پزشک ممکن است انجام آزمایش ام آر آی یا سی تی اسکن سر را برای بررسی تومورها یا دیگر ناهنجاریها در مغز و جمجمه تجویز کند. پزشک شما ممکن است از نمونه بافتی (بیوپسی) تومور برای آزمایش سلولهای سرطانی یا تخلیه مقداری از CSF برای تست آن برای هر گونه اختلال استفاده کند. مدت زمان درمانپس از تشخیص و درمان عارضهی ادمپاپی و هرگونه افزایش فشار مایع نخاعی که به حالت عادی بازگردانده میشود، تورم صفحهی بینایی به تدریج طی شش تا هشت هفته از بین میرود. هنگامی که افزایش فشار مانند پسودوتومور سربری یا تومور مغزی کاذب، علائم نیاز به درمان طولانیتر برای از بین رفتن دارند. پیشگیریاز بسیاری از علل پاپیلاری نمیتوان پیشگیری کرد. مراحلی برای کمک به جلوگیری از برخی علل پاپیلاری عبارتند از:
پیشبینیشما ممکن است چند ماه تا چند سال ادمپاپیل خفیف مزمن داشته باشید و هنوز به طور قابل توجه بیناییتان را از دست ندهید. با این حال، زمانی که شما شروع به از دست دادن بینایی میکنید، میتواند در عرض چند روز یا چند هفته دائمی شود و نیاز به درمان فوری دارد. این عارضه چگونه درمان میشود؟پزشک ممکن است یک پونکسیون کمری که اسپینال تپ نیز نامیده میشود را برای تخلیه مایع اضافی از مغز شما و کاهش تورم انجام دهد. پزشک شما همچنین ممکن است استازولامید (Diamox) را برای حفظ فشار سیستم عصبی در سطح طبیعی تجویز کند. در صورتی که اضافه وزن یا چاقی علت پاپیلاری است، پزشک ممکن است برنامه کاهش وزن و همچنین پیشاب آور را توصیه کند که ممکن است باعث کاهش فشار داخل سر شما شوند. عصب صفحه بیناییپزشک شما ممکن است داروهایی برای کاهش تورم تجویز کند. کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (دلتاسون)، توبرامایسین یا دگزامتازون (Ozurdex) و کورتیزول (Cortef) میتوانند همه برای جلوگیری از تورم در مغز شما استفاده شوند. این داروها ممکن است تزریق شده یا ماهیانه مصرف شوند. اگر فشار خون بالا باعث ایجاد پاپیلاری شود، پزشک ممکن است داروها را جهت کنترل فشار خون شما تجویز کند. داروهای رایج برای فشار خون بالا عبارتند از:
اگر تومور مغزی دارید، پزشک ممکن است عمل جراحی برای حذف بخشی از تومور یا کل آن، به ویژه اگر تومور سرطانی باشد را انجام دهد. پرتو یا شیمی درمانی همچنین ممکن است به کوچکتر شدن تومور و کاهش تومور کمک کند. اگر یک عفونت باعث ایجاد ادمپاپیل شود، پزشک ممکن است آنتی بیوتیکها را تجویز کند. داروهای عفونت براساس نوع باکتری که باعث ایجاد عفونت شده است، متفاوت هستند. اگر آبسه دارید، ممکن است پزشک شما ترکیبی از آنتی بیوتیکها و تخلیه را برای درمان عفونت احتمالی و همچنین حذف چرک عفونتی یا مایع آلوده از مغز شما استفاده کند. اگر تنها دچار آسیب جدی به سر شدهاید، پزشک شما سعی خواهد کرد که فشار و تورم را در سر کاهش دهد. این ممکن است شامل تخلیه CSF از سر شما و از بین بردن یک قطعه کوچک از جمجمه به منظور از بین بردن فشار باشد. آیا عوارض احتمالی وجود دارد؟در صورتی که فشار مداوم مدت زمان طولانی درمان نشود، پاپیلاری میتواند باعث ایجاد نابینایی شود، حتی اگر یک عارضه زمینهای وجود نداشته باشد. سایر عوارض ناشی از ادمپاپیل مربوط به عارضههایی هستند که میتوانند باعث شوند به وجود آمدن موارد زیر شوند:
چشم اندازادمپاپیل معمولا خودش یک مشکل خاص نیست. به طور معمول میتوان با تخلیه مایع اضافی CSF که باعث تورم میشود، درمان شود. سپس علائم پس از چند هفته ناپدید میشوند. تورم یا آسیب به مغز شما میتواند جدی و تهدید کننده زندگی باشد. اگر ادمپاپیل توسط یک عارضهی زمینهای ایجاد شود، برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت، بلافاصله درمان میشود. :: برچسبها: درمان , تورم , عصب , صفحه , بینایی , :: بازدید از این مطلب : 75 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
امروزه از لیزر در درمان بسیاری از بیماریها استفاده میشود. کاربرد لیزر در فیزیوتراپی و درمان دردهای عضلانی ثابت شده است. درمان اسپاسم عضلات کمر با لیزرلیزر درمانی پرتوان کلاس چهار در سطح سلولی به تسریع فرآیند بهبود بافت نرم بدن کمک میکند، این امر از طریق فرآیندی که تحریک زیستی نوری نام دارد انجام میشود. هنگامی که انرژی فوتون بر نفوذ عمیق در بافت نرم سلولی تمرکز میکند سطح آدنوزین تری فسفات را افزایش میدهد. آدنوزین تری فوسفات مادهای است که وظیفه تولید انرژی مورد نیاز برای سلول را بر عهده دارد. لیزکلاس چهار دارای یک حالت پالسی منحصر به فرد است که انرژی لیزر را به بافتهای عمیقتر میرساند اما باعث گرم شدن غیرعادی بافت نمیشود. فرکانسهای آن به صورت مداوم و متغیر به بافت ارسال میشوند و باعث کنترل درد و فرایند بهبود میشوند. انرژی پر قدرت لیزر باعث کوتاه شدن دوره ی درمان میشوند. استفاده از این روش با نتایج دائمی و ایمن همراه است. کاربرد لیزر در درمان درد های اسکلتی عضلانیدر لیزر درمانی از انرژی غیر تهاجمی لیزر برای تولید پاسخ شیمیایی نوری در بافت آسیب دیده و معیوب استفاده میشود. لیزر درمانی میتواند باعث کاهش درد، کاهش التهاب، تسریع فرایند بهبود و افزایش دامنه حرکات بدن شود. همانگونه که متخصصین توانبخشی اشاره میکنند، هدف اصلی از درمان با لیزر رفع درد و درمان بیماری برای افزایش دامنه حرکات بدن و توانایی راه رفتن و تکان دادن اعضا است. استفاده از لیزر درمانی در فیزیوتراپی روشی که در آن از دارو استفاده نمیشود و بدون نیاز به عمل جراحی به بهبود بیمار کمک میکند. لیزر درمانی دیسک کمر تفاوت لیزر پرتوان و لیزر سردعملکرد همه لیزرها شبیه هم نیست، دستگاههای لیزر درمانی کم توان جز دستگاههای کلاس سه یا لیزر سرد هستند که دامنهی قدرت آنها بین ۵ تا ۵۰۰ میلی وات است. تفاوت لیزر پرتوان و لیزر سرد لیزر کلاس چهار یک دستگاه لیزر پرتوان است که دامنه انرژی آن برابر با۶۰۰میلیوات است و میتوان انرژی آن را از ۱۰۰ میلیوات تا ۱۲۰۰ میلیوات تنظیم کرد، این امر باعث شده است که بتوان از قوانین مختلف درمانی بهره گرفت. این میزان انرژی و نفوذ در سیستم لیزر کلاس چهار در لیزر سرد ایجاد نمیشود. کاربرد لیزر در درمان دیسک کمر و درد ستون فقراتدیسک کمر زمانی ایجاد میشود که رشتههای خارجی دیسک بین مهره ای آسیب ببیند و مواد نرم درون هسته از فضای طبیعی خود خارج شوند. اگر پارگی این رشتهها در نزدیکی کانال نخاع رخ دهد مواد درون دیسک خارج شده و وارد کانال نخاع میشوند. درمان فتق دیسک کمر با لیزر در اطراف کانال نخاعی فضای بسیار کمی وجود دارد بنابراین اگر فتق دیسک در قسمت میانی کمر رخ میدهد میتواند یک وضعیت بسیار حاد را به وجود بیاورد. در موارد حاد فشاری که بر کانال نخاعی وارد میشود میتواند باعث فلج شدن کمر شود. کاربرد لیزر در درمان دیسک کمر لیزر درمانی کلاس چهار در عضلات آسیب دیده بر رباطها، دیسک بین مهرهای، کپسولهای مفاصل سطح خاجی تاثیر به سزایی دارد. میتوان برای بهبود دیسک آسیب دیده ستون فقرات از لیزر درمانی کلاس چهار استفاده کرد. تکنیسینهای آموزش دیده بر دیسکهایی آسیب دیده ستون فقرات تمرکز میکنند که به درمان نیاز دارند. این روش درمانی با مجموعه ای از آثار ارزشمند همراه است که در بخش زیر به آنها اشاره میکنیم:
بیمارانی که از لیزر درمانی پرتوان در کنار سایر روشهای درمانی رفع فشار از روی ستون فقرات استفاده میکنند، به طور قابل توجهای از میزان درد گردن و کمر آنها کاسته میشود و بهبود مییابد. میتوان انرژی لیزر را مطابق با نیازهای بیمار تقسیم کرد. مزایای لیزر درمانی پرتوانلیزر درمانی پرتوان با مزایای متعددی همراه است که در بخش زیر به تعدادی از آنها اشاره میکنیم:
مزایای لیزر درمانی کمر به طور کلی لیزر درمانی کلاس چهار برای بیماریهای مزمن و حاد از قبیل درد ناشی از جراحی بسیار موثر است. هر جلسه حدود ۱۵ یا کمتر طول میکشد. تاثیرات لیزر درمانی کاهش درد ستون فقراتآسیب دیدگی دیسک علت اصلی درد کمر و گردن است. دیسک های نخاعی عمدتا از بافت نرم (کلاژن ) ساخته شده اند و عملکردهای متعددی دارند. دیسک به فضای بین مهرههای ستون فقرات کمک میکند امکان حرکت کردن بدن را فراهم میکند و ضرباتی که در طول فعالیتهای روزمره ایجاد میشود را جذب میکند. اما در صورتی که دیسک تحت فشار قرار بگیرد، پاره شود، یا دچار لغزش شود باعث ایجاد درد، بی حسی، سوزن سوزن شدن و سایر علائم و نشانههای مرتبط خواهد شد. لیزر درمانی کلاس چهار، انرژی پرقدرت لیزر به بافتهای عمیق میرساند و باعث بهبود دیسک میشود. میتوان از لیزر پرتوان برای دیسک کمر استفاده کرد. همچنین میتوان برای حصول بیشترین میزان تاثیرگذاری انرژی لیزر را مطابق با نیازهای بیمار تنظیم کرد. از لیزر درمانی برای بهبود چه بیماریهایی استفاده میشود؟آثار درمانی لیزر کلاس چهار فقط به دیسکهای ستون فقرات محدود نیست. تحقیقات متعددی در خصوص آثار این روش سودمند انجام شده است. در بیش از ۱۰۰ تحقیق علمی، تاثیر گذاری لیزر درمانی در برخی از بیماریهای بالینی تائید شده است. در جدول زیر به تعدادی از کاربردهای لیزر پرتوان برای دیسک کمر اشاره میکنیم:
اسپاسم عضلات ناحیه لومبرهمیشه امکان آسیب دیدگی و التهاب رباط و عضلات کمر وجود دارد. برخی از حرکات ناگهانی بازی تنیس یا فوتبال میتوانند مشکلات متعددی را به وجود بیاورند بنابراین باید کاملا احتیاط کرد تا از پارگی دیسک در پی سقوط از ارتفاع، چرخش ناگهانی کمر یا انقباض ناگهانی عضلات اجتناب شود. درد ناگهانی در پی آسیبدیدگی و پارگی دیسک ایجاد میشود اما ممکن است چند روز تا چند روز یا چند ساعت طول بکشد تا درد شروع شود. برخی از حرکات باعث تشدید درد میشوند. آسیب دیدگی عضله و اسپاسم عضلانی در بدتر شدن این عارضه نقش دارند. اسپاسم عضلانی ممکن است بدون آسیب دبدگی عضله و در پی التهاب ساختارهای عمیق بدن از قبیل پارگی رباط، عفونت، یا التهاب مزمن دیسک یا فتق دیسک رخ دهد. نحوه راه رفتن، حالت بدن و سایر تستها به پزشک کمک میکند بتواند برای درمان اسپاسم عضلانی کمر و پا ناشی از برخی بیماریها را تشخیص دهد. :: برچسبها: لیزر , درمان , دیسک کمر , اسپاسم , عضلانی , :: بازدید از این مطلب : 60 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
التهاب عصب چشم یا نوریت اپتیک یک بیماری شناختهشده چشمی است که به دلیل تورم عصب چشم ایجاد میشود. التهاب عصب بینایی یکی از علائم شایع بیماری ام اس نیز به شمار میرود. بیماری نوریت اپتیک چیست؟بیماری نوربت اپتیک یک نوع التهاب عصب چشم است که به گروهی از رشتههای عصبی که اطلاعات بینایی را از چشم به مغز انتقال میدهند آسیب میرساند. درد و از دست دادن بینایی یک چشم از علائم و نشانههای شایع نوریت اپتیک است. اکثر افرادی که در یک دوره دچار نوریت اپتیک میشوند، در نهایت بینایی خود را به دست میآورند. پس از تشخیص التهاب عصب بینایی توسط پزشک متخصص با تجویز داروهای استروئیدی میتواند روند درمان التهاب عصب چشم را سرعت بخشد. ارتباط نوریت اپتیک و ام اسنوریت اپتیک میتواند نشانه بیماری ام اس باشد. التهاب عصبهای بینایی میتواند باعث بروز التهاب و آسیب دیدگی اعصاب مغز و نخاع شود. بروز علائم التهایب عصب بینایی میتواند اولین علامت بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) باشد یا آنکه در مراحل بعدی که بیماری پیشرفت میکند ظهور کند. علاوه بر ام اس اختلالات دیگری مانند انواع عفونتها یا بیماریهای سیستم ایمنی از قبیل لوپوس میتواند ناشی از التهاب عصبی چشم باشد. برای درمان التهاب عصب چشم لازم است به پزشک مراجعه شود تا با تشخیص و درمان صحیح و به موقع از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود. از آنجاییکه التهاب عصب چشم به عنوان یک نقص سیستم ایمنی شناخته میشود بنابراین درمان به موقع آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. بیماری نوریت اپتیک یا التهاب عصب چشم علت التهاب عصب چشم چیست؟علت اصلی التهاب عصب چشم مشخص نیست. پزشکان معتقدند که این عارضه زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غلاف میلین عصب چشم که به ارسال سریع پالسهای الکتریکی از چشم به مغز کمک مینماید آسیب وارد میکند. پالسهای الکتریکی که توسط اعصاب چشم به مغز میرسد در نهایت به اطلاعات بینایی تبدیل میشوند. در نتیحه اختلال در این اعصاب بینایی نشانه التهاب عصب بینایی است. علت التهاب عصب چشم چیست؟ التهاب عصب چشم فرآیند بینایی فرد را مختل میکند و بر میزان بینایی تاثیر میگذارد. برخی از بیماریهای سیستم ایمنی که باعث ایجاد نوریت اوپتیک چشم میشوند عبارتند از:
التهاب عصب چشم و ام اسمالتیپل اسکلروزیس یکی از بیماریهای سیستم ایمنی است که در اثر آن سیستم ایمنی به غلاف میلین، که رشتههای عصبی مغز و نخاع را پوشش میدهند، حمله میکند. در افرادی که به التهاب عصب چشم مبتلا هستند، ریسک ابتلا به ام اس پس از تجربه یک دوره نوریت اوپتیک حدود ۵۰ درصد است. اگر تصاویر ام آر آی وجود ضایعه در مغز را نشان دهد، ریسک ابتلا به این بیماری پس از التهاب عصب چشم افزایش مییابد. التهاب عصب چشم و سندروم دویکدر این بیماری التهاب در عصب بینایی و نخاع رخ میدهد. این عارضه به بیماری ام اس شباهت دارد ،اما باعث آسیب رساندن به اعصاب مغز نمیشود. علاوه بر بیماریهای خود ایمنی که در بالا ذکر شد، عوامل دیگری که در بروز التهاب عصب چشم نقش دارند عبارتند از:
عفونتهایی که باعث ایجاد التهاب عصب چشم میشوندعفونتهای باکتریایی مانند بیماری لایم، تب خراش گربه و سفلیس و یا ویروسهایی مانند هریس، اوریون و سرخک میتواند باعث التهاب عصب های چشم شوند. علاوهبر این سایر بیماریها مانند لوپوس و سارکوئیدوز نیز ممکن است باعث بروز عفونت اپتیک عودکننده شوند. مصرف داروهایی که باعث التهاب عصب بینایی میشودبرخی از داروها با ابتلا به التهاب عصب چشم ارتباط دارند. مصرف برخی از آنتیبیوتیکها و کدئین میتواند باعث ضعیف شدن عصب چشم و در نهایت منجر به التهاب اعصاب چشم شوند. علائم التهاب عصب چشم یا نوریت اپتیکیکی از مهمترین علائم نوریت اپتیک این است که معمولا یک چشم درگیر میشود، بنابراین فرد ممکن است دچار التهاب عصب چشم راست یا التهاب عصب چشم چپ شود. علائم التهاب عصب بینایی به شرح زیر است:
دردتعداد زیادی از افرادی که دچار التهاب عصب میشوند از درد چشم نیز رنج میبرند که این درد با حرکت دادن چشم ها بیشتر میشود، گاهی اوقات این درد شبیه درد تیرکشنده پشت چشم است. از دست دادن بینایی یکی از چشم هاتعداد زیادی از بیماران به طور موقت دچار کاهش دید میشوند اما میزان از دست دادن بینایی در افراد مختلف متفاوت است. معمولا از دست دادن بینایی بین مدت چند ساعت تا چند روز رخ میدهد و طی مدت چند هفته یا چند ماه بهبود مییابد. در برخی از موارد از دست دادن بینایی دائمی است. از دست دادن میدان دیدکاهش میدان دید ممکن است در الگوهای مختلفی رخ دهد. از دست دادن توانایی دیدن رنگهااین عارضه معمولا بر توانایی فرد در شناخت رنگ ها تاثیر میگذارد و ممکن است فرد متوجه شود که نسبت به گذشته رنگها با وضوح کمتری دیده میشوند. دیدن نورهای چشمکزنبرخی از افرادی که دچار التهاب عصب چشم شدهاند از مشاهده نور چشمکزن هنگام حرکت دادن چشم شکایت دارند. در صورت مشاهده علائم التهاب عصب چشم چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟بیماریهای چشمی جزو بیماریهای خطرناک و جدی هستند. برخی از این اختلالات میتواند باعث از بین رفتن دائمی بینایی شوند، و برخی نیز با سایر بیماریهای حاد جسمانی ارتباط دارند. در صورت بروز موارد زیر باید حتما به پزشک مراجعه کرد:
فاکتورهای خطرناک التهاب عصب بیناییبرخی از عوامل التهاب عصب چشم عبارتند از:
سندر اکثر مواقع التهاب عصب چشم در بزرگسالانی با سن ۲۰ تا ۴۰ سال دیده میشود. نژادسفیدپوستان ساکن ایالات متحده در مقایسه با افراد سیاهپوست بیشتر دچار این اختلال التهاب عصبی چشم میشوند. جهش ژنتیکیبرخی از جهشهای ژنی میتوانند ریسک ابتلا به التهاب عصب چشم و ام اس را افزایش دهند. عوارض التهاب عصب بیناییعوارض ناشی از التهاب عصب چشم عبارتند از:
عوارض التهاب عصب بینایی آسیب دیدگی عصب چشمبرخی از افرادی که دچار التهاب عصب چشم میشوند آسیب دیدگی دائمی عصب چشم را تجربه خواهند کرد اما ممکن است این آسیب دیدگی باعث بروز هیچ گونه علائم و نشانهای نشود. کاهش توانایی بیناییمعمولا تعداد زیادی از بیماران میتوانند طی مدت چند ماه توانایی بینایی کامل یا بینایی نسبی خود را به دست آورند. اما ممکن است توانایی تشخیص رنگها به یک اختلال دائمی تبدیل شود. در برخی از افراد از دست دادن بینایی معمولا پس از درمان التهاب عصب چشم بهبود مییابد. عوارض جانبی درمانداروهای استروئیدی که برای درمان التهاب عصب چشم به کار میروند باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن میشوند. این امر باعث میشود که بدن بیشتر مستعد ابتلا به انواع عفونتها باشد. سایر عوارض جانبی این داروها عبارتند از افزایش وزن و تغییرات خلقی. روش های تشخیص نوریت اپتیکبرای تشخیص التهاب عصب چشم و تاری دید باید به متخصص چشم پزشکی مراجعه کنید. پزشک پس از معاینه چشم به بررسی سابقه پزشکی بیمار میپردازد. معمولا چشم پزشک انجام تستهای زیر را درخواست میکند:
معاینه متداول چشمچشم پزشک سطح بینایی و توانایی شما را در تشخیص رنگها و دید شما از گوشه چشم را بررسی میکند. معاینه چشم با افتالموسکوپیدر این روش پزشک از وسیله دستی که دارای منبع نور است برای معاینه چشم و ساختارهای پشتی چشم استفاده میکند. در این تست، دیسک اپتیک نیز ارزیابی میشود. تست واکنش مردمک چشم به نورپزشک نور مستقیم را مقابل چشم شما قرار میدهد و واکنش مردمکها را به نور ارزیابی میکند. در افرادی که دچار التهاب عصب چشم هستند، مردمکهایشان به نور واکنش نمیدهند، این درحالی است که مردمکهای افراد سالم در واکنش به نور تنگ میشوند. تصویر سازی رزونانس مغناطیسی (ام آر آی)در اسکن ام آر آی از میدان مغناطیسی و انرژی پالسهای رادیویی برای تولید تصاویر بدن استفاده میشود. در حین ام ار ای عصبی چشم ماده حاجب تزریق میشود تا عصب اپتیک و سایر اجزای مغز در تصاویر دیده شوند. انجام ام آر آی برای تشخیص محل دقیق آسیب دیدگی مغز ضروری است. وجود آسیب دیدگی عصب و مغز نشاندهنده بالا بودن ریسک ابتلا به بیماری ام اس است. انجام ام آر آی همچنین میتواند احتمال وجود سایر علل از دست دادن بینایی مانند تومور را رد کند. آزمایش خونانجام آزمایش خون برای بررسی وجود آنتیبادیهای مخصوص این عارضه درخواست میشود. افرادی که مشکوک به التهاب عصب بینایی هستند باید آزمایش خون بدهند تا پزشک بتواند به طور قطع آسیب دیدگی عصب چشم را تایید کند. توموگرافی انسجامی نوری (OTG)این تست ضخامت لایههای رشتهای عصب شبکیه را اندازه میکند. در صورتی که بیمار دچار التهاب عصب بینایی باشد از ضخامت این رشته های عصبی کاسته میشود. ارزیابی پتانسیل برانگیخته بیناییدر این تست بیمار مقابل یک صفحه مانیتور مینشیند که الگویی از یک طرح برجسته شطرنجی نشان داده میشود. پزشک تعدادی سیم و الکترود را به سر بیمار متصل میکند تا بتواند پاسخهای مغز برای شبیهسازی وضعیت بینایی را ثبت کند. این نوع تست میتواند جریان هدایت عصبی که ناشی از آسیب دیدگی عصب اپتیک است را نشان میدهد. پزشک از بیمار میخواهد دو تا چهار هفته بعد از شروع علائم برای معاینه مجدد به مطب او مراجعه کند تا بتواند نوریت اپتیک را تایید کند. درمان بیماری التهاب عصب چشممعمولا بیماری نوریت اپتیک به صورت خود به خود بهبود مییابد. در برخی موارد پزشک برای کاهش التهاب عصب چشم داروهای استروئیدی تجویز میکند. این داروها معمولا عوارضی نظیر افزایش وزن، مشکلات معده ،تهوع و استفراغ و بیخوابی دارد. معمولا استروئید درمانی به صورت وریدی انجام میشود. استروئید درمانی وریدی میتواند سرعت بهبود بینایی را افزایش دهد اما تاثیری بر میزان بهبود بیماری ندارد. از داروهای استروئیدی برای کاهش ریسک ابتلا به ام اس یا کاهش سرعت پیشرفت آن نیز استفاده میشود، در صورتی که مصرف داروهای استروئیدی کمکی به بیمار نکند و بیماری او بهبود نیابد از روشی که تعویض پلاسما نام دارد استفاده میشود. هنوز تحقیقات نتوانسته است کارآمد بودن تعویض پلاسما در درمان آسیب دیدگی عصب چشم را تایید کند. پیشگیری از ام اسافرادی که دچار التهاب عصب بینایی هستند در اسکن ام آر آی از مغز آنها دو یا چند ضایعه دیده میشود که مصرف داروهایی که اینترفرون بتا نام دارند میتواند از ابتلا به بیماری ام اس پیشگیری کند یا روند ابتلا به آن و پیشرفت بیماری را کند نماید. از داروهای قابل تزریق برای درمان افرادی استفاده میشود که بیشتر در معرض بیماریهای ام اس قرار دارند. برخی از عوارض جانبی این داروها عبارتند از:
دوران بهبود التهاب عصب بیناییاکثر افراد طی مدت ۱۲ ماه پس از التهاب عصب چشمی میتوانند بینایی خود را به دست بیاورند. افرادی که دچار نوریت اپتیک حاد هستند بیشتر در معرض در معرض خطر ابتلا به بیماری ام اس قرار دارند. این عارضه میتواند حتی در افرادی که دارای بیماری زمینه ای نیستند نیز رخ دهد. اما بیمارانی که دچار بیماری ام اس یا سندرم دویک هستند مدت بیشتری طول میکشد تا به طور کامل بهبود یابند. آمادگی برای مراجعه به پزشکدر صورتی که افراد دچار علائم و نشانههای نوریت اپیک شده باشد باید برای تشخیص و درمان بیماری چشم به متخصص چشم پزشک مراجعه کند. در ادامه اطلاعاتی را در اختیار شما قرار میدهیم که به آمادگی برای مراجعه به پزشک کمک میکند. قبل از مراجعه به پزشک چه باید کرد؟قبل از آنکه بیمار مبتلا به التهاب اعصاب بینایی به مطب پزشک مراجعه کند باید فهرستی از موارد زیر را تهیه کند:
افراد مبتلا به التهاب اعصاب بینایی باید سوالات زیر را از پزشک بپرسند:
احتمالا پزشک از بیمار سوالات متعددی میپرسد که در زیر به این سوالات اشاره میکنیم:
:: برچسبها: درمان , بیماری , التهاب , عصب , چشم , بینایی , ام اس , :: بازدید از این مطلب : 78 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علاوه بر درمان دارویی صرع که بسیاری از افراد برای کنترل حمله های تشنجی استفاده میکنند، روش های غیر دارویی درمان صرع مانند جراحی و رژیم غذایی نیز میتواند مفید باشد. بیماری صرع چگونه ایجاد می شود؟گاهی اوقات ضایعههای مغزی با ایجاد اختلالاتی در عملکرد سلولهای قشری مغز بعد از مدتی سبب بروز حملات تشنجی میشوند. مانند ضایعههای ناشی از تومورها، سکتهها و ضربههای مغزی. نکته قابل توجه این است که انسانها در هنگام رشد در دوره جنینی خود، بسته به جنس، رشد مغزی متفاوتی دارند. مثلا تکامل مغزی در جنین دختر هنگام پنج ماهگی مرحله حساسی است، در صورتی که در جنین پسر این تکامل در نه ماهگی رخ میدهد، بنابراین چون هنگام زایمان خطر نارسایی اکسیژن به مغز نوزاد وجود دارد، این خطر برای نوزاد پسر، بیشتر است. حساسترین قسمت مغز به کمبود اکسیژن، ناحیه گیجگاهی است. بنابراین در موارد نارسایی اکسیژن، حین زایمان این ناحیه صدمه میبیند و موجب بروز ضایعهای در این قسمت میشود. بعد از گذشت زمان طولانی که چند سال ممکن است طول بکشد، منطقه صدمه دیده دچار فرآیندی میشود که حمله های تشنجی را ایجاد میکند و فرد دچار بیماری صرع میشود. روش های درمان بیماری صرعمنطقی به نظر میرسد که با جراحی مغز و برداشت ضایعه ایجاد شده در مغز، تشنج های بیمار را کنترل کرد. ولی باید توجه داشت که روش اصلی و انتخاب اول، درمان صرع با دارو است. روش های غیر دارویی درمان صرع منحصر به مواردی است که اولا بیمار به درمان دارویی پاسخ نداده باشد و ثانیا نوع و تعداد حمله های صرع به شکلی باشد که زندگی عادی فرد را از نظر فیزیکی و روانی مختل کرده باشد. درمان غیر دارویی صرع شامل موارد زیر است:
درمان صرع با عمل جراحیاین روش در موارد خاص و فقط در ۱۰ تا ۲۰ درصد بیماران مبتلا به حمله های تشنجی غیرقابل کنترل انجام میشود و تنها در بعضی بیماران، جراحی صرع باعث توقف کامل تشنج ها میشود. در بقیه موارد یا صرع به صورت نسبی کنترل میشود یا اینکه هیچ تغییری در تشنج ها ایجاد نمیشود و غالبا بعد از عمل جراحی نیز نیاز به مصرف داروهای ضد صرع ادامه مییابد. جراحی مغز برای درمان صرع انواع مختلف دارد. دو روش اصلی و عمده آن عبارتند از:
درمان صرع با جراحی مغز برداشتن محل اصلی تولید کننده امواج تشنجیگاهی امواج الکتریکی غیرطبیعی که منجر به حمله های تشنجی میشوند از یک کانون موضعی مشخص منشـا میگیرند و سپس در تمام قشر مغز منتشر میشوند. در این صورت برداشتن کانون مولد تشنج می واند از انتشار امواج صرعی و حملههای بالینی جلوگیری نماید. قطع راههای ارتباطی در مغزگاه امواج الکتریکی غیرطبیعی از یک کانون دائمی و مشخص منشا نمیگیرند، بلکه به طور منتشر در کل مغز شروع میشوند. در این گونه موارد قطع راههای ارتباطی بین دو نیمکره مغزی باعث قطع امواج منظم سراسری مغز شده و در نتیجه حمله صرع کنترل میشود. این روش در صرع هایی مانند صرع آتونیک (حمله ناگهانی از دست رفتن تون عضله و افتادن لحظهای و آنی) که یک کانون مشخص برای برداشتن وجود ندارد، کاربرد دارد. تحریک عصب واگ VNS)VAGUS NERVE STIMULATION)VNS یک روش جدید درمان صرع است که مناسب انواع صرع های غیرقابل کنترل میباشد و میتواند در بسیاری از مواقع تعداد حمله های تشنجی را کاهش دهد. این روش در سال ۱۹۸۵ توسط ژاکوب زابارا پیشنهاد شد و بعد از مطالعههای تجربی بر روی حیوانها و سپس بر روی انسان به تدریج تکامل یافت و در حال حاضر بر روی بیشتر از ۱۰ هزار نفر در دنیا به کار گرفته شده است. این مسئله ثابت شده است که عصب واگ به عنوان عصب دهم مغزی، به میزان بیش از ۶۰ درصد توان سیستم نباتی بدن را جهت کنترل قلب، ریهها و دستگاه گوارش به عهده دارد. هنگامی که این عصب بهطور ناخودآگاه از طریق سیستمهای داخلی مغز تحریک میشود، موجب کاهش ضربان قلب و افزایش حرکات روده میشود. در حقیقت باید گفت که عملکرد این عصب در زمانی که انسان نیاز به آرامش و آسایش دارد و از طرف هیچ عامل خارجی تهدید نمیشود، حداکثر توان خود را خواهد داشت. عصب واگ در این روش یک محرک کوچک (PACEMAKER) زیر پوست گردن، نزدیک عصب واگ در قسمت چپ کاشته میشود. این محرک، عصب واگ را در فاصلههای زمانی معینی تحریک میکند و با انتشار این تحریکها از طریق عصب به مغز، فعالیت تشنجی متوقف میشود. آمار گزارش شده در مطالعههای مختلف در رابطه با تاثیر VNS متفاوت است، اما به طور کلی VNS در موارد محدودی باعث توقف کامل حملهها میشود. در بعضی آمارها در ۶۰ در صد موارد، حملهها یا از بین رفته و یا کاهش یافتهاند و در برخی دیگر در ۳۰ درصد موارد کاهش حداقل ۵۰ درصد حمله های تشنجی گزارش شده است. همچنین این روش در افراد بالای ۱۲ سال با تشنج های مقاوم به درمانی که به صورت موضعی شروع میشوند، به کار گرفته شده است. لیکن در افرادی که جراحی بر روی آنها موثر است (مانند برداشتن ضایعه کانونی در مغز)، به دلیل تأثیر بیشتر آن در کنترل تشنج ها، قبل از VNS انتخاب اول جراحی است. از جمله عوارض تحریک عصب واگ خشونت صدا است که در اکثر بیمارانی که VNS دارند، اتفاق میافتد. از عوارض دیگر سرفه، گلودرد، خواب رفتگی (گزگز کردن) و احساس تنگی نفس است و ممکن است موجب مشکلات تنفسی زمان خواب نیز شود که این نکته مهم است و قبل از انجام VNS باید تشخیص داده و درمان شود. مزیت اصلی VNS فقدان عوارض دارویی مانند خواب آلودگی، خستگی، سرگیجه یا گیجی و منگی است. همچنین خلق و خوی و اعتماد به نفس فرد را بهتر میکند. اما بهرحال این یک روش جراحی است و عوارض عمومی مربوط به یک جراحی را دارد و باطری دستگاه نیز باید هر ۳ تا ۱۰ سال تعویض شود. درمان صرع بدون دارو و از طریق تحریک عصب واگ مناسب افراد زیر است:
تاثیر رژیم غذایی کتوژنیک در صرع (KETOGENIC DIET)از قرنها پیش رژیم درمانی خاص و طولانی مدت در درمان بسیاری از بیماریها از جمله صرع به کار گرفته شده است. تاثیر رژیم درمانی بر روی کنترل حمله های تشنجی مثبت بوده و منجر به استفاده علمی و بالینی رژیمهای خاص از سال ۱۹۲۰ شد که به رژیم کتوژنیک معروف شد. در این رژیم غذایی کربوهیدرات ها محدود شده و ۹۰-۸۰ درصد کالری از طریق چربی به بدن میرسد. از سوخت و ساز چربی در کبد، موادی آزاد و وارد خون میشود که کتون نامیده میشوند. رژیم کتوژنیک و درمان صرع بدون دارو در این رژیم با توجه به اینکه کربوهیدرات بسیار کمی به بدن میرسد، سلولهای مغزی به اجبار مواد کتونی موجود در خون را جذب میکنند و از آنها برای متابولیسم (سوخت و ساز) خود استفاده میکنند. در نهایت حاصل این تغییر متابولیسم، افزایش گابا در پایانه عصبی است. (گابا GABA نوعی واسطه شیمیایی در مغز است که اثر مهاری بر روی حمله های تشنجی دارد) رژیم کتوژنیک در کودکان بین ۱۲-۱ سال (بیشتر ۵-۲ سال) استفاده میشود. در نوجوانان و افراد بالغ به دلیل تکامل مغزی، سلولهای عصبی ۵-۴ برابر کمتر از سلولهای مغزی کودک توانایی برداشت مواد کتونی را دارند، لذا این روش درمانی در نوجوانان و بالغین چندان موثر نیست (گرچه بررسیهایی در اثر بخشی آن در بالغین نیز انجام شده است که نیاز به مطالعات بیشتر دارد) این رژیم در تمام تشنج های مقاوم به درمان کاربرد دارد و باعث کاهش تشنج ها در نیمی از بیماران میشود. :: برچسبها: درمان , غیر دارویی , صرع , :: بازدید از این مطلب : 70 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
چسبندگی عصب دست یا سندرم تونل کارپال یک بیماری نسبتا شایع است که باعث احساس بیحسی و درد در ناحیه مچ دست میشود. چسبندگی عصب دست یا سندرم تونل کارپال چیست؟سندرم تونل کارپال یک وضعیت نسبتا شایع است که دست و مچ دست، آرنج و شانه را تحت تاثیر قرار میدهد. علائم چسبندگی عصب دست شامل بیحسی، سوزن سوزن شدن و گزگز و درد، معمولا در انگشت شست و سه انگشت اول دست است. سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق میافتد که عصب محیطی که از ساعد به سمت دست میآید در فضایی بنام تونل کارپال باریک شده و تحت فشار قرار میگیرد. ۹ تاندون که باعث ایجاد انعطاف در سه انگشت اول و انگشت شست میشود نیز از داخل تونل کارپال میگذرند. هر چیزی که باعث شود تونل کارپال کوچکتر شود (و عصب میانی را تحت فشار قرار دهد) میتواند منجر به چسبنگی عصب مچ دست شود. تمرینات ورزشی در درمان سندرم تونل کارپالاگر علائم خفیف یا متوسط چسبندگی عصب دست یا سندرم تونل کارپال داشته باشید، ممکن است با چند تمرین ساده احساس بهتری پیدا کنید. اما به یاد داشته باشید که مطالعات زیادی در رابطه با اینکه چقدر این تمرینات موثر واقع خواهند شد انجام گرفته است. بهترین نتایج را در صورتی میگیرید که این تمرینات همراه با سایر روشها، مانند استفاده از مچ بند و انجام فعالیتهای چرخشی باشد تا بدین ترتیب احساس کشش در دست و مچ تان کمتر شود. هنگامی که تمرینات دست را برای درمان سندرم تونل کارپال انجام میدهید به یاد داشته باشید این مانند رفتن به باشگاه برای کاهش وزن نیست. ضربالمثل نابرده رنج گنج میسر نمیشود را فراموش کنید. ایجاد فشار باعث بدتر شدن علائم چسبندگی عصب دست خواهد شد. به آرامی شروع کنید تا شاهد روند بهبودی باشید. اگر مطمئن نیستید که ورزش مناسب شما است یا نه، با پزشک خود مشورت کنید. آیا تمرینات ورزشی مناسبترین راه درمان چسبندگی عصب دست هستند؟اگر شغل یا سرگرمی موردعلاقه شما باعث فشار روی دستها و مچ دست شما میشود، ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال باشد. شاید شما بعضی از علائم مانند سوزش یا بیحسی در انگشتان خود داشته باشید و میخواهید مطمئن شوید که این حالت بدتر نمیشود. برای درمان علائم سندرم تونل کارپال تمرینات و حرکات ورزشی متعددی وجود دارند که با انجام آنها نه تنها درد مچ دست کاهش مییابد بلکه از تشدید بیماری و نیاز به جراحی نیز پیشگیری میکند. علت چسبندگی عصب دست هابه طور کلی مهمترین علت چسبندگی عصب دست ها شامل موارد زیر است:
درمان خانگی برای سندرم تونل کارپالباوجود اینکه سندرم تونل کارپال میتواند ناراحتکننده بوده یا دردناک باشد ولی میتوانید آن را در خانه درمان کنید. اولین قدم متوقف کردن فعالیتهایی است که باعث ایجاد فشار میشوند. فعالیتهایی که فکر می کنید باعث بیحس شدن و درد در مچ دست تان میشود را کم کنید یا کنار بگذارید. هنگامی که علائم شما بهبود مییابد، میتوانید فعالیت را مجددا از سر بگیرید. روشهایی که برای درمان خانگی چسبندگی عصب دست پیشنهاد میشود، شامل موارد زیر است:
ورزش برای درمان چسبندگی عصب دستاگر به دنبال ورزش برای تقویت عصب دست هستید و یا از بیماری سندرم تونل کارپال رنج میبرید، تمرینهای زیر برای این منظور پیشنهاد میشود:
اشاره به سقفاشاره به سقف، اولین ورزش برای چسبندگی عصب دست است. انگشتان دستتان را مانند وقتی که به سمت سقف اشاره میکنید، باز کنید. مانند حالتی که به کسی فرمان توقف میدهید. ۵ الی ۱۰ بار تکرار کنید. ورزش برای چسبندگی عصب دست مشتتان را باز و بسته کنیدبرای انجام این تمرین سندروم تونل کارپال، دستتان را مشت کنید. انگشتانتان را تا جایی که میتوانید باز کنید. ۵ الی ۱۰ بار این کار را تکرار کنید. ورزش تنگی کانال مچ دست دستتان را تکان دهیداین ورزش برای تنگی کانال مچ دست فوقالعاده آسان است. به خصوص در هنگام شب که علائم میتواند بدتر شود. مراحل انجام این تمرین به شرح زیر است:
ورزش برای تنگی کانال دستورزش برای عصب دست لمس انگشتان دستنوک انگشتانتان را به نوک انگشت شست بزنید بصورت ایجاد شکل O. چند بار تکرار کنید. ورزش برای درد مچ دست و گزگز انگشتان کششهای ساده مچ دستکششهای ساده مچ دست پنجمین ورزش برای چسبندگی عصب دست است. مراحل انجام تمرین کشش مچ دست به شرح زیر است:
ورزش مناسب برای تنگی کانال مچ دست روانکاری تاندون هادر این ورزش برای تنگی کانال مچ دست، انگشتان دستتان را در موقعیتهای مختلف حرکت دهید. بین حرکات فاصله بگذارید و به آرامی به حرکت بعدی بروید. زمانیکه آرنج تان را خم کردهاید و مچ دستتان در حالت صاف قرار دارد و به سمت سقف میباشد تمرین را شروع کنید و مراحل زیر را طی کنید:
ورزش برای چسبندگی مچ دست نرم کردن اعصابمانند تمرین آخر، چند حرکت را همراه با این انجام دهید. به آرامی و با ملایمت اینکار را انجام دهید. مراحل انجام این تمرین عبارت است از:
کاهش فشار و درمان چسبندگی عصب دست با ورزش مقاومت مچ دستمراحل انجام تمرین مقاومت مچ دست به صورت زیر است:
ورزش برای گرفتگی کانال دست چرخش مچ دستبرای این تمرین میتوانید بنشینید یا سر پا بمانید. مراحل انجام تمرین چرخش مچ دست به شرح زیر است:
ورزش چسبندگی عصب دست فشار دادن با دست برای افزایش قدرت گیرایییک جفت جوراب گلوله شده یا یک توپ لاستیکی نرم را فشار دهید. ۵ ثانیه نگه دارید. ۱۰ بار تکرار کنید. این ورزش را تا سه بار در روز انجام دهید. ورزش برای تنگی کانال کارپال افراد دارای مشکل چسبندگی مچ دست چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنند؟اگر این درمانهای خانگی در عرض یک الی دو هفته درد را کاهش ندهد ممکن است زمان مراجعه به یک پزشک ارتوپدی که تخصص آن درمان استخوانها، مفاصل و عضلات باشد، رسیده باشد. اگر آسیب جدی به عصب میانی وارد شده باشد برای پیشگیری از بین رفتن حس یا عملکرد آن، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. جراحی عبارتست از برش بافتی که در مچ دست از عصب میانی عبور می کند تا بدین ترتیب باعث کاهش فشار شود. :: برچسبها: ورزش , درمان , تنگی , کانال , مچ دست , سندروم , تونل کارپال , :: بازدید از این مطلب : 62 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
عصب سه قلو صورت دو جفت عصب هستند که در دو طرف صورت قرار دارند که وظیفه انتقال حس از صورت به مغز را بر عهده دارند. درصورتی که عملکرد این عصب مختل شود فرد مبتلا به بیماری درد عصب سه قلوی صورت میشود. درد عصب سه قلوی صورت چیست؟نورالژی تری ژمینال یک درد مزمن است که بر عصب سه قلو که حس را از صورت به مغز منتقل میکند، تاثیر میگذارد. اگر شما نیز درد عصب سه قلو دارید، حتی اگر در حد تحریک خفیف صورت شما باشد (مانند زمانی که دندانهایتان را مسواک میزنید یا آرایش می کنید) ممکن است باعث ایجاد درد شدیدتری شود. سردرد نورالژی عصب سه قلو در افراد ۵۰ سال به بالا در ابتدا ممکن است دچار حملات کوتاه و خفیف شود. اما نورالژی تری ژمینال میتواند پیشرفت کرده و منجر به دردهای مکرر طولانیتر و سوزناک شود. سردرد عصب ۳ قلو در زنان بیشتر از مردان رخ میدهد و احتمال بروز آن در افراد بالای ۵۰ سال بیشتر است. به دلیل وجود انواع مختلفی از درمانها، ابتلا به درد عصب سه قلو لزوما به این معنی نیست که شما محکوم به تحمل درد تا پایان عمر هستید. پزشک معمولا می تواند با استفاده از دارو، تزریق یا جراحی بطور موثر درد عصب سه قلو را برطرف کند. برای درمان درد عصب سه قلو بهتر است در صورت مشاهده علائم سریعا به بهترین متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود. علت نورالژی تری ژمینال یا درد عصب سه قلو چیست؟در نورالژی تری ژمینال که همچنین تیک دوولورو نامیده میشود، عملکرد عصب سه قلو مختل میشود. معمولا این بیماری، تماس بین یک رگ خونی طبیعی (که در این مورد، یک سرخرگ یا سیاهرگ است) و عصب سه قلو در پایه مغز شما است. این تماس منجر به فشار روی عصب شده و باعث ایجاد اختلال در عملکرد آن میشود. بیماری درد عصب سه قلو میتواند به علت کهولت سن، ام اس یا اختلالی مشابه که در آن غلاف چربی محافظ عصب خاصی آسیب میبیند. نورالژی تریژمینال همچنین میتواند به دلیل فشار تومور بر عصب سه قلو باشد. این بیماری در برخی از افراد ممکن است به علت ضایعه مغزی یا دیگر ناهنجاریهای مغزی رخ دهد. در موارد دیگر، آسیبهای جراحی، سکته یا ضربه به صورت، ممکن است باعث درد عصب سه قلو باشد. درد عصب سه قلو عوامل تحریک کننده زیادی ممکن است باعث شروع درد اعصاب سه قلو شوند که شامل موارد زیر است:
برای درمان درد عصب سه قلو چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟اگر در ناحیه صورت درد دارید، بخصوص دردهای طولانی یا مکرر یا دردی که با داروهای مسکن بدون نسخه آرام نمیشود، به پزشک مراجعه کنید. علائم سردرد تری ژمینال ممکن است شامل یک یا تعداد بیشتری از الگوهای بیان شده در زیر باشد:
نحوه تشخیص بیماری درد عصب سه قلوی صورتپزشک متخصص مغز و اعصاب عمدتا درد عصب سه قلو را براساس توصیف شما از درد تشخیص میدهد که شامل موارد زیر است:
نوع درددرد مرتبط به عصب سه قلو، دردی ناگهانی، شک مانند و کوتاه است. محل دردبخشی از صورت شما که دچار درد میشود به دکتر نشان میدهد که این درد مرتبط به عصب سه قلو است یا خیر. محرکهای درددردهای مرتبط با نورالژی تریژمینال معمولاً با تحریک کوچکی در گونه مانند غذا خوردن، حرف زدن یا حتی تماس یک نسیم خنک ایجاد میشود. آزمایش برای تشخیص درد عصب سه قلوپزشک ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص درد عصب سه قلو و علت زمینهای مشکل شما درخواست دهد، که شامل موارد زیر است:
معاینه نورولوژیکیلمس کردن و آزمایش بخشهایی از صورت شما می تواند به پزشک کمک کند که محل دقیق درد را مشخص کند و اینکه کدام شاخه از عصب سه قلو دچار آسیب شده است. علاوه بر این تستهای واکنشی نیز می تواند به پزشک برای تشخیص درد عصب صورت کمک کند که آیا علائم شما ناشی از تحت فشار قرار گرفتن عصب است یا دلیل دیگری دارد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)پزشک ممکن است درخواست اسکن MRI از سر شما بدهد تا اگر ام اس یا یک تومور باعث سردرد تری ژمینال است تشخیص داده شود.از این طریق پزشک میتواند ارتباط بین درد عصب سه قلو و ام اس و همچنین تومور عصب سه قلو را تشخیص دهد. در برخی موارد، پزشک یک ماده رنگی به درون رگهای خونی تزریق میکند تا سیاهرگ و سرخرگها را ببیند و جریان خون را با ماده رنگی مشخص کند. به طور کلی درد صورت شما ممکن است به علت شرایط مختلفی ایجاد شود، بنابراین یک تشخیص درست بسیار مهم است. پزشک ممکن است برای حذف دیگر علتهای این درد، آزمایش های بیشتری نیز درخواست دهد. روشهای درمان درد صورت عصب سه قلودرمان سردرد تری ژمینال معمولا با داروها شروع میشود و بعضی از افراد به درمانهای بیشتری نیاز ندارند. با این حال، با گذشت زمان ممکن است در برخی افراد دارو تاثیر خود را برای درد از دست بدهد، یا دچار عوارض جانبی ناخوشایندی شوند. برای این افراد، تزریق یا جراحی گزینه درمانی دیگری برای درمان درد عصب سه قلو خواهد بود. اگر علت درد شما مشکلاتی مانند بیماری ام اس باشد، پزشک این مشکلات زمینهای را درمان خواهد کرد. روشهای درمان درد عصب سه قلوی صورت شامل موارد زیر است:
داروهای درد عصب سه قلوپزشک برای درمان سردرد عصب ۳ قلو معمولا داروهایی را برای کاهش یا توقف سیگنالهای درد که به مغز ارسال میشود، تجویز میکند. این داروها عبارتند از:
داروی ضد صرعپزشک داروهای کاربامازپین (تگرتل،کارباترول، و دیگر داروها) را برای درد عصب سه قلو تجویز میکند و این دارو در درمان این مشکل موثر بوده است. دیگر داروهای ضد صرع که ممکن است برای درمان سردرد نورالژی تری ژمینال استفاده شود شامل اگزکاربازپین (تریلپتال)، لاموتریژین (لامیکتال) و فنی توئین (دیلانتین،فنی تک) است. سایر داروها مانند، کلونازپام(کلونوپین) و گاباپنتین(نورونتین،گرالیس) نیز ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد. اگر داروهای ضد صرعی که استفاده میکنید تاثیر خود را از دست دادهاند، پزشک ممکن است دوز دارو را افزایش دهد یا از نوع دیگری از دارو استفاده کند. عوارض جانبی داروهای ضد صرع شامل، سرگیجه، گیجی، خواب آلودگی و حالت تهوع باشد. همچنین کاربامازپین میتواند واکنش دارویی جدی در بعضی افراد، معمولا افرادی از نژاد آسیایی ایجاد کند، بنابراین قبل از شروع مصرف داروی کاربامازپین آزمایش ژنتیک انجام میشود. داروهای ضد اسپاسمداروهای شل کننده عضله مانند باکلوفن (گابلوفن،لیورسال) ممکن است به تنهایی یا همراه با کاربامازپین تجویز شود. عوارض جانبی ممکن است شامل گیجی، حالت تهوع و خواب آلودگی باشد. تزریق بوتاکسمطالعات اندکی نشان دادهاند که تزریق سم بوبولونیوم A (بوتاکس) ممکن است باعث کاهش درد عصب سه قلو در افرادی شود که داروها دیگر تاثیری بر آنها ندارند. با این حال، برای اینکه این درمان به طور گسترده برای رفع این بیماری مورد استفاده قرار بگیرد به تحقیقات بیشتری نیاز است. درمان درد عصب سه قلو از طریق جراحیگزینههای درمانی جراحی برای درد عصب سه قلو شامل موارد زیر است:
جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن (MVD)این عمل شامل جابجایی یا برداشتن رگهای خونی است که در تماس با ریشه عصب سه قلو هستند و برای توقف عملکرد نامناسب عصب به کار می رود. در جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن، پزشک یک برش در پشت گوش در سمتی از صورت که درد دارید ایجاد می کند. سپس جراح توسط یک سوراخ کوچک در جمجمه، همه رگهای خونی که در تماس با عصب سه قلو هستند را از عصب دور می کند و یک لایه نرم بین عصب و رگهای خونی قرار می دهد. اگر یک رگ به عصب فشار وارد کند، جراح ممکن است رگ را خارج کند. پزشک همچنین میتواند در این عمل اگر رگهای خونی به عصب فشار وارد نمیکنند، بخشی ازعصب سه قلو (نورکتومی) را بریده و حذف کند. جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن می تواند در بیشتر اوقات بطور موفقیت آمیزی درد را کاهش داده یا رفع کند، اما درد در برخی از افراد می تواند دوباره تکرار شود. جراحی میکرو وسکولار دکمپرشن خطراتی دارد که شامل کاهش شنوایی، بیحسی صورت، سکته مغزی یا عوارض دیگر است. بیشتر افرادی که این عمل را انجام می دهند، بعد از عمل بی حسی صورت نداشتند. رادیو جراحی استریوتاکتیک مغزی (چاقوی گاما)در این عمل، جراح یک دوز متمرکز اشعه را به ریشه عصب سه قلو هدایت میکند. این عمل از اشعه استفاده میکند تا به عصب سه قلو آسیب زده و درد را کاهش و از بین ببرد. تسکین درد به تدریج اتفاق افتاده و حدود یک ماه زمان نیاز دارد. رادیو جراحی استریوتاکتیک مغزی در اکثر افراد در رفع درد موفق بوده است. اگر درد دوباره شروع شود، این عمل می تواند تکرار شود. از عوارض این عمل بیحسی صورت است. جراحی ریزوتومیدر جراحی ریزوتومی، جراح برای کاهش درد، بافتهای عصب را از بین میبرد و این کار منجر به مقداری بیحسی در صورت میشود. انواع عمل ریزوتومی عبارتند از:
تزریق گلیسرولدر طول این عمل، پزشک سوزنی را از طریق صورت در سوراخی در پایه جمجمه وارد میکند. پزشک سوزن را به سمت پایه اصلی عصب سه قلو، کیسه کوچکی از مایع نخاعی که غده عصب سه قلو را احاطه کرده (جایی که عصب سه قلو به سه شاخه تقسیم می شود) و ریشه آن هدایت میکند. سپس پزشک مقدار کمی از گلیسرول استریل را تزریق میکند که به عصب سه قلو آسیب وارد کرده و سیگنالهای درد را قطع میکند. این عمل اغلب درد را تسکین می دهد. با این وجود، بعضی از بیماران دوباره بازگشت درد را تجربه می کنند و بسیاری دیگر بی حسی و احساس سوزش خواهند داشت. فشرده سازی بالندر فشرده سازی بالن، پزشک یک سورن تو خالی را از طریق صورت وارد کرده و آن را به سمت بخشی از عصب سه قلو که به سمت پایه جمجمه شما میرود، هدایت می کند. سپس پزشک یک لوله (کاتتر) نازک و انعطافپذیر را که بالنی به انتهای آن متصل شده از طریق سوزن وارد می کند. پزشک بالن را با فشار کافی باد میکند تا به عصب سه قلو آسیب بزند و سیگنالهای درد را متوقف کند. فشرده سازی بالن در بیشتر افراد حداقل برای مدت کوتاهی در کنترل درد موفق است. بسیاری از بیماران که تحت این عمل قرار میگیرند بیحسی موقت صورت را خواهند داشت. رادیوفرکانس حراراتی ضایعاتاین عمل بطور انتخابی بافتهای عصب مرتبط با درد را از بین میبرد. در حالی که به شما داروی بیهوشی تزریق شده، جراح یک سوزن توخالی را از طریق صورت وارد کرده و آن را به سمت بخشی از عصب سه قلو هدایت میکند که به سوراخی در پایه جمجمه شما میرسد. هنگامی که سوزن در محل مورد نظر قرار گرفت، جراح شما را از حالت بیهوشی خارج میکند. جراح یک الکترود را از طریق سوزن وارد میکند و یک جریان الکتریکی خفیفی را از طریق نوک الکترود به بدن وارد میکند و از شما میپرسد که چه زمان و در کدام قسمت سوزش را احساس میکنید. وقتی که جراح مغز و اعصاب قسمتی از عصب را که باعث ایجاد درد میشود پیدا میکند، شما به حالت بیهوشی برمیگردید. سپس الکترود گرم شده تا زمانی که بافتهای عصب را از بین ببرد و به آن ناحیه آسیب (جراحت) وارد کند. اگر درد شما برطرف نشد، پزشک ممکن است جراحت بیشتری را به عصب وارد کند. پس از عمل رادیوفرکانسی حرارتی ضایعات، معمولا بیحسی موقتی در صورت ایجاد میشود. سه تا چهار سال بعد، ممکن است درد بازگردد. درمانهای جایگزین درد عصب سه قلودرمانهای جایگزین برای درد عصب سه قلو معمولا به اندازه داروها یا عملهای جراحی مورد مطالعه و بررسی کامل قرار نگرفتهاند. بنابراین اغلب، شواهد اندکی برای حمایت از این روش ها وجود دارد. با این وجود تعدادی از افراد با درمانهایی مانند طب سوزنی، بیوفیدبک، درمان دستی و ویتامین درمانی با مواد مغذی بهبود یافتهاند.حتما قبل از بکارگیری هر کدام از روشهای درمانی جایگزین، با پزشک مشورت کنید، چرا که ممکن است با دیگر روشهای درمانی شما تداخل داشته باشد. مقابله و حمایت در برابر بیماری درد عصب سه قلوزندگی با وجود درد عصب سه قلو می تواند بسیار سخت باشد. این اختلال ممکن است بر ارتباط شما با دوستان و خانواده، بهرهوری شما در محل کار و کیفیت کلی زندگیتان تاثیرگذار باشد. ممکن است بودن در یک گروه حمایتگر برای دلگرمی و درک شما از این شرایط مفید باشد. اعضای گروه اغلب در مورد آخرین روشهای درمانی اطلاعاتی دارند و تمایل دارند که اطلاعات شان را با دیگران به اشتراک بگذارند. اگر علاقه مند به شرکت در این گروه ها باشید، پزشک می تواند گروهی را که در نزدیکی محل زندگی شما باشد، پیشنهاد دهد. آمادگی برای ملاقات با پزشک متخصص در زمینه درد عصب سه قلواگر علائمی شبیه به سردرد نورالژی تری ژمینال دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. بعد از ملاقات اولیه، ممکن است که به یک پزشک متخصص در تشخیص و درمان بیماری های مغز و سیستم عصبی ارجاع داده شوید. شما چه سوالاتی باید از پزشک بپرسید؟برای آمادگی جهت مراجعه به متخصص باید موارد زیر را انجام داد:
در مورد احتمال وجود درد عصب سه قلو، بعضی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک آماده کرده اید، در مورد مسائلی که در طول جلسه درمانی برایتان مبهم است و متوجه آن نمیشوید حتما سوال بپرسد. پزشک در جلسه ملاقات چه کاری انجام خواهد داد؟پزشک احتمالا سوالاتی از شما خواهد پرسید. اگر برای پاسخ دادن به این سوالات آماده باشید، زمان بیشتری در اختیار خواهید داشت تا در مورد مسائل دیگر با پزشک صحبت کنید. پزشک ممکن است سوالات زیر را از شما بپرسد:
:: برچسبها: درمان , درد عصب , سه قلوی , صورت , سر , :: بازدید از این مطلب : 69 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
گردن درد مداوم و شدید میتواند باعث ایجاد سردرد شود. سردرد ناشی از گردن با فیزیوتراپی، دارو درمانی، جراحی و سایر روشها قابل درمان است. برای این که بهترین روش درمان سردرد گردنی را انتخاب کنید، حتما لازم است تا با پزشک متخصص مشورت نمایید. سردرد ناشی از گردن چیست؟منظور از سردرد ناشی از گردن سردردی است که منشا اصلی آن در گردن است. هرچند عامل اصلی درد، صدمه دیدن ساختارهای استخوانی، بافتهای نرم یا عصبهای گردنی است اما به نواحی گیجگاهی سر منتشر میشود (پشت چشمها، گوشها و فک). سردرد گردنی یکی از شایعترین انواع سردرد بین افراد ۲۰ تا ۶۰ ساله است. سردردهای گردنی بیشتر مشابه با سردرد میگرنی و سردرد تنشی هستند و به همین خاطر در بسیاری موارد به درستی تشخیص داده نمیشوند و با سردردهای دیگر اشتباه گرفته میشوند. بهترین روش درمان سردرد گردنی چیست؟نوع روش درمانی که بیمار دریافت میکند باید مطابق با نوع و علت سردرد او باشد تا درمانها به بهترین نتیجه ممکن برسند. بنابراین درمان زمانی آغاز میشود که علت اصلی سردرد به درستی تشخیص داده شده باشد. همچنین با پیشرفت تکنولوژی میتوان از روشهای درمانی نوین مانند درمان سردرد با دستگاه بهره برد. اگر فکر میکنید منشا سردرد شما مشکلات گردنی است، بهتر است به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. پزشک متخصص مغز و اعصاب میتواند سردرد گردنی را به درستی از سایر سردردها تشخیص دهد و بهترین روش درمان را انتخاب نماید. انجام تشخیص صحیح و به موقع برای انجام درمان درست و پیشگیری از مشکلات احتمالی در آینده، بسیار حیاتی و ضروری است. درمان سردرد گردنی علت اصلی سردرد پشت سر و گردناصلیترین علت بروز سردرد ناشی از گردن وارد شدن فشار زیاد به ستون فقرات گردنی است. سایر علل و عوامل خطر عبارتند از:
علائم سردرد گردنیعلائم سردرد گردنی عبارتند از:
علائم سردرد گردنی تشخیص سردرد ناشی از گردنتشخیص منشا سردرد یکی از سختترین کارها برای پزشک است. تقریبا تمامی انواع سردردها دارای علائم مشترکی هستند. شخص احساس درد تپنده در سر خود دارد و دچار حالت تهوع، حساسیت به نور و صدا میشود. علائمی که میتواند احتمالا نشان دهد که سردرد ناشی از گردن است عبارتند از:
برای تشخیص سردرد گردنی به صورت صحیح و دقیق باید موارد زیر انجام شوند:
درمان سردرد ناشی از گردن و پشت سربرای درمان موثر و نتیجهبخش سردرد گردنی برنامه درمانی باید چند منظوره باشد و با توجه به شرایط خاص بیمار تدوین شده باشد. بسته به شدت آسیب، ممکن است یکی یا چند مورد از روشهای زیر تجویز شوند. انواع روشهای درمان سردرد گردن و پشت سر عبارتند از:
دارو درمانیممکن است داروهای مسکن از جمله داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین (gabapentin) و داروهای ضدافسردگی سه فاز و یا داروهای مخصوص میگرن تجویز شوند. درمان دارویی ممکن است با داروهای مشابه مورد استفاده برای سایر سردردها مانند سردرد میگرنی یکسان باشد. تزریقاگر داروهای ضددرد موثر نباشند ، انجام تزریق مدنظر قرار میگیرد. در این روش ممکن است در نزدیکی عصب اکسیپیتال، مفصل آتلانتوکسیال بین عصبهای C1 و C2 و یا در مفصل فاست در نزدیکی عصبهای C2 و C3، مادهی ضدالتهاب و بیحسکننده تزریق شود. ورزشتمرینات موثر برای برطرف کردن سردرد ناشی از گردن شامل تمرینات کششی و قدرتی برای گردن میشوند. برای رفع سردرد بیمار، در ابتدا باید عضلاتی که به خم شدن گردن کمک میکنند کشیده شوند، برای این کار باید چانه تا حد ممکن به سمت قفسه سینه نزدیک شود. در این حالت بیمار باید در پشت گردن خود کشش را احساس کند. بیمار باید این حالت را ۳۰ ثانیه نگه دارد. برای کشش عضلات جلوی گردن باید بیمار به سمت سقف نگه کند و پشت سر خود را تا جای ممکن به سمت عقب ببرد و این حالت را نیز برای ۳۰ ثانیه نگه دارد. برای تقویت عضلات گردن بیمار باید دست خود را روی پیشانی خود بگذارد و به پیشانی فشار وارد کند و به طور همزمان، سر خود را به سمت جلو فشار دهد تا با نیروی دست مقابله کند و این کار را ۱۰ ثانیه ادامه دهد. سپس دست را پشت سر قرار دهد و فشار دهد و سر خود را در جهت برعکس یعنی را به عقب فشار دهد و این حالت را نیز ۱۰ ثانیه نگه دارد. در هنگام انجام این تمرینات نباید فشار زیادی به خود بیاورید و در حدود ۱۰ درصد از قدرت خود را به کار بگیرید. در مقاله درمان گردن درد ورزشها و حرکات اصلاحی مناسب را میتوانید مشاهده کنید. استفاده از کمپرس سرددر بسیاری از افراد با گذاشتن کمپرس سرد روی عضلات گردن میتوان سردرد گردنی را بهبود داد. مقدار یخ را در کیسه پلاستیکی قرار دهید و دور آن را با حوله بپیچانید و سپس گردن خود را روی کمپرس سرد بگذارید و روی آن بخوابید. در حالت خوابیده، چانه شما کمی باید به سمت بالا باشد. برای ۲۰ دقیقه روی کمپرس سرد بمانید. درمان سردرد گردن و پشت سر فیزیوتراپیانجام درمانهای فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به سردردهای گردنی بسیاری حیاتی است. انجام فیزیوتراپی موجب تسریع روند بهبودی، رسیدن به نتایج ایده آل از درمان و کاهش احتمال بروز آسیب مجدد و سردرد ناشی از گردن میشود. عمل جراحیجراحی دکمپرشن عصبی تاثیر زیادی در حذف علائم سردرد گردنی دارد. طی این عمل جراحی، تمامی نواحی که احتمالا موجب فشار بر روی عصبها شده بودند، آزادسازی میشوند. برای مثال ممکن است التهاب عضله، رگهای خونی به هم چسبیده، یا بافت فیبروزی ضخیم موجب فشار بر روی عصب شده باشد و اجازه ندهد که عصب عملکرد عادی داشته باشد. هدف از انجام این جراحی، برطرف کردن فشار از روی عصب و بازیابی عملکرد عادی عصب است. در برخی از موارد، بعضی از عصبهای کوچکی که اهمیت چندانی ندارند، قطع میشوند تا شانس موفقیت عمل بیشتر شود. قبل از انجام جراحی باید مشخص شود که منشا درد طناب نخاعی است یا تحت فشار قرار گرفتن عصب پشت سر است. با کمک اسکن ام آر آی میتواند منشا اصلی سردرد را شناسایی مرده و بهترین روش جراحی را به کار برد. پیشگیری از گردن درد و سردردخوشبختانه افراد میتوانند با دنبال کردن دستورات و توصیههای مشخصی از بروز سردردهای گردنی پیشگیری کنند. . برخی از این دستورات عبارتند از:
برای سردرد پیش چه دکتری باید رفت؟برای درمان قطعی سردرد باید به دکتر مغز و اعصاب مراجعه نمود. پزشکان مغز و اعصاب به صورت تخصصی در زمینه درمان سردرد فعالیت نموده و میتوانند بهترین راهکار درمانی را به بیماران ارائه دهند. :: برچسبها: درمان , سردرد , گردنی , سردرد پشت سر , گردن , , :: بازدید از این مطلب : 82 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
علت وزوز گوش یا سوت کشیدن سر چیست؟وزوز گوش که به آن زنگ گوش و یا سوت کشیدن گوش نیز میگویند، یک صدای بدون منشا خارجی است که در گوش ایجاد میشود. فردی که دچار سوت کشیدن سر میشود معمولا صداهایی مانند خشخش، وزوز، جیرجیر یا سوت یا صداهای دیگر در گوش خود میشنود. این صداها ممکن است با وقفه یا به صورت مداوم باشند و میزان بلندی آن در افراد مختلف متفاوت است. معمولا در مواقعی که اطراف فرد ساکت است یا زمانی که فرد میخواهد بخوابد، وزوز گوش آزاردهنده خواهد بود. در موارد نادری صدای وزوز گوش با تپش قلب هماهنگ است. این صدا بیش از همه زمانی آزاردهنده است که اطراف شخص ساکت است و یا شخص تلاش دارد که شب هنگام بخوابد. معمولا بسیاری از افراد سوت کشیدن گوش را بعد از قرارگیری در معرض صداهای بسیار بلند تجربه کردهاند. آیا وزوز گوش خطرناک است؟وزوز گوش بیماری نیست بلکه علامت بیماری زمینهای مانند از دست دادن شنوایی به خاطر کهولت سن، آسیب گوش یا اختلال سیستم گردش محسوب میشود. به همین دلیل درمان وزوز گوش به صورت منفرد برای هر فرد با فرد دیگر متفاوت است و وابسته به بیماریهای زمینهای اوست. به منظور پیدا کردن علت سوت کشیدن گوش در فرد، پزشک در ابتدا گوشهای شخص را معاینه میکند تا ببیند آیا زنگ گوش ناشی از یک مشکل ابتدایی در گوش است یا خیر. برای مثال ممکن است صدا دادن گوش بهخاطر عفونت گوش یا تجمع جرم گوش باشد. در این موارد، درمان سوت کشیدن گوش بهراحتی با رفع مشکل در گوش حاصل خواهد شد. علاوه بر این ممکن است پزشک از شما تست شنوایی بگیرد تا مشخص شود آیا فرد شنوایی کامل دارید یا خیر. در صورتی که سوت گوش ناشی از یک بیماری زمینهای باشد، لازم است در ابتدا این بیماری تشخیص داده شود و اقدامات لازم جهت درمان آن انجام شود. مثلا اگر سوت ممتد گوش ناشی از شنیدن صداهای بسیار بلند باشد و بعد از درمانهای اولیه بهبود پیدا نکند، پزشک میتواند روشهای درمانی مختلفی برای درمان زنگ زدن گوش پیشنهاد دهد. لازم به ذکر است که در برخی از موارد سوت کشیدن گوش بدون هیچ درمانی و به طور خود به خودی بهبود پیدا میکند. البته صرف نظر از علت وزوز گوش ممکن است در برخی موارد خاص مشکل به طور کامل درمان نشود و لازم باشد فرد به یک پزشک متخصص مراجعه کند. انواع وزوز گوشهر کدام از انواع وزوز گوش دارای علائم مختلفی بوده و صدای متفاوتی ایجاد میکنند. بر این اساس انواع سوت گوش عبارت است از:
وزوز گوش ذهنیوزوز گوش ذهنی شایع ترین نوع سوت کشیدن گوش به شمار میرود. در این حالت بیمار صدایی در سر خود میشنود. وزوز با صدای تقتق یا ضربی (تپنده)در این حالت صدای زنگ گوش شبیه صدی ضربه یا صدای تپش است که در مواردی با صدای تپش قلب هماهنگ میشود. وزوز واقعی و بیرونیاین مورد چندان شایع نیست. در این حالت ممکن است پزشک نیز در صورت دقت کردن، صدایی از گوش بیمار بشنود. علت وزوز گوشهمانطور که بیان شد، وزوز گوش یک بیماری نیست بلکه یکی از علائمی است که نشاندهنده وجود مشکل و بیماری دیگری در مغز یا شنوایی میباشد. از جمله دلایل سوت کشیدن گوش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
سوت کشیدن گوش و از دست دادن شنواییاحتمالا شایع ترین دلیل وزوز گوش از دست دادن بخشی از شنوایی است. با بالا رفتن سن یا بر اثر وارد شدن آسیبی به گوش (بر اثر صدا، دارو، مواد شیمیایی و ..) ممکن است بخشی از گوش که موجب شنوایی ما میشود (حلزون گوش) آسیب ببیند. طبق نتایج تحقیقاتی که تاکنون انجام شده، احتمالا حلزون گوش دیگر نمیتواند سیگنالهای عادی و نرمال را به مغز بفرستد و درنتیجه مغز دچار سردرگمی در تجزیه این سیگنالها شده و خودش سیگنالهایی را تولید میکند تا آن را جایگزین کند. این سیگنالها بهصورت صدای سوت در گوش شنیده میشوند. هرچیزی مانند عفونت یا جرم گوش که موجب کاهش شنوایی شود، صدای سوت گوش را نیز شدت میبخشد. سوت کشیدن گوش به دلیل آسیب گوشدر صورتی که وزوز گوش ناشی از آسیبدیدگی گوش باشد، معمولا صدا در هر دو گوش شنیده میشود چرا که معمولا هر دو گوش در معرض صداهای بلند، دارو یا دیگر شرایط محیطی قرار میگیرند. وزوز گوش ناشی از قرارگیری در معرض صدای بلندقرارگیری در معرض صداهای بلند یکی از علل بسیار شایع اختلال زنگ گوش است که معمولا به شنوایی فرد نیز صدمه میزند. متاسفانه بسیاری از افراد اصلا در مورد اثرات مضر صداهای بسیار بلند که ناشی از آتشبازی، موسیقی بلند و موارد مانند آن است، آگاه نیستند و اطلاعی در این باره ندارند. وزوز گوش ناشی از عوارض داروییمصرف بیشازحد داروهایی مانند آسپرین، آنتیبیوتیک آمینوگلیکوزیدو کدئین میتواند موجب وزوز گوش شود. به طور کلی سوت گوش از عوارض جانبی بیش از ۲۰۰ نوع داروی مختلف است. سوت کشیدن گوش به دلیل بیماری منیر گوشعلت وزوز گوش و سرگیجه ممکن است به دلیل بیماری منیر گوش باشد. علائم این بیماری عبارتند از سرگیجه، وزوز گوش، احساس پُربودن و گرفتگی گوش و از دست دادن شنوایی برای چند ساعت. این بیماری بر اثر مشکلی در خود گوش ایجاد میشود و سوت کشیدن گوش صرفا از علائم این بیماری است. وزوز در گوش در اثر نوروم آکوستیکاین مورد یکی از علل وزوز گوش به شمار میرود که معمولا نادر است. نوروم آکوستیک منجر به سوت کشیدن گوش و تومور مغزی میشود. نوروم آکوستیک نوعی تومور مغزی است که بر روی عصبهای شنوایی رشد میکند و میتواند موجب سوت کشیدن گوش و سردرد شود. تفاوت وزوز گوش ناشی از این بیماری با سایر انواع سوت کشیدن گوش در این است که این بیماری معمولا موجب بروز علائم تنها در یک گوش میشود (مثلا وزوز گوش چپ یا راست) در حالی که علل دیگر وزوز گوش که موجب ناشنوایی نیز میشوند، در هر دو گوش علائم ایجاد میکنند. علت وزوز گوش پالسی و تپندهاین مشکل معمولا مربوط به جریان خون در رگهای سالم یا ناسالم اطراف گوش است. علت وزوز گوش تپشی میتواند ناشی از عوامل زیر باشد:
تشخیص وزوز گوشارزیابیهای اولیه برای تشخیص علت سوت کشیدن گوش در فرد، شامل گرفتن سوابق پزشکی، انجام معاینات فیزیکی و معاینه کامل سر و گردن و از جمله تمامی عصبهای این ناحیه میشود. همچنین لازم است تست شنوایی سنجی کامل انجام شود. بسته به نوع وزوز گوش و صدایی که در گوش شنیده میشود، ممکن است نوعی شنوایی سنجی مخصوص با نام ABR (پاسخدهی شنوایی ساقه مغز) یا اسکنهای مغزی مانند سی تی اسکن یا ام آر آی انجام شوند. در برخی از موارد، ممکن است لازم باشد که فشار خون بیمار اندازهگیری شود و یا آزمایش خون برای بررسی عملکرد غده تیروئید تجویز شود. در موارد بسیار نادری، ممکن است تستی برای بررسی فشار مایع مغزی نخاعی در جمجمه و کانال نخاعی انجام شود. تشخیص وزوز گوش درمان وزوز یا سوت کشیدن گوشبرای درمان سوت کشیدن گوش میتوان روشهای مختلفی پیشنهاد داد. برخی از روش های درمان سوت کشیدن گوش عبارت است از:
درمان دارویی سوت کشیدن گوشتاکنون داروهای بسیاری برای درمان صدای گوش مورد بررسی قرار گرفتهاند. در برخی موارد، مصرف دوز پایین داروهای ضد اضطراب مانند والیوم یا داروهای ضدافسردگی میتواند در کاهش وزوز و سوت کشیدن گوش موثر باشد. استفاده از استروئید موضعی در گوش میانی همراه با مصرف داروی ضد اضطراب به نام آلپرازولام نیز در برخی بیماران موثر بوده است. درمان زنگ گوش با استفاده دستگاه پوشش دهنده صدابرای درمان سوت گوش در برخی از بیماران، از دستگاههای پوششدهنده صدا استفاده میشود که مشابه با سمعک هستند و داخل گوش قرار میگیرند. این دستگاهها صدایی تولید میکنند که از صدای نویزی که بیمار در گوش خود میشنود، مطلوبتر است. دستگاهی که اخیرا تولید شده است، یک دستگاه دو منظوره است که به طور همزمان، سمعک و پوششدهنده صدا است. درمان مشکل وزوز گوش از طریق بازآموزی صدای گوش (TRT)بازآموزی صدای گوش به توانایی طبیعی مغز برای وفق دادن خود به یک سیگنال بستگی دارد. مغز باید این سیگنال را در سطح ناخودآگاه فیلتر کند تا در سطح ادراک آگاهانه قرار نگیرد. سازگاری مغز با این سیگنال به هیچ تلاش آگاهانهای نیاز ندارد. مغز افراد معمولا با بسیاری از صداها سازگاری پیدا میکند مانند صدای تهویه هوا، فن کامپیوتر و باران ملایم. چیزی که در تمامی این صداها مشترک است این است که این صداها برای فرد اهمیتی ندارند و بنابراین به عنوان صدای بلند شناسایی نمیشوند. این فرم از درمان وزوز گوش بین ۱۲ تا ۲۴ ماه طول میکشد؛ اما بر اساس تجربیات به دست آمده، بسیار موفقیتآمیز است. خارج کردن جرم گوشاگر علت وزوز گوش تجمع جرم زیاد در گوش باشد، پزشک با استفاده از ساکشن یا پاشیدن آب در گوش و با استفاده از کورت، جرمها را از درون گوش بیرون میکشد. در صورتی که بیمار دچار عفونت گوش شده باشد، قطره درمان وزوز گوش حاوی هیدروکورتیزون برای او تجویز میشود تا خارش گوش او کم شود و همچنین برای رفع عفونت، داروی آنتیبیوتیک خوراکی تجویز میشود. درمان سوت کشیدن گوش با استفاده از جراحیدر موارد نادری ممکن است برای درمان صدا دادن گوش نیاز به جراحی باشد. این در صورتی است که علت وزوز و سوت کشیدن گوش در فرد کیست یا تومور یا رسوبات کلسیمی استخوان گوش باشد. درمان مشکلات دندانی فرد دارای مشکل وزوز گوشبرخی از متخصصین معتقدند که مشکلات مفصل فکی نیز میتواند موجب وزوز گوش شود. مفصل فک جایی است که استخوان فک به استخوان سر متصل میشود و این مفصل درست در جلوی گوش قرار دارد. این متخصصین معتقدند که درمان مشکل فکی توسط متخصص دندانپزشک میتواند مشکل سوت کشیدن را برطرف کند، چرا که عضلات و عصبهای فک ارتباط بسیار نزدیکی با گوش دارند. درمان خانگی سوت کشیدن گوشیکی از روشهایی که برای التیام وزوز گوش پیشنهاد میشود، جویدن آدامس است. هنگامی که آدامس می جوید، به عضلات دهلیز کمک می کند تا سوت کشیدن سر ظاهر نشود. علاوه بر این، در طول جویدن، غدد بزاق بیشتر ترشح می شود، که میتواند در درمان برخی از انواع وزوز گوش موثر باشد. لازم به ذکر است که درمان وزوز گوش با استفاده از آدامس یک درمان ساده خانگی است و نباید جایگزین روشهای درمانی دیگر و یا مراجعه به پزشک شود. سوت کشیدن گوش آزاردهنده گوش باید حتما توسط پزشک متخصص بررسی شود. پیشگیری از بیمارییکی از راههای پیشگیری از پیشرفت سوت کشیدن گوش و کم شدن شنوایی، اجتناب از قرارگیری در معرض صداهای بسیار بلند است. برای پیشگیری از آسیب شنوایی پیشنهاد میشود که:
بهبود سلامتی بدن نمیتواند تاثیری در درمان وزوز گوش داشته باشد، اما سلامت کلی فرد قطعا شدت وزوز و سوت کشیدن گوش را کمتر میکند و موجب میشود فرد احساس فیزیکی و روحی بهتری داشته باشد. ورزش کردن، داشتن رژیم غذایی سالم، داشتن عادات خواب صحیح، سیگار نکشیدن، انجام فعالیتها و تفریحات سالم و کنترل استرس همگی به داشتن سلامتی بیشتر کمک میکنند. :: برچسبها: سوت کشیدن , سر , نحوه , درمان , وزوز , گوش , :: بازدید از این مطلب : 77 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سکته مغزی بر اثر گرفتگی عروق مغز یکی از شایعترین بیماریها و مشکلات مغز و اعصاب بهشمار میرود. عروق کاروتید گردن چیست؟عروق کاروتیدی، دو رگ بزرگ هستند که به قسمتهای بزرگی که در جلوی مغز قرار دارند خونرسانی میکنند. این قسمت از مغز مسئول فکر کردن، گفتار، شخصیت، عملکردهای حسی و حرکتی انسان است. شما میتوانید نبض رگهای کاروتیدی را در دو طرف گردن خود حس کنید. این نبض درست در زیر زاویه استخوان فکی قرار دارد. گرفتگی و انسداد عروق کاروتید مغزیبیماری گرفتگی عروق کاروتید یا تنگی عروق کاروتیدی مغز بدین معناست که این رگها به دلیلی دچار گرفتگی شدهاند. دلیل گرفتگی عروق مغز اغلب تجمع رسوبات چربی و کلسترول است که به آنها پلاک گفته میشود. انسداد عروق کاروتیدی نیز به حالتی گفته میشود که رگ کاروتید کاملا مسدود و بسته شده است. در صورت مسدود شدن عروق کاروتیدی در فرد، ریسک بروز سکته مغزی بسیار بالا است. کنترل کردن دیابت (درمان نوروپاتی دیابتی) و سایر بیماریها میتواند خطر بروز عوارض بلند مدت مانند گرفتگی رگهای مغز و سکته مغزی را تا حدود زیادی کاهش دهد. در مورد یافتن بهترین راه برای حفظ سلامت مغز و عروق مغزی خود میتوانید با بهترین دکتر مغز و اعصاب تهران مشورت کنید. علائم انسداد عروق مغزیبیماری عروق کاروتید معمولا هیچ علائمی ندارد تا این که نهایتا منجر به سکته مغری ایسکمیک میشود. به همین دلیل، بسیار مهم است که اگر دچار گرفتگی رگهای مغزی هستید به صورت مرتب به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت شما را ارزیابی کند. پزشک با توجه به علائم فعلی شما و سوابق پزشکی، از جمله سابقه سکته مغزی در گذشته، بهترین برنامه درمانی را برای شما تدوین میکند. تغییر در سبک زندگی، دارو درمانی و انجام برخی عملهای جراحی از جمله روشهای پیشگیری و درمان بیماری عروق کاروتیدی به شمار میرود که به کمک آنها میتوان خطر بروز سکته مغزی را کاهش داد. نتایج بلند مدت درمان شما به شدت بیماری بستگی دارد. علت تنگی عروق مغز چیست؟بیماری تنگی عروق مغزی معمولا بر اثر تصلب شرایین ایجاد میشود که در آن، پلاکها (رسوبات چربی) به دیواره رگ میچسبند و موجب تنگی رگ میشوند. مشابه همین اتفاق در عروق قلبی نیز میافتد که موجب بیماری عروق کرونری میشود. پلاکهایی که در دیواره رگ تجمع پیدا میکنند عموما از مواد زیر تشکیل شدهاند:
تصلب شرایین موجب تنگی و نهایتا مسدود شدن عروق مغزی میشود و دیواره رگ نیز به مرور زمان انعطافپذیری خود را از دست میدهد. به همین خاطر میزان خونی که از شریان عبور میکند محدود میشود. لازم به ذکر است که بیماری تنگی عروق مغز خود میتواند بر اثر بیماری دیگری در بدن ایجاد شده باشد. عوامل گرفتگی عروق مغزیبرخی از بیماریها و مشکلات میتواند به عروق بدن آسیب برسانند و در نتیجه شخص را در معرض خطر ابتلا به اسپاسم عروق مغزی و تنگی رگهای کاروتیدی گردن قرار دهد. عوامل گرفتگی رگهای مغز عبارتند از:
علائم تنگی عروق کاروتید مغزیبیماری عروق کاروتیدی و انسداد عروق مغز در مراحل اولیه خود، به ندرت موجب بروز علائم میشود. معمولا علائم بسته شدن رگهای مغزی تنها زمانی بروز میکنند که یکی از عروق به طور کامل یا تقریبا کامل، مسدود میشود. در صورتی که رگ کاروتیدی بیش از ۸۰ درصد گرفتگی داشته باشد، تحت عنوان انسداد رگ شناخته میشود. در این مرحله، ریسک بروز سکته مغزی ایسکمیک گذرا بسیار زیاد است. سکته مغزی ایسکمیک گذرا با نام سکته مغزی جزئی نیز شناخته میشود چرا که موجب بروز علائم سکته مغزی بین چند دقیقه تا چند ساعت میشود. علائم سکته مغزی جزئی عبارتند از:
روش های تشخیص گرفتگی رگهای کاروتیدیاگر بیمار به هر دلیل در معرض خطر ابتلا به بیماری تنگی عروق کاروتیدی باشد، لازم است که توسط پزشک معاینه شود تا علائم ابتدایی این بیماری در او ارزیابی شده و تشخیص داده شود. در حین معاینه فیزیکی، پزشک به صدای عروق کاروتیدی گردن گوش میدهد. شنیدن صدای غیرعادی از این رگها میتوان نشان دهنده احتمال گرفتگی عروق باشد. پزشک همچنین قدرت عضلانی، حافظه و توانایی گفتاری بیمار را میسنجد. برای تشخیص قطعی بیماری عروق کاروتیدی تستهای دیگری نیز انجام میشوند. برای تشخیص انسداد رگهای کاروتیدی میتوان تستهای زیر را انجام داد:
تشخیص گرفتگی و انسداد عروق مغزی اولتراسوند کاروتیدی و تشخیص گرفتگی رگهای مغزیاولتراسوند کاروتیدی یک تست غیرتهاجمی است که از امواج صوتی برای اندازهگیری جریان و فشار خون در رگها استفاده میشود. سی تی آنژیوگرافی برای تشخیص تنگی رگ مغزدر آنژیوگرافی به روش خاصی از رگهای بیماری عکسبرداری اشعه ایکس انجام میشود. یک ماده کنتراست رنگی در رگ بیمار تزریق میشود و سپس با کمک دستگاه سی تی اسکن از زوایای مختلفی از بیمار عکسبرداری میشود. سی تی اسکن مغزی جهت تشخیص بسته بودن رگ مغزسی تی اسکن مغزی تصاویری دقیق از مغز بیمار میگیرد که در آن میتوان خونریزی مغزی را تشخیص داد. آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی و تشخیص گرفتگی عروق مغزیدر این روش از ماده کنتراست رنگی برای متمایز کردن رگهای موجود در مغز و گردن استفاده میشود و سپس با استفاده از آهنرباهای بزرگ، تصاویر سهبعدی دقیق از سر و گردن گرفته میشود. اسکن ام آر آی برای تشخیص گرفتگی رگهای مغزیدر روش ام آر آی مغزی بدون استفاده از ماده کنتراست رنگی، تصاویر دقیقی از بافت مغز تهیه میشود. آنژیوگرافی مغزی برای تشخیص تنگی عروق مغزیدر آنژیوگرافی مغزی، پزشک یک لوله باریک و منعطف را وارد شریان کاروتیدی میکند. ماده کنتراست رنگی در رگ تزریق میشود و سپس تصاویر اشعه ایکس گرفته میشود تا وجود هرگونه چیز غیرعادی در شریان تشخیص داده شود. این تست نسبت به سایر تستها تهاجمیتر است و ریسک بالاتری دارد. درمان تنگی عروق مغزیروش های درمان تنگی رگهای مغز عبارتند از:
درمان گرفتگی رگهای سر با استفاده از دارو درمانیممکن است پزشک برای کاهش خطر بروز سکته مغزی بر اثر لختههای خون، داروهای آسپرین یا کلوپیدورگل را تجویز کند. پزشک همچنین در صورت نیاز، داروهایی برای کاهش کلسترول و فشار خون تجویز میکند. در برخی از موارد داروی وارفارین که نوعی رقیقکننده خون است، تجویز میشود. قرص برای گرفتگی عروق مغزی درمان تنگی عروق سر از طریق جراحیدر صورتی که گرفتگی یا انسداد رگ مغز بسیار شدید باشد عمل جراحی برای باز کردن رگ انجام میشود. با باز کردن گرفتگی و انسداد عروق، جریان خون به مغز افزایش پیدا میکند و از بروز سکته مغزی جلوگیری میشود. پزشک ممکن است یکی از روشهای زیر را برای جراحی بسته شدن رگهای سر تجویز کند:
جراحی گرفتگی عروق مغز اندآرترکتومی کاروتید (CEA)این عمل اغلب برای بیمارانی انجام میشود که به گرفتگی شریان کاروتیدی و سکته مغزی گذرا مبتلا شدهاند. در حالی که بیمار تحت بیهوشی عمومی است، برش کوچکی در گردن او و در محل گرفتگی رگ، ایجاد میشود. پزشک در ابتدا جریان خون رگ را متوقف میکند و سپس پلاکهای موجود در رگ و یا قسمت آسیبدیده از رگ را جدا میکند و سپس دو قسمت رگ را به هم متصل میکند تا جریان خون به مغز بهبود پیدا کند. مزایا و معایب این عمل جراحی به سن بیمار و میزان انسداد رگ و سابقه بروز سکته در بیمار، بستگی دارد. استنت گذاری کاروتید (CAS)استنت گذاری کاروتید روش جدیدتری است که از روش قبلی کم تهاجمیتر است. در این روش برش کوچکی در کشاله ران ایجاد میشود و سپس یک لولهی باریک مخصوص از طریق رگ موجود در کشاله ران به سمت رگ کاروتیدی هدایت میشود. زمانیکه لوله به محل انسداد رگ رسید، از سر آن، بالون کوچکی در رگ شروع به بزرگشدن میکند و برای چند ثانیه به دیوارههای رگ فشار وارد میکند تا رگ را باز کند و سپس یک لوله بسیار کوچکی به نام استنت در دیواره رگ قرار داده میشود تا رگ را باز نگه دارد. استنت معمولا از جنس فلزی است و به طور دائمی در این محل از رگ باقی میماند. البته در مواردی ممکن است استنت از موادی ساخته شده باشد که به مرور زمان جذب بافت بدن میشوند. برخی از استنتها نیز دارای دارویی هستند که از انسداد مجدد رگ جلوگیری میکند. این روش نسبتا جدید است و در مورد تاثیر آن در پیشگیری از سکته مغزی هنوز بحثهایی وجود دارد. پیشگیری از گرفتگی رگهای مغز با تغییر در سبک زندگیبرای پیشگیری از پیشروی بیماری گرفتگی رگ مغز لازم است تغییرات زیر را در عادات زندگی خود اعمال کنید:
:: برچسبها: درمان , سکته , گرفتگی , رگهای مغز , انسداد , عروق مغزی , مغز , :: بازدید از این مطلب : 66 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
آیا تا به حال شده است که نتوانید به خوبی تفکر و تمرکز کنید یا تصورات ذهنی شما به صورت کامل واضح نباشد؟ اگر شما بهطور مداوم احساس خستگی، حواسپرتی و تغییر خلقوخوی دارید ممکن است دچار عارضه مغز مه آلود یا خستگی مغز شده باشید. بیماری مغز مه آلود چیست؟با بالا رفتن سن، انسان ممکن است شروع به ضعیف شدن کرده و خطای لحظهای ناشی از تفکر گیجکننده ممکن است شایعتر شود. این یک روند طبیعی است اما در برخی موارد، ممکن است ناشی از عارضهای تحت عنوان مغز مه آلود باشد. مغز مه آلود که به آن خستگی مغز یا مه مغز نیز گفته میشود، عارضهای است که منجر به احساس فراموشی، عدم تمرکز و وضوح ذهنی در فرد میشود. پیشگیری از بیماری مغز مه آلودبرای پیشگیری از بیماری مغز مه آلود و انجام اقدامات بهداشتی مناسب به منظور حفظ سلامت مغز، لازم است درک درستی از دلایل رایج خستگی مغز داشت. گاهی اوقات درمان مغز مهآلود از طریق اصلاح کردن کمبودهای تغذیهای، تغییر داروها یا بهبود کیفیت خواب ممکن میشود. مه مغزی میتواند همراه با سردرگمی ذهنی خفیف تا شدید باشد و معمولا بدون هیچ هشداری واقع شود. وقتی این اتفاق میافتد، شخص عدم تمرکز، ضعف یادآوری ذهنی و کاهش هوش ذهنی را تجربه میکند. چه چیزی برای خستگی مغز خوب است؟اگر علت خستگی مغز درمان نشوند، این وضعیت میتواند تا جایی ادامه پیدا کند که به صورت منفی زندگی شخصی و حرفهای فرد را تحت تأثیر قرار دهد. اگر به طور مداوم با عدم وضوح تفکر مواجه هستید و این وضعیت به جای بهبود در حال بدتر شدن است، حتما با یک پزشک مغز و اعصاب صحبت کنید. مغز مه آلود ممکن است یه عارضه ناامیدکننده باشد، اما بهبود آن امکانپذیر میباشد. زمانی که علت ایجاد کننده آن رفع شد، عملکرد ذهن شما نیز بهتر میشود. یکی از اقدامات مفیدی که در جهت پیشگری خستگی مغز میتوان انجام داد، تقویت مغز است. عملکرد مغز انسان در طول دوره جوانی به اوج خود میرسد و بهتدریج با افزایش سن کاهش پیدا میکند. سبک زندگی مدرن نیز نقش بسیار مهمی در کاهش تواناییهای شناختی دارد. برای پیدا کردن راه های تقویت مغز باید چندین فاکتور مخرب مانند رژیم غذایی ضعیف، قرار گرفتن در معرض سموم، استرس، کمبود خواب و سایر فاکتورهای نادیده گرفتهشده را مدنظر داشت. آیا میدانید علت خستگی مغز چیست؟مه و خستگی مغز میتواند به وسیله دستهای از عوامل ایجاد شود. در تمامی موارد، بررسی ریشهای آنچه که باعث مه مغزی شده است، کلید غلبه بر این وضعیت ناتوانکننده میباشد. علت خستگی مغز یا مغز مه آلود دلایل مغز مه آلود عبارتند از:
کمبود خواب و خستگی مغزمغز برای بازیابی خود، به خواب نیازمند است. بنابراین اگر خواب فرد به صورت مرتب قطع شود یا زمانی که فرد از اختلال خواب رنج میبرد، احتمال تجربه مغز مه آلود در هنگام صبح و به محض بیدار شدن، افزایش مییابد. برای برخی افراد، یک فنجان قهوه برای بازگرداندن وضوح مغز کافی میباشد، اما برای برخی دیگر که به صورت جدی از خواب محروم هستند، این نوع مه مغزی میتواند تا مدتی باقی بماند و منجر به کند شدن مغز گردد. کمبود خواب و بیماری مه مغزی نقش بارداری در عارضه مغز مه آلودبرخی خانمها، یادآوری مسائل در طول بارداری را دشوار مییابند. حمل یک جنین، میتواند سیستم بدن را از راههای زیادی تغییر دهد و مواد شیمیایی آزاد شده برای محافظت و تغذیه کودک، ممکن است باعث بروز مشکلاتی در حافظه خانم باردار شود. بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا ام اسبیماری ام اس سیستم عصبی مرکزی فرد را تحت تأثیر قرار داده و میتواند در چگونگی فرمان مغز بر بدن شخص تغییر ایجاد کند. تقریباً نیمی از افرادی که از بیماری ام اس رنج میبرند، دارای مشکلاتی در حافظه، توجه، برنامهریزی یا زبان هستند که این امر احتمال ابتلا به خستگی زودرس مغز را تشدید میکند. تمرینهای یادگیری و حافظه میتوانند به بهبود این وضع کمک کرده و یک درمانگر میتواند برای کنترل وظایفی که با آنها مشکل دارد، روشهای جدیدی را به شخص پیشنهاد کند. سندورم خستگی مزمن (CFS)در این بیماری، بدن و ذهن فرد برای مدت طولانی خسته میشود. او ممکن است احساس سردرگمی و فراموشی کرده و قادر به تمرکز نباشد. هیچ درمان شناخته شدهای برای سندروم خستگی مزمن وجود ندارد اما دارو، ورزش کردن و صحبت درمانی، ممکن است کمککننده باشند. ارتباط لوپوس با خستگی مغزبیماری لوپوس در طولانی مدت باعث میشود که سیستم ایمنی فرد به بدن او حمله کند و علائم آن در موارد مختلف، متفاوت است. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به لوپوس دارای مشکلاتی در حافظه و تمرکز بوده و پریشانی و سردرگمی را تجربه میکنند. هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما داروها و صحبت با درمانگر، میتوانند در مدیریت وضعیت کمک کنند. نقش استرس در ابتلا به مغز مه آلوداسترس بسیار قدرتمند بوده و میتواند به صورت منفی و از راههای گوناگون، مانند ایجاد خستگی مغزی و عدم تمرکز بر بدن تاثیر بگذارد. در حالی که بروز خستگی مغزی در دورههای استرس شدید مانند از دست رفتن یک عزیز، شایع است، استرسهای نرمال روزانه نمیتوانند موجب آن شوند. اگر شخصی خستگی مغزی را به دلیل استرسهای طبیعی روزانه تجربه کرد، علت احتمالا چیز دیگری میباشد. رابطه بین افسردگی و خستگی مغزیدر زمان بروز مشکلات، شخص ممکن است به خوبی چیزها را به یاد نیاورد و یا به خوبی قادر به فکر کردن نباشد. دشوار است که بدانیم این وضعیت به کمبود انرژی و تحرک ناشی از افسردگی مرتبط است یا افسردگی طوری بر مغز شخص تاثیر گذاشته است که باعث خستگی و مه مغز آن شده است. درمان افسردگی که شامل دارو درمانی و صحبت درمانی میباشد، باعث بازیابی مغز از خستگی یا به عبارتی رفع خستگی مغز میشود. بروز بیماری مه مغز پس از یائسگیزمانی که یک خانم به دوره یائسگی وارد میشود، گاهی مه مغزی را به دلیل نوسانات هورمونی تجربه میکند. زمانی که هورمونها دوباره منظم شدند، علائم خستگی مغزی ناپدید میگردند. اختلال مغز مه آلود در اثر دیابتاز آنجا که گلوکز یک منبع انرژی خوب برای مغز است، نوسانات سطح گلوکز در خون میتواند باعث بروز علائم خستگی مغزی کوتاه مدت شود. به همین دلیل، افراد مبتلا به دیابت در خطر ابتلا به مغز مه آلود میباشند. خستگی مغز ناشی از نقصهای تغذیهایعملکرد قوی مغز وابسته به تامین صحیح منیزیم، ویتامین B12 و آمینواسیدها در بدن است. زمانی که این مواد کم باشند یا بدن آب خود را از دست بدهد، اختلال خستگی مغزی ممکن است بروز کند. تغذیه و بیماری مغز مه آلود ابتلا به اختلال خستگی مغز در دوره درمان سرطانافراد مبتلا به سرطان در دوره شیمی درمانی از داروهای قویای استفاده میکنند که میتواند به وضعیتی منجر شود که گاهی اوقات به نام مغز شیمیایی خوانده میشود. بیمار ممکن است در به یادآوری جزئیات مانند نامها و تاریخها مشکل پیدا کند، در انجام کارهای چند وظیفهای به معضل خورده و زمان طولانیتری را برای تمام کردن کارها صرف کند که این موارد جزو علائم مغز مه آلود به شمار میروند. معمولا این مشکل، نسبتا سریع رفع میشود، اما برخی افراد ممکن است برای مدت طولانی پس از درمان خود، با آن مواجه باشند. خستگی مغز در دوره درمان سرطان عارضه خستگی مغز ناشی از عوارض جانبی داروهاداروهای خاصی مانند آنها که برای فشار خون بالا، کاهش درد و تسکین آلرژی استفاده میشوند، به علت داشتن عوارض جانبی، میتوانند باعث بروز مشکلات ذهنی و عدم تمرکز در فرد شوند. این اتفاق میتواند برای در اثر استفاده از هر نوع دارو، چه با نسخه و چه بدون نسخه، رخ بدهد. تشخیص مه مغزیانجام یک آزمایش به تنهایی نمیتواند در تشخیص اختلال مه مغزی کمک کند. مه مغزی ممکن است نشانهای از یک مسئله زیربنایی باشد. بنابراین پزشک در ابتدا معاینات فیزیکی انجام میدهد و از بیمار درباره موارد زیر سوال میپرسد:
بیمار باید به پزشک اجازه دهد تا درباره دیگر علائم احتمالی او بداند. برای مثال، فردی که دارای کم کاری تیروئید است ممکن است مغز مه آلود را همراه با ریزش مو، خشکی پوست، افزایش وزن یا ناخنهای شکننده تجربه کند. آزمایش خون، میتواند به پزشک در تشخیص علت مه مغزی کمک کند. از طریق آزمایش خون میتوان موارد زیر را بررسی کرد:
بر اساس نتایج، پزشک تصمیم میگیرد که آیا معاینات بیشتر نیاز است یا خیر. دیگر ابزارهای تشخیص خستگی مغز میتواند شامل آزمایشهای عکسبرداری برای مشاهده داخل بدن باشد. برای تشخیص مغز مه آلود میتوان از عکس برداری اشعهی ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن استفاده کرد. پزشک همچنین ممکن است یک آزمایش آلرژی یا مطالعه بر روی خواب فرد را برای بررسی اختلال خواب در فرد درخواست کند. کنترل و درمان خستگی مغزخستگی مغز غالبا یک وضعیت قابل کنترل است، در صورتی که فرد قادر باشد که علت ایجادکننده آن را مشخص کند. برخی از کارهایی که میتواند به کاهش دورههای خستگی مغز کمک کنند، شامل موارد زیر میباشند:
خواب کافی داشته باشیدهشت ساعت خواب مداوم، برای سلامت مغز ضروری است. برای کاهش خستگی مغزی در طول روز، تلاش کنید که کیفیت خواب خود را بالا ببرید. پیشگیری از مغز مه آلود با خواب کافی سیگار کشیدن را متوقف کنیدمصرف دخانیات به طور چشمگیری، تولید رادیکالهای آزاد در بدن را افزایش داده و از این طریق میتواند نقشی مهم در ایجاد عارضه مغزی و کاهش سلامت مغز داشته باشد. کاهش مصرف دخانیات به آنتی اکسیدانهای بدن اجازه میدهد تا فورا این وضعیت را بهبود دهند. رژیم غذایی سالمتری را دنبال کنیدیک رژیم غذایی شامل مقدار زیادی از غذاهای تازه که با امگا۳، اسیدهای چرب ۶ و ۹، منیزیم و ویتامینهای B کمپلکس غنی شدهاند، به کاهش احتمال ابتلا به خستگی مغز کمک میکند. خوردن غذاهای سالم به صورت طبیعی آنتی اکسیدانهای فرد را افزایش میدهد. اما حتی این موضوع هم همیشه برای مقابله با سطوح بالای رادیکالهای آزاد در بدن کافی نیست. برخی افراد به منظور حفظ وضوح مغزی در بالاترین حد خود، از مواد معدنی اسپیرولینا بهره میجویند. نقش تغذیه سالم در بیماری مه مغزی استرس را کاهش دهیداسترس، به معنای واقعی کلمه میتواند کشنده باشد، بنابراین بهکارگیری روشهایی که باعث کاهش استرس در زندگی رومزه میشود، میتواند کاملا مفید باشد. از هر طریقی که میتوانید، خواه از طریق ورزش کردن، دارو یا دیگر روشهای آرامبخش، استرس خود را کاهش دهید تا باعث تسکین خستگی مغز شود. :: برچسبها: بیماری , مغز , مه آلود , شیوه , درمان , خستگی مغز , :: بازدید از این مطلب : 68 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
ضعف عضلانی به فقدان نیرو در عضلات گفته میشود، به طوری که ممکن است در این شرایط، ماهیچهها به راحتی گذشته منقبض نشده یا حرکت نکند. ضعف عضلات دست و پا از جمله شایعترین نوع ضعف عضلانی به شمار میرود. احساس ضعف بدن و لرزش نشانه چیست؟ضعف به معنی کاهش قدرت در یک یا چند عضله است که معمولا با لرزش بدن همراه است. دلایل ضعف عضلانی میتواند موارد مختلفی باشد. ممکن است علل رایج یا نادر، خطرناک یا کم خطر، موقت یا دائمی باشد. بیماریهای سیستم عصبی عضلانی، آسیبهای وارده، بیماریهای متابولیک و سموم، همه باعث ایجاد ضعف در بدن میشوند. خوشبختانه، ضعفهای عضلانی که بدون دلیل ایجاد میشوند، در اکثر موارد برگشتپذیر بوده و به خودی خود برطرف میشوند. در موارد بسیار نادر، ضعف دست و پا تنها نشانه وجود یک بیماری خطرناک است. علائم و نشانههای ضعف شامل مشکل در انجام فعالیتهای روزانه مانند نوشتن، یا مشکل عدم تعادل در راه رفتن است. اگر همیشه ضعف دارید، مخصوصا اگر ضعف شدید، موضعی یا دردناک بوده و بیش از چند هفته طول کشیده است، باید به یک متخصص مراجعه کنید. حالت و شدت ضعف، علائم، داروهای مصرفی و سوابق خانوادگی به پزشک در تشخیص علت ضعف کمک میکنند. زمانی که متخصص اعصاب علت ضعف را تشخیص داد، روش درمانی مناسب را به شما توصیه میکند. برنامه درمان شما به علت ضعف و همچنین شدت علائم بستگی دارد. در برخی موارد، طب فیزیکی برای فرد مناسب بوده و به درمان او کمک میکند. ممکن است پزشک از دارو، جراحی یا روشهای درمانی دیگری برای بیمار استفاده نماید. ضعف عضلانی چیست؟ علت ضعف عضلات دست و پاضعف عضلات بدن زمانی ایجاد میشود که فرد حتی با تلاش زیاد نیز نتواند یک عضله را به اندازه طبیعی منقبض کرده یا آن را حرکت دهد. چه فرد بیمار باشد و چه فقط به کمی استراحت نیاز داشته باشد، این ضعف مشکلی است که تمام افراد گاهی به آن دچار میشوند. به عنوان مثال، کار بدنی سخت باعث خستگی عضلات فرد میشود و فرد باید کمی به عضلات استراحت دهد تا بهبود یابند. اما اگر بیمار به ضعف دائمی دچار باشد، یا ضعف او هیچ دلیل و علتی نداشته باشد، ممکن است نشانه وجود یک بیماری باشد. معمولا زمانی که مغز از طریق نخاع و اعصاب، سیگنالهای حرکتی را به یک عضله میفرستد، فرد به طور اختیاری عضله را منقبض میکند. اگر مغز، سیستم عصبی، عضلات یا ارتباط بین اینها در اثر یک بیماری یا آسیب از بین رفته باشد، عضلات به صورت طبیعی منقبض نمیشوند. این عدم انقباض طبیعی عضلات باعث ضعف عضلات میشود. برخی از علل ضعف و بی حالی عبارتند از:
دلایل متابولیک ضعف عضلانیضعف عضلانی ممکن است در اثر علل متابولیک ایجاد شود که عبارتند از:
علل عصبی ضعف عضلاتضعف در عضلات بدن ممکن است علل عصبی داشته باشد. علل عصبی ضعف عضلانی عبارتند از:
بیماریهای عضلانی که باعث احساس ضعف در عضلات میشوندبرخی از بیماریهای عضلانی نیز ممکن است باعث ضعف عضله شوند. این بیماریها عبارتند از:
سموم ایجاد کننده ضعف عضلات دست و پاممکن است ضعف عضله های بدن در اثر وجود برخی سموم باشد. این سموم عبارتند از:
دیگر علل ضعف بدنضعف عضلات دست و پا ممکن است علل دیگری داشته باشد که عبارتند از:
عوارض ضعف عضلات بدن چیست؟از آنجا که ضعف عضلانی ممکن است در اثر بیماریهای جدی به وجود آمده باشد، عدم درمان ممکن است باعث ایجاد عوارض و آسیبهای دائمی شود. زمانی که علت بیماری تشخیص داده شد، بیمار باید برنامه درمانی که با کمک پزشک برای او آماده شده را دنبال کند تا خطر ایجاد عوارض احتمالی کاهش یابد. عوارض ضعف عضلات و ماهیچه عبارتند از:
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟در برخی موارد، ضعف عضلانی بدن زندگی فرد را به خطر میاندازد، مخصوصا اگر به طور ناگهانی و در یک سمت بدن ایجاد شود. اگر بیمار هریک از موارد ناگهانی و مهلک زیر را داشت باید فورا به پزشک مراجعه کند:
تشخیص بیماری ضعف عضلانیاگر بیمار بدون دلیل به ضعف عضلانی مبتلا شده باشد، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک متخصص سوالاتی در مورد ضعف عضلات بیمار، مثلا سوالاتی همچون مدت زمان احساس ضعف در عضلات و عضلات درگیر، از بیمار میپرسد. پزشک همچنین در مورد علائم دیگر و سوابق خانوادگی فرد نیز سوالاتی میپرسد. تشخیص بیماری ضعف عضلانی همچنین پزشک در مورد عکسالعملها، احساس و تون عضلانی (مقاومت عضله در برابر کشیده شدن یا حرکات غیر فعال کششی) بیمار سوالاتی میپرسد. در صورت نیاز پزشک آزمایشهایی نیز برای بیمار تجویز میکند که عبارتند از:
راههای درمان ضعف دست و پا چگونه است؟برنامه درمان ضعف عضلات بدن برای هر فرد با توجه به علل ایجاد ضعف عضلانی، وجود بیماریهای دیگر در بدن فرد، سن و سوابق پزشکی فرد، شدت ضعف عضلانی و موارد دیگر، متفاوت است. معمولا درمان ضعف عضلانی شامل یک برنامه درمان چند منظوره برای رویارویی با علل، کمک به افزایش قدرت، کاهش احتمال ایجاد عوارضی مانند آتروفی عضله، و کمک به داشتن یک زندگی سالم و فعال است. معمولا درمان شامل یک دوره استراحت، نوشیدن آب کافی و تغذیه مناسب، و مراقبتهای پزشکی منظم است. همچنین توصیه میشود که فرد توانبخشی، طب فیزیکی، کار درمانی، و یک برنامه ورزشی منظم نیز داشته باشد. ممکن است برای محافظت از عضلات ضعیف و در برخی موارد برای بهبود تحرک فرد، به اسپلینتهای ارتوپدی، عصاها، چوبهای زیر بغل، یا یک واکر نیاز باشد. در برخی موارد ممکن است برای کاهش التهاب سیستم عصبی در بیماریهایی مانند فلج بل، فلج چندگانه و میاستنی گراویس (بیماری خودایمنی مزمن عصبی عضلانی)، داروهای کورتیکواستروئید نیز تجویز شود. برای درمان ضعف عضلانی ناشی از عفونت باکتریایی نیز معمولا داروهای آنتی بیوتیک تجویز میشود. ضعف عضلات ناشی از کم خونی نیز با ترانسفوزیون و درمان شرایط ایجاد کننده کم خونی، درمان میشود. ضعف عضلانی ناشی از عدم تعادل الکترولیتها و یا کم آبی نیز معمولا با درمان شرایطی که باعث کم آبی شده و جبران الکترولیتها از راه خوراکی یا تزریق درون وریدی مایعات و الکترولیتها امکانپذیر است. :: برچسبها: ضعف , دست , پا , شیوه , درمان , ضعف عضلانی , :: بازدید از این مطلب : 77 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سنکوپ یا غش کردن به حالتی گفته میشود که فرد برای مدت کوتاهی هوشیاری خود را از دست میدهد و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی به حالت طبیعی باز میگردد. غش یا سنکوپ چیست؟وقتی فردی غش میکند به مدت چند ثانیه هوشیاری خود را از دست میدهد. به این عارضه بیهوشی ناگهانی یا سنکوپ ناگهانی نیز گفته میشود. ممکن است فرد در ابتدا احساس بیماری و تعریق داشته باشد یا بدون هشدار یا علامتی بیهوش شوید. وقتی فردی به طور ناگهانی بیهوش میشود به زمین میافتد، اما این بیماری شبیه به تشنج که معمولا با تکان و پرش اندام همراه است، نیست. فرد بیمار پس از چند ثانیه به هوش آمده و به حالت طبیعی باز میگردید. برخی از افراد پس از به هوش آمدن احساس خستگی زیادی دارند. معمولا غش کردن به دلایلی مانند درد داشتن یا به مدت طولانی در محل گرم ایستادن رخ میدهد. این حالت به دلیل نیاز مستمر مغز به اکسیژن به وجود میآید. اگر میزان اکسیژن مغز به کمتر از مقدار معینی برسد فرد به زمین میافتم زیرا در این حالت اکسیژنرسانی به مغز راحتتر اتفاق میافتد. آیا سنکوپ خطرناک است؟سنکوپ ممکن است همراه با علائم و هشدارهایی اتفاق بیفتد یا بدون هیچ علامتی فرد ناگهان غش کند. این اتفاق ممکن است یک بار حادث شود یا چندین مرتبه تکرار شود. سنکوپ در برخی موارد علائمی مشابه با بیماری صرع مانند تکانهای شدید، تشنج و افتادنهای ناگهانی دارد. حمله عصبی و غش کردن اگر حمله دوباره دست داد یا شما احساس کردید که به طور کامل به حالت طبیعی بازنگشتهاید باید به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. اقدامات درمانی به علل احتمالی سنکوپ یا غش کردن بستگی دارد. در افراد جوان، زمانی که غش کردن با مشکلات قلبی یا بیماریهای سیستم عصبی همراه نیست، جای نگرانی وجود ندارد. در افراد مسنتر ممکن است خطرات بیشتری برای آنها ایجاد کند اما این خطرات به دلیل شرایط زمینهای و خطرات احتمالی زمین خوردن است. علت سنکوپ میتواند چه مواردی باشد؟کمبود موقتی گلبولهای قرمز خون که حامل اکسیژن به مغز هستند دلیل سنکوپ یا غش کردن میباشد. مشکلات مختلفی ممکن است جریان خون به سمت مغز را کاهش دهد که برخی از آنها عبارتند از:
سنکوپ وازوواگالزمانی که عصب واگ تحریک شود، باعث کاهش نرخ ضربان قلب و انقباض عروق خونی بدن میشود. با کاهش نرخ ضربان قلب و انقباض عروق خونی، خون کمتری به مغز میرسد و باعث غش کردن فرد میشود. در افراد مستعد، درد و استرسهای عاطفی میتواند باعث سنکوپ وازوواگال شود که شایعترین نوع سنکوپ است. این بیماری در برخی خانوادهها بیشتر اتفاق میافتد. فشار خون بالای ارتواستاتیککاهش فشار خون پس از این که فرد به مدت زیاد ایستاده باشد یا پس از تغییر موقعیت از نشسته به ایستاده اتفاق میافتد. خون تمایل دارد که در پاها جمع شود و به همین دلیل خون کمتری به سمت قلب باز میگردد که باعث میشود خون کمتری از قلب خارج شده و به سمت اعضای دیگر بدن جریان یابد. پس از افت لحظهای جریان خون به سمت مغز، فرد میافتد. نقایص قلبینقایص قلبی اگر باعث محدود شدن جریان خون از بطن چپ به سمت اعضای بدن شود باعث غش کردن میشود. تنگی آئورت و کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک از نمونههای این مشکلات هستند. ریتمهای نامنظم یا سریع قلبوقتی که قلب به صورت نامنظم یا تند میزند، بطنها زمان کمتری دارند تا از خون پر شوند و آن را به سمت ریهها و اندامهای بدن پمپ کنند. در خلال این اختلالات ریتمی قلب، خون کمتر از حد معمول از قلب خارج شده و در آئورت جریان مییابد. بدن به این کاهش جریان خون به سمت مغز با غش کردن واکنش نشان میدهد. التهاب عضلات قلبالتهاب عضلات قلب به عنوان مایوکاردیت نیز شناخته میشود. تضعیف عضلات قلب باعث ناتوان شدن آن در پمپ خون به صورت موثر در بدن میشود. در این مورد هم بدن به کاهش جریان خون به سمت مغز به صورت غش کردن واکنش نشان میدهد. برخی بیماریها و علل دیگر که باعث غش کردن و سنکوپ میشوند عبارتند از: آسیبدیدگیهای سر
علائم سنکوپ چیست؟معمولا وقتی ایستادهاید غش میکند. این عارضه ممکن است به طور ناگهانی اتفاق بیافتد یا پس از بروز برخی احساسات زیر ایجاد شود:
این علائم در برخی موارد به علائم پیش از سنکوپ معروف هستند و معمولا فرد آنها را قبل از غش کردن تجربه میکند. اگر فرد در حال ورزش کردن یا پس از سرگیجه غش کنید، دچار تپش قلب با علائم شبیه صرع میشود که باید در این مواقع به پزشک مراجعه کند. تفاوت تشنج و سنکوپخیر، اما ممکن است تمایز دادن بین تشنج صرعی و سنکوپ بسیار مشکل باشد. سنکوپ ممکن است باعث ایجاد علائم و رفتاریهایی شبیه تشنج شود. تفاوت آنها در این است که تشنج صرعی باعث ایجاد اختلالات جزئی در عملکرد الکتریکی مغز میشود در حالی که سنکوپ باعث کاهش جریان خون حامل اکسیژن به مغز میشود. تشنج در برخی مواقع با سنکوپ همراه است و سنکوپ نیز در برخی موارد با تشنج همراه میشود. کمکهای اولیه در سنکوپفردی که واکنش وازوواگال را تجربه میکند غالبا با دراز کشیدن روی کمر و بالا نگه داشتن پاها از غش کردن و افتادن جلوگیری میکند. یک روش دیگر، نشستن و قرار دادن سر در بین زانوها است. زمانی که ناراحتی برطرف شد، فرد باید به آرامی به وضعیت طبیعی و عادی خود بازگردد. افرادی که به دلیل سنکوپ وازوواگال غش میکنند، معمولا به سرعت هوشیاری خود را به دست میآورند. کمکهای اولیه در سنکوپ دراز کشیدن روی کمر و بالا نگه داشتن پاها بالای سطح سر و دراز کشیدن به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه باعث بهبود شرایط فرد میشود. با این کار زمان کافی برای جریان یافتن خون و بازگشت به وضعیت طبیعی وجود داشته و از غش کردن دوباره فرد پیشگیری میشود. در صورتی که فردی که غش کرده است پس از یک دقیقه هوشیاری خود را بازنیافت یا در تنفس او اختلال ایجاد شد باید با مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید. نحوه تشخیص سنکوپپزشک برای تشخیص بیماری، سوابق پزشکی بیمار را بررسی کرده و او را معاینه میکند. جزئیات سنکوپ، هر چند وقت یک بار این اتفاق میافتد، بیمار قبل از غش کردن به چه فعالیتی مشغول بوده است و احساسها یا علائم دیگر او قبل از سنکوپ چه بوده است، اطلاعاتی هستند که برای پزشک جهت تشخیص علت ابتلا به این بیماری مفید واقع میشوند. به علاوه، ممکن است فشار خون بیمار در حالت ایستاده و نشسته برای بررسی احتمال ابتلا به فشار خون بالای اورتواستاتیک اندازهگیری و بررسی شود. برخی انواع تست سنکوپ شامل موارد زیر است:
آزمایشهای خونآزمایشهای خون به ارزیابی علل احتمالی مانند پایین بودن قند خون و کمآبی بدن کمک میکند. الکتروکاردیوگرام (ای سی جی یا ای کی جی)در این آزمایش فعالیت الکتریکی قلب مورد بررسی قرار گرفته و ناهنجاریها و اختلالات ریتمی (آریتمی یا اختلالات ریتمی) قلب مشخص میشود. آزمایش میز تیلتفشار خون و نرخ ضربان قلب بیمار در حال دراز کشیده روی یک تخت اندازهگیری میشود و سپس پس از این که تخت کج و شیبدار شد دوباره این متغیرها اندازهگیری میشوند. مانیتور و نظارت هولتردستگاه ای کی جی قابل حل به مدت ۲۴ ساعت یا بیشتری به بدن بیمار وصل شده و اختلالات ریتمی و تندی ضربان قلب را در حالت انجام فعالیتهای عادی مورد اندازهگیری قرار میدهد. اکوکاردیوگرام (یا اکو)در این فرآنید، عملکرد قلب با استفاده از امواج صوتی برای تولید تصاویر متحرک از قلب و دریچههای آن مورد مطالعه یا ارزیابی قرار میگیرد. بهترین روش های درمان سنکوپپزشک برنامه درمانی را برای معالجه سنکوپ بر اساس موارد زیر تنظیم میکند:
درمان سنکوپ یا غش انتخاب روش درمان قطعی سنکوپ به علت یا پیشآگهیهای ابتلا به آن بستگی دارد. برخی اقدامات درمانی در این زمینه عبارتند از:
اجتناب از وضعیتهایی که بیماری فرد را تحریک میکنندبرای بیماران مبتلا به سنکوپ وازوواگال، اجتناب از وضعیتهایی که بیماری فرد را تحریک میکنند. درمان دارویی سنکوپبرای درمان پایین بودن فشار خون از داروهایی استفاده میشود که میتوانند به کاهش این شرایط کمک کنند. درمانهای فیزیکیورزشها و کمکهای پا مانند استفاده از جورابهای مخصوص واریس ممکن است به پیشگیری از تجمع خون در پاها کمک کنند. تغییر در رژیم غذایی برای درمان سنکوپ مغزیافزایش سدیم (نمک) و مصرف مایعات میتواند فشار خون را افزایش دهند و از بروز حملات غشی جلوگیری کنند. پیس میکراین ابزار تحت عمل جراحی در قلب بیمار کاشته شده و از سیگنالهای الکتریکی برای پیشگیری از افت ضربان قلب استفاده میکند. :: برچسبها: درمان , سنکوپ , غش , :: بازدید از این مطلب : 50 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
سردرد و تهوع از جمله مشکلات شایعی هستند که بسیاری از زنان باردار از آن شکایت میکنند. سردرد در دوران بارداری میتواند علل مختلفی داشته باشد که در اغلب موارد خطری برای مادر و کودک ندارند اما در موارد خاصی نیز میتواند نشانهای جدی باشد و باید به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید. اگر باردار هستید، همیشه باید پزشک خود را از علائم و یا عوارضی که به آن دچار میشوید مطلع کنید. سردرد در دوران بارداری معمولا جایی برای نگرانی ندارد، اما تنها پزشک شماست که میتواند تشخیص دهد سردرد شما امری عادی است یا یکی از موارد نادر استثنایی است که نشانهی خطر است. علت سردردهای طولانی مدت در دوران بارداریسردرد ممکن است در اوایل یا اواخر بارداری رخ دهد و زمان بروز سردرد میتواند در تشخیص علت آن نقش داشته باشد. حتی اگر قبل از بارداری نیز سابقه سردرد داشتهاید، باید در مورد سردردهای دوران بارداری خود با پزشک متخصص مشورت کنید تا او تصمیم بگیرد که شما به چه ارزیابیها و درمانهایی نیاز دارید. از داروهای غیر تجویزی که بدون نسخه از داروخانه قابل تهیه هستند به هیچ وجه استفاده نکنید مگر این که پزشکتان این توصیه را به شما کرده باشد. دارو های موثر در رفع سردرد های دوران بارداریمعمولا در دوران بارداری از تجویز داروهای ایبوپروفن و آسپرین خودداری میشود اما در صورتی که درمانهای غیر دارویی موثر نباشند، ممکن است استامینوفن تجویز شود. استامینوفن داروی ایمنی است، به شرطی که طبق راهنما یا برچسب روی آن مصرف شود. سایر داروهای معمول برای سردرد مانند آسپرین و ایبوبروفن و همچنین داروهایی که اغلب برای میگرن تجویز میشوند، برای زنان باردار مناسب نیستند. اگر مستعد ابتلا به سردردهای میگرنی شدید هستید، با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید در صورت بروز سردرد در دوران بارداری خود، چه داروهایی میتوانید مصرف کنید. در صورتی که شما به طور مکرر دچار سردردهای شدید و غیرقابل تحمل میشوید، ممکن است مزایای مصرف برخی داروها برای شما بیشتر از معایب و خطرات احتمالی آن باشد. البته حتی با این حال نیز مصرف برخی از داروها کاملا ممنوع است. مراقبتهای خانگی برای درمان سردرد دوران بارداریدر ادامه میخوانید که چگونه از بروز سردرد در دوران بارداری پیشگیری کنید یا در صورت بروز سردرد، درد خود را تسکین دهید:
برخی از غذاهایی که معمولا موجب تشدید میگرن در افراد میشوند عبارتند از:
برخی عوامل محیطی که باعث تشدید میگرن می شود:
درمان سردرد دوران بارداری از کمپرس سرد و گرم استفاده کنیدبرای سردرد تنشی در دوران بارداری یک کمپرس سرد یا گرم روی پیشانی یا در پایین جمجمه در پشت سر قرار دهید. برای سردردهای میگرنی کمپرس سرد بسیار بهتر است. دوش بگیریدبرای برخی از افراد مبتلا به میگرن، گرفتن دوش آب سرد موجب تسکین درد آنی (هرچند موقتی) میشود. اگر نمی توانید دوش آب سرد بگیرید کمی آب سرد به سر و صورت خود بپاشید. برای سردردهای تنشی گفتن دوش آب گرم بهتر است. گرسنه یا تشنه نشویدبرای پیشگیری از پایین آمدن قند خون (یکی از علل شایع تحریک سردرد)، بهتر است که تعداد وعدههای غذایی خود را افزایش دهید و در عوض در هر وعده مقدار غذای کمتری بخورید. اگر زندگی روزمره شما بسیار پرمشغله است و نمیتوانید چندین وعده غذا بخورید، مقداری غذای مناسب میان وعده مانند میوه، کلوچه یا ماست همراه خود داشته باشید. از خوردن شکر به طور مستقیم (مانند آبنبات) خودداری کنید چرا که موجب افزایش ناگهانی قند خون میشود. فراموش نکنید که هر روز مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن شما دچار کم آبی نشود. در صورتی که میگرن عود کرده و حالت تهوع دارید، آب را به صورت جرعه جرعه بنوشید. از خستگی مفرط پرهیز کنیدسعی کنید زمان کافی برای خواب خود اختصاص دهید تا خواب کافی داشته باشید. اگر دچار سردرد میگرنی شدید هستید، سعی کنید در اتاقی آرام و تاریک بخوابید. کمی ورزش کنیدبرخی از شواهد نشان میدهند که انجام منظم ورزش میتواند تعداد دفعات عود و شدت سردردهای میگرنی را کاهش دهد. ورزش کردن در واقع موجب کاهش فشار روانی و استرسی میشود که معمولا عامل عود میگرن است. اگر مستعد سردرد میگرنی هستید و میخواهید ورزش کنید، بهتر است در ابتدا به آرامی و با ورزشهای بسیار سبک شروع کنید، چرا که آغاز ناگهانی ورزش پرفشار نیز خود موجب سردرد میشود. همچنین زمانی که سردرد شما عود کرده از ورزش کردن خودداری کنید. از تکنیکهای ریلکسیشن استفاده کنیدبیوفیدبک، مدیتیشن و یوگا در کاهش استرس و فشار روانی موثر هستند و در نتیجه به پیشگیری از سردرد در دوران بارداری در برخی از بیماران کمک میکنند. پیشگیری از سردرد دوران بارداری ماساژ بگیریدمیتوانید یک ماساژ کامل بدن دریافت کنید تا تنش و گرفتگیهای عضلانی در گردن و کمر و شانهها که میتواند موجب سردرد شود، برطرف شود. سردرد تنشی در دوران بارداریبسیاری از زنان در دوران بارداری خود سردردهای تنشی دارند اما این سردردها میتوانند خصوصا در سه ماهه اول بارداری بسیار آزاردهنده باشند. سردردهای تنشی در دوران بارداری به صورت درد موجی یا درد مبهم در دو طرف سر و پشت گردن است. این سردردها معمولا بر اثر بی خوابی، افسردگی یا ترک مصرف کافئین ایجاد میشوند و افزایش هورمونها نیز موجب تشدید سردردهای تنشی در برخی زنان میشود. سردرد میگرنی ضربان دار در بارداریبسیاری از زنان در دوران بارداری، سردردهای میگرنی را تجربه میکنند. در حدود ۱۵ درصد از افراد مبتلا به میگرن، اولین سردرد خود را در دوران بارداری تجربه می کنند. هرچند علت اصلی بروز میگرن ناشناخته است، اما دانشمندان معتقدند که افزایش جریان و فشار خون در مغز موجب بروز حمله میگرنی و پیشروی بیماری میشود. سردرد میگرنی اغلب در سه ماهه اول بارداری آغاز میشوند، اما در مواردی نیز ممکن است در اواخر بارداری ایجاد شوند. میگرن موجب درد متوسط تا شدید سر شده که به صورت تپنده است و معمولا در یک طرف سر احساس میشود. این سردردها ممکن است هر بار تا ۷۲ ساعت طول بکشند و با انجام فعالیت فیزیکی تشدید میشوند. سردرد میگرنی میتواند با حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا همراه باشد. این سردردها معمولا بعد از سه ماهه اول کاهش پیدا میکنند. البته برخی از زنان نیز گزارش داده اند که سردرد آنها با ادامه بارداری بهبود نیافته یا حتی بدتر شده است. سردرد ناشی از مسمومیت بارداریداشتن سردرد شدید و مداوم در سه ماهه سوم بارداری میتواند نشانه مسمومیت بارداری باشد. سردردهای ناشی از مسمومیت بارداری با فشار خون بالا و پروتئین در ادرار همراه هستند. این سردردها به صورت درد مبهم یا تپنده در سر هستند که خوب نمیشوند. سردردهای ناشی از مسمومیت معمولا با علائم زیر همراه هستند:
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟اگر سردرد شما بیش از مقدار همیشگی است و یا اگر بعد از انجام درمانهای خانگی سردردتان بهبودی پیدا نمیکند، لازم است به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. سایر علائمی که نشان میدهند شما باید فورا به پزشک مراجعه کنید عبارتند از:
درمان سردرد بارداری همچنین در صورت بروز شرایط زیر با پزشک تماس بگیرید:
برای سردرد به چه دکتری بریم؟برای سردرد باید به بهترین دکتر مغز و اعصاب تهران مراجعه کنید. تخصص مغز و اعصاب تنها رشتهای است که به طور تخصصی در زمینه درمان انواع سردرد (خوشهای، سینوزیتی، میگرنی، عصبی و …) فعالیت میکند. دکتر سردرد در تهران از جدیدترین و مناسبترین روشهای درمان مانند تزریق بوتاکس و سایر روشها استفاده میکند تا بیمار به صورت کامل بهبودی خود را به دست آورد. :: برچسبها: درمان , سردرد , دوران , بارداری , :: بازدید از این مطلب : 63 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
تومور یا سرطان نخاع چیست؟منظور از تومور یا سرطان نخاعی تودهای از سلولهای رشد یافته در داخل یا اطراف طناب نخاعی است. ستون فقرات و اجزای آن نیز ممکن است به انواع تومور و سرطان دچار شوند. تومور ستون فقرات شامل تومورهایی است که از ابتدا در خود ستون فقرات شروع به رشد کردهاند، نه این که در جای دیگری ایجاد شده و سپس به ستون فقرات نفوذ کرده باشند. این تومورها معمولا خوش خیم هستند. این تومورها به حدی نادر هستند که تنها نیم درصد از کل تومورهایی که توسط پزشکان شناسایی میشوند را به خود اختصاص میدهند. شکلگیری تومور بدخیم در ستون فقرات از این هم نادرتر است. در اغلب موارد، سرطان ستون فقرات از نوع ثانویه یا متاستاتیک هستند؛ به این معنا که سرطان در جای دیگری از بدن شروع به رشد کرده و سپس گسترش یافته و به ستون فقرات نیز نفوذ کرده است. سرطانهایی که ممکن است گسترش یافته و به ستون فقرات برسند شامل سرطان ریه، سینه، پروستات، سر و گردن، دستگاه تناسلی، ارگانهای گوارشی، تیروئید، خون، کلیه و غیره میشوند. آیا تومور یا سرطان نخاعی درمان دارد؟تحت فشار قرار گرفتن طناب نخاعی توسط یک تومور باید به سرعت توسط متخصص مغز و اعصاب شناسایی شده و درمان شود تا از بروز آسیبهای دائمی و عوارض جدی آن پیشگیری شود. مدت زمان بهبودی و ریکاوری بعد از درمان سرطان نخاع به این موضوع بستگی دارد که آسیب به نخاع تا چه مرحلهای پیش رفته است و درمان چقدر سریع انجام شده است. برداشتن تومورهای مننژیوما و فیبرونوروما و برخی دیگر از تومورهای اولیه ستون فقرات میتواند موجب درمان کامل سرطان شود. اگر تومور دارای مرزهای مشخصی باشد و از جای دیگری از بدن به ستون فقرات نفوذ نکرده باشد، برداشتن آن با جراحی موجب رفع علائم در نیمی از بیماران میشود. درمان سرطان نخاع انواع تومورهای نخاعیانواع تومور نخاعی بر اساس محل قرارگیری آنها در بدن به سه دسته تقسیم میشوند:
تومور اینترامدولاری (داخل نخاع)این تومورها در داخل خود نخاع تشکیل میشوند. اغلب تومورهای اولیهی اینترامدولاری از نوع آستروستیویا یا اپاندیمرما هستند. تومورهای متاستاتیک تومور اینترادورال-اکسترامدولاراین تومورها در داخل فضای دورا در اطراف طناب نخاعی هستند اما در خود طناب نخاعی نیستند. شایعترین نوع تومورهای این دسته تومورهای مننژیوما هستند. تومور اکسترادورال (خارج از دورا)این تومورها اغلب متاستاتیک هستند و در بیشتر موارد از سرطان مهرههای ستون فقرات ناشی میشوند. علائم تومور طناب نخاعیتومورهای طناب نخاعی به طور کلی با سرعت پایینی رشد میکنند و به تدریج بدتر و بدتر میشوند. این تومورها میتوانند موجب بروز علائم بسیاری شوند که نوع علائم به محل قرارگیری تومور بستگی دارد. علائم زمانی بروز میکنند که تومورهای بر روی طناب نخاعی و شاخههای عصبی فشار وارد میکند. این تومورها همچین میتوانند بر روی رگهای خونی که به طناب نخاعی خونرسانی میکنند، فشار وارد کنند. علائم شایع تومورهای نخاعی عبارتند از:
دردشایعترین نشانه تومور نخاعی، کمر درد است. البته فشار بر روی طناب نخاعی میتواند موجب بروز دردی شود که شخص احساس میکند از جای دیگری در بدن او نشات میگیرد. این درد معمولا شدید و مداوم است. در برخی افراد این درد به صورت مبهم و پراکنده و در برخی دیگر به صورت احساس سوزش و تیر کشیدن است. تغییر در حس لامسهممکن است شخص دچار حس گزگز، سوزن سوزن شدن و بیحسی و خواب رفتن دست و پا شود و همچنین حساسیت او به سرما و گرما کمتر شود. مشکلات حرکتیتومورهایی که موجب اختلال در انتقال پیامهای عصبی میشوند میتوانند علائم عضلانی ایجاد کنند. برای مثال ممکن است شخص در عضلات خود احساس ضعف کند یا کنترل ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد. این که این علائم در کدام قسمت از بدن ایجاد شوند به محل قرارگیری تومور بستگی دارد. هر قسمت از طناب نخاعی و عصب های متصل به آن به قسمتهای مشخصی از بدن مربوط میشوند و به طور کلی تومور در هر قسمتی از طناب نخاعی که قرار داشته باشد، موجب بروز علائم در قسمتهای مربوط به همان ناحیه یا نواحی پایینتر از آن (در طناب نخاعی) میشود. تشخیص سرطان نخاعیاگر بیمار هر یک از علائم تومور طناب نخاعی را داشته باشد، پزشک او را معاینه میکند و سوابق پزشکی او را بررسی میکند تا به سایر علل احتمالی که ممکن است موجب همین علائم شوند پی ببرد. معاینات فیزیکی شامل معاینه عصبی استاندارد میشود که در آن، حرکات چشم، رفلکس چشم و مردمک، رفلکسهای عضلتنی، شنوایی و لامسه، قدرت عضلانی، تعادل بدن و هماهنگی دست و پاها بررسی میشود. اگر پزشک حدس بزند که ممکن است بیمار به تومور نخاعی مبتلا باشد، ممکن است انجام رادیولوژی از ستون فقرات یا سایر تستهای تشخیصی را تجویز کند:
تشخیص سرطان و تومور نخاعی سی تی اسکنتصاویر سی تی اسکن میتوانند علاوه بر نشان دادن تومور در ستون فقرات، هرگونه خونریزی، تورم یا سایر مشکلات ایجاد شده را نیز آشکار کنند. در این تکنیک با استفاده از دستگاه اشعه ایکس که به دور بدن میچرخد و تکنولوژی کامپیوتری، چندین تصویر سطح مقطعی از ناحیه مورد نظر ایجاد میشود. در برخی موارد برای وضوح بیشتر تصویر، یک ماده کنتراست رنگی در رگ بیمار تزریق میشود تا تفاوت میان بافتها بیشتر واضح باشد و در این حالت بهتر میتوان تومور را تشخیص داد. اسکن ام آر آیدر این تکنیک با استفاده از آهنرباهای بزرگ، امواج رادیویی و تکنولوژی کامپیوتری، تصاویر دقیق از ستون فقرات تهیه میشود. اسکن ام آر آی میتواند تصاویر واضح تری از تومورهای نزدیک به استخوان ایجاد کند. میلوگراممیلوگرام روشی خاص در عکسبرداری با اشعه ایکس است. در این روش در ابتدا ماده کنتراست رنگی که اشعه ایکس را به خود جذب میکند، در طناب نخاعی تزریق میشود. این ماده موجب میشود طناب نخاعی به وضوح از سایر بافتها متمایز شود، اما این ماده از تومور نمیتواند عبور کند و بنابراین در محلی که تومور قرار دارد، طناب نخاعی تیره رنگ یا باریک است و بدین ترتیب محل تومور شناسایی میشود. تست میلوگرام تنها در موارد خاصی تجویز میشود چرا که تصاویر ام آر آی نتایج مشابهی دارند در حالی که نیازی به تزریق در نخاع ندارند. پانکسیون کمریدر این روش مقداری از مایع مغزی نخاعی بیمار برای آزمایش گرفته میشود. پزشکان در این نمونه به دنبال سلولهای غیرعادی میگردند که نشان دهنده وجود تومور در نخاع باشند. نمونه گیریممکن است از تومور نمونه گیری شود و این نمونه در آزمایشگاه در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد تا تشخیص پزشک به طور قطعی تایید شود و یا سایر مشکلات دیگر شناسایی شوند. البته نمونه برداری از تومور طناب نخاعی، بدون آسیب زدن به خود نخاع، کار مشکلی است و بنابراین داشتن برنامه دقیق برای انجام این کار و استفاده از تصاویر سی تی اسکن یا ام آر آی بسیار مهم و ضروری است. در بسیاری از موارد (خصوصا زمانی که پزشکان میدانند که شخص به سرطان مبتلا است) نیازی به انجام نمونه گیری نیست. نحوه درمان تومور در نخاعروشهای درمان سرطان نخاع شامل موارد زیر است:
عمل جراحی و درمان سرطان نخاعیدر حال حاضر روش جراحی بیش از پیش برای درمان سرطانهای اولیه طناب نخاعی استفاده میشود، اما انتخاب روش جراحی برای تومورهای متاستاتیک و سرطانهایی که از نواحی دیگر به سمت ستون فقرات گسترش پیدا کردهاند، قابل بحث است. پیشرفتهای اخیر در زمینه عکسبردای از بدن و همچنین پیشرفتهای به دست آمده در تکنیکها و ابزارهای جراحی (مانند آسپیراتورهای اولتراسونیک و لیزر) نقش جراحی در درمان تومورهای طناب نخاعی را تا حدود بسیار زیادی پررنگتر کردهاند. برخی از متخصصین مغز و اعصاب، در تعدادی از بیمارن خاص برای تومورهای متاستاتیک که بر روی طناب نخاعی فشار وارد میکنند، عمل جراحی را انتخاب میکنند. این جراحی برای برداشتن فشار از روی عصب، تسکین درد، تریمم و حفظ ثبات ستون فقرات، حفظ توانایی حرکتی بیمار و بهبود کارایی و عملکرد روده بزرگ انجام میشود. تمامی این تاثیرات موجب بهبود کیفیت زندگی بیمار میشود. عمل جراحی تومور نخاعی پرتو درمانی برای درمان تومور نخاعاغلب بیماران مبتلا به تومور اصلی طناب نخاعی به پرتودرمانی نیاز پیدا نمیکنند اما در صورتی که سرطان در جای دیگری از بدن ایجاد شده و به حالت متاستاتیک به طناب نخاعی نفوذ پیدا کرده باشد، از روش پرتودرمانی برای درمان آن استفاده میشود. سایر موارد استفاده از پرتودرمانی شامل سایر تومورهای ستون فقرات و یا تومورهای خوش خیم یا کوچک طناب نخاعی است که به طور کامل با جراحی برداشته نشده اند. طناب نخاعی بیشتر از مغز نسبت به تاثیرات پرتودرمانی حساس است. متخصص پرتودرمانی با دقت زیاد، تکنیک به کار رفته در انجام پرتو درمانی را به نحوی انتخاب میکند که میزان آسیب وارد شده به بافتهای ستون فقرات تا حد ممکن کاهش پیدا کند. این تاثیرات میتوانند فزآینده و غیرقابل بازگشت باشند. ستون فقرات سینهای یا مهرههایی که در نزدیکی قفسه سینه قرار دارند، بیش از همه در برابر تاثیرات پرتودرمانی حساس هستند و نیمی از تومورها نیز در همین ناحیه رشد میکنند. شیمی درمانی برای درمان سرطان نخاعممکن است در بیماران بزرگسال که تومور نخاعی آنها بعد از جراحی و پرتودرمانی همچنان رشد پیدا کرده است، انجام شیمی درمانی مشابه با شیمی درمانی مخصوص تومورهای مغزی تجویز شود. در روش شیمی درمانی از داروهایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده میشود. پزشک ممکن است تنها از یک دارو یا ترکیبی از چند داروی مختلف استفاده کند که این داروها به صورت قرص خوراکی، تزریق وریدی یا تزریق عضلانی به بیمار داده میشوند. در روش شیمی درمانی داخل نخاعی نیز داروهای شیمی درمانی مستقیما در مایع مغزی نخاعی تزریق میشوند. شیمی درمانی معمولا در طی یک چرخه انجام میشود. این چرخه شامل دوره درمانی و دوره ریکاوری میشود و سپس یک دوره درمانی جدید آغاز میشود و این چرخه به همین صورت ادامه پیدا میکند. بیماران معمولا برای انجام درمان نیازی به ماندن در بیمارستان ندارند. در اغلب موارد دارو را میتوان در مطب پزشک به بیمار داد. در موارد خاصی با توجه به نوع دارو و وضعیت سلامتی بیمار ممکن لازم باشد که بیمار برای مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شود. پیشگیری سرطان نخاعهرچند از بروز تومور ستون فقرات نمیتوان پیشگیری کرد اما از بروز برخی سرطانهایی که گسترش پیدا کرده و به طناب نخاعی نفوذ پیدا میکنند میتوان پیشگیری کرد و یا قبل از این که به طناب نخاعی نفوذ پیدا کنند، آنها را متوقف کرد. برای مثال با نکشیدن سیگار میتوان از بروز سرطان ریه و با انجام معاینات منظم میتوان از بروز سرطان سینه پیشگیری کرد. هرچند برخی از تومورهای خوش خیم به صورت ارثی در برخی خانوادهها هستند، اما علت رطانی شدن بافت طناب نخاعی نامعلوم است. برخی از علل احتمالی عبارتند از ژنهای معیوب، ویروس و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی. :: برچسبها: درمان , تومور , سرطان , نخاعی , :: بازدید از این مطلب : 73 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
افزایش فشار مغز یا فشار درون جمجمعه که با نام تومور مغزی کاذب شناخته میشود میتواند باعث سردرد شدید شود. از راه های درمان فشار مغز بالا میتوان دارو، رژیم غذای و ورزش را نام برد. فشار مغز یا فشار درون جمجمه ای چیست؟تومور مغزی کاذب نام رایجی برای افزایش فشار درون جمجمه است که در آن فشار مایع اطراف مغز زیاد میشود. نام تومور مغزی کاذب از علائم بیماری (شامل سردرد، دوبینی یا تاری دید و صدا کردن گوشها) گرفته شده و شبیه علائم تومور مغزی است، اما تومور مغزی کاذب یا افزایش فشار درون جمجمه یک تومور مغزی نیست. برای تشخیص این بیماری باید وجود تومور یا دیگر بیماریهای مغزی رد شود. چاقی، برخی بیماریهای قابل درمان، و برخی از داروها باعث افزایش فشار داخل مغز و بروز علائم تومور مغزی کاذب میشوند. علائم تومور مغزی کاذب شبیه دیگر بیماریها یا دیگر مشکلات است و برای بررسی و ارزیابی عوامل این بیماری به یک بررسی کامل سوابق پزشکی و معاینه فیزیکی نیاز است. اختلال تومور مغزی کاذب ممکن است باعث کاهش دائم و رو به پیشرفت بینایی در برخی از بیماران شود. در برخی موارد، تومور مغزی کاذب برگشت پذیر است. اگر پزشک وجود تومور مغزی کاذب را تایید کند، باید آزمایشات افتالمولوژیک دقیق و مکرری انجام شود تا پزشک، ناظر هرگونه تغییر در بینایی باشد تا در صورت نیاز، متخصص داروهایی برای کاهش تولید مایع و کاهش فشار درون جمجمه تجویز کند. کاهش وزن به وسیله رژیم یا جراحی و قطع برخی از داروها (از جمله داروهای ضد بارداری خوراکی، تتراسایکلین و برخی از استروئیدها) باعث بهبود بیماری میشود. گاهی برای تخلیه مایع مغزی نخاعی و کاهش فشار مغز نیاز به انجام جراحی و وارد کردن لولهای است تا مایع مغزی نخاعی را از قسمت پایین ستون فقرات خارج کرده و آن را به حفره شکمی بریزد. علت افزایش فشار مغز چیست؟هیچ کس نمیداند که علت افزایش فشار مغز چیست. مایع مغزی نخاعی مرتب در مغز تولید و جذب میشود و در مغز و ستون فقرات جریان مییابد. زمانی که سرعت تولید مایع مغزی نخاعی بیشتر از سرعت جذب آن باشد، باعث ایجاد فشار درون جمجمه میشود. (جمجمه حالت الاستیکی ندارد که فشار را کاهش دهد.) تومور مغزی کاذب ممکن است در اثر تولید زیاد مایع مغزی نخاعی، جذب کم مایع مغزی نخاعی یا هر دو ایجاد شود. عوامل افزایش فشار مغز چیست؟تومور مغزی کاذب در زنان ۲۰ تا ۵۰ ساله بیشتر از مردان ایجاد میشود، مخصوصا در زنان چاقی که نزدیک به زمان یائسگی هستند. تومور مغزی در نوزادان نادر است اما ممکن است در کودکان نیز ایجاد شود. همچنین داروهایی خاص باعث افزایش خطر ایجاد تومور مغزی کاذب میشود. این داروها که جزو عوامل افزایش فشار مغز هستند، عبارتند از:
از دیگر دلایل افزایش فشار مغز یا ایجاد تومور کاذب مغزی میتوان موارد زیر را نام برد:
علائم اصلی فشار مغز بالا یا تومور مغزی کاذب چیست؟علائم اصلی فشار مغز بالا یا تومور مغزی کاذب شبیه به علائم تومور مغزی واقعی است. اولین نشانه تومور مغزی کاذب شامل افزایش فشار در مغز است که آن را فشار جمجمهای میگویند. علائم اصلی فشار مغز بالا افزایش فشار درون جمجمه باعث مشکلات زیر میشود:
ممکن است بیماران متوجه شوند که برخی از علائم تومور مغزی کاذب با انجام فعالیت فیزیکی افزایش مییابد زیرا ورزش باعث میشود فشار داخل مغز بیشتر از فشار مغز در حالت استراحت شود. راههای تشخیص فشار مغزبرای تشخیص فشار مغز یک معاینه فیزیکی و تعدادی آزمایشهای تشخیصی توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب نیاز است تا وجود تومور مغزی کاذب تایید شده و تومور مغزی واقعی رد شود. ممکن است پزشک برای تشخیص فشار درون جمجمه آزمایشهای زیر را تجویز کند:
به منظور تشخیص دقیق تومور مغزی کاذب، پزشک باید وجود دیگر بیماریهایی که باعث ایجاد علائم مشابه میشوند را رد کنند. همچنین ممکن است پزشک آزمایشهایی نیز برای بیمار تجویز کند تا مطمئن شود که تومور مغزی واقعی وجود ندارد. راه درمان فشار مغز بالامعمولا، اولین راه درمان فشار مغز بالا یا تومور مغزی کاذب عبارت است از:
همچنین ممکن است برنامه درمانی بیمار شامل لومبار پانکچر (نوار نخاعی) دورهای برای برداشت مایع مغزی عروقی و کاهش فشار درون جمجمه باشد. برخی دیگر از روش های درمان فشار مغز بالا را در ادامه توضیح میدهیم. داروهای کاهش فشار مغزداروهایی مانند دیورتیکها (که مایعات موجود در بافتها را کاهش میدهد) و داروهای میگرن به کاهش فشار درون جمجمهای کمک میکنند. همچنین داروهایی که برای درمان آب سیاه مصرف میشوند نیز موثر هستند، زیرا با سرکوب تولید مایع مغزی نخاعی باعث کاهش فشار میشوند. جراحیبیماران مبتلا به تومور مغزی کاذب خیلی سریع بینایی خود را از دست میدهند، بنابراین اگر بیمار در مراحل اولیه به جای سردرد یا علائم دیگر به کاهش بینایی مبتلا شد، پزشک انجام جراحی را تجویز میکند تا التهاب روی عصب بینایی را توسط جراحی کاهش دهد. این جراحی را جراحی سوراخ کردن عصب بینایی مینامند. گاهی این جراحی در موارد اورژانسی برای حفظ بینایی بیمار در اتاق عمل انجام میشود. به این صورت که بیمار به پشت روی تخت جراحی میخوابد و هنگامی که بیمار کاملا به خواب رفت، جراح چشمهای بیمار را آماده میکند تا در طول عمل کاملا باز بمانند. سپس مراحل مورد نیاز برای رسیدن به پوشش عصب بینایی را انجام میدهد و در مرحله بعد برشهای کوچکی ایجاد میکند تا فشار را از روی عصب بینایی بردارد. کاشت شانتدر برخی موارد مناسبترین روش درمان فشار مغز قرار دادن یک شانت برای تخلیه مایع اضافی است. قراردادن شانت شامل کاشت یک لوله کوچک (شانت یا کاتتر) در حفرههای مغز که بطن نامیده میشوند، است. شانت مایع مغزی نخاعی را به سمت حفره شکمی هدایت میکند و سپس مایع در حفره شکمی جذب میشود. شانت دارای پمپی است که توسط آن مقدار مایع مغزی نخاعی تخلیه شده کنترل میشود. وظایف شانت عبارتند از:
هنگامی که بیمار خواب و بیهوش است، جراح مغز و اعصاب برش کوچکی روی سر و سوراخ کوچکی روی جمجمه و سوراخی نیز در پوشش محافظ مغز ایجاد میکند. جراح از ابزار تصویرداری مخصوصی به نام رهیاب هنگام عمل برای مشاهدهی مغز بیمار و یافتن محل مناسب برای قرار دادن شانت استفاده میکند. جراح شکاف دیگری (در بالا یا پشت گوش) ایجاد میکند تا در جاسازی لوله از آن کمک گیرد. یک انتهای شانت در بطن مغز قرار میگیرد و انتهای دیگر شانت به پمپ موجود وصل میشود. لوله دوم به انتهای دیگر پمپ متصل میشود و سپس این لوله از زیر پوست بیمار به شکم، در زیر دندهها میرود. لوله از راه یک سوراخ کوچک، یا به کمک یک جراح عمومی و با استفاده از لاپاروسکوپ و دو برش کوچک وارد شکم میشود. پس از قرارگیری شانت و پمپ، پزشک روی برشها را به وسیله گاز استریل میپوشاند. استنت گذاری سینوسییک آزمایش بالینی جدید نشان داده است که استفاده از استنت سینوسی وریدی نتایج مثبتی در بر دارد. استنت گذاری روشی غیر تهاجمی بوده و برای افرادی مناسب است که ام آر آی و سی تی اسکن نشان داده به تنگی سینوسی وریدی مبتلا هستند. در استنت گذاری، یک استنت (لوله توری سیمی کوچک) از طریق ایجاد برشهای کوچک بر روی کشاله ران در یکی از رگهای گرفتهی مغز قرار داده میشود. کاهش تنگی و گرفتگی رگ باعث کاهش فشار مغز و علائم میشود. :: برچسبها: درمان , فشار , مغز بالا , :: بازدید از این مطلب : 56 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
اگر مشکل فشار خون بالا دارید و یا مبتلا به دیابت هستید، مطالعه این مقاله به شما پیشنهاد میشود. سکته مغزی چگونه رخ میدهد؟در اغلب موارد سکته مغزی از مشکلات ایجاد شده در رگهای خونی داخل یا خارج مغز ناشی میشود. پلاکهایی که از کلسترول، کلسیم، چربی و مواد دیگر تشکیل شدهاند در دیواره رگ تجمع میکنند و موجب تصلب شرایین میشوند. ابتلا به تصلب شرایین موجب میشود که احتمال تشکیل لخته خون در رگ زیاد شود و این لخته خون میتواند رگ را مسدود کند. همچنین مممکن است لخته خون تشکیل شده در رگهای بزرگتر در درون رگ حرکت کند و سپس کمی جلوتر، رگهای کوچکتری که در مغز قرار دارند را مسدود کند. البته این پلاکها ممکن است در رگهای داخل مغز نیز تشکیل شوند. در موارد خاصی نیز، رگهایی که دیواره آنها ضعیف شده است، پاره میشوند و خونریزی مغزی رخ میدهد. پزشک متخصص مغز و اعصاب میتواند با معاینه شما و ارزیابی وضعیتتان، میزان ریسک بروز سکته مغزی در شما را تعیین کند و سپس به شما کمک کند که عوامل خطری که موجب افزایش احتمال سکته مغزی میشوند را کنترل کنید. بسیار مهم است که شما به طور منظم برای چکاپ به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید تا هرگونه مشکلی، قبل از این که جدی و خطرناک شود، به موقع تشخیص داده شود. در صورتی که هر گونه علائمی داشته اید، آن را برای پزشک شرح دهید. شایع ترین نشانه های سکته مغزیزمانی که خون کافی به سلولهای مغزی نرسد، سکته مغزی رخ میدهد. نشانه های سکته مغزی مانند عدم حرکتپذیری دست و پا یا لکنت زبان، نشان دهنده وضعیت اورژانسی است چرا که بدون انجام درمانهای فوری، سلولهایی از مغز که به خوبی تغذیه نشده اند، دچار آسیب میشوند یا از بین میروند و در نتیجه آسیبهای مغزی، ناتوانیهای جدی و حتی مرگ ممکن است رخ دهد. بسیار مهم است که علائم سکته مغزی به خوبی کنترل شده و مراقبتهای پزشکی لازم به سرعت انجام شوند. اگر تا به حال دچار سکته مغزی شدهاید و یا هر یک از علائم هشدار دهنده آن را داشتهاید ضروری است که به صورت منظم به پزشک متخصص مراجعه کنید تا علت بروز این علائم در شما مشخص شده و روش درمانی مناسب اعمال شود. انواع سکته مغزی و علائم آن هاانواع سکته مغزی شامل سه نوع اصلی زیر است:
انواع سکته مغزی سکته مغزی ایسکمیک گذراپزشکان به سکته مغزی ایسکمیک گذرا، سکته جزئی یا سکته هشدار دهنده نیز میگویند. علت سکته مغزی ایسکمیک گذرا لخته خونی است که تنها به طور موقت جریان خون را مسدود کرده است. انسداد رگ و علائم سکته مغزی تنها برای مدت زمان کوتاهی هستند. سکته مغزی ایسکمیکسکته مغزی ایسکمیک زمانی رخ میدهد که یک لخته خونی موجب انسداد کامل جریان خون به یک قسمت از مغز میشود. تشکیل لخته خون معمولا ناشی از تصلب شرایین است. منظور از تصلب شرایین تجمع رسوبات چربی در جداره داخلی رگهای خونی است. بخشی از این پلاکها ممکن است از دیواره رگ جدا شوند و جریان خون به مغز را مختل کنند. در واقع پروسه بروز سکته مغزی مشابه با سکته قلبی است. سکته مغزی ایسکمیک در صورتی که بر اثر لخته خون ایجاد شده باشد، سکته آمبولیک و در صورتی که بر اثر حرکت کردن پلاکها ایجاد شده باشد سکته ترومبوتیک نامیده میشود. سکته مغزی هموراژیکسکته هموراژیک زمانی ایجاد میشود که یکی از رگهای خونی در مغز پاره میشود و خونریزی مغزی رخ میدهد و خون در بافتهای مجاور رگ نفوذ میکند. سکته هموراژیک دارای دو نوع است، نوع اول بر اثر آنوریسم مغزی رخ میدهد. آنوریسم بخشی از رگ خونی مغزی است که جداره آن نازک و ضعیف شده است و در نتیجه این بخش از رگ حالت برآمده و بالون مانند پیدا کرده که ممکن است پاره شود. نوع دیگر سکته هموراژیک، بر اثر ناهنجاری وریدی است که در آن تعدادی رگهای خونی به طور غیرعادی در مغز تشکیل میشوند که ممکن است پاره شوند. چه عواملی باعث سکته مغزی میشود؟بیماریهایی که احتمال بروز سکته مغزی را افزایش میدهند عبارتند از:
عوامل قابل کنترل سکته مغزی عبارتند از:
سایر عوامل سکته مغزی که غیرقابل کنترل هستند عبارتند از:
علائم سکته مغزیسکته های مغزی با نوع مختلف، علائم مشابهی ایجاد میکنند چرا که همه آنها موجب اختلال در خونرسانی به سلولهای مغزی میشوند. تنها راه برای تشخیص علایم سکته مغزی مراجعه به پزشک و انجام روشهای تشخیصی پیشرفته است. علائم سکته مغزی عبارتند از:
روشهای تشخیص سکته مغزی چگونه است؟اولین قدم در تشخیص سکته مغزی این است که تعیین شود بیمار دچار سکته مغزی هموراژیک شده است یا ایسکمیک تا بتوان درمانهای مناسب را انجام داد. روشهای تشخیصی به کار رفته بدین منظور عبارتند از:
برای تشخیص نوع، محل بروز و علت سکته مغزی از روشهای زیر استفاده میشود:
آنژیوگرافی مغزیآنژیوگرافی یک روش تشخیصی است که با کمک تصاویر رادیولوژی یا ام آر آی یا سی تی اسکن انجام میشود. در برخی موارد از ماده کنتراست رنگی برای بهبود تصاویر نیز استفاده میشود. انجام آنژیوگرافی مغزی به تشخیص اختلالاتی مانند وجود لخته خون در رگها یا باریک شدن رگ (تصلب شرایین) کمک میکند. درمان سکته مغزیدرمان قطعی سکته مغزی به نوع سکته مغزی و علت اصلی بروز آن بستگی دارد. سکتههای مغزی ایسکمیک با متدهایی درمان میشوند که برای حل شدن لخته خون (یا رد شدن آن) در مغز طراحی شدهاند. در سکتههای مغزی هموراژیک سعی میشود که خونریزی در مغز متوف شود، فشار خون بیمار کنترل شود و تورم مغزی کاهش داده شود. درمان سکته مغزی هموراژیک پیچیده تر و مشکل تر است. درمان سکته مغزی راه های درمان سکته مغزی شامل موارد زیر است:
آسپرینآسپرین یکی از انواع داروهای ضد تشکیل لخته خون است. داروهایی مانند آسپرین از به هم چسبیدن اجزای خون به یکدیگر و تشکیل لخته خون جلوگیری میکنند و بنابراین در پیشگیری از بروز سکته مغزی ایسکمیک موثر هستند. برای افرادی که قبلا سابقه ابتلا به سکته ایسکمیک گذرا را داشتهاند ممکن است پزشک داروی آسپرین را تجویز کند. فعال کننده پلاسمینوژن بافتیداروهای فعال کننده پلاسمینوژن بافتی یا TPA برای درمان سکته مغزی ایسکمیک کاربرد دارند. این دارو از طریق ورید بازویی به بیمار تزریق میشود و باعث حل شدن لختههای خون و بهبود جریان خون در نواحی از مغز که با لخته خون مسدود شده اند، میشود. داروی TPA در صورتی موثر است که طی سه ساعت بعد از سکتهی مغزی تزریق شود. درمان بیماری سکته مغزی درمان سکته مغزی با استفاده از جراحیجراحی برای برداشتن لختههای خون از اطراف بافت مغزی و ترمیم رگهای خونی انجام میشود. عمل جراحی بیماران سکته مغزی درمانهای عروقی داخل جمجمهجراحی آندوواسکولار یا آنژیوپلاستی مغز یک جراحی بسته است که برای بهبود جریان خون در رگهای مغزی انجام میشود. در این روش که لوله لاریک (کاتتر) وارد رگهای خونی بدن و سپس وارد رگهای مغزی میشود. حرکت کاتتر در بدن توسط تصاویر رادیولوژی دیده میشود. زمانی که کاتتر به محل مورد نظر رسید ممکن است عملهای زیر انجام شوند:
نحوه استفاده از استنتدر این جراحی یک کاتتر به سمت قسمت مسدود در رگ هدایت میشود و سپس بالون کوچکی که در کاتتر قرار دارد وارد رگ میشود و این بالون باز میشود تا رگ را گشاد کند. سپس یک توری سیمی به نام استنت در دیواره رگ قرار داده میشود تا رگ همچنان باز بماند. اقدامات پس از بهبودی سکته مغزیهرچند برخی از عوارض سکته مغزی دائمی هستند اما اغلب بیماران میتوانند با انجام درمانهای توانبخشیT بخش کم یا بخش زیادی از تواناییهای خود را مجددا بازیابی کنند. اگر سکته مغزی موجب آسیب رسیدن به توانایی گفتاری یا بلعیدن شود لازم است که بیمار به متخصص گفتار درمانی مراجعه کند. متخصص گفتار درمانی میتواند به بیمار کمک کند که تا حد زیادی از تواناییهای گفتاری و توانای بلع غذا را مجددا بازیابی کند. درمانهای فیزیوتراپی برای بهبود قدرت عضلانی، افزایش هماهنگی اعضای بدن و توانایی حفظ تعادل بدن انجام میشوند. این برنامهی توانبخشی به بیماران کمک میکند دوباره توانایی راه رفتن و سایر کارها مانند استفاده از پله و بلند شدن از روی صندلی را به دست بیاورند. نکاتی درباره پیشگیری از سکته مغزیبهترین راه برای پیشگیری سکته مغزی این است که علل زمینهای که میتوانند موجب بروز سکته مغزی شوند را برطرف کنید. بهترین راه برای انجام این کار، داشتن سبک زندگی سالم است. این موارد عبارتند از:
سایر کارهایی که خطر بروز سکته مغزی را کاهش میدهند عبارتند از:
:: برچسبها: درمان , سکته , مغزی , :: بازدید از این مطلب : 54 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
آسیب نخاعی یک مشکل اورژانسی است که نیاز به درمان فوری دارد. طناب نخاعی در واقع مجموعهای از عصبها است که از مغز نشات گرفته و از پشت کمر به سمت پایین میروند. طناب نخاعی، سیگنالهای عصبی را بین مغز و اعضای بدن انتقال میدهد. نخاع چیست؟ قطع نخاع چیست؟ آسیب نخاعی چگونه ایجاد میشود؟آسیب نخاعی، موجب اختلال در انتقال پیامهای عصبی میشود. ضایعات نخاعی معمولا بر اثر ضربهای ایجاد میشوند که مهرههای کمر را میشکند یا جا به جا میکند. مهرهها، استخوانهای ستونی و دیسکی ستون فقرات را تشکیل میدهند. اغلب آسیبهای وارد شده به ستون فقرات، موجب قطع شدن نخاع نمیشوند، بلکه به آن آسیب وارد میکنند. مهرههای ستون فقرات ممکن است در هنگام جابهجایی روی طناب نخاعی فشار وارد کنند و یا شکسته شوند و تکههای شکسته در طناب نخاعی فرو برود. آیا قطع نخاع درمان دارد؟آسیب های نخاعی یک مشکل اورژانسی است و انجام درمانهای فوری و به موقع میتواند اثرات و عواقب بلندمدت ضایعه نخاعی را کاهش دهد. درمان آسیب نخاعی در مرحله حاد آسیب، میتواند شامل دارو درمانی، استفاده از بریس یا تراکشن برای ثابت نگه داشتن ستون فقرات و جراحی شود. بعد از گذشت فاز حاد آسیب، عموما از روشهای دارو درمانی و تکنیکهای توانبخشی استفاده میشود. وسایل کمکی حرکتی میتوانند به بیمار کمک کنند که حرکت کند و برخی کارهای روزانه را انجام دهد. آسیب یا ضایعه نخاعی مشکل مهمی است که هیچ کس هرگز نمیخواهد به آن مبتلا شود. اگر شخصی دچار آسیب نخاعی شود، زندگی او در خطر است و خود شخص میتواند بفهمد که آسیب مهمی دیده است. البته خود بیمار نمیتواند بر اساس علائمی که دارد نوع آسیب نخاعی که دیده است را تشخیص دهد. افرادی که از یک ضایعه نخاعی نجات یافتهاند، به احتمال بسیار زیاد، عوارض جدی ناشی از آسیب نخاعی مانند درد، ناتوانی حرکتی، بی اختیاری ادرار و مدفوع را خواهند داشت و همچنین بیش از دیگران مستعد ابتلا به مشکلات قلبی و تنفسی خواهند بود. پزشک متخصص مغز و اعصاب با بیمار و خانواده او در تعامل خواهد بود تا یک برنامه درمانی مناسب و با جزئیات برای کنترل آسیبهای وارد شده به بیمار تدوین کند. نتایج درمان هر بیمار باتوجه به وضعیت خاص او متفاوت است. برخی از بیماران با گذشت چند ماه از آسیب نخاع بهبودی چشمگیری پیدا میکنند در حالی که برخی دیگر سالها فیزیوتراپی انجام داده و در این زمان پیشرفت کمی را تجربه میکنند یا هیچ پیشرفتی ندارند. نتایج درمان قطع نخاع در هر بیمار به ماهیت آسیب او، کیفیت خدمات درمانی که دریافت میکند و میزان تلاشی که خود او برای بهبودی اش میکند (داشتن سبک زندگی سالم و حفظ سلامت روانی) و بسیاری عوامل دیگر بستگی دارد. انواع ضایعه نخاعیانواع آسیب های طناب نخاعی به دو دسته بزرگ تقسیم میشوند:
انواع آسیب یا ضایعه نخاعی کمر و گردن آسیب نخاعی جزئیدر این آسیبها تنها بخشی از طناب نخاعی دچار آسیب شده است و بنابراین بیمار همچنان میتواند برخی کاراییهای فیزیکی را داشته باشد. در این موارد، میزان کارایی عملکردی و حرکتپذیری بدن بیمار به شدت آسیب وارد شده بستگی دارد. آسیب نخاعی کاملدر این آسیبها، طناب نخاعی کاملا قطع شده و در نتیجه کلیه عملکردهای فیزیکی بدن بیمار از کار میافتند. با این حال با انجام درمانهای فیزیوتراپی ممکن است تا حدودی، برخی عملکردهای بیمار را بازیابی کرد. علل آسیب نخاعی کمر و گردن چه مواردی است؟علت آسیب نخاع میتواند موارد زیادی باشد. اغلب این آسیبها در حالتی اتفاق میافتند که در زمان وارد شده ضربه بدن، کمر یا گردن خم شدهاند یا تحت فشار زیاد قرار گرفته اند. برخی از حوادث احتمالی که میتواند منجر به قطع نخاع شود عبارتند از:
علائم قطع نخاع چیست؟برخی از علائم و نشانه های قطع نخاع شامل موارد زیر است:
چگونگی تشخیص آسیب نخاعی گردن و کمرپزشکان معمولا با توجه به دو عامل مهم، آسیب در نخاع را ارزیابی میکنند:
تمامی افرادی که ضربه شدیدی خوردهاند و یا در حادثهای هوشیاری خود را از دست دادهاند، ممکن است به آسیب نخاعی دچار شده باشند. اگر بیمار علائمی مانند سردرد، عدم توانایی حرکت دادن دست و پا، مشکل در حرکت کردن، احساس گزگز یا مشکل در نفس کشیدن داشته باشد، احتمالا دچار ضایعه نخاعی شده است. هیچ تست منفرد و مشخصی برای تشخیص قطع نخاع وجود ندارد و پزشکان از پروسههای تشخیصی مختلفی بدین منظور کمک میگیرند که شامل موارد زیر است:
ارزیابیهای بالینی و معاینات فیزیکی برای تشخیص آسیب نخاعیپزشک لیستی با جزئیات از تمامی علائم بیمار تهیه میکند و ممکن است انجام آزمایش خون را تجویز کند. پزشک از بیمار میخواهد که دست یا پای خود را حرکت دهد و حرکت چشمان بیمار را بررسی میکند و سایر تستهای لازم برای نزدیک شدن به تشخیص درست را انجام میدهد. تشخیص قطع نخاع به کمک عکسبرداریممکن است پزشک، انجام اسکن ام آر آی یا سایر انواع عکسبرداریها را تجویز کند تا بتواند وضعیت ستون فقرات، طناب نخاعی و مغز را ارزیابی کند. درمان آسیب نخاعی در کمر و گردنبرخلاف بسیاری دیگر از آسیبها، مهمترین بخش از برنامه درمان آسیب نخاعی حتی قبل از این که بیمار آسیب ببیند آغاز میشود. بعد از وارد شدن ضربه به بدن، ثابت و بیحرکت ماندن بیمار، پیشگیری از حرکت دادن ستون فقرات و انجام درمانهای اورژانسی میتواند خطر بروز قطع نخاع و عوارض ناشی از آن را کاهش داده و شانس نجات یافتن بیمار را افزایش دهد. پس از وارد شدن ضربه، تمرکز پزشکان بر روی ثابت نگه داشتن بدن بیمار و بیحرکت بودن ستون فقرات است. این موضوع برای بالا بردن شانس نجات بیمار، بسیار ضروری و حیاتی است. برخی از اقدامات جهت درمان اورژانسی آسیب نخاعی عبارتند از:
بروز مشکلات تنفسی برای بیمار اغلب نشاندهنده آسیب نخاعی شدید باشد. در حدود نیمی از بیمارانی که دچار ضایعه نخاعی از ناحیه کردن شده اند به دستگاه کمکی تنفس نیاز پیدا میکنند. به نظر میرسد که استفاده از داروی استروئیدی متیل پردنیزولون طی ۸ ساعت پس از آسیب، میتواند میزان آسیب وارد شده به سلولهای عصبی را کاهش دهد. سایر روشهای درمان آسیب نخاعی عبارتند از:
توانبخشی آسیب نخاعی چگونه است؟توانبخشی بیماران آسیب نخاعی از همان مرحله حاد آسیب آغاز میشود. با بهبود تدریجی وضعیت بیمار، برنامه توانبخشی در سطح گستردهتری آغاز میشود. میزان موفقیت برنامه توانبخشی قطع نخاع به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:
بسیار مهم است که بیمار و اطرافیان او بر افزایش تواناییهای بیمار در محیط خانه و در اجتماع، تمرکز داشته باشند. حمایتهای مثبت با ایجاد روحیه و اعتماد به نفس و بهبود استقلال بیمار موجب بهبودی وضع کلی او میشوند. هدف از توانبخشی بیماران ضایعه نخاعی این است که به بیمار کمک شود که تا جای ممکن به بیشترین سطح از استقلال عملکردی برسد و از سوی دیگر کیفیت زندگی او چه به لحاظ فیزیکی و چه به لحاظ روحی و احساسی بهبود داده شود. برنامههای توانبخشی ترکیبی از درمانهای فیزیکی و حرکتی (برای بازآموزی بدن و مغز) همراه با انجام فعالیتهایی برای ایجاد مهارتهای مورد نیاز بیمار و مشاوره برای حمایت روحی و احساسی است. انجام تحریک الکتریکی عصبها به کمک دستگاههای پروتز عصبی میتواند برخی از کاراییهای فیزیکی مانند کنترل ادرار، تنفس، سرفه کردن و حرکت دست و پا را بهبود دهد. البته امکان استفاده از این دستگاهها به نوع و میزان آسیب نخاعی بیمار بستگی دارد. :: برچسبها: قطع نخاع , شیوه , درمان , آسیب نخاعی , کمر , گردن , :: بازدید از این مطلب : 59 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
دیسک کمر یک بیماری شایع به شمار میرود که بسیاری از مردم از آن رنج میبرند. دیسک کمر شدید میتواند زندگی بیمار را مختل کند و باعث شود نتواند بسیاری از کارهای روزمره خود را انجام دهد. در این موارد درمان فوری دیسک کمر از جمله جراحی دیسک کمر ضروری است. فتق دیسک کمر
دیسک های کمر صفحاتی هستند که به عنوان بالشت بین ستون مهرهها عمل میکنند و آثار ناشی از حرکت را بر ستون فقرات کاهش میدهند. هر دیسک به یک دونات ٰژلهای شباهت دارد که قسمت داخلی را بافت نرمتری پوشانده است. تغییرات دیسک ناشی از بالا رفتن سن و برخی آسیبها میتواند باعث پارگی قسمت مرکزی آن شود. پارگی و بیرونزدگی غیرطبیعی قسمت مرکزی دیسک، فتق دیسک نام دارد. معمولا از فتق دیسک کمر تحت عنوان لغزش دیسک یاد میشود. لغرش دیسک بیشتر در سطح مهرههای ۴ و ۵ کمری رخ میدهد. درمانهای مربوط به فتق دیسک کمر بر اساس شدت علائم، شامل فیزیوتراپی، داروهای شل کننده عضله، داروهای مسکن، داروهای ضد التهاب، تزریق نقطهای کورتیزون (تزریق ابی دوران) و اقدامات جراحی است. درمان قطعی دیسک کمر به شدت و علائم آن بستگی دارد. اگر چه میتوان با رعایت برخی اقدامات به بهبودی کامل دست یافت، در برخی موارد به علت پایدار بودن علائم انجام عمل جراحی ضرورت مییابد. علائم مربوط به دیسک کمر میتواند به سایر بیماریها یا مشکلات پزشکی شباهت داشته باشد. عوامل بوجود آمدن دیسک کمرعوامل متعددی میتوانند ریسک ابتلا به فتق دیسک را افزایش دهند. برخی از انتخابهای زندگی مانند مصرف تنباکو، ورزش نکردن به صورت منظم و ناکافی بودن مواد مغذی میتوانند در کاهش سلامت دیسک نقش داشته باشند. با افزایش سن، برخی از تغییرات بیوشیمیایی طبیعی منجر به خشک شدن تدریجی دیسک میشود که بر میزان قدرت و استقامت دیسک تاثیر میگذارند. به عبارت دیگر، افزایش سن میتواند منجر به کاهش توانایی دیسک برای دفع ضربات ناشی از حرکت شود. دفع ضربات، اصلیترین وظیفه دیسک است. نامناسب بودن وضعیت بدن (قوز کردن) و برخی از حرکات نادرست باعث اعمال فشار بر مهرههای کمر میشود و بر توانایی طبیعی مهرهها برای تحمل وزن بدن تاثیر بگذارد. عوامل فوق در کنار آسیب مهره، بلند کردن اجسام سنگین و مواردی از این قبیل از جمله عوامل ایجاد دیسک کمر به شمار میروند. به عنوان مثال برداشتن اجسام سنگین به طور نادرست میتواند باعث اعمال فشار بر دیسک و حرکت دیسک به سمت بالا شود. علائم دیسک کمرعلائم دیسک کمر با توجه به محل دقیق دیسک و نوع ریشه اعصاب تحت فشار، متفاوت است. در بخش زیر شایعترین علائم دیسک کمر را بیان میکنیم. با این حال ممکن است هر فرد علائم متفاوتی داشته باشد. این علائم میتوانند شامل موارد زیر باشند:
مراحل فتق دیسکبه طور کلی مراحل دیسک کمر شامل موارد زیر است:
انحطاطبا گذر زمان و بالا رفتن سن، دیسک شروع به خشک شدن میکند و انعطافپذیری خود را از دست داده و شکننده میشود. برجستگی دیسکبرخی از آسیبهای روزانه میتوانند با گذر زمان باعث بیرون زدگی ماده ژلهای و نرم بین مهرهها با ایجاد حباب در کنار بافتهای رشتهای شوند. معمولا به این حالت، برجستگی دیسک گفته میشود. برجستگی دیسک به اشتباه، لغزش دیسک نامیده میشود. بیرون زدگی دیسکبیرون زدگی دیسک زمانی رخ میدهد که هسته مرکزی از لایه بیرونی بافت بیرون بزند اما هنوز درون دیسک قرار داشته باشد. جدا شدن دیسکجدا شدن دیسک زمانی رخ میدهد که ماده ژلهای دیسک به خارج از بافت نشت کند و به درون کانال نخاع آزاد شود. راههای تشخیص دیسک کمربرای تشخیص بیماری دیسک کمر باید پزشک علاوه بر بررسی سابقه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی او از روشهای تشخیصی زیر برای بیماری دیسک کمر و علت دیسک کمر استفاده کند:
اشعه ایکسدر این روش تشخیصی از پرتوهای نامرئی انرژی الکترومغناطیسی برای عکسبرداری از بافتهای داخلی، استخوانها و سایر اعضا استفاده میشود. ام آر آیتصویرسازی تشدید مغناطیسی ام آر آی یک روش تشخیصی است که برای عکسبرداری، از فرکانسهای رادیویی و مغناطیسی استفاده میکند. در این روش، به کمک یک کامپیوتر تصاویر دقیقی از اعضا و ساختارهای درون بدن گرفته میشود. میلوگرامدر این روش ماده رنگی به درون کانال نخاع تزریق میشود تا بتوان به کمک اشعه ایکس تصاویر دقیقی از ساختارهای بدن را به دست آورد. سی تی اسکناسکن توموگرافی رایانهای (سی تی اسکن)، در این روش تشخیصی به کمک اشعه ایکس و فناوری کامپیوتر، از زوایای مختلف تصاویری از استخوان، عضله، بافت چربی و سایر اعضا گرفته میشود. تصاویر سی تی اسکن دقیقتر از عکسبرداری به کمک اشعه ایکس است. الکترومیوگرافی (EMG)یک روش تشخیصی است که میزان عکسالعمل یا فعالیت الکتریکی عضله را در پاسخ به تحریک عصب عضله میسنجد. درمان دیسک کمرپزشک براساس موارد زیر، روش درمان دیسک کمر مناسب را تعیین میکند:
معمولا درمان دیسک کمر محتاطانه اولین قدم برای کنترل بیماری دیسک کمر است. این اقدام شامل موارد زیر است:
در صورتی که موارد فوق مفید واقع نشد، میتوان روشهای زیر را پیشنهاد داد:
درمان دارویی دیسک کمرپزشک برای کنترل درد یا شل شدن عضلات اقدام به تجویز داروهای زیر میکند:
ورزش برای دیسک کمرورزش درمانی برای درمان درد دیسک کمر شامل فراصوت، برنامههای ورزشی، پیام درمانی و سایر گزینههای موجود است. ورزش برای علائم جدید فتق دیسک توصیه نمیشود. از سوی دیگر، تقویت عضلات کمر و شکم در پیشگیری و درمان مشکلات شدید کمر مسئله بسیار مهمی است. ورزشهایی مانند پیادهروی، ورزش درمانی و یوگا برای کاهش کمردردهای شدید بسیار مفید هستند. کشش ساده عضلات میتواند برای بهبود علائم مربوط به فتق دیسک بسیار مفید باشد. باید کشش عضلات را به آهستگی و با دقت شروع کرد. تمرینات کششی شامل خم شدن، کشش کمر به سمت عقب و سایر حرکات است. جراحی دیسک کمراگر مواردی که تاکنون ذکر کردهایم مفید واقع نشود، ممکن است پزشک برداشتن دیسک بیرونزده را پیشنهاد نماید. در حال حاضر روشهای جراحی متعددی برای درمان فتق دیسک وجود دارد. پزشک بر اساس وضعیت بیمار و مزایای هر روش برای جراحی فتق دیسک، یک روش مناسب را انتخاب میکند. جراحی دیسک شامل میکرودیسکتومی و جراحی باز است، که در روش اول پزشک از ابزارهای کوچک جراحی استفاده میکند. در صورتی که بیمار دچار سندروم دم اسب باشد انجام فوری عمل جراحی ضروری خواهد بود. در عمل جراحی بیمار بیهوش میشود. پزشک در قسمتی که دیسک بیرون زده است برشی را روی کمر ایجاد میکند. ممکن است پزشک برای دستیابی به محل دیسک، تعدادی از استخوانهای کمر را جدا کند. معمولا قسمت بیرون زده دیسک و سایر قسمتهای شل، از محل دیسک برداشته میشوند. پس از اتمام جراحی و ترخیص بیمار به منظور پیشگیری از فتق سایر دیسکها محدودیتهایی در خصوص میزان فعالیت بیمار اعمال میشود و پزشک به او اجازه نمیدهد، تا زمانی که بهبودی حاصل میشود بیمار به مدت چند هفته فعالیت جسمالی داشته باشد. :: برچسبها: درمان , دیسک , کمر , ورزش , دارو , جراحی , :: بازدید از این مطلب : 67 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
اختلال دو قطبی چیست؟تقریبا همه افراد حداقل یکبار در زندگی خود برای دوره کوتاهی احساس غم و اندوه و ناراحتی یا انرژی بالا و خوشبینی را تجربه میکنند. این امری طبیعی و بخشی از انسان بودن است. بااینحال بخش قابلتوجهی از جمعیت وجود دارند که اختلالاتی در خلق و خوی آنها هست که طبیعی نیست. افراد جای گرفته در این گروه از اختلالی رنج میبرند که بهصورت بالینی بهعنوان اختلال خلقی شخصیتی یا اختلال دو قطبی شناخته میشود. اختلالات خلقی شخصیتی گروهی از بیماریهای روانی است که بر احساس شما و تفکر در مورد خود، دیگران و زندگی بهطورکلی تاثیر میگذارد. در این زمان هیچ راهی برای جلوگیری یا کاهش بروز اختلالات دو قطبی وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام و درمان توسط متخصص مغز و اعصاب میتواند شدت علائم دو قطبی را کاهش دهد، رشد طبیعی و پیشرفت فرد را بهبود بخشد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات دو قطبی را بهتر کند. تفاوت اختلال دو قطبی با افسردگیبیشتر اختلالات خلقی و شخصیتی قابل درمان هستند بااینحال حتی با درمان، برخی از اختلالات خلقی به مدت طولانی ادامه مییابند یا بهصورت دورهای تجدید میشوند. بهعنوان مثال برخی از افراد یک اختلال حاد و نسبتا کوتاه افسردگی دارند که با درمان مناسب حل میشود اما ممکن است سایرین نوعی از افسردگی را تجربه کنند که برای چند ماه یا حتی سالها طول بکشد یا دورههای مکرر از آن را در طول عمر خود داشته باشند. برخلاف افسردگی، اختلال دوقطبی اختلالی مادامالعمر است که نیاز به درمان مداوم دارد. برای اکثر افراد اختلالات دوقطبی با مصرف دارو و صحبت درمانی (رواندرمانی) با موفقیت درمان میشود. انواع اختلال خلقی و شخصیتیبرخی از نمونههای اختلالات خلقی و شخصیتی عبارتاند از:
اختلال افسردگی حاداین نوع اختلال شامل دورههای طولانی و مداوم ناراحتی شدید است. اختلال دو قطبیاختلال دوقطبی همچنین به نام افسردگیمانی یا اختلال عاطفی دو قطبی شناخته میشود و نوعی افسردگی است که شامل زمان متناوب غم و اندوه (افسردگی) و شادی شدید (مانیا) است. اختلال عاطفی فصلیاختلال عاطفی فصلی شکلی از افسردگی که اغلب با ساعتهای کوتاه روز مرتبط است و از پاییز تا اوایل بهار اتفاق میافتد. اختلال سیکلوتیومیکاختلال سیکلوتیومیک اختلالی است که موجب بروز هیجانات شدید میشود که کمتر از اختلال دو قطبی هستند. اختلال دیس فور قبل از قاعدگیدر این نوع اختلال تغییرات خلقی و تحریکپذیری که در مرحله پیش از قاعدگی زن اتفاق میافتد و با شروع خونریزی رحم از بین میروند. اختلال افسردگی مداوم (دیستیوم)منظور از اختلال افسردگی مداوم، نوع دراز مدت (مزمن) افسردگی است. اختلال درهم گسیخته حالاختلال مزمن، شدید و ماندگار در کودکان که اغلب شامل بدخلقیهای مکرر میشود که با سن رشد کودک مرتبط است. افسردگی مرتبط با بیماریهای دیگراختلال مداوم خلق و خو و عدم لذت بردن از اکثر یا تمام فعالیتها است که بهطور مستقیم با اثرات فیزیکی بیماریهای دیگر مرتبط است. علت اختلال دو قطبی چیست؟تعیین علت دقیق اختلالات خلقی و شخصیتی دشوار است. به نظر میرسد افسردگی با ترکیبی از عوامل محیطی، روانشناختی، بیولوژیکی و ژنتیکی ایجاد میشود. تئوریهای زیادی به نقش انتقالدهندههای عصبی، که مواد شیمیایی در مغز هستند و موجب عدم تعادل و منجر به افسردگی میشوند، اشارهکردهاند. دانشمندان هنوز در حال مطالعه علل اختلال دو قطبی هستند اما توافق بر این است که اختلال دوقطبی ناشی از عوامل متعددی است که باهم کار میکنند. از آنجایی که اختلال دوقطبی به نظر ارثی میرسد، محققان در حال حاضر در جستجوی یافتن ژنی هستند که ممکن است خطر ابتلا اختلال دو قطبی را افزایش دهند. مطالعات تصویربرداری مغز نشان میدهد که مغز افراد مبتلا به اختلال دوقطبی و افسردگی با مغزهای سالم متفاوت است که نشان میدهد که ساختار و عملکرد مغز ممکن است در ایجاد اختلالات خلقی نقش داشته باشد. عوامل تشدید کننده اختلال خلقی دو قطبیهرکسی ممکن است احساس کند غمگین یا افسرده است. با این حال اختلالات خلقی و شخصیتی شدیدتر و سختتر از ناراحتیهای طبیعی است. کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی که دارای والدین با اختلال خلقی و اضطراب هستند، احتمال بیشتری برای ابتلا به اختلال دو قطبی دارند. با این حال، حوادث زندگی و استرس میتواند احساس غم و اندوه را شدیدتر و تبدیل به افسردگی کند. گاهی اوقات، مشکلات زندگی میتواند باعث افسردگی شود. اخراج شدن از کار، از دست دادن یکی از عزیزان، مرگ اعضای خانواده و مشکلات مالی همگی میتوانند دشوار باشند و مقابله با فشار ناشی از آن نیز مشکل است. این حوادث زندگی و استرس میتواند احساس غم و اندوه و یا افسردگی ایجاد کند و کنترل اختلال دوقطبی را سخت کند. خطر افسردگی در زنان تقریبا دو برابر بیشتر از مردان است. هنگامیکه فردی در خانواده دارای این اختلال است، در برادران، خواهران و یا فرزندان آنها احتمال بیشتری برای تشخیص اختلال دو قطبی وجود دارد. علاوه بر این بستگان افراد دارای افسردگی نیز در معرض خطر ابتلا به اختلال دوقطبی هستند. تشخیص اختلال دوقطبی چگونه انجام میشود؟اختلالات خلقی و شخصیتی مشکل جدی پزشکی است. پزشک معمولا اختلالات شخصیتی را از طریق بررسی کامل سابقه پزشکی و ارزیابی روانپزشکی بیمار تشخیص میدهد. درمان اختلال دو قطبی شخصیتی چگونه است؟اختلالات خلقی و شخصیتی قابلدرمان هستند و با انجام درمان مناسب اکثر افراد دیگر هیچ نشانهای از آن ندارند. بعضی از درمانهای رایج که بهتنهایی یا بهصورت ترکیبی استفاده میشوند عبارتاند از:
مشاوره برای درمان اختلال دو قطبیرایجترین نوع مشاوره برای افراد مبتلا به اختلالات خلقی و شخصیتی شامل موارد زیر است:
درمان شناختی رفتاریدرمان رفتاری یا CBT رایجترین درمان برای اختلالات خلقی و شخصیتی است و به بیمار کمک میکند رابطه بین خلقوخوی، افکار و رفتارها را درک کند. همچنین مهارتهایی مانند حل مسئله را آموزش میدهد که ممکن است به پیشگیری از بازگشت علائم در آینده کمک کند. روان درمانی بین فردیهنگامیکه بیمار مبتلا به افسردگی میشود، روابط او با دیگران اغلب دچار آسیب میشود. روان درمانی بین فردی به بیماران مهارتهای لازم برای بهبود نحوه ارتباط با دیگران را آموزش میدهد. درمان دارویی اختلال دو قطبیافسردگی معمولا با گروهی از داروهای ضد افسردگی و اختلال دوقطبی معمولا با گروهی از داروهای تثبیتکنندههای خلقوخو درمان میشوند. ممکن است داروهای دیگری نیز برای درمان روانپریشی یا اضطراب تجویز شود. الکتروکانوالسیو تراپیالکتروکانوالسیو تراپی ممکن است به افرادی که دچار افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی هستند کمک میکند به خصوص اگر درمانهایی مانند مشاوره و دارو کمک نکرده باشد. درمان در بیمارستان انجام میشود و شامل گذراندن جریان الکتریکی از طریق مغز به مدت چند ثانیه است در حالی که بیمار تحت بیهوشی عمومی به سر میبرد. الکتروکانوالسیو تراپی مدرن بسیار امن، سریع و مؤثر است. نور درمانی برای مبتلایان به اختلال افسردگی دو قطبینور درمانی ممکن است برای افراد مبتلا به اختلال خلقی و شخصیتی یا افسردگی دو قطبی مفید باشد. در نوردرمانی از نوع خاصی از نور استفاده میشود که ممکن است گزینه خوبی برای همه بیماران نباشد، بنابراین قبل از اینکه بیمار شروع به نوردرمانی کند باید با پزشک صحبت کند. درمان خانگی اختلال دوقطبیبیمار برای کمک به بهبود احساساتش میتواند کارهایی را بهتنهایی در خانه انجام دهد. ورزش منظم، خوردن بهاندازه کافی، داشتن خواب کافی و حفظ برنامه غذایی صحیح، مدیریت استرس، صرف وقت با دوستان و خانواده و معنویت میتواند به کنترل مشکلات خلقی و شخصیتی کمک کند. :: برچسبها: درمان , اختلال , خلقی , دو قطبی , :: بازدید از این مطلب : 64 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن نشانه چیست؟اختلال تعادل در راه رفتن یکی از مشکلاتی است که برخی از افراد از آن رنج میبرند. فرد مبتلا به این اختلال احساس عدم تعادل و سرگیجه میکند. در مواقعی که ایستادهاید، نشستهاید یا دراز کشیدهاید ممکن است احساسی به شما دست دهد که گویی در حال حرکت، چرخیدن به دور خود یا معلق در هوا هستید. یا مثلا در حال قدم زدن هستید و ناگهان با سر به سمت جلو پرتاب میشوید و بهطورکل تعادل خود را از دست میدهید. بسیاری از اندامهای بدن مانند ماهیچهها، استخوان، مفاصل، حس بینایی، اندام حفظ تعادل در گوش درونی، اعصاب، قلب و عروق خونی باید عملکرد نرمالی داشته باشند تا تعادل بدنتان حفظ شود. زمانیکه این سیستمها بهخوبی وظایف خود را انجام ندهند، احتمالا دچار مشکلات تعادلی خواهید شد. ممکن است تعدادی بیماریهای بالینی سبب برهم خوردن تعادل بدن شوند. اما اکثر مشکلات تعادلی از اختلالات اندام حفظ تعادل در گوش درونی نشئت میگیرند (دستگاه دهلیزی). عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن اختلال عدم تعادل در هنگام بلند شدن یا راه رفتن در چه افرادی دیده میشود؟افرادی زیر، مستعد ابتلا به اختلال عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن هستند:
احتمالا متخصص مغز و اعصاب با برطرف کردن بیماری اصلی، مشکلات حفظ تعادل را در شما درمان کند. این درمانها عبارتند از مصرف دارو، جراحی، تغییر رژیم غذایی، فیزیوتراپی یا انجام حرکات تمرینی در منزل. علت سرگیجه و عدم تعادل در راه رفتن و ایستادنچندین بیماری مختلف میتوانند علت مشکلات تعادلی باشند. معمولا نشانهها و علائم خاصی با علت مشکلات تعادلی در ارتباط هستند. این علائم عبارتند از:
احساس حرکت یا چرخش (سرگیجه)ممکن است سرگیجه با بسیاری از اختلالات ارتباط داشته باشد، ازجمله:
سرگیجه خوشخیم وضعیتیحملهای (BPPV)این نوع سرگیجه زمانی اتفاق میافتد که کریستالهای کلسیم داخل گوش بیمار، که به حفظ تعادل بیمار کمک میکنند از محل اصلی خود جابجا میشوند و به جای دیگری در گوش داخلی انتقال مییابند. این عارضه شایعترین علت سرگیجه شناخته شده است. ممکن است بیمار حین غلط خوردن در تختخواب یا کج کردن سر برای نگاه کردن به سمت بالا دچار سرگیجه شود. بیماری منییرعلاوه بر سرگیجه ناگهانی و شدید، بیماری منییر میتواند کاهش شنوایی، وزوز گوش یا حس پر بودن گوش بیمار را به دنبال داشته باشد. علت بیماری منییر کاملا معلوم نیست. این بیماری به ندرت رخ میدهد و معمولا در افراد بین ۲۰ تا ۳۰ سال شایع است. میگرنسرگیجه و حساسیت به چرخش (میگرن دهلیزی) احتمالا براثر سردرد میگرنی بروز میکند. میگرن علت شایع سرگیجه است. تومور گوشتوموری غیرسرطانی و خوشخیم است و روند رشد آهسته آن بر روی یک عصب صورت میگیرد طوریکه بر حس شنوایی و حفظ تعادل بیمار تاثیرگذار است. ممکن است بیمار دچار سرگیجه و از دست دادن تعادل خود شود، اما شایعترین علائم آن افت شنوایی و وزوز کردن گوش است. تومور گوش یک عارضه نادر است. سندروم رامزی هانتاین عارضه که با نام هریس زوستر اتیکوس هم شناخته شده است زمانی بروز میکند که عفونت زونا باعث آسیب عصب صورت نزدیک یکی از گوشهای بیمار میشود. ممکن است بیمار دچار سرگیجه، گوشدرد و افت شنوایی شود. ضربه به سراحتمال دارد بیمار به علت ضربه مغزی یا سایر صدمات به سر، دچار سرگیجه شود. بیماری حرکتبرخی بیماران حین سوارشدن بر قایق، ماشین و هواپیما یا حتی سوار شدن بر وسایل تفریحی شهربازی دچار سرگیجه میشوند. سرگیجه موقعیتیادراکی پایداراین اختلال خیلیاوقات همراه با سایر سرگیجهها اتفاق میافتد و علائمی همچون ناپایداری یا حس چرخیدن چیزهای اطراف به دور سر بیمار به همراه دارد. این علائم اغلب در حال حرکت و حین تماشای اشیاء، هنگام مطالعه، یا زمانیکه بیمار قصد خرید از اماکنی همچون پاساژ داشته باشد، شدت مییابد. احساس غش کردنغش کردن با عوامل زیر در ارتباط است:
از دست دادن تعادل (بیثباتی بدن)عوامل زیر بر روی بی تعادلی حین راه رفتن یا احساس از دست دادن تعادل تاثیرگذار هستند:
مشکلات وستیبولارناهنجاریهای گوش داخلی بیمار میتوانند باعث معلق بودن یا سنگینی سر و زمین خوردن در تاریکی شوند. آسیب عصبی به پاها (نوروپاتی محیطی)این آسیب میتواند مشکلاتی را در راه رفتن بیمار بوجود آورد. مشکلات مربوط به مفاصل، ماهیچه یا تاریچشمضعف عضلانی و ناپایداری مفاصل نقش مهمی را در از دست رفتن تعادل بیمار میکند. مشکلات بیناییمشکلات بینایی میتوانند باعث عدم تعادل در فرد شوند. عوارض جانبی داروهاممکن است عدم تعادل بر اثر عوارض جانبی مصرف داروها بروز کند. عارضههای عصبی خاصشامل آرتروز گردن و پارکینسون است. سرگیجهممکن است احساس سرگیجه یا منگی بر اثر عوامل زیر بروز کند:
علت سرگیجه و عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن مشکلات گوش داخلیناهنجاریهای سیستم وستیبولار منجر به حس معلق بودن در هوا یا دیگر چرخشهای کاذب میشوند. اختلالات روانیافسردگی (اختلال افسردهساز شدید)، استرس و سایر اختلالات روانی ممکن است از دلایل سرگیجه باشند. تنفس سریع و غیرطبیعی (نفس نفس زدن)این عارضه اغلب با اختلالات اضطرابآور همراه است و باعث منگی میشود. استفاده برخی از داروهاممکن است اثرات جانبی برخی داروها علت سرگیجه گرفتن باشند. نحوه تشخیص اختلال عدم تعادلپزشک درمان را با بررسی سوابق پزشکی و انجام معاینات فیزیکی و مغز و اعصاب بیمار آغاز خواهد کرد. برای اطمینان از اینکه علائم بیمار از مشکلات عملکرد تعادلی در گوش داخلی نشئت میگیرند، احتمالا پزشک معالج درخواست انجام یک سری آزمایشات را میدهد. آزمایشاتی که پزشک به منظور تشخیص مشکل تعادل تجویز میکند شامل موارد زیر است:
آزمایشات مربوط به شنواییمشکلات شنوایی خیلیاوقات با مشکلات تعادلی در ارتباط هستند. آزمایش بررسی حالت بدنپس از اینکه تجهیزات ایمنی پزشکی به بیمار وصل شد، پزشک از او میخواهد در حالت ایستاده بر روی یک دستگاه متحرک قرار گیرد. این آزمایش مشخص میکند بیمار در کدام قسمت از سیستم تعادلی بدن خود بیشتر تکیه میکند. الکترونیستاموگرافی و نیستاگموگرافی ویدئوییهر دو آزمایش حرکات چشمی را ثبت میکنند، حرکاتی که در عملکرد و تعادل سیستم وستیبولار نقش دارند. در الکترونیستاموگرافی از الکترودها و در روش نیستاگموگرافی ویدئویی از دوربینهای کوچک برای ثبت حرکات چشمی بهرهگیری شده است. آزمایش صندلی چرخشیبیمار بر روی یک صندلی کنترلی مینشیند و حرکات چشمی بیمار همزمان با حرکت دایرهای صندلی تجزیه و تحلیل میشوند. حرکت مانوری دیکس-هالپیکپزشک بادقت سر بیمار را در جهات مختلف میچرخاند و همزمان حرکات چشمی او را تحت نظر میگیرد تا مشخص شود که آیا بیمار دچار احساس چرخش کاذب یا سرگیجه هست یا خیر. تست پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزیدر این روش یک سری پدهای سنسوری به گردن، پیشانی و زیر چشمهای بیمار وصل میشود و بعد تغییرات جزئی انقباضهای عضلانی در واکنش به صداها اندازهگیری و ارزیابی میشوند. آزمایشات تصویربرداریآزمایش امآرآی و سیتیاسکن مشخص میکند آیا عوارض بالینی اولیه علت مشکل تعادلی بیمار هستند یا خیر. آزمایشات ضربان قلب و فشار خونفشار خون بیمار را میتوان حین نشستن و یا بعد از ایستادن به مدت ۲ تا ۳ دقیقه ارزیابی کرد تا مشخص شود بیمار به افت قابلتوجه فشار خون دچار هست یا خیر. ضربان قلب بیمار را نیز میتوان حین ایستادن بررسی کرد تا به تصمیمگیری درباره تاثیر بیماری قلبی بر علائم بوجود آمده کمک کند. درمان عدم تعادل در راه رفتنروش درمانی بستگی به علت مشکلات تعادلی بیمار دارد. برخی روش های درمان مشکل عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن عبارتند از:
درمان دارویی مشکل عدم تعادل و سرگیچهدرصورتیکه سرگیجه شدید بیمار ساعتها و روزها به طور بینجامد، احتمالا داروهای جلوگیری از سرگیجه و استفراغ برای او تجویز خواهند شد. درمان عدم تعادل در راه رفتن از طریق تغییرات سبکزندگی و رژیمغذاییدرصورتی که بیمار به عارضه منییر یا سردردهای میگرن دچار شده باشد، غالبا برای رفع علائم بیماری تغییر رژیمغذایی پیشنهاد میشود. اگر بیمار به فشار خون پایین درحالت صاف ایستادن دچار شده باشد، ممکن است به نوشیدن مایعات بیشتر یا پوشیدن جورابهای ساقبلند نیاز داشته باشد. درمان نداشتن تعادل حرکات حفظ تعادل (احیای سیستم وستیبولار)درمانگر مجرب در زمینه مشکلات تعادلی یک برنامه سفارشی حفظ تعادل و حرکات ورزشی را طراحی میکند. این نوع درمان به بیمار کمک میکند بر بیتعادلی غلبه کند، آن را خنثی کرده و به فعالیت بدنی خود ادامه دهد. ممکن است درمانگر برای پیشگیری از زمین خوردن بیمار به او پیشنهاد استفاده از عصا را بدهد و روشهای جلوگیری از زمین خوردن در منزل را به او آموزش دهد. عدم تعادل استفاده از روش موقعیتیابی برای درمان عدم تعادل بدناگر بیمار به سرگیجه خوشخیم وضعیتیحملهای (BPPV) دچار باشد، احتمالا درمانگر از یک روش درمانی برای بیرون راندن ذرات از گوش داخلی و سوق دادن آنها به ناحیه دیگری از گوش بیمار بهره میگیرد. این روش مستلزم چرخاندن سر بیمار در جهات مختلف است. درمان از مشکل دست دادن تعادل به کمک جراحیدرصورتیکه بیمار به عارضه منییر یا تومورگوش دچار باشد، ممکن است جراحی به او پیشنهاد شود. احتمالا جراحی رادیواستروتاکتیک گزینه اصلی درمان برای افراد مبتلا به تومورگوش باشد. طی این روش درمانی پرتوهایی دقیقا به سمت تومور بیمار فرستاده میشود و نیازی به ایجاد شکاف در بدن بیمار نیست. :: برچسبها: درمان , عدم تعادل , راه رفتن , ایستادن , :: بازدید از این مطلب : 39 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
افراد ممکن است در شرایط مختلفی مانند ضربه به سر یا ابتلا به یک بیماری خاص، دچار کاهش سطح هوشیاری شوند. اختلال در هوشیاری در موارد شدید ممکن است باعث آسیب مغزی و کما شود. کاهش سطح هوشیاری یعنی چه؟کاهش سطح هوشیاری به حالتی گفته میشود که در آن، فرد فاقد آگاهی معمولی از خود و محیط پیرامونش است. در این حالت، بیمار به هیچ محرکی پاسخ نداده و نسبت به هر نوع فعالیت یا تحریکی واکنش نشان نمیدهد. کم شدن سطح هوشیاری ممکن است از چند ثانیه تا مدت طولانیتری ادامه پیدا کند و به علت کمبود اکسیژن در مغز روی میدهد. این کمبود میتواند به علل مختلف اتفاق بیفتد. برخی نشانههای هشدار دهنده حاکی از آن است که شخص ممکن است در شرف تجربه کاهش هوشیاری باشد. این نشانه ها عبارتند از:
عوارض بالقوه خطرناکی در رابطه با کاهش سطح هوشیاری وجود دارد که از جمله آن میتوان به کما یا آسیب مغزی در اثر کمبود اکسیژن اشاره کرد. خفگی نیز ممکن است در صورتی روی دهد که مسیر هوایی توسط غذا یا مایعات مسدود گردد. آیا کاهش سطح هوشیاری خطرناک است؟اگرچه کاهش سطح هوشیاری معمولا ارتباطی با مشکلات مرگبار ندارد اما توجه فوری پزشکی ضروری است. تمرکز اصلی مراقبتهای اورژانس در افرادی که هوشیاری خود را از دست دادهاند اطمینان از تداوم تنفس و حفظ ضربان قلب پایدار در آنها است. اگر بیمار فاقد تنفس، سرفه یا تحرک باشد، این نشانهها میتواند حاکی از عدم وجود گردش خون در بدن بیمار باشد. در چنین شرایطی باید احیاء قلبی ریوی انجام شود هرچه بیمار سریعتر مورد توجه متخصص قرار بگیرد، چشمانداز شرایط بیمار از نظر سلامت بهتر خواهد بود. انواع کاهش سطح هوشیاریسطوح غیر نرمال یا تغییریافته هوشیاری به حالتهایی اشاره میکند که بین هوشیاری کامل و بیهوشی، متغیر هستند. سطوح تغییر یافته هوشیاری یا مراحل اختلال هوشیاری میتواند شامل موارد زیر باشند:
گیجیپریشانی نسبت به شخص، محل یا زمان، که باعث میشود قدرت استدلال فرد یا توان وی برای دنبال کردن فرمان تضعیف و مختل شود، با عنوان احساس گیجی شناخته میشود. احساس گیجی بنا به عللی مانند محرومیت از خواب، یا بیخوابی، تب یا اعتیاد به مواد مخدر ایجاد میشود. هذیان گوییحالت نوسانی بین بیش هوشیاری و حالت پریشانی و تنش به نام هذیان شناخته میشود. علل آن میتواند شامل مسمومیت یا مصرف دارو باشد. بیحالیحالت خواب آلودگی شدید، بیتوجهی، و بیاحساسی در ترکیب با پایین آمدن سطح هوشیاری ممکن است این عارضه را به عنوان حالت خواب و بیداری نیز بشناسند. علل میتواند شامل کمخونی، بیماری، کمکاری تیروئید و مواردی دیگر باشد. کرختیکاهش شدیدتر در هوشیاری در مقایسه با بی حالی، که همراه با آن، پاسخ آهسته به محرکها، دورههای طولانیتر خواب و خوابآلودگی بین دورهها ملاحظه میشود را بهعنوان کرختی میشناسند. علل این عارضه میتواند تشنج و مسمومیت و یا سایر عوامل باشد. سستیسطح شدید اختلال هوشیاری که در آن فرد فقط به محرکهای شدید و منظمی پاسخ میدهد که باید تکرار شوند. علل این عارضه میتواند سکته مغزی، اوردوز داروئی، فقدان اکسیژن، تورم مغزی و موارد دیگر باشد. کماحالت عدم پاسخگویی حتی به محرکها که ممکن است با فقدان رفلکس قی کردن یا پاسخ مردمک همراه باشد. شخصی که در وضعیت کما قرار دارد، در حالت دراز کشیده با چشمان بسته بوده و به محیط، صداها یا درد پاسخ نمیدهد. معمولا کما از کمتر از ۲ تا ۴ هفته ادامه پیدا میکند و در این دوره، ممکن است شخص بههوش آمده یا برعکس به سمت حالت نباتی و یا حالت هوشیاری کمینه پیشرفت کند. مرگ مغزیمرگ مغزی زمانی روی میدهد که شخص دچار آسیب مغزی اسفبار بازگشتناپذیر شده که باعث توقف کامل تمام فعالیتهای مغزی میشود (ساختارهای مغز فوقانی و ساقه مغز) مرگ مغزی، کما یا حالت نباتی پایدار نیست. مرگ مغزی ممکن است به علت آسیبهای ناشی از تصادفات یا بیماری روی دهد. فشار خون بالا نیز میتواند باعث خونریزی مغزی و مرگ شود. عفونت مغز یا تومور مغز و یا آسیب تروماتیک نیز میتواند باعث تورم مغزی شده و مرگ مغزی را در پی داشته باشد. عبارتهای دیگری نیز وجود دارند که برای تشریح درجات و حالتهای مختلف سطح هوشیاری فرد مورد استفاده قرار میگیرد. از جمله این عبارتها میتوان به سنکوب اشاره کرد که یک دوره کوتاه بیهوشی است و نمونه آن، در حالتی که فرد غش میکند ملاحظه میشود. حالتهای کما و سستی ممکن است به سطوح یا طبقات مختلف تقسیم شود که درجه عدم پاسخگویی فرد در هر کدام از این حالتها را بهتر مشخص میکند. دلایل پایین آمدن سطح هوشیاری چیست؟علل مختلفی برای کم شدن سطح هوشیاری وجود دارد. فهرست شایعترین علل کاهش سطح هوشیاری در زیر آورده شده است. این فهرست، جامع نبوده و ترتیب ارائه عوامل نیز نشاندهنده احتمال بروز آنها نمیباشد.
علائم کاهش سطح هوشیاریعلائم کاهش سطح هوشیاری بر اساس علت آن متفاوت است. برخی از مهمترین نشانه های پایین آمدن سطح هوشیاری عبارتند از:
اختلالات چشممردمکها ممکن است گشاد، کوچک یا نابرابر باشند. یک یا هر دو مردمک ممکن است در وضعیت میانه ثابت شده باشند. حرکت چشم میتواند ناهماهنگ باشد یا اصلا ملاحظه نشود (فلج اکولوموتور) و یا دربردارنده الگوهای غیرعادی باشد (مثلا بیرون زدگی کره چشم، فرورفتگی کره چشم، حرکات غیرارادی چشم). ممکن است حذف میدان بینائی نیز ملاحظه شود. سایر اختلالات عبارتند از فقدان توانایی برای پلک زدن در پاسخ به تهدید بصری (تقریبا تا حدی لمس کردن چشم) و همچنین ازبین رفتن انعکاس یا رفلکس اکولوسفالیک (چشم ها در پاسخ به چرخاندن سر حرکت نمی کنند)، رفلکس اکولو وستیبولار (چشم ها در پاسخ به محرک گرمائی حرکت نمیکنند) و رفلکسهای قرنیه. اختلال عملکرد اتونومیکممکن است در برخورد با بیمار دارای اختلال سطح هوشیاری، بیمار الگوهای تنفسی غیرنرمال داشته باشد (تنفس چیِن، استوکس یا پایوت). گاهی اوقات این عارضه با فشار خون بالا و کند شدن ضربان قلب (رفلکس کوشینگ) همراه می شود. ممکن است توقف ناگهانی قلب یا تنفس نیز روی دهد. اختلال حرکتیاز علائم پایین آمدن سطح هوشیاری اختلالات حرکتی است که عبارتند از شلشدگی، همی پارزی یا نیمه فلج شدن، آستریکسی، پرش عضلانی در چند کانون، وضعیت دکورتیکه (خم شدن آرنجها و نزدیک شدن شانهها با صاف شدن پاها) و وضعیت جسمانی دسربریت (صاف شدن اندامها و چرخیدن شانه به داخل) علاوه بر موارد فوق، اگر ساقه مغز مختل شده باشد تهوع، استفراغ، مننژیسم، سردرد ناحیه پس سری، آتاکسی و افزایش خواب آلودگی ممکن است روی دهد. چگونگی تشخیص کاهش سطح هوشیاریاختلال سطح هوشیاری فقط بعد از انجام تستهای گسترده برای تعیین سطح هوشیاری و آگاهی فرد، مورد تایید قرار میگیرد. این معاینات باید توسط فرد باتجربهای که تخصص لازم در مورد اختلالات هوشیاری دارد انجام شود. اگرچه در نظر گرفتن دیدگاه سایر متخصصین سلامت و بهداشت و اعضای خانواده نیز ممکن است مفید بوده و اهمیت داشته باشد. تستهای تشخیصی که ممکن است برای اختلال در هشیاری توصیه شوند عبارتند از:
درمان کاهش سطح هوشیاریدرمان به درجات کاهش سطح هوشیاری و علت پایه آن بستگی دارد. درمان اختلالات هوشیاری اولیه در اغلب اوقات شامل تجویز دکستروز است. این تجویز در صورتی است که قند خون پایین باشد و تجویز اکسیژن، نالوکسون و تیامین نیز درصورت نیاز انجام میشود. باید مسیر هوایی، وضعیت تنفسی و گردش خون بیمار بلافاصله مورد بررسی قرار گرفته و نسبت به نرمال بودن آنها اطمینان حاصل شود و افت فشار خون باید اصلاح شود. بیماران به ICU ارجاع داده می شوند تا وضعیت تنفسی و عصبی آنها زیر نظر گرفته شود. اگر بیمار دچار حادثه یا تروما شده باشد، گردن تا زمانی که آسیب دیدگی ستون فقرات گردنی افتراق داده شود ثابت نگه داشته میشود. گرفتن کمک پزشکی در هر مقطعی که تقلیل سطح هوشیاری روی میدهد. حتی زمانی که علت آن، بیحالی یا غش کردن یا اختلال تشنجی است، که قبلا تشخیص آن قطعی شده ضرورت دارد. اشخاصی که به بیماری صرع و تشنج مبتلا هستند و یا به اختلالات دیگر تشنجی مبتلا میباشند، باید از دستبندهای هشداردهنده استفاده کنند یا گردن آویزهایی به همراه داشته باشند که عارضه آنها را توضیح داده باشد. چنین افرادی نباید در موقعیت هایی قرار بگیرند که در آن موقعیتها ممکن است دچار تشنج شوند و در گذشته در چنین موقعیتهایی تشنج کردهاند. پیشگیری از کم شدن هوشیاریبه منظور پیشگیری از کاهش سطح هوشیاری افراد باید از موقعیتهایی که در آنجا ممکن است فشار خون به شدت پایین بیاید اجتناب کنند. نباید برای دورههای طولانی بیحرکت بایستند و همواره باید در وضعیت کاملا هیدراته باشند؛ یعنی مایعات زیادی مصرف کنند. سایر اقدامات احتیاطی براساس سابقه پزشکی آنها اتخاذ میشود. :: برچسبها: درمان , کاهش , سطح , هوشیاری , کودکان , بزرگسالان , :: بازدید از این مطلب : 56 نوشته شده توسط : پزشک و درمان
به التهابی که توسط عفونت مایع اطراف مغزی و نحاعی بوجود می آید مننژیت گفته میشود. شایعترین علل مننژیت مغزی، عفونتهای ویروسی و باکتریایی است. مننژیت مغزی چیست؟مننژیت مغزی عفونتی نادر است که بر غشاهای ظریف که مغز و نخاع را پوشش میدهند تاثیر میگذارد. مننژیت عفونتی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را میتواند درگیر کند. انواع مختلفی از این بیماری از جمله مننژیت باکتریایی، ویروسی و قارچی وجود دارد که توسط بسیاری از ارگانیسمهای مختلف از جمله باکتریها و ویروسها ایجاد میشود. تشخیص علت اصلی بیماری مننژیت مهم است زیرا درمان بسته به علت آن متفاوت است. مننژیت میتواند به سرعت باعث آسیب شود اما تاثیر آن میتواند یک عمر باقی بماند. مننژیت میتواند زندگی افراد را دگرگون کند و قربانیان بسیاری را با اثرات پس از این بیماری باقی بگذارد. شما میتوانید از بیماری مننژیت از طریق واکسیناسیون و حفظ شیوه زندگی سالم جلوگیری کنید. در صورت مشاهده علائم مننژیت باید سریعا به اورژانس مراجعه کنید. مننژیت باکتریایی میتواند کشنده باشد. هیچ راهی برای تشخیص مننژیت باکتریایی از ویروسی، غیر از تشخیص حسی شما وجود ندارد. متخصص نیاز به انجام آزمایشاتی برای تعیین نوع بیماری مننژیت دارد و سپس پزشک متخصص مغز و اعصاب با توجه به علائم میتواند درمان مناسب را توصیه کند. انواع مننژیت مغزیعفونتهای ویروسی و باکتریایی شایعترین علتهای مننژیت هستند. اگر چه چندین شکل دیگر از مننژیت نیز وجود دارد از جمله کریتوکوک که به وسیله عفونت قارچی ایجاد میشود و کارسینوماتوس که مربوط به سرطان است اما این نوعها نادر هستند. به طور کلی انواع مننژیت شامل موارد زیر است:
مننژیت باکتریاییمننژیت باکتریایی بیماری بسیار جدی است که در صورت ابتلای والدین یا فرزندانشان حتما دریافت کمک پزشکی نیاز است. مننژیت باکتریایی اگر سریعا درمان نشود میتواند مرگبار باشد و یا منجر به آسیب مغزی شود. مننژیت باکتریایی با چندین باکتری متفاوت ایجاد میشود و در بسیاری از موارد زمانی شروع میشود که باکتریها از سینوسها، گوشها یا گلو به جریان خون منتقل شوند و سپس باکتریها از طریق جریان خون به مغز منتقل میشوند. باکتریهایی که مننژیت را ایجاد میکنند میتوانند در زمانی که افراد مبتلا، سرفه یا عطسه میکنند گسترش یابند. مننژیت ویروسیمننژیت ویروسی شایعتر از فرم باکتریایی آن است و معمولا (اما نه همیشه) خطر کمتری دارد. تعدادی از ویروسها از جمله چندین ویروس ایجاد کننده اسهال میتوانند بیماری مننژیت ویروسی را ایجاد کنند. مننژیت ویروسی معمولا بدون درمان نیز رفع میشود. مننژیت قارچیشیوع مننژیت قارچی بسیار کمتر از دو نوع دیگر بیماری است و افراد سالم به ندرت به آن مبتلا میشوند. کسی که مشکل سیستم ایمنی بدن (به عنوان مثال ایدز) دارد بیشتر احتمال دارد که به این نوع مننژیت آلوده شود. علت مننژیت مغزی چیست؟مننژیت مغزی تقریبا همیشه ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی است که در جایی از بدن غیر از مغز، مانند گوش، سینوس یا گلو ایجاد میشود. علت بروز مننژیت مغزی میتواند موارد زیر باشد:
عوامل خطرساز برای افراد مبتلا به مننژیتبعضی از عوامل خطر ابتلا به مننژیت موارد زیر هستند:
ایمنی نامناسب بدنافراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی بیشتر به عفونت دچار میشوند که شامل عفونتهایی است که مننژیت را ایجاد میکنند. برخی بیماریها و درمانها میتوانند سیستم ایمنی بدن بیمار را تضعیف کنند. این موارد عبارتند از:
مننژیت کریپتوکوکی که توسط قارچ ایجاد میشود، شایعترین نوع مننژیت در افراد مبتلا به اچ آی وی یا ایدز است. زندگی اجتماعیزمانی که افراد در محدوده نزدیک به هم زندگی میکنند مننژیت به آسانی گسترش مییابد. بودن در فضاهای کوچک باعث افزایش احتمال قرار گرفتن در معرض مننژیت میشود. نمونههایی از این مکانها عبارتند از: خوابگاههای دانشگاه، سربازخانهها، مدارس شبانهروزی و مراکز نگهداری روزانه. بارداریزنان باردار در معرض خطر افزایش لیستریوزیس هستند که عفونت ناشی از باکتری لیستریا است. عفونت ممکن است به فرزند در شکم مادر نیز انتقال یابد. سنهمه سنین در معرض خطر ابتلا به مننژیت هستند. با این حال گروههای سنی خاص دارای خطر بالاتری هستند. کودکان زیر ۵ سال در معرض خطر ابتلا به مننژیت ویروسی هستند و نوزادان در معرض خطر ابتلا به مننژیت باکتریایی هستند. کار با حیواناتکارگران مزرعه و سایر افرادی که با حیوانات کار میکنند بیشتر در خطر ابتلا به لیستریا هستند. مننژیت مغزی چه علائمی دارد؟شایعترین علائم مننژیت در بزرگسالان عبارتند از:
علائم مننژیت علائم مننژیت در کودکان و افراد مسن و افراد با سایر مشکلات پزشکی ممکن موارد زیر باشد:
عوارض مننژیت چیست؟عوارض مننژیت عبارتند از:
نحوه تشخیص مننژیتتشخیص مننژیت با بررسی سابقه پزشکی بیمار و معاینه او آغاز میشود. سن، سکونت در خوابگاه و حضور در مرکز مراقبت روزانه میتواند سرنخهای مهم برای تشخیص مننژیت باشند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال یافتن علائم زیر خواهد بود:
تشخیص مننژیت پزشک همچنین پونکسیون کمری را تجویز میکند. این تست نمونهبرداری از سی اس اف یا مایع مغزی نخاعی ستون فقرات کمری جهت بررسی است و به پزشک اجازه میدهد تا افزایش فشار بر سیستم عصبی مرکزی را بررسی کند و همچنین میتواند التهاب یا باکتری در مایع نخاعی را پیدا کند. این آزمایش همچنین میتواند برای تعیین بهترین آنتیبیوتیک جهت درمان مفید باشد. سایر تستها نیز ممکن است برای تشخیص مننژیت تجویز شود. تستهای رایج عبارتند از:
کشت خونآزمایش کشت خون، باکتریهای خون را شناسایی میکند. این باکتریها میتوانند از خون به مغز منتقل شوند. باکتریهای نایسریا مننژیتیدی (N. meningitidi) و اس.پنومونیا (S. pneumoniae ) میتواند سپسیس و مننژیت را ایجاد کنند. شمارش خونشمارش کامل خون شاخص کلی سلامت است که تعداد سلولهای قرمز و سفید در خون را بررسی میکند. سلولهای سفید خون در برابر عفونت مبارزه میکنند. شمارش معمولاً در مننژیت افزایش مییابد. اشعه ایکساشعه ایکس قفسه سینه میتواند وجود پنومونی، سل و یا عفونتهای قارچی را نشان دهد. مننژیت ممکن است پس از پنومونی رخ دهد. سی تی اسکنسی تی اسکن سر میتواند مشکلی مانند آبسه مغزی یا سینوزیت را نشان دهد. باکتریها میتوانند از سینوسها به مننژها پخش شوند. روشهای درمان مننژیت مغزیمننژیت باکتریایی با مصرف آنتیبیوتیک در بیمارستان درمان میشود. بیمار همچنین دگزامتازون، که نوعی داروی استروئیدی است، دریافت میکند. بیمار با دقت تحت بررسی و مراقبت قرار میگیرد تا از مشکلات جدی مانند کاهش شنوایی، تشنج و آسیب مغزی جلوگیری شود. مننژیت ویروسی شایعتر است و بیشتر افراد مبتلا به این نوع بیماری تقریبا ۲ هفته بعد بهبود مییابند. در موارد خفیف، بیمار تنها به درمان خانگی نیاز دارد. درمان خانگی مننژیت شامل مصرف دارو برای کاهش و رفع تب و درد و نوشیدن مایعات کافی برای رسیدن آب کافی به بدن است. اقدامات لازم جهت پیشگیری از مننژیتداشتن شیوه سالم زندگی، به ویژه اگر بیمار در معرض خطر قرار گیرد، مهم است. سبک سالم زندگی شامل موارد زیر میشود:
اگر کسی در تماس نزدیک با یک یا چند فرد مبتلا به عفونت مننژیت باکتریایی بوده است پزشک میتواند آنتیبیوتیکهایی را برای پیشگیری به او بدهد تا احتمال ابتلا به بیماری را کاهش دهد. واکسیناسیون همچنین میتواند در برابر انواع مختلف مننژیت از بدن محافظت کند. واکسنهایی که میتوانند از مننژیت جلوگیری کنند عبارتند از:
دو دوز واکسن مننگوکوک برای همه نوجوانان و حداقل یک دوز برای همهی نوزادان ۶ هفته و بالاتر و یا افراد با مشکلات سیستم ایمنی یا طحال آسیب دیده یا از دست رفته توصیه میشود. این واکسن برای سفر به کشورهایی که در آن مننژیت شیوع دارد نیز مورد نیاز است. :: برچسبها: علائم , درمان , مننژیت , مغزی , :: بازدید از این مطلب : 67 |
|
|