نوشته شده توسط : پزشک و درمان

بیماری آلزایمر از جمله مشکلاتی است که معمولا سالمندان را درگیر می‌کند و موجب مشکلاتی در حافظه می‌شود. در این مقاله توصیه‌هایی در مورد مراقبت بیمار آلزایمر بیان می‌شود. همچنین راه‌های تشخیص بیماری مانند mri و سایر روش‌ها بیان شده و روش‌های درمان آلزایمر (دارویی و غیر دارویی) بررسی می‌شود.

بیماری آلزایمر یا فراموشی چیست؟

بیماری آلزایمر در دسته بیماری‌های دمانس یا زوال عقل جای می‌گیرد. در مقاله زوال عقل یا دمانس چیست بطور کامل علت و علائم آن را تشریح کرده ایم. پس بطور خلاصه بیماری دمانس یا زوال عقل یک بیماری تحلیل برنده بافت مغز است. برای تشخیص و درمان و مراقبت از بیمار آلزایمری از آنجا که مراحل مختلفی دارد باید به بهترین دکتر آلزایمر که سراغ دارید، مراجعه کنید.

چرا که می‌تواند پیشرونده باشد و به سرعت بیمار را درگیر خود کند. آلزایمر عمدتا در افراد سالمند رخ می‌دهد و موجب شکل‌گیری علائمی مثل کاهش عملکرد شناختی، حافظه، تکلم و در نهایت مشکلات حسی و حرکتی در فرد می‌شود.

به طور کلی، سیر بیماری را در اغلب موارد می‌توان به سه بخش تقسیم نمود که عبارتند از:

  1. اولیه (شامل ۱ الی ۲ سال ابتدایی)
  2. میانی (شامل ۲ الی ۵ سال)
  3. پیشرفته (۵ الی ۲۰سال)

اما سیر آغاز علائم بسته به علت آن متفاوت است. مثلا ممکن است آغاز این تغییرات، تدریجی یا ناگهانی باشد و یا اینکه به صورت پلکانی کاهش عملکرد وجود داشته باشد.

پژوهش‌های عصب شناختی بهترین دکترهای آلزایمر نشان داده‌اند؛ بیماری‌های تحلیل برنده بافت مغز مثل آلزایمر و بیماری پارکینسون که ممکن است در سنین پایین‌تری در افراد موجب شروع دمانس شوند، بیشتر در افرادی بروز می‌کنند که بار ژنتیکی بیشتری داشته باشند. البته در این افراد نیز، سایر عوامل خطر ممکن است در سن بروز و یا تشدید بیماری نقش داشته باشند.

همچنین موارد زیر قابل توجه است:

  • افرادی که در سنین میانسالی دچار آلزایمر می‌شوند بیشتر به دلیل سابقه ژنتیکی است.
  • تروما و ضربه‌های مغزی نیز از عمده ترین دلایل ابتلا به آلزایمر هستند.
  • باید توجه داشت که خطر ابتلا به آلزایمر در زنان بیشتر از مردان است.

دستورالعمل آموزش خود مراقبتی برای درمان بیمار آلزایمری

در درجه اول، از سوال کردن و یا گفتن اینکه «موضوعی را فراموش کرده‌اید» نترسید و خجالت نکشید. به ما ایمان داشته باشید، این را بهترین دکترهای آلزایمر به شما می‌گویند. اگر نمی‌توانید مانند گذشته، چیزایی را به یاد بیاورید، تقصیر شما نیست. به جای ناراحتی از این وضع، به اموری که حافظه شما را تقویت، یا از کم شدن آن جلوگیری می‌کند، توجه کنید.

در ادامه با ما همراه باشید تا راه حل هایی را به شما بگوییم.

راه های درمان خانگی بیماری آلزایمر و جلوگیری از پیشرفت آن

این بخش از مقاله شامل توصیه‌هایی هم برای خود بیمار و هم برای اطرافیان بیمار است. با کمک این توصیه‌ها می‌توانید از شدت عوارض آلزایمر بکاهید.

توصیه هایی برای خود بیمار آلزایمری

توصیه های مهم برای بیماران آلزایمری عبارتند از:

  1. چیزهایی مثل عینک یا کلید را که همیشه از آن استفاده می‌کنید در یک جای مشخص بگذارید. به عنوان مثال داخل یک کاسه بزرگ در اتاق نشیمن.
  2. هر روز به اخبار رادیو یا تلویزیون گوش دهید.
  3. سعی کنید هر روز یک مطلب جدید یاد بگیرید.
  4. کتاب یا روزنامه مطالعه کنید.
  5. در جمع دوستان یا خانواده، خاطرات گذشته را تعریف کنید.
  6. بازی‌های فکری مثل شطرنج و تخته نرد انجام دهید.
  7. با دوستانتان مشاعره کنید.
  8. جدول حل کنید.
  9. دفترچه یادداشتی داشته باشید و نکاتی که از تلویزیون یا اطرافیان می‌شنوید و دوست دارید را بنویسید.

توصیه هایی برای بیمار آلزایمری

نحوه رفتار و روش برخورد با بیمار آلزایمری

قبل از همه به دلیل حساسیت معالجه بیمار آلزایمری مهم است که با بهترین دکتر آلزایمر و متخصص مغز و اعصاب در ارتباط باشید تا روند بیماری به خوبی کنترل شود. افرادی که در ارتباط مستقیم با بیمار آلزایمری هستند، بهتر است در موقعیت‌های مختلف رفتار خاصی را بروز دهند که در ادامه می‌خوانید.

کم توجهی بیمار آلزایمری

زمانی که بیمار آلزایمری کم توجهی می‌کند، به موارد ذیل دقت نمایید:

  1. تذکر شفاهی
  2. قرار دادن غذا و نوشیدنی در معرض دید
  3. هر بار که قاشق غذا را به طرف دهان بیمار می‌برید، صبر کنید کامل بجود و همزمان و پشت سر هم قاشق غذا و ماست را به او ندهید.
  4. دادن لقمه های کوچک
  5. استفاده از غذاهای نرم برای کاهش نیاز به جویدن
  6. دادن غذا در محیط خلوت
  7. به حداقل رساندن پرت شدن حواس بیمار
  8. استفاده از ظروف ساده مانند ظروف سفید
  9. استفاده از قاشق و کاسه

راه رفتن بیمار آلزایمری در هنگام غذا خوردن

در شرایطی که بیمار آلزایمری هنگام غذا خوردن راه می‌رود، به موارد ذیل دقت نمایید:

  1. دادن غذاهای انگشتی
  2. استفاده از فنجان درب‌دار
  3. بیمار پرخاشگر است
  4. شرایط تحریک‌کننده را پیدا کنید و سعی کنید آن را حذف کنید.
  5. از بشقاب‌های نشکن استفاده کنید.
  6. به رفتار درست پاداش بدهید.

مراقبت از بیمار الزایمری

جویدن مداوم بیمار آلزایمری

اگر بیمار آلزایمری به طور مداوم می جود، به موارد ذیر دقت نمایید:

  1. بعد از هر لقمه به او تذکر دهید.
  2. لقمه‌های کوچک به او بدهید.
  3. بیمار اشیاء غیرخوراکی مصرف می‌کند.
  4. اشیاء غیرخوراکی را دور از دسترس قرار دهید.
  5. غذاهای انگشتی به بیمار بدهید.

سریع غذاخوردن بیمار آلزایمری

هنگامی که بیمار آلزایمری سریع غذا می خورد، به نکات ذیل توجه نمایید:

  1. عدم استفاده از غذاهایی که نیاز به جویدن زیاد داشته باشد.
  2. قاشق یا فنجان کوچکتر استفاده کنید.
  3. غذاها را جدا گانه بدهید.

آهسته غذاخوردن بیمار آلزایمری

اگر بیمار آلزایمری آهسته غذا می‌خورد، موارد گفته شده را دقت نمایید:

  1. به او تذکر دهید که سریعتر غذا بخورد.
  2. ظروف عایق‌دار استفاده کنید که غذا رود یخ نکند.
  3. هنگام شروع غذا خوردن به بیمار بگویید ۱۵دقیقه وقت غذا خوردن است و بعد تلویزیون می‌بینیم.

ارزیابی های پارا کلینیک در تشخیص بیماری آلزایمر

تشخیص دمانس یک تشخیص بالینی است، اما یک دکتر آلزایمر بهترین راه شناسایی بیماری آلزایمر را استفاده از تصویربرداری‌های رایج مغز مثل MRI و مشاهده آتروفی یا کوچک شدن مغز در برخی مناطق و افزایش چین و شکنج‌ها می‌داند. در بسیاری از موارد هم ممکن است با وجود تشخیص بالینی دمانس، نکته مثبتی در تصویربرداری مغزی دیده نشود.

پیشگیری و تشخیص آلزایمر

راه های درمان بیماری آلزایمر

از نقطه نظر بهترین دکترهای آلزایمر و متخصصین مغز و اعصاب، راه های درمان بیماری آلزایمر شامل ۲ دسته می‌باشد که عبارتند از:

  1. درمان دارویی آلزایمر
  2. درمان غیر دارویی آلزایمر
  3. نوروفیدبک تراپی

درمان دارویی آلزایمر

در حال حاضر برای درمان دارویی آلزایمر، دارو هایی در چند دسته مختلف وجود دارند که در برخی از موارد سیر پیشرفت بیماری را کند می‌کنند و قدری عملکرد فرد را بهبود می‌بخشند که البته باید توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب تجویز شود.

کنترل تغییرات رفتاری و خلقی با استفاده از داروهای روانپزشکی بسیار موثر است. همانطور که کنترل عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مانند کنترل قند، فشار، چربی خون و کنترل نارسایی‌های ایسکمیک و سکته مغزی و کنترل عملکرد کلیه در پیشگیری از آلزایمر نقش بسزایی دارد، افراد مبتلا نیز باید از این حیث تحت نظر پزشک و مراقبت دارویی باشند.

درمان غیر دارویی آلزایمر

درمان غیر دارویی آلزایمر عمدتا شامل مداخلات توانبخشی از جمله فیزیوتراپی، کاردرمانی، روانشناسی، تغذیه، گفتاردرمانی و آموزش خانواده‌ها و مراقبین بیماران توسط متخصصین دوره دیده می‌باشد.

بهترین دکتر آلزایمر که می‌شناسید و همچنین روانپزشکان و متخصصین طب سالمندی، سه گروه از متخصصین هستند که سالمندان با تشخیص اولیه آلزایمر می‌توانند جهت تشخیص نهایی به آنان ارجاع شوند.

درمان بیماری آلزایمر

مدیریت بیماران آلزایمری

مدیریت بیماران مبتلا به آلزایمر، چند مرحله‌ای است و بر اساس مرحله بیماری هدایت می‌شود. همچنین باید بر روی علائم مشخصی که ظاهر می‌شود تمرکز کرد. در هر مرحله پزشک متخصص مغز و اعصاب که باید بهترین دکتر آلزایمر نیز باشد با هوشیاری به بیمار و خانواده کمک کند تا علائم و مراقبت‌های لازم را در آینده پیش‌بینی کنند.

باید اختلالات شناختی و غیرشناختی و تغییر عملکردی نسبت به سطح اولیه ارزیابی شود. در بیمارانی که چندین مشکل دارند، ابتدا مشکلاتی را درمان کنید که مخاطره آمیزتر هستند و یا بیشتر موجب پریشانی می‌شوند. باید مکرر سلامت درمان‌ها و راهکارهای انتخابی مدنظر قرار گیرند.

به هر حال ممکن است، افرایش فعالیت اجتماعی، شروع فعالیت‌های لذت‌بخش، کنارگذاشتن کارهایی که موجب درگیری و یا سرخوردگی فرد می‌شوند، به عنوان مثال فعالیت‌هایی که بیمار دیگر نمی‌تواند انجام دهد، تعیین پاداش برای موفقیت های هر چند کوچک، حذف هرگونه محرک مشکلات رفتاری یا تامین هر آنچه که موجب آسایش بیمار شود؛ مثل موسیقی مورد علاقه بیمار، مفید باشد.

در بیماران با تشخیص آلزایمر، پزشک باید ورزش منظم (دو بار در هفته) را به عنوان بخشی از رویکرد کلی مدیریت درمان پیشنهاد کند. همچنین در این بیماران ممکن است بازتوانی شناختی توصیه شود. باید بیماران به طور دوره‌ای از نظر علایم شناختی و علایم روانپزشکی غیرشناختی و پاسخ آنها به اقدامات درمانی ارزیابی شوند.

ارزیابی دوره‌ای حداقل هر ۳ تا ۶۰ ماه توصیه می‌شود، مگر اینکه بیمار علایم پیچیده و بالقوه خطرناکی داشته باشد یا دچار افت شدید شده باشد. همچنین از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید زیرا ممکن است عوارض قطع را تشدید کند و موجب اختلال سطح هوشیاری بیمار شود.

هنگام تصمیم برای قطع دارو که البته با نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب صورت می‌گیرد، پیشنهاد می‌شود که دارو به تدریج کم و سپس قطع شود. اگر قطع به دلیل عدم تاثیر دارو بوده است باید در ۱ تا ۳ ماه پس از قطع دارو، بیمار از نظر شواهد قابل مشاهده افت شناختی – عملکردی، رفتاری تحت نظر گرفته شود. اگر افت رخ دهد پیشنهاد می‌شود که دارو مجددا شروع شود.

اهمیت تغذیه در پیشگیری از بیماری آلزایمر

تغذیه در تمام طول زندگی از دوران جنینی تا سنین بالاتر می‌تواند بر خطر ابتلا به آلزایمر موثر باشد. وزن کم هنگام تولد و رشد کم در سال‌های اولیه زندگی با توانایی کمتر شناختی در بزرگسالی همراه است.

چاقی در میانسالی با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر در سنین بالاتر ارتباط دارد. بنابراین پیشگیری و درمان آن در میانسالی توصیه می‌شود، اما در سالمندی، اضافه وزن خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می‌دهد، در سالمندان کاهش وزن جز در شرایط خاص توصیه نمی‌شود. در صورت کاهش وزن یا کم وزنی در سالمندان لازم است با پزشک مشورت شود.

اهمیت تغذیه در پیشگیری از بیماری آلزایمر

بر اساس شواهد موجود، پیروی از رژیم غذایی مدیترانه‌ای خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می‌دهد. در رژیم غذایی مدیترانه، غذای اصلی مصرفی در طول روز، شامل غلات کامل، سبزی‌ها، میوه‌ها، حبوبات، مغزها، روغن‌های سالم مانند زیتون و ادویه‌هاست. ماهی و غذاهای دریایی حداقل دوبار در هفته استفاده می‌شوند. در حالیکه گوشت قرمز و شیرینی‌جات به ندرت مصرف می‎شوند. آب هم نوشیدنی معمول در این رژیم می‌باشد.

به طور کلی پیروی از رژیم‌های غذایی سالم و پیشگیری از کمبودهای تغذیه‌ای با تمرکز بر ویتامین های B12 ،B6 ، اسید فولیک، ویتامین C و اسیدهای چرب امگا-۳ توصیه می‌شود.

اصول کلی مدیریت برای درمان بیمار آلزایمری

درمان‌های غیردارویی شامل حمایت اجتماعی، افزایش کمک به فعالیت‌های روزانه، اطلاع‌رسانی و آموزش و حمایت از کسانی که است که مراقبت بیمار را به عهده دارند. هر آنچه که موجب آسایش بیمار شود، مثل موسیقی مورد علاقه بیمار، می‌تواند برای بیمار مفید باشد.

باید بیماران به طور دوره‌ای از نظر علایم شناختی و علایم روانپزشکی غیرشناختی و پاسخ آنها به اقدامات درمانی ارزیابی شوند. تماس و مشاوره با دکتر آلزایمر خود، امری ضروری در روند بیماری و جلوگیری از شدت آن و تجویز به موقع است.

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری آلزایمر و انواع دمانس وجود ندارد. مدیریت فعلی شامل درمان علایم شناختی، غیرشناختی و رفتاری است. هدف درمان، ارتقای استقلال بیمار، حفظ عملکرد و درمان علایم شناختی و غیر شناختی (توهم، هذیان، اضطراب، بی‌قراری و رفتارهای تهاجمی) علایم رفتاری و روانپزشکی است.



:: برچسب‌ها: درمان , مراقبت , بیمار , آلزایمری , آلزایمر , فراموشی , نسیان ,
:: بازدید از این مطلب : 79
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 18 خرداد 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : پزشک و درمان

بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده است که حافظه و سایر عملکردهای مهم ذهنی را از بین می‌برد. در ابتدا، فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است فقط سردرگمی خفیف داشته باشد و برای یاد آوردن مطالب مشکل پیدا کند اما در نهایت، افراد مبتلا به این بیماری حتی ممکن است افراد مهم زندگی خود را فراموش کنند و تغییرات شخصیتی چشمگیر داشته باشند.

آلزایمر دارای علل مختلفی نظیر وراثت و پلاک سلول‌های مغزی است. اگر علائم اولیه آلزایمر مشاهده شود باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرد. بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت دمانس است. اگر چه دانشمندان درمان قطعی برای بهبود کامل آلزایمر را پیدا نکرده‌اند، متخصص مغز و اعصاب می‌تواند بعضی از داروها را به‌منظور پیشگیری از پیشرفت آلزایمر تجویز کند.

همچنین فعالیت‌هایی مانند ورزش کردن و فعالیت‌های مغزی مانند حفظ کردن به افراد در هر سنی کمک می‌کند تا از آلزایمر پیشگیری کنند.

بیماری آلزایمر چیست؟

علل بیماری آلزایمر چیست؟

دانشمندان بر این باورند که علل بیماری آلزایمر شامل ترکیبی از دلایل مانند ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی که در طول زمان به مغز اثر می‌گذارد در بسیاری از افراد ایجاد می‌شود. هنگامی‌که پزشکان بافت مغز فرد آلزایمری را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند، دو نوع ناهنجاری را که به‌عنوان نشانه‌های بیماری است می‌توانند ببینند.

این ناهنجاری‌ها شامل موارد زیر است:

  1. پلاک
  2. گره‌های مغزی

پلاک

این توده‌های پروتئینی به نام بتا آمیلوئید ممکن است به چندین شیوه از جمله دخالت در برقراری ارتباط سلول به سلول، آسیب برسانند و سلول‌های مغزی را از بین ببرند. اگرچه علت نهایی مرگ مغزی در آلزایمر شناخته ‌شده نیست، به نظر می‌رسد که جمع شدن بتاآمیلوئید در خارج از سلول‌های مغزی یک علت اصلی باشد.

گره‌های مغزی

سلول‌های مغز به سیستم پشتیبانی داخلی و سیستم انتقال وابسته‌اند تا مواد مغذی و دیگر مواد ضروری را در طول فرآیند طولانی خود منتقل کنند. این سیستم نیاز به ساختار طبیعی و عملکرد پروتئینی به نام تائو دارد.

در آلزایمر، رشته‌های پروتئین تائو دچار گره‌های غیرطبیعی در داخل سلول‌های مغز و منجر به عدم کارکرد سیستم انتقال می‌شود. این شکست در عملکرد به ‌شدت در کاهش و مرگ سلول‌های مغزی دخالت دارد.

علائم بیماری آلزایمر در مردان و زنان

در ابتدا، فراموشی یا سردرگمی خفیف تنها علائم بیماری آلزایمر است، اما در طول زمان این بیماری بیشتر و بیشتر باعث از بین رفتن حافظه، به‌ویژه حافظه‌های بلند مدت می‌شود. شدت علائم از فرد به فرد دیگر متفاوت است.

برخی از نشانه های آلزایمر عبارتند از:

  • تکرار کردن و سوالات بیش از حد، در حالی که فرد متوجه نیست که آن سوالات را قبلا پرسیده است.
  • گفتگوها، قرار ملاقات یا رویدادها را فراموش می‌کند و بعدا هم به یاد نمی‌آورد.
  • فرد دائما فراموش می‌کند وسایلش را کجا گذاشته و اغلب آن‌ها را در مکان‌هایی غیرمنطقی قرار داده است.
  • در مکان‌های آشنا گم می‌شود.
  • اسامی اعضای خانواده و اشیای اطراف را فراموش می‌کند.
  • توانایی پیدا کردن کلمات مناسب برای توصیف اشیاء، ابراز افکار و یا شرکت در گفتگوها را از دست می‌دهد.
  • افسردگی
  • تغییرات در عادات خواب

مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر

مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر به ۷ مرحله تقسیم ‌بندی می‌شود که عبارتند از:

  1. مرحله یک: رفتار بیرونی عادی
  2. مرحله دو: تغییرات بسیار کوچک
  3. مرحله سه: زوال خفیف
  4. مرحله چهار: زوال متوسط
  5. مرحله پنج: انزال تقریبا شدید
  6. مرحله شش: انزال شدید
  7. مرحله هفت: انزال بسیار شدید

مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر

مرحله یک: رفتار بیرونی عادی

هنگامی‌که بیمار در این مرحله ابتدایی است، هیچ نشانه قابل‌ مشاهده از آلزایمر وجود ندارد. فقط اسکن یا عکس‌برداری، که نشان‌دهنده چگونگی کارکرد مغز است، می‌تواند وجود یا عدم آلزایمر را نشان دهد.

با پیشرفت بیماری فرد مبتلا به آلزایمر در ۶ مرحله بعدی، دوستان و اطرافیان تغییرات بیشتری را در تفکر و استدلال او مشاهده خواهند کرد.

مرحله دو: تغییرات بسیار کوچک

هنوز هم ممکن است در رفتار بیمار چیزی غیرطبیعی دیده نشود اما ممکن است تغییرات کوچکی داشته باشد، تغییراتی که حتی پزشک ممکن است نتواند تشخیص دهد. این مورد می‌تواند شامل فراموشی یک کلمه یا پیدا نکردن جای وسایل باشد.

در این مرحله علائم خفیف آلزایمر توانایی او در کار یا زندگی مستقل را دچار مشکل نمی‌کند. در نظر داشته باشید که این علائم همیشه نشان‌دهنده آلزایمر نیست، بلکه گاهی فقط تغییرات طبیعی افزایش سن است.

مرحله سه: زوال خفیف

این نقطه شروع تغییرات در تفکر و استدلال بیمار است، مثلا:

  • چیزی که تازه خوانده است را فراموش می‌کند.
  • یک سوال را چند بار می‌پرسد.
  • برنامه‌ریزی یا سازمان‌دهی کارها روز به روز مشکل‌تر می‌شود.
  • در هنگام ملاقات افراد تازه وارد نمی‌تواند نام آن‌ها را به خاطر بسپارد.

مرحله چهار: زوال متوسط

در طول این مرحله مشکلات تفکر و استدلال که در مرحله ۳ مشخص می‌شوند، بیشتر آشکار شده و مشکلات جدید ظاهر می‌شوند. بیمار ممکن است:

  • جزئیات مربوط به خود را فراموش کند.
  • در نوشتن تاریخ و مقدار اعداد مشکل پیدا کند.
  • ماه و فصلی که در آن قرار دارد، فراموش کند.
  • در پخت‌وپز غذاها یا حتی سفارش منو مشکل دارد.

مرحله پنج: انزال تقریبا شدید

بیمار ممکن است محل و زمانی که در آن هست را فراموش کند. او ممکن است در یادآوری آدرس، شماره تلفن یا جایی که به مدرسه می‌رود، مشکل پیدا کند و حتی در مورد اینکه چه لباس‌هایی را در چه روز یا فصلی می‌پوشند دچار سردرگمی شود.

مرحله شش: انزال شدید

با پیشرفت آلزایمر بیمار ممکن است چهره‌ها را تشخیص دهد اما نام‌ها را فراموش کند. به‌عنوان مثال او ممکن است شخصی را با شخص دیگری اشتباه بگیرد یا فکر کند همسرش، مادرش است. توهماتی ممکن است شکل بگیرد مثلا فکر کند که باید به سرکار برود در صورتی که بازنشسته شده و شغلی ندارد.

مرحله هفت: انزال بسیار شدید

بسیاری از توانایی‌های اولیه فرد مبتلا به آلزایمر مانند خوردن، پیاده‌روی و نشستن، در این مرحله از بین می‌رود. مهم است که ارتباطتان را با فرد حفظ کنید و او را در رابطه‌ها درگیر کنید تا گوشه‌گیر نشود.

از غذاهای نرمی که به‌راحتی بلعیده می‌شود برایش آماده کنید و از او بخواهید از قاشق استفاده کند. اطمینان پیدا کنید که نوشیدنی نیز می‌نوشد، توجه به این موضوع مهم است، زیرا بسیاری از بیماران در این مرحله دیگر نمی‌توانند تشخیص دهند که تشنه هستند.

راههای تشخیص بیماری آلزایمر

امروزه هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود ندارد. بر اساس اطلاعاتی که فرد ارائه می‌دهد و نتایج آزمایش‌های مختلف که می‌تواند به تشخیص کمک کند، پزشک تشخیص می‌دهد که آیا علائم بیان‌شده نشانه‌ای از آلزایمر است یا خیر.

برای کمک به تشخیص آلزایمر از علل دیگر فراموشی، پزشکان معمولا از انواع مختلفی از آزمایش‌ها استفاده می‌کنند. برخی از این آزمایش‌ها شامل موارد زیر است:

  1. تست فیزیکی و عصبی: تست‌هایی مانند رفلکس، حجم و قدرت عضله، حس بینایی و شنوایی و تعادل گرفته می‌شود.
  2. تست روانشناسی عصبی و وضعیت روحی: اطلاعات بیشتر و جزئی‌تر در مورد عملکرد روانی پرسیده و با افراد دیگر در همان سن مقایسه می‌شود.
  3. تصویربرداری مغزی: مانند سی ‌تی‌ اسکن و ام آر آی

راههای درمان بیماری آلزایمر

یکی از بهترین راههای درمان بیماری آلزایمر پیشگیری است که در انتهای مقاله در مورد آن صحبت می‌کنیم. قبل از آن با انواع داروی آلزامیر آشنا شوید.

داروی درمان آلزایمر

اگرچه درمان خاصی برای آلزایمر وجود ندارد اما برخی از داروها می‌توانند پیشرفت آن را کندتر کنند. انواع دارو برای آلزایمر شامل موارد زیر است:

  1. کولین استراز
  2. ممانتین

دارو برای درمان بیماری آلزایمر

کولین استراز برای درمان آلزایمر خفیف تا متوسط

داروهایی که مهارکننده‌های کولین استراز نامیده می‌شوند برای بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط ​​تجویز می‌شوند. این داروها ممکن است به تاخیر انداختن یا جلوگیری از بروز علائم در مدت‌زمان محدود و همچنین بعضی علائم رفتاری کمک کنند.

دانشمندان هنوز به‌طور کامل درک نمی‌کنند که مهارکننده‌های کولین استراز برای درمان بیماری آلزایمر مؤثر هستند یا خیر، اما تحقیقات نشان می‌دهد که آن‌ها از تجزیه استیل کولین، که یک ماده شیمیایی مغز است که برای حافظه و تفکر مهم است، جلوگیری می‌کنند.

با پیشرفت آلزایمر، مغز استیل کولین کمتر و کمتری تولید می‌کند بنابراین مهارکننده‌های کولین استراز ممکن است درنهایت اثر خود را از دست بدهند.

ممانتین برای درمان آلزایمر متوسط تا شدید

داروی شناخته‌شده‌ای به نام ممانتین برای درمان بیماری آلزایمر متوسط ​​تا شدید تجویز می‌شود. اثر اصلی این دارو به تاخیر انداختن پیشرفت برخی از علائم آلزایمر متوسط ​​تا شدید است و به بیماران اجازه می‌دهد تا برای مدت بیشتری بتوانند برخی از فعالیت‌های روزانه را خودشان انجام دهند.

به‌عنوان مثال، ممکن است به بیماری در مراحل آخر بیماری کمک کند توانایی خود را برای حمام کردن مستقل برای چند ماه دیگر حفظ کند که این موضوع برای بیمار و مراقبت‌کننده مفید است.

راه های پیشگیری از آلزایمر

ازآنجایی‌که درمان خاصی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، مهم است که عادات سالم برای پیشگیری از آلزایمر را یاد بگیریم. برخی روش های پیشگیری از آلزایمر عبارتند از:

  1. کم کردن مصرف چربی‌های اشباع‌شده و ترانس
  2. استفاده از سبزی‌ها، حبوبات، میوه‌ها و دانه‌های جامد
  3. استفاده از ویتامین E
  4. استفاده از مکمل B12
  5. اجتناب از مصرف مولتی‌ویتامین‌های حاوی آهن و مس
  6. اجتناب از پخت‌وپز با ظرف‌های آلومینیومی
  7. تمرینات هوازی و پیاده روی سریع

مصرف چربی‌های اشباع‌شده و ترانس را کم کنید

این چربی‌های بد تمایل دارند سطح کلسترول خون را افزایش دهند که موجب تولید پلاکت‌های بتاآمیلوئید خطرناک در مغز می‌شوند که یکی از علائم بیماری آلزایمر است. در افرادی که چربی اشباع زیادی مصرف می‌کنند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر سه برابر می‌شود.

استفاده از سبزی‌ها، حبوبات، میوه‌ها و دانه‌های جامد در رژیم غذایی

این خوراکی‌ها مانند ویتامین B6 و فولات، غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که از مغز محافظت می‌کنند. مطالعه‌ای نشان داد که مصرف بالای میوه‌ها و سبزی‌ها با کاهش خطر ابتلا به زوال شناختی مرتبط است.

رژیم غذایی غنی از سبزی‌ها همچنین خطر ابتلا به چاقی و دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد که هر دو می‌توانند در بیماری آلزایمر نقش داشته باشند.

دریافت روزانه حدود ۵ میلی‌گرم ویتامین E

این آنتی‌اکسیدان با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است و می‌تواند به‌راحتی با خوردن مقداری آجیل و دانه‌ها یا خوردن انبه، پاپایا، آوکادو، گوجه‌فرنگی، فلفل قرمز، اسفناج و نان و غلات غنی‌شده جذب شود.

باید سعی کنید این ویتامین را از منابع غذایی تامین کنید زیرا به نظر می‌رسد مکمل‌ها تاثیر کمتری دارند.

مکمل B12

مقدار کافی این نوع ویتامین B (حدود ۲،۴ میکروگرم در روز) که در محصولات حیوانی و غذاهای غنی‌شده یافت می‌شود، باعث کاهش سطح هموسیستئین، اسیدآمینه مرتبط با اختلال شناختی می‌شود.

مطالعه در افراد مسن با سطوح بالای هموسیستئین و مشکلات حافظه نشان داد که مکمل‌های ویتامین B باعث بهبود حافظه و کاهش آتروفی مغزی می‌شود. اگر بیش از ۵۰ سال دارید یا رژیم غذایی گیاهی را دنبال می‌کنید، مصرف مکمل بسیار مهم است.

اجتناب از مصرف مولتی‌ویتامین‌های حاوی آهن و مس

از مولتی‌ویتامین‌ها حاوی آهن و مس اجتناب کنید مگر آنکه پزشک متخصص تجویز کند. اکثر افراد از طریق رژیم غذایی مقدار کافی این فلزات را دریافت می‌کنند و مصرف بیش از حد آن‌ها با ایجاد مشکلات شناختی مرتبط است.

اجتناب از پخت‌وپز با ظرف‌های آلومینیومی

به‌جای ظروف آلومینیومی از ظروف یا وسایل آشپزخانه فولاد ضدزنگ استفاده کنید. اگرچه نقش آلومینیوم در عملکرد مغز هنوز تحت بررسی است، اطلاعات اولیه نشان می‌دهد که آلومینیوم ممکن است باعث مشکلات شناختی شود.

تمرینات هوازی و پیاده روی سریع داشته باشد

۳ بار در هفته به مدت حداقل ۴۰ دقیقه سریع پیاده‌روی کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که تمرین‌های هوازی منظم می‌تواند ۴۰ تا ۵۰ درصد خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش دهد.



:: برچسب‌ها: بیماری , آلزایمر , نسیان ,
:: بازدید از این مطلب : 66
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 26 ارديبهشت 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : پزشک و درمان

فراموشی و از دست دادن حافظه کوتاه مدت و بلند مدت

از دست دادن حافظه که فراموشی نیز نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که فردی توانایی یادآوری اطلاعات و حوادثی را که معمولا باید به یاد آورد، از دست می‌دهد. اتفاق می‌تواند چند ثانیه یا چند دقیقه قبل رخ داده باشد و یا رویدادی به یاد ماندنی باشد که در گذشته رخ داده است.

از دست دادن حافظه ممکن است بطور ناگهانی شروع شود، یا ممکن است در طی یک سال گذشته یا بیشتر، بدتر شده باشد. اینکه با بالا رفتن سن کمی فراموشکار می‌شوید امری طبیعی است. با این حال، فراموشی می‌تواند نشانه‌ای از مشکلی جدی‌تر باشد و باید توسط یک متخصص مغز و اعصاب بررسی شود. فراموشی می‌تواند برای فردی که تحت تاثیر قرار گرفته است و خانواده وی آزار دهنده و ناراحت‌کننده باشد.

درمان آلزایمر یا فراموش ، راههای تقویت حافظه

ممکن است برای شما اتفاق افتاده باشد که نام افراد و جای کلید ماشینتان را فراموش کرده باشید. از دست دادن حافظه چیزی است که سراغ همه می‌آید و زمانی که پیر می‌شوید امری طبیعی است.

اگر فراموشی تنها ناشی از حواس‌پرتی یا فراموش کردن اسم افراد است، پس موضوع جدی و خطرناکی نیست و با راه حل‌های ساده می‌توان از آن جلوگیری کرد. فراموشی وقتی خطرناک است که شدید باشد و منجر به آلزایمر شود، اما با مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب و درمان به موقع می‌توان از آن جلوگیری کرد.

علت و درمان فراموشی و از دست دادن حافظه

انواع حافظه در مغز انسان

خاطرات بسته به آنچه که هستند و اهمیت آنها برای فرد، ممکن است در حافظه کوتاه مدت یا بلند مدت ذخیره شوند. حافظه کوتاه مدت اطلاعات کمی که فرد به صورت موقت نیاز دارد، مانند لیستی از چیزهایی که برای خرید در فروشگاه مواد غذایی می‌خواهد، را حفظ می‌کند.

حافظه بلند مدت همانطور که از نامش پیدا است، خاطرات (مانند نام دبیرستان) را برای مدت طولانی‌تری ذخیره می‌کند.

حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت در قسمت‌های مختلف مغز ذخیره می‌شوند. حافظه بلند مدت در بسیاری از نواحی مغز ذخیره می‌شود. یک قسمت از مغز (هیپوکامپ) اطلاعات جدید را مرتب می‌کند و آن را با اطلاعات مشابه که از قبل در مغز ذخیره شده‌اند، مرتبط می‌کند. این فرآیند خاطرات کوتاه مدت را به خاطرات بلند مدت تبدیل می‌کند.

دلایل فراموشی کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟

عوامل متعددی وجود دارند که منجر به فراموشی می‌شود، از جمله دلایل فراموشی عبارتند از:

  1. بیماری‌های عصبی
  2. آسیب سر
  3. افسردگی
  4. اضطراب و استرس
  5. فقدان خواب
  6. مشکلات تیروئید
  7. داروی بیهوشی
  8. سایر داروها
  9. کمبود ویتامین (B1 و B12)
  10. سوء مصرف الکل و مواد مخدر

بیماری‌های عصبی

فراموشی می‌تواند ناشی از شرایط عصبی باشد، از جمله:

  1. آلزایمر
  2. دمانس عروقی
  3. بیماری پارکینسون
  4. حمله ایسکمیک گذرا

فراموشی و بیماری های عصبی

آلزایمر

فراموشی به طور فزاینده‌ای با بیماری آلزایمر بدتر می‌شود و در نتیجه فرد مبتلا، در مراحل بعدی قادر به تشخیص اعضای خانواده خود نیست.

حمله ایسکمیک گذرا

حمله ایسکمیک گذرا یکی از عواملی است که موجب فراموشی می‌شود. حمله ایسکمیک گذرا بیماری است که در آن بیمار علائم سکته مغزی را دارد، اما مانند سکته مغزی نیست. در طی این رخداد، بیمار می‌تواند فراموشی یا سردرگمی موقتی داشته باشد.

آسیب سر

ضربه به سر به طور بالقوه می‌تواند عملکرد مغز و حافظه شما را تحت تاثیر قرار دهد. معاینه شدن بعد از یک ضربه سنگین مهم است. این امر می‌تواند باعث به وجود آمدن علائم فراموشی یا از دست دادن حافظه و بیماری بسیار جدی شود.

آسیب سر و از دست دادن حافظه

فراموشی و افسردگی

تاثیر غیر مستقیم افسردگی این است که مانع حفظ کردن خاطرات در مغز می‌شود. افراد مبتلا به افسردگی در توجه یا تمرکز کردن مشکل دارند که می‌تواند، بخاطر سپردن را دشوار کند.

 

فراموشی و افسردگی

اضطراب و استرس

اگر احساس نگرانی خاصی در مورد چیزی دارید، ممکن است متوجه شوید که در حفظ خاطرات نیز دچار مشکل هستید. اضطراب می‌تواند یک مشکل همه‌گیر و بسیار گیج کننده باشد، بنابراین اینکه برای یادآوری آنچه که در جهان وسیع اطراف شما اتفاق می‌افتد دچار مشکل هستید، جای تعجب ندارد.

استرس باعث فراموشی

فقدان خواب

کمبود خواب و خستگی بر حافظه تاثیر می‌گذارد، زیرا زمانی که خواب هستیم مغز ما خاطرات را یکی کرده و ذخیره می‌کند. اگر به اندازه‌ی کافی نخوابید، مغز شما به سادگی نمی‌تواند رویدادها و اتفاقاتی که در آن روز اتفاق می‌افتد را ذخیره کند.

کمبود خواب باعث فراموشی میشود

مشکلات تیروئید و فراموشی

غده تیروئید مسئول کنترل متابولیسم شما است. بنابراین داشتن یک تیروئید بیش از حد فعال یا غیر فعال می‌تواند منجر به ایجاد مشکلات حافظه مانند فراموشی و دشواری در تمرکز شود.

مشکلات تیروئید و فراموشی

داروی بیهوشی

گاهی اوقات داشتن یک عمل جراحی که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، می‌تواند به مشکلات حافظه منجر شود.

فراموشی بعد از بیهوشی

سایر داروها

برخی داروها می‌توانند باعث از دست رفتن حافظه شوند، بنابراین در صورتی که اخیرا متوجه مشکلاتی در حافظه شده‌اید و شروع به مصرف داروی خاصی کرده‌اید با پزشک مشورت کنید.

دارویی که باعث فراموشی میشود

کمبود ویتامین (B1 و B12)

فقدان بعضی ویتامین‌ها، به ویژه ویتامین‌های B1 و B12 می‌تواند توانایی حافظه را تحت تاثیر قرار دهد.

کمبود ویتامین و فراموشی

سوء مصرف الکل و مواد مخدر

الکل بر هیپوکامب، بخشی از مغز که نقش مهمی در شکل‌گیری، ذخیره و ایجاد خاطرات و انتقال حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت ایفا می‌کند تاثیر می‌گذارد.

ایا الکل باعث فراموشی میشود

علائم فراموشی چیست؟

علائم فراموشی شامل موارد زیر می‌شود:

  1. توانایی یادگیری اطلاعات جدید مختل شده باشد (فراموشی جلو رونده).
  2. توانایی یادآوری رویدادهای گذشته و اطلاعات آشنا در گذشته مختل می‌شود (فراموشی عقب رونده).
  3. خاطرات غیر واقعی: این خاطرات ممکن است بطور کامل ابداع شده باشند یا شامل خاطرات واقعی باشند که زمان آنها جابه‌جا شده است.
  4. حرکات غیر هماهنگ، گاهی رعشه و مشکلات عصبی
  5. سردرگمی یا بی‌نظمی
  6. مشکلات حافظه کوتاه مدت
  7. از دست دادن جزئی از حافظه
  8. از دست دادن کل حافظه
  9. عدم تشخیص چهره
  10. ناتوانی در تشخیص مکان‌ها

علائم فراموشی

روش تشخیص بیماری فروشی

در ابتدا، پزشک باید سایر علل احتمالی از دست دادن حافظه را از جمله دمانس، بیماری آلزایمر، افسردگی یا تومور مغزی بررسی کند. پزشک برای صحبت کردن در مورد جزئیات پزشکی شما با دیگران نیاز به اجازه شما دارد.

راه‌های مختلف برای تشخیص بیماری فراموشی عبارتند از:

  1. بررسی سابقه بیمار
  2. انجام معاینه فیزیکی
  3. بررسی فعالیت مغز
  4. تشخیص آسیب مغزی با استفاده از دستگاه‌ها

بررسی سابقه بیمار

بررسی سابقه بیمار شامل موارد زیر است:

  1. آسیب سر، جراحی، یا سکته مغزی
  2. سابقه خانوادگی هر گونه بیماری عصبی یا روانی
  3. داشتن سابقه افسردگی

انجام معاینه فیزیکی

این آزمایش ممکن است شامل معاینه موارد زیر باشد:

  1. واکنش‌ها
  2. عملکرد حسی
  3. تعادل

بررسی فعالیت مغز

بررسی فعالیت مغز شامل موارد زیر است:

  1. حافظه کوتاه مدت
  2. حافظه بلند مدت

تشخیص آسیب مغزی با استفاده از دستگاه‌ها

متخصص مغز و اعصاب ممکن است برای آگاهی از این که آسیب مغزی وجود دارد یا خیر از این دستگاه‌ها استفاده کنید:

  1. اسکن ام آر آی
  2. سی‌تی اسکن: سی‌تی اسکن در تشخیص خونریزی مغز (به ویژه از آسیب) خوب عمل می‌کند.
  3. نوار مغزی: به پزشک اجازه می‌دهد تا محل و شدت فعالیت مغز را تعیین کند.

راه درمان بیماری فراموشی

خوشبختانه، در اکثر موارد، فراموشی بدون درمان از بین می‌رود. با این حال، اگر یک اختلال جسمی یا روحی نهفته وجود داشته باشد، در صورت امکان باید درمان شود. انواع راه درمان بیماری فراموشی که در ادامه توضیح می‌دهیم شامل موارد زیر است:

  1. دارو
  2. سایر روش‌های درمانی

دارو برای درمان فراموشی

در حال حاضر هیچ دارویی برای بازگرداندن حافظه در بیماران مبتلا به فراموشی وجود ندارد. از آنجایی که فراموشی در اثر کمبود تیامین (ویتامین B1) است، تغذیه هدفمند می‌تواند به درمان فراموشی کمک کند. غلات سبوس‌دار، حبوبات (لوبیا و عدس)، آجیل، گوشت بدون چربی و مخمر منابع سرشاری از تیامین هستند. در زیر لیستی از انواع دارو برای درمان فراموشی رایج مورد استفاده برای درمان یا کاهش علائمی که موجب فراموشی می‌شوند، آمده است:

  1. تزریق آتیوان
  2. تزریق دیازپام
  3. لورازپام در ۰.۹ درصد سدیم کلراید داخل وریدی
  4. لورازپام در دکستروز ۵٪ داخل وریدی
  5. میدازولام

سایر راه های درمان فراموشی

از دیگر راه های درمان فراموشی که می‌تواند به بیماران کمک کند، عبارتند از:

  1. گاهی اوقات برای برخی بیماران روان درمانی راهی موثر است.
  2. هیپنوتیزم می‌تواند یک راه موثر برای یادآوری خاطراتی باشد که فراموش شده‌اند.
  3. پشتیبانی خانواده برای بهتر شدن بیمار مبتلا به فراموشی حیاتی است.
  4. روانشناسان و روانپزشکان عقیده دارند که ابزارهای جهت‌دهی واقعیت مانند تصاویر، بوها و موسیقی می‌تواند موثر باشد.
  5. کار کردن با یک متخصص کار درمانی برای دریافت اطلاعات جدید به منظور جایگزینی خاطرات از دست رفته یا استفاده از خاطرات جدید به عنوان مبنای دستیابی به اطلاعات جدید.
  6. یادگیری روش‌های مختلف برای تحلیل اطلاعات بطوری که ذخیره‌ی آن آسان‌تر باشد.
  7. یادگیری چگونگی بهترین استفاده از ابزارهای دیجیتالی، مانند تلفن‌های هوشمند. گوشی هوشمند می‌تواند برای یادآوری بیمار در مورد رویدادهای مهم استفاده شود.

راه های تقویت حافظه و درمان فراموشی

از راه های تقویت حافظه که می‌تواند به درمان فراموشی نیز کمک کند، شامل موارد زیر است:

  • استفاده از ارتباطات
  • تمرین دادن مغز
  • تنفس عمیق
  • خندیدن
  • مصرف ویتامین D

استفاده از ارتباطات برای بخاطر آوردن حقیقت

برای استفاده موثر از ارتباطات، می‌توانید یک تصویر را در ذهن خود ایجاد کنید تا به شما در به یاد آوردن یک کلمه یا یک تصویر کمک کند.

استفاده از ارتباطات برای یادآوردی اعداد

برای بخاطر آوردن اعداد تنها باید عدد را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کرده و تصاویری مرتبط با آن تکه‌ها ایجاد کرد.

مغز خود را تمرین دهید

تمرین دادن منظم مغز باعث رشد آن و تحریک شکل‌گیری ارتباطات عصبی جدید می‌شود که در بهبود حافظه موثر است.

نفس عمیق بکشید

هنگامی که باید چیزی را به یاد آورید نفس عمیق بکشید.

اکثرا بخندید

خنده باعث تحریک چندین بخش از مغز می‌شود و بخش‌هایی که مسئول حافظه هستند نیز در میان آنها می‌باشند.

میزان مصرف ویتامین D را افزایش دهید

مطالعات نشان می‌دهد که ویتامین D کم ممکن است با کاهش عملکرد شناختی همراه باشد.

راههای پیشگیری از فراموشی

عادت‌های سالم زیر می‌تواند خطر ابتلا به از یاد بردن چیزهای بخصوص، آسیب‌های سر، دیوانگی، سکته مغزی و سایر علل احتمالی از دست دادن حافظه و فراموشی را کاهش دهد:

  1. از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب کنید.
  2. هنگام ورزش کردن، زمانی که در خطر ریسک بالای ضربه خوردن به سر هستید، از سرپوش محافظ استفاده کنید.
  3. در طول زندگی خود از نظر ذهنی فعال بمانید. برای مثال به کلاس بروید، مکان‌های جدید را بگردید، کتاب‌های جدید بخوانید و بازی‌های چالش برانگیز انجام دهید.
  4. از لحاظ جسمی در طول زندگی خود فعال باشید.
  5. از یک رژیم غذایی برای سلامت قلب، از جمله میوه‌ها، سبزیجات، غلات سبوس‌دار و پروتئین‌های کم چربی استفاده کنید.
  6. به اندازه کافی آب بنوشید.


:: برچسب‌ها: درمان , آلزایمر , فراموش , راههای , تقویت , حافظه ,
:: بازدید از این مطلب : 64
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 24 ارديبهشت 1401 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 155 صفحه بعد