تمرینات کششی از جمله مفیدترین حرکات ورزشی هستند که می‌توانند باعث انعطاف‌پذیری و تناسب اندام شوند. از تمرینات کششی می‌توان برای تسکین کمر درد استفاده کرد. از آنجاییکه تمرینات کششی برای کمر درد اگر به درستی انجام نشوند ممکن است باعث تشدید کمرد درد شوند.

فواید تمرینات کششی

هدف اصلی از انجام تمرینات کششی این است که دامنه حرکات بدن را به آرامی افزایش پیدا کند و در نهایت بیمار بتواند در طول روز فعالیت‌های خود را انجام دهد.

هنگام انجام دادن این تمرینات کششی باید از انجام مواردی که باعث ایجاد درد می‌شود اجتناب کرد. درد نشان ‌دهنده وجود مشکل است، بنابراین باید هنگام انجام دادن تمرینات کششی از بروز درد اجتناب کرد زیرا احساس کردن درد در بدن بدین معنا است که بیمار در حال آسیب رساندن به بدن خود است.

داشتن یک برنامه روتین کششی می‌تواند درد عضلات را کاهش دهد استفاده از تمرینات کششی می‌تواند به بهبود خشکی کمر و گردن و درمان اسپاسم عضله کمر و پا کمک کند و می‌توانید به راحتی ورزش کنید.

اگر سابقه اسپاسم عضلانی دارید انجام دادن تمرینات کششی روتین می‌تواند بین احساس درد و عدم احساس آن تفاوت ایجاد کند. برای از بین بردن اسپاسم عضلانی می‌توانید با مراجعه به نورلوژیست و دریافت برنامه حرکات کششی اصلاحی عضلات را تقویت کرده و درد را کاهش دهید.

نحوه آمادگی برای تمرینات کششی برای کمر درد

حرکات کششی برای کمر به افزایش دامنه حرکات کمک می‌کنند و درصورتی که با مشورت پزشک متخصص انجام نشود، بافت‌های آسیب دیده کمر که باعث تشدید مشکلات آن می‌شود. برخی از افراد با انجام دادن تمرینات ورزشی مخصوص پایین کمر به شیوه‌ای نا‌درست می‌توانند به بدن خود آسیب برسانند.

در صورتی که هنگام انجام دادن تمرینات کششی مخصوص کمر بیمار دچار گرفتگی یا درد یا اسپاسم کمر شود بیمار باید دست از تمرین کردن بردارد. قبل از انجام حرکات کششی مخصوص کمر درد اقدامات زیر انجام شود:

• گرم کردن عضلات کمر
• دراز کشیدن درون آب گرم
• استفاده از گرمای موضعی برای کاهش اسپاسم عضلانی

اسپاسم عضلات گردن

گرم کردن عضلات کمر

قبل از شروع تمرینات کششی عضلات کمر خود را گرم کنید تا جریان خون بیشتری به این ناحیه ارسال شود. تمرینات مخصوص کمر خون بیشتری را به این ناحیه می‌رسانند و شما را برای انجام دادن تمرینات بیشتر آماده می‌کنند و احتمال بروز درد کمر و اسپاسم عضلانی را کاهش می‌دهند.

دراز کشیدن درون آب گرم

وان حمام را با آب گرم پر کنید و درون آن دراز بکشید تا آب گرم بتواند از فشار و گرفتگی کمر و ستون فقرات بکاهد. می‌توانید برای شل شدن عضلات نمک اپسوم را به وان اضافه کنید.

سعی کنید از نشستن درون وان خودداری کنید زیرا نشستن می‌تواند به دیسک قسمت پایین کمر فشار واردکند. بنابراین بهتر است دراز بکشید تا از میزان فشار وارد بر دیسک کاسته شود.

استفاده از گرمای موضعی برای کاهش اسپاسم عضلانی

یک عدد حوله مناسب را درون آب بسیار داغ قرار دهید. حوله داغ را روی قسمت پایین کمر و در قسمتی که درد احساس می‌شود قرار دهید. می‌توان برای گرم شدن حوله آن را درون ماکروویو قرار دهید و اجازه دهید تا گرم شود، ولی احتیاط کنید که بسیار داغ نباشد که منجر به سوختگی پوست شود.

سپس حوله را روی قسمت پایین کمر خود قرار دهید و اجازه دهید حدود ده دقیقه روی کمر شما بماند.

حرکات کششی برای کمر درد

تمرینات کششی برای درد کمر شامل موارد زیر است:

• چرخش ران
• تراکنش ملایم قسمت پایین کمر
• کشیدن قسمت پایین کمر
• چرخیدن

چرخش ران

یکی از روش‌های مناسب برای شروع، تمرینات ورزشی چرخش ران است. برای انجام این تمرین باید به پشت دراز کشید یکی از ران‌های خود را به سمت شانه بالا بیاورید.

به عنوان مثال ابتدا پای راست خود را به سمت شانه راست بالا بیاورید. سپس پای چپ خود را به سمت شانه چپ بکشید. این کار را به نوبت انجام دهید تا کمر به آسانی چرخش داشته باشد. ابتدا پای راست خود را بلند کنید سپس به نقطه شروع برگردانید و در مرحله‌ی بعد به سراغ پای چپ خود بروید.

تراکنش ملایم قسمت پایین کمر

برای انجام این تمرین باید به پشت دراز بکشید. دست‌های خود را روی ران‌ها قرار دهید و آرنج خود را صاف کنید تا جایی که بتوانید تراکنش را در قسمت پایین کمر خود احساس کنید.

در مرحله بعد هر دو زانو خود را خم کنید و کف پاهایتان را روی کف اتاق قرار دهید. کف دست‌های خود را روی ناحیه لگن (محل اتصال ران به لگن) قرار دهید. سعی کنید با صاف کردن آرنج باسن خود را از زمین جدا کنید تا بتوانید تراکنش قسمت پایین کمر خود را احساس نمایید.

کشیدن قسمت پایین کمر

این تمرین کمی سنگین‌تر از سایر تمرینات قبلی است. برای انجام این تمرین باید صاف بایستید و پاهایتان را به اندازه عرض شانه باز کنید و دستان خود را روی ران قرار دهید. به آرامی و با دقت زانو‌های خود را خم کنید و سعی کنید ضمن نگاه کردن به سقف اتاق از وزن بالاتنه خود برای خم شدن به سمت عقب استفاده کنید.

چرخیدن

این تمرین یک تمرین کلی برای کمر محسوب می‌شود. برای انجام این تمرین به کمک بازو‌های خود دایره‌های بزرگی را ایجاد کنید و دست خود را در جهت عقربه‌های ساعت و خلاف عقربه‌های ساعت بچرخانید.

پس از گرم کردن قسمت پایین کمر به کمک تمرینات مخصوص پایین کمر شما آمادگی لازم برای کاهش اسپاسم عضلانی و گرفتگی آن را دارید، بنابراین می‌توانید از تمرینات ورزشی زیر برای کشش کمر استفاده کنید.

گردن درد مداوم و شدید می‌تواند باعث ایجاد سردرد شود. سردرد ناشی از گردن با فیزیوتراپی، دارو درمانی، جراحی و سایر روش‌ها قابل درمان است. برای این که بهترین روش درمان سردرد گردنی را انتخاب کنید، حتما لازم است تا با پزشک متخصص مشورت نمایید.

سردرد ناشی از گردن چیست؟

منظور از سردرد ناشی از گردن سردردی است که منشا اصلی آن در گردن است. هرچند عامل اصلی درد، صدمه دیدن ساختارهای استخوانی، بافت‌های نرم یا عصب‌های گردنی است اما به نواحی گیجگاهی سر منتشر می‌شود (پشت چشم‌ها، گوشها و فک).

سردرد گردنی یکی از شایع‌ترین انواع سردرد بین افراد ۲۰ تا ۶۰ ساله است. سردردهای گردنی بیشتر مشابه با سردرد میگرنی و سردرد تنشی هستند و به همین خاطر در بسیاری موارد به درستی تشخیص داده نمی‌شوند و با سردردهای دیگر اشتباه گرفته می‌شوند.

بهترین روش درمان سردرد گردنی چیست؟

نوع روش درمانی که بیمار دریافت می‌کند باید مطابق با نوع و علت سردرد او باشد تا درمان‌ها به بهترین نتیجه ممکن برسند. بنابراین درمان زمانی آغاز می‌شود که علت اصلی سردرد به درستی تشخیص داده شده باشد.

همچنین با پیشرفت تکنولوژی می‌توان از روش‌های درمانی نوین مانند درمان سردرد با دستگاه بهره برد. اگر فکر می‌کنید منشا سردرد شما مشکلات گردنی است، بهتر است به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

پزشک متخصص مغز و اعصاب می‌تواند سردرد گردنی را به درستی از سایر سردردها تشخیص دهد و بهترین روش درمان را انتخاب نماید. انجام تشخیص صحیح و به موقع برای انجام درمان درست و پیشگیری از مشکلات احتمالی در آینده، بسیار حیاتی و ضروری است.

درمان سردرد گردنی

علت اصلی سردرد پشت سر و گردن

اصلی‌ترین علت بروز سردرد ناشی از گردن وارد شدن فشار زیاد به ستون فقرات گردنی است.

سایر علل و عوامل خطر عبارتند از:

• خم کردن یا چرخاندن شدید و ناگهانی گردن
•  ضربه به سر و گردن
•  بلند کردن اجسام سنگین
•  مشکلات دیسک گردنی
•  نشستن برای مدت طولانی بدون استراحت
•  تنظیم نادرست میز کار
•  خستگی مفرط
•  خوابیدن به شکل نادرست
•  زندگی بی‌تحرک
•  استرس

علائم سردرد گردنی

علائم سردرد گردنی عبارتند از:

•  درد مداوم یا دوره‌ای که از گردن آغازشده و تا بین دو کتف منتشر می‌شود.
•  درد سر که با انجام برخی حرکات خاص گردن شدت می‌گیرد.
•  شدت گرفتن سردرد با وارد کردن فشار به بالای گردن یا بالای کمر
•  درد در قسمت پشت سر و پایین جمجمه
•  درد در پشت ابروها و پیشانی
•  انتشار درد از گردن به یک یا هر دو دست
•  خشکی و گرفتگی گردن
•  تاری دید
•  حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه
•  مشکل در حرکت کردن

علائم سردرد گردنی

تشخیص سردرد ناشی از گردن

تشخیص منشا سردرد یکی از سخت‌ترین کار‌ها برای پزشک است. تقریبا تمامی انواع سردرد‌ها دارای علائم مشترکی هستند. شخص احساس درد تپنده در سر خود دارد و دچار حالت تهوع، حساسیت به نور و صدا می‌شود.

علائمی که می‌تواند احتمالا نشان دهد که سردرد ناشی از گردن است عبارتند از: 

• حساسیت به لمس در پشت سر و زیر جمجمه
• و شدت گرفتن درد با حرکت سر و گردن

برای تشخیص سردرد گردنی به صورت صحیح و دقیق باید موارد زیر انجام شوند:

• گرفتن شرح‌حال کامل بیمار و انجام معاینات فیزیکی.
• گرفتن عکس‌های رادیولوژی از گردن در حالت خمیده به جلو و عقب برای بررسی مفصل بالایی گردن در حالات مختلف.
• ممکن است عکسبرداری از جمجمه در حالت دهان باز، لازم باشد.
• یک نوع تزریق بلوک عصبی تشخیصی نیز ممکن است انجام شود. در این روش یک ماده بی‌حس‌کننده در نزدیکی یکی از عصبها تزریق می‌شود و در صورتی که درد از بین برود، مشخص می‌شود که منشا درد همان عصب بوده.
• اگر درد تسکین پیدا نکند، عصب‌های دیگر به ترتیب مورد آزمایش قرار میگیرند.
• معمولا برای تشخیص دقیق منشا درد باید چند تزریق در نوبت‌های مختلف صورت بگیرد.
• در مواردی ممکن است انجام اسکن ام آر آی یا سی تی اسکن تجویز شود.

درمان سردرد ناشی از گردن و پشت سر

برای درمان موثر و نتیجه‌بخش سردرد گردنی برنامه‌ درمانی باید چند منظوره باشد و با توجه به شرایط خاص بیمار تدوین شده باشد. بسته به شدت آسیب، ممکن است یکی یا چند مورد از روش‌های زیر تجویز شوند.

انواع روشهای درمان سردرد گردن و پشت سر عبارتند از:

1. دارو درمانی
2. تزریق
3. ورزش
4. کمپرس سرد
5. فیزیوتراپی

دارو درمانی

ممکن است داروهای مسکن از جمله داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین (gabapentin) و داروهای ضدافسردگی سه فاز و یا داروهای مخصوص میگرن تجویز شوند.

درمان دارویی ممکن است با داروهای مشابه مورد استفاده برای سایر سردردها مانند سردرد میگرنی یکسان باشد.

تزریق

اگر داروهای ضددرد موثر نباشند ، انجام تزریق مدنظر قرار می‌گیرد. در این روش ممکن است در نزدیکی عصب اکسیپیتال، مفصل آتلانتوکسیال بین عصبهای C1 و C2 و یا در مفصل فاست در نزدیکی عصبهای C2 و C3، ماده‌ی ضدالتهاب و بی‌حس‌کننده تزریق شود.

ورزش

تمرینات موثر برای برطرف کردن سردرد ناشی از گردن شامل تمرینات کششی و قدرتی برای گردن می‌شوند. برای رفع سردرد بیمار، در ابتدا باید عضلاتی که به خم شدن گردن کمک می‌کنند کشیده شوند، برای این کار باید چانه تا حد ممکن به سمت قفسه سینه نزدیک شود.

در این حالت بیمار باید در پشت گردن خود کشش را احساس کند. بیمار باید این حالت را ۳۰ ثانیه نگه دارد. برای کشش عضلات جلوی گردن باید بیمار به سمت سقف نگه کند و پشت سر خود را تا جای ممکن به سمت عقب ببرد و این حالت را نیز برای ۳۰ ثانیه نگه دارد.

برای تقویت عضلات گردن بیمار باید دست خود را روی پیشانی خود بگذارد و به پیشانی فشار وارد کند و به طور همزمان، سر خود را به سمت جلو فشار دهد تا با نیروی دست مقابله کند و این کار را ۱۰ ثانیه ادامه دهد. سپس دست را پشت سر قرار دهد و فشار دهد و سر خود را در جهت برعکس یعنی را به عقب فشار دهد و این حالت را نیز ۱۰ ثانیه نگه دارد.

در هنگام انجام این تمرینات نباید فشار زیادی به خود بیاورید و در حدود ۱۰ درصد از قدرت خود را به کار بگیرید.

در مقاله درمان گردن درد ورزش‌ها و حرکات اصلاحی مناسب را می‌توانید مشاهده کنید.

استفاده از کمپرس سرد

در بسیاری از افراد با گذاشتن کمپرس سرد روی عضلات گردن می‌توان سردرد گردنی را بهبود داد. مقدار یخ را در کیسه پلاستیکی قرار دهید و دور آن را با حوله بپیچانید و سپس گردن خود را روی کمپرس سرد بگذارید و روی آن بخوابید.

در حالت خوابیده، چانه شما کمی باید به سمت بالا باشد. برای ۲۰ دقیقه روی کمپرس سرد بمانید.

درمان سردرد گردن و پشت سر

فیزیوتراپی

انجام درمان‌های فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به سردرد‌های گردنی بسیاری حیاتی است. انجام فیزیوتراپی موجب تسریع روند بهبودی، رسیدن به نتایج ایده آل از درمان و کاهش احتمال بروز آسیب مجدد و سردرد ناشی از گردن می‌شود.

عمل جراحی

جراحی دکمپرشن عصبی تاثیر زیادی در حذف علائم سردرد گردنی دارد. طی این عمل جراحی، تمامی نواحی که احتمالا موجب فشار بر روی عصب‌ها شده بودند، آزادسازی می‌شوند. برای مثال ممکن است التهاب عضله، رگ‌های خونی به هم چسبیده، یا بافت فیبروزی ضخیم موجب فشار بر روی عصب شده باشد و اجازه ندهد که عصب عملکرد عادی داشته باشد.

هدف از انجام این جراحی، برطرف کردن فشار از روی عصب و بازیابی عملکرد عادی عصب است. در برخی از موارد، بعضی از عصبهای کوچکی که اهمیت چندانی ندارند، قطع می‌شوند تا شانس موفقیت عمل بیشتر شود.

قبل از انجام جراحی باید مشخص شود که منشا درد طناب نخاعی است یا تحت فشار قرار گرفتن عصب پشت سر است. با کمک اسکن ام آر آی می‌تواند منشا اصلی سردرد را شناسایی مرده و بهترین روش جراحی را به کار برد.

پیشگیری از گردن درد و سردرد

خوشبختانه افراد می‌توانند با دنبال کردن دستورات و توصیه‌های مشخصی از بروز سردردهای گردنی پیشگیری کنند.

. برخی از این دستورات عبارتند از:

• داشتن رژیم غذایی سالم
• داشتن خواب کافی
• یادگیری شکل صحیح نشستن
• خوردن کافئین کمتر و کاهش استرس

برای سردرد پیش چه دکتری باید رفت؟

برای درمان قطعی سردرد باید به دکتر مغز و اعصاب مراجعه نمود. پزشکان مغز و اعصاب به صورت تخصصی در زمینه درمان سردرد فعالیت نموده و می‌توانند بهترین راهکار درمانی را به بیماران ارائه دهند.

بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی مدتی پس از ایستادن یا راه رفتن دچار درد شدید در ناحیه باسن، ران و عضلات ساق پا می‌شوند.

تنگی کانال نخاع چیست؟

تنگی کانال نخاع به تنگ شدن فضاهای نخاعی گفته می‌شود. تنگی کانال نخاع باعث ایجاد فشار بر اعصابی می‌شود که در سراسر ستون فقرات وجود دارند. تنگی کانال نخاع معمولا بیشتر در قسمت پایین کمر و گردن رخ می‌دهد.

چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم؟

برخی از افرادی که دچار تنگی کانال نخاع هستند ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. ممکن است عده‌ای دیگر علائمی مانند درد، بی‌حسی، سوزش و ضعف عضلانی را تجربه کنند. همچنین ممکن است با گذر زمان علائم تنگ شدن کانال نخاع بدتر شود. برخی از تغییرات ناشی از تخریب ستون فقرات که به استئوآرتریت مربوط است باعث تنگ شدن کانال نخاعی می‌شود.

تشخیص تنگی کانال نخاع شامل ارزیابی کامل ستون فقرات است. جراحی و درمان غیر جراحی از گزینه‌های موجود برای درمان تنگی کانال نخاعی محسوب می‌شوند. درمان نکردن تنگی شدید کانال نخاعی باعث پیشرفت بیماری و مشکلات دائمی در خصوص تعادل بدن، فلج و بی‌اختیاری ادرار و مدفوع می‌شود.

تنگی کانال نخاعی گردن

بهترین درمان برای تنگی کانال نخاعی

درمان تنگی کانال نخاعی به محل تنگی کانال و شدت علائم و نشانه‌های بیمار بستگی دارد. برای تصمیم‌گیری در خصوص بهترین گزینه درمان تنگی کانال نخاع باید با متخصص مشورت کنید. اگر شما هیچ‌گونه علامتی نداشته باشید یا علائم شما خفیف باشند، پزشک به‌طور منظم وضعیت شما را بررسی می‌کند و برخی نکات را به شما می‌گوید که در منزل انجام دهید.

در صورتی که این مورد نتواند به شما کمک کند، پزشک انجام فیزیوتراپی و مصرف برخی داروها را تجویز می‌کند. اگر سایر گزینه‌های درمانی مفید نباشند و به شما کمک نکند، می‌توانید از عمل جراحی بهره بگیرید.

انواع تنگ شدن کانال نخاعی را بشناسید

انواع تنگی کانال نخاع بر اساس محل آنها در ستون فقرات دسته‌بندی می‌شوند. گاهی ممکن است بیمار در چند نقطه دچار تنگی کانال باشد.

دو نوع تنگی کانال نخاع وجود دارد که عبارتند از:

1. تنگی کانال نخاع گردن
2. تنگی کانال نخاع کمر

تنگی کانال نخاع گردن

در این حالت، تنگی در قسمت ستون فقرات گردن رخ می‌دهد.

تنگی کانال نخاع کمر

در این حالت، تنگی در قسمت پایین کمر رخ می‌دهد. تنگی کانال نخاع کمر شایع‌ترین نوع تنگی کانال نخاعی است.

علت تنگی کانال نخاعی چیست؟

ستون فقرات از گردن تا کمر امتداد می‌یابد. استخوان‌های ستون فقرات، کانال نخاع را تشکیل می‌دهند که از طناب نخاع (اعصاب) محافظت می‌کنند.

برخی از افراد به صورت مادرزادی دچار تنگی کانال نخاع هستند. اما در اکثر موارد، تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می‌دهد که برخی موارد باعث تنگ شدن فضای باز بین ستون فقرات شوند.

علل تنگی کانال نخاع عبارتند از:

• • رشد بیش از حد استخوان
  • دیسک کمر

• تومورها
• آسیب‌های ستون فقرات

رشد بیش از حد استخوان

آسیب‌های ناشی از استئوآرتریت بر استخوان‌های ستون فقرات می‌تواند منجر به زائده‌های استخوانی شود که به درون کانال نخاع رشد می‌کنند.

بیماری پاژه یک بیماری استخوانی است که معمولا بزرگسالان را درگیر می‌کند، و می‌تواند باعث رشد بیش‌از‌حد استخوان در ستون فقرات شود.

دیسک کمر

بالشتک‌های نرمی که بین مهره‌ها قرار دارند و نقش ضربه‌گیر را ایفا می‌کنند، با گذر زمان و بالا رفتن سن ازبین می‌روند. شکستگی‌هایی که در قسمت خارجی دیسک رخ می‌دهد باعث بیرون‌زدگی بالشتک‌های نرم و ایجاد فشار بر طناب نخاع یا اعصاب می‌شود.

ضخیم شدن رباط‌های کمر ممکن است با گذر زمان، رباط‌هایی که به حفظ استخوان‌های ستون فقرات کمک می‌کنند ضخیم شوند و به درون کانال نخاع فرو روند.

تومورها

رشد غیرطبیعی می‌تواند باعث ایجاد تومور درون طناب نخاع، درون بافت‌های پوشاننده نخاع یا فضای بین نخاع و مهره‌ها شود.

آسیب‌های ستون فقرات

تصادفات خودرویی و سایر آسیب‌ها می‌توانند باعث دررفتگی یا شکستگی یک یا چند مهره شود. استخوان دررفته می‌تواند باعث آسیب رساندن به نخاع شود. التهاب و تورم بافت مجاور، می‌تواند فورا پس از جراحی کمر بر اعصاب و نخاع فشار وارد کند.

علائم تنگی کانال نخاعی

در تصاویری که به کمک ام آر آی یا سی تی اسکن گرفته می‌شود تنگی کانال نخاع مشاهده می‌شود، اما عده‌ای دیگر هیچ‌گونه علامتی ندارند. تنگی کانال نخاع به تدریج شروع می‌شود و باگذر زمان بدتر می‌شود.

علائم تنگی کانال نخاعی با توجه به محل تنگی و اعصاب درگیر، متفاوت است. از این رو علائم تنگ شدن کانال نخاع گردن و کمر متفاوت است و در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.

علائم تنگی کانال نخاعی گردن

علائم تنگ شدن کانال نخاعی گردن شامل موارد زیر است:

• بی حسی یا سوزش در دست، بازو، پا، ساق
• ضعف عضلات دست، بازو، پا، یا ساق
• مشکلاتی در ارتباط با حفظ تعادل و راه رفتن
• گردن درد
• در موارد شدید، از دست دادن کنترل مثانه یا شکم (بی‌اختیاری و فوریت ادرار)

علائم تنگی کانال نخاعی کمر

علائم تنگی کانال نخاع کمر شامل موارد زیر است:

• بی حسی و سوزش در پا یا ساق
• ضعف عضلات پا یا ساق
• درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا در ایستادن طولانی مدت یا راه رفتن که معمولا هنگام نشستن یا خم شدن به جلو تسکین می‌یابد.
• کمر درد

علائم تنگی کانال نخاعی گردن

چگونگی تشخیص تنگی کانال نخاع

پزشک برای تشخیص تنگی کانال نخاعی از بیمار درباره علائم و نشانه‌هایی که دارد سوال می‌پرسد، به‌بررسی پیشینه پزشکی او می‌پردازد، سپس وضعیت جسمانی او را بررسی می‌کند.

پزشک ممکن است برای تشخیص علت تنگ شدن کانال نخاعی گردنی بیمار، انجام عکسبرداری را تجویز می‌کند. این تست‌ها عبارتند از:

• عکسبرداری توسط اشعه ایکس
• ام آر آی
• سی تی اسکن یا سی تی میلوگرام

عکسبرداری توسط اشعه ایکس

در این حالت می‌توان تغییرات استخوان، مانند زائدهای استخوانی که باعث تنگ شدن فاصله بین مهره ها شده است را مشاهده کرد. بنابراین بیمار باید در معرض تشعشعات اشعه ایکس قرار بگیرد.

ام آر آی

در این حالت از امواج رادیویی و مغناطیسی (ام آر آی) برای تولید تصاویر ستون فقرات استفاده می‌شود. ام آر آی می‎توانند آسیب‌های دیسک و روباط، و وجود تومور را نشان دهد. به‌علاوه، می‌تواند اعصابی که تحت فشار قرار دارند را نیز نشان دهد.

سی تی اسکن یا سی تی میلوگرام

اگر بیمار قنتواندادر به انجام ام آر آی انجام نباشد، پزشک انجام سی تی اسکن را پیشنهاد خواهد کرد. در سی تی اسکن ،به کمک اشعه ایکس از زوایای مختلف از بدن عکسبرداری می‌شود. در سی تی اسکن میلوگرام پس از تزریق ماده حاجب تصویربرداری انجام می‌شود. ماده حاجب وضعیت اعصاب و نخاع، فتق دیسک، زائده‌های استخوانی و تومور را نشان می‌دهد.

درمان تنگی کانال نخاع

روشهای درمان تنگی کانال نخاعی شامل موارد زیر است:

• درمان دارویی
• فیزیوتراپی
• تزریق استروئید
• جراحی
• تغییر سبک زندگی و درمان خانگی

درمان دارویی تنگی کانال نخاعی

پزشک می‌تواند داروهای زیر را برای درمان تنگی کانال نخاعی تجویز کند:

• مسکن‌ها
• داروهای آرام‌بخش
• داروهای ضد تشنج
• مخدرها

مسکن‌ها

مصرف برخی از مسکن ها مانند ایبوبروفن، ناپروکسن، و استامینوفن می‌تواند به‌طورموقت باعث تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاعی شود. این داروها فقط برای دوره کوتاهی تجویز می‌شوند و شواهد کمی مبنی بر مزایای استفاده طولانی از این داروها وجود دارد.

داروهای آرام‌بخش

مصرف برخی از داروهای آرام‌بخش در طول شب، مانند آمی‌تریپتیلین می‌تواند به تسکین دردهای شدید کمک کند.

داروهای ضد تشنج

برخی از داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین وپرگابالین می‌تواند به کاهش درد ناشی از آسیب اعصاب کمک کنند.

مخدرها

داروهای که حاوی ترکیبات کدئین هستند مانند اکسی‌کدون و هیدروکدون می‌توانند به‌طور موقت به تسکین درد کمک کنند. باید در مصرف مخدرها به مدت طولانی احتیاط کرد. از عوارض جانبی مخدرها می‌توان اعتیاد به مصرف آن‌ها را ذکر کرد.

فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاعی

افرادی که دچار تنگی کانال نخاعی هستند باید برای کاهش درد، از میزان فعالیت خود بکاهند. اما کاهش فعالیت می‌تواند منجر به ضعف عضلات و در نتیجه درد بیشتر شود.

پزشک می‌تواند تمریناتی را به بیمار آموزش دهد که به کاهش درد و تقویت عضلات او کمک کند:

• تقویت عضلات و استقامت بدن
• حفظ‌پذیری و مقاومت ستون فقرات
• بهبود تعادل بدن

درمان تنگی کانال کمر

تزریق استروئید

ممکن است ریشه اعصاب در محل‌های تحت فشار، متورم و ملتهب شود. تزریق داروی استروئیدی (کورتیکواستروئید) به درون نقاط ملتهب باعث بهبود تنگی کانال نخاع نمی‌شود، اما می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.

تزریق استروئید در همه افراد مفید و تاثیر گذار نیست. تزریق مکرر استروئید می‌تواند باعث ضعیف شدن استخوان‌ها و بافت‌های هم‌بند شود، به این ترتیب بیمار می‌تواند در طول سال فقط چند بار استروئید تزریق کند.

داروی درمان تنگی کانال نخاع

جراحی تنگی کانال نخاعی

در صورتی که سایر روش‌های درمانی تنگی کانال نخاع نتوانند به بیمار کمک کنند، یا علائم تنگی کانال باعث فلج شدن او شده باشد، پزشک انجام عمل جراحی را توصیه می‌کند. هدف از انجام عمل جراحی، ایجاد فضای بیشتر در ستون فقرات به منظور کاهش فشار بر ریشه اعصاب یا ستون فقرات است.

انجام عمل جراحی برای رفع فشردگی کانال نخاعی، آخرین روش برای رفع علائم تنگی کانال نخاع است. تحقیقات نشان داده است که اگر عمل جراحی توسط جراحان با تجربه و ماهر انجام شود باعث کاهش عوارض می‌شود.

تغییر سبک زندگی و درمان خانگی

پزشک به بیمار پیشنهاد می‌کند برای کاهش درد، موارد زیر را در منزل رعایت کند:

• استفاده از کیسه آب گرم یا سرد
• حفظ تناسب اندام
• ورزش کردن
• استفاده از عصا یا واکر

استفاده از کیسه آب گرم یا سرد

برخی از علائم تنگی کانال گردن با قرار دادن کیسه های گرم یا سرد روی گردن تسکین می‌یابند.

حفظ تناسب اندام

اگر بیمار چاق باشد یا اضافه وزن داشته باشد باید وزن خود را کاهش دهد. کاهش وزن اضافی می تواند با برداشتن فشار از روی کمر به کاهش درد کمک شایانی کند.

ورزش کردن

انعطاف‌پذیری، تمرینات کششی و تقویتی می‌تواند به آزاد شدن ستون فقرات کمک کند. پزشک می‌تواند ورزش‌های مفید و ایمن را به بیمار معرفی کند.

استفاده عصا یا واکر

عصا و واکر به حفظ تعادل بدن کمک می‌کنند. بیمار هنگام استفاده از این وسایل در هنگام راه رفتن به سمت جلو خم می‌شود بنابراین از میزان درد او کاسته می‌شود.

درمان دیسک گردن یا فتق دیسک گردن

دیسک گردن که تحت عنوان فتق دیسک گردن نیز شناخته می‌شود، یک بیماری شایع در میان مردم است. یکی از دلایل شایع آن می‌تواند سبک زندگی ماشینی و نشستن ساعت‌های متوالی پشت کامپیوتر باشد. در صورت تشخیص دیسک گردن در مراحل اولیه می‌توان آن را با ورزش و فیزیوتراپی کنترل کرد. در این مقاله درباره این مشکل صحبت می‌کنیم و روشهایی برای درمان دیسک گردن ارائه خواهیم داد.

دیسک گردن چه زمانی رخ می‌دهد؟

میلیون‌ها نفر از درد گردن، شانه و بازو رنج می‌برند. با وجود اینکه دلایل متعددی می‌تواند منجر به این مشکل شود، اما یک دلیل شایع آن، دیسک گردن است. دیسک‌ها که در نقش جذب کننده ضربه برای ستون فقرات عمل می‌کنند، در بین استخوان‌های مهره ستون فقرات واقع شده‌اند.

هر دیسک دربرگیرنده یک نوار بیرونی لاستیک مانند (به نام آنولوس فیبروزوس) است که یک ماده ژل مانند (به نام نوکلئوس پالپوزوس) را احاطه کرده است.

دیسک گردن زمانی رخ می‌دهد که قسمت بیرون دیسک گردن دچار شکستگی یا ترک شده و ماده ژل مانند داخل دیسک به بیرون نشت کند و بر کانال نخاعی یا ریشه‌های اعصاب فشار وارد کند. علاوه بر این، نوکلئوس یک ماده شیمیایی آزاد می‌کند که می‌تواند باعث تحریک اعصاب اطراف و در نتیجه التهاب و درد گردد.

آیا دیسک گردن خطرناک است؟

دیسک گردن که تحت عناوین بیرون زدگی دیسک، لغزش دیسک یا فتق دیسک نیز شناخته می‌شود، یک وضعیت بسیار دردناک است. دیسک گردن اغلب در افراد میانسال مشاهده شده و بیشتر زمانی رخ می‌دهد که فشار زیادی بر روی یک ستون فقرات سالم وارد می‌شود.

ستون فقرات متشکل از تعداد زیادی استخوان مهره است که با دیسک‌های ژله‌ای از هم جدا شده‌اند. در صورتی که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید با انجام چند نوع ورزش می‌توان قبل از نیاز به جراحی این مشکل را درمان کرد و خطرات دیسک گردن به حداقل برسد. در مراحل ابتدایی، داروهای ضد التهابی نیز در کاهش گردن درد موثر هستند.

دیسک گردن

علت دیسک گردن چیست؟

بیشتر موارد دیسک گردن در اثر یک فشار ناگهانی بر گردن رخ می‌دهند. این حالت در حین حرکاتی که منجر به خم و راست شدن یا پیچش ناگهانی گردن می‌شوند اتفاق می‌افتد؛ برای مثال در اثر افتادن یا تصادف با خودرو.

گاهی اوقات فتق دیسک گردن بطور تدریجی طی چند هفته یا چند ماه رخ می‌دهد. هرچند عوامل خطری وجود دارند که می‌توانند احتمال ابتلا به دیسک گردن را افزایش دهند، از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش سن
• سابقه ضربه به ستون فقرات
• شیوه زندگی

تاثیر افزایش سن بر روی دیسک گردن

با افزایش سن، دیسک‌ها به تدریج خشک می‌شوند که بر استحکام و انعطاف پذیری آنها تاثیر می‌گذارد.

سابقه ضربه به ستون فقرات

سابقه ضربه به ستون فقرات گردنی در گذشته می‌تواند باعث ابتلا به دیسک گردن شود.

شیوه زندگی

عدم انجام ورزش منظم، نداشتن رژیم غذایی متعادل و استفاده از دخانیات نقش عمده‌ای در مشکلات دیسک دارند. علاوه بر این، وضعیت بد قرارگیری بدن، وزنه زدن بصورت نامناسب یا مکرر و حرکات پیچشی می‌توانند فشار اضافه‌ای را بر ستون فقرات گردنی وارد کنند.

دیسک گردن چه علائمی دارد؟

علائم دیسک گردن ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد مبهم یا شدید در گردن یا بین تیغه‌های شانه که می‌تواند در برخی حالات یا انجام برخی حرکات بدتر شود.
• دردی که به طرف بازو، دست‌ها یا انگشتان دست کشیده می‌شود (این وضعیت رادیکولوپاتی نامیده می‌شود)
• بی‌حسی یا مور مور شدن شانه یا دست

نحوه تشخیص دیسک گردن

درمان مناسب همواره بر اساس تشخیص دقیق انجام می‌شود. فرآیند تشخیص دیسک گردن عبارتست از:

• بررسی سابقه پزشکی
• معاینه فیزیکی
• آزمایش‌های تشخیصی

سابقه پزشکی

پزشک در مورد علائم شما، شدت آنها و درمان‌هایی که انجام داده‌اید سوالاتی می‌پرسد.

معاینه فیزیکی

شما بطور دقیق معاینه می‌شوید تا محدودیت‌های حرکت، مشکل در تعادل و درد کنترل شود. در حین معاینه، پزشک عدم وجود رفلکس در اندام، ضعف عضلانی، فقدان حس یا سایر نشانه‌های آسیب نخاعی را بررسی می‌کند.

آزمایش‌های تشخیصی

بطور کلی پزشکان ابتدا از تصاویر رادیوگرافی ساده استفاده می‌کنند که با کمک آنها می‌توان سایر مشکلات مانند وجود عفونت را بررسی کرد. سی تی اسکن و ام آر آی نیز اغلب برای بررسی سه بعدی ستون فقرات کمری و کمک به شناسایی دیسک گردن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

درمان دیسک گردن

برخی موارد دیسک گردن نیازی به جراحی ندارند. چندین درمان غیر جراحی وجود دارند که می‌توانند به تسکین علائم دیسک گردن کمک کنند.

درمان غیر جراحی دیسک گردن شامل موارد زیر است:

1. ورزش‌های فیزیوتراپی
2. دارو درمانی

ورزش برای دیسک گردن

پزشک متخصص مغز و اعصاب برخی روش‌های فیزیوتراپی را برای درمان دیسک گردن بدون نیاز به عمل جراحی توصیه خواهد کرد. این روش‌ها عبارتند از:

• کشش گردن
• کشش گردن (لیفت سر)
• پایین آوردن چانه
• به داخل کشیدن چانه
• حرکت ایزومتریک

کشش گردن

بر روی کمر روی یک میز بخوابید بطوری که پایین گردن در راستای لبه تخت باشد. به آرامی سر خود را پایین ببرید و اجازه دهید آویزان شود. اگر این کار باعث بدتر شدن درد می‌گردد یا درد را به طرف پایین یا بازو ارسال می‌کند، حرکت را ادامه ندهید. به مدت یک دقیقه در این وضعیت بمانید و سپس یک دقیقه استراحت کنید و ۵ تا ۱۵ بار این حرکت را تکرار کنید.

کشش گردن (لیفت سر)

بر روی شکم روی یک تخت بخوابید بطوری که دست‌ها در دو طرف باشند و سر از روی تخت آویزان باشد. به آرامی سر خود را بالا ببرید و گردن را برخلاف جاذبه زمین به بالا بکشید. ۵ تا ۱۵ ثانیه در این وضعیت بمانید و ۱۵ تا ۲۰ بار این حرکت را تکرار کنید.

پایین آوردن چانه

روی کمر دراز بکشید بطوری که سر روی تخت باشد و دست‌ها در دو طرف بدن قرار بگیرند. چانه‌ی خود را به طرف سینه بکشید و حالت غبغب ایجاد کنید. ۵ تا ۱۰ ثانیه در این وضعیت بمانید و این حرکت را ۱۵ تا ۲۰ بار تکرار نمایید.

به داخل کشیدن چانه

پشت به دیوار بنشینید یا تکیه دهید در حالی که دست‌ها در دو طرف بدن باشند. آرنج‌های خود را ۹۰ درجه خم کنید. شانه‌ها را به طرف پایین و عقب حرکت داده و پشت بازوهای خود را به سمت دیوار فشار دهید.

حرکت ایزومتریک

صاف بنشینید، شانه‌های خود را شل بگیرید و دست خود را روی پیشانی قرار دهید. بدون حرکت سر، پیشانی خود را به طرف دست فشار دهید. به مدت ۵ تا ۱۵ ثانیه در این حالت بمانید و ۱۵ بار این حرکت را تکرار کنید.

درمان دیسک گردن با ورزش

ورزشهای مضر برای دیسک گردن

حرکات کششی ممکن است برای افراد مبتلا به دیسک گردن که دارای عضلات سفتی در اطراف ناحیه دردناک هستند، سودمند باشد. گاهی اوقات کشش می‌تواند باعث بدتر شدن درد و کند شدن روند بهبودی گردد.

همیشه در صورتی که درد افزایش پیدا کرد یا به طرف ستون فقرات کشیده شد، هر گونه حرکت کششی را متوقف کنید. همچنین باید از برخی فعالیت‌ها اجتناب کنید.

در برخی از موارد ورزش دیسک گردن ممکن است برای بیمار اثر عکس داشته باشد. ورزش های مضر برای دیسک گردن عبارتند از:

• ورزش‌های تماسی
• کشش بیش از حد
• وضعیت بد بدن

ورزش‌های تماسی

از انجام ورزش‌های تماسی مانند فوتبال، بسکتبال، راگبی، کاراته و بوکس اجتناب کنید. این ورزش‌ها خطر قرارگیری در معرض ضربه‌های شدید را افزایش می‌دهند که می‌توانند وضعیت قرارگیری ستون فقرات گردنی را بدتر کرده و علائم بیمار را تشدید کنند.

علت و عوامل ایجاد دیسک گردن

کشش بیش از حد

با اینکه کشش سبک گردن ممکن است مفید باشد، اما باید از کشش شدید گردن پرهیز کنید. کشش بیش از حد می‌تواند باعث اعمال فشار بسیار زیادی روی گردن شود که ممکن است فشار وارده بر دیسک گردن را افزایش داده و از بهبود آن جلوگیری کند.

وضعیت بد بدن

به منظور جلوگیری از تشدید دیسک گردن باید از وضیت بد قرارگیری بدن اجتناب کنید. این حالات مانع از وضعیت صحیح گردن و بهبود دیسک گردن می‌گردد.

دارو درمانی دیسک گردن

دیسک گردن در صورتی که درد ناشی از آن خفیف تا شدید باشد اغلب با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درمان می‌شود. تزریق استروئید اپیدورال ممکن است با استفاده از یک سوزن نخاعی تحت هدایت اشعه ایکس انجام شود تا دارو به محل دقیق فتق دیسک اعمال گردد.

جراحی دیسک گردن

در صورتی که گزینه‌های درمانی محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی و دارو درمانی باعث کاهش یا توقف درد نشوند، ممکن است پزشک عمل جراحی دیسک گردن را توصیه کند. مزایای جراحی همواره باید با دقت در برابر خطرات آن سنجیده شود.

جراحی دیسک گردن

متقاضیان عمل جراحی بیمارانی هستند که این شرایط را دارند:

• کمر درد شدید و همچنین درد در پاها که باعث محدود شدن فعالیت و اختلال در کیفیت زندگی شده باشد.
• اختلال عصبی پیشرونده مانند ضعف یا بی‌حسی پاها رخ دهد.
• عدم وجود عملکرد طبیعی روده و مثانه
• مشکل در ایستادن یا راه رفتن
• دارو و فیزیوتراپی موثر نباشند
• بیمار دارای وضعیت سلامتی خوبی باشد

تصمیم‌گیری در مورد انجام جراحی دیسک گردن از جلو (جراحی قدام) و جراحی دیسک گردن از پشت (جراحی خلفی) بستگی به محل دقیق فتق گردن و نیز تجربه و ترجیح جراح دارد. ممکن است بخشی از لامینا از طریق لامینوتومی برداشته باشد و پس از آن دیسکتومی انجام شود.

لامینوتومی به معنی یک بازشدگی در لامینا جهت تسکین فشار وارده بر ریشه‌های عصبی می‌باشد. بعد از برداشتن دیسک، اغلب ستون فقرات نیاز به تثبیت خواهد داشت. این امر با استفاده از نصب صفحه و پیچ‌هایی در گردن و اغلب فیوژن ستون فقرات انجام می‌گیرد.